Omhuizen: april 2017

vrijdag 28 april 2017

Lekker mais uit eigen tuin

Onze tuin is elk jaar en elk seizoen weer anders, Wij hebben er planten en struiken voor de leuk en voor de vogels, maar verbouwen ook wel eens iets om op te eten, zoals maïs

In de tweede helft van september was onze mais klaar om te oogsten.

Gelijk een deel klaar gemaakt. Gewoon de schutbladeren en draden van de mais af, even koken in water in een grote pan en dan heerlijk afkluiven van de kolf met wat boter en zout er op. Heerlijk!

Vroeger hadden wij al ‘s een ander maisras Navaho blue corn uit Santa Fé meegenomen en hier opgekweekt in onze toen veel kleinere tuin. Deze kolven waren in ons gematigde zomer nooit zo goed gelukt als deze suikermais.

Over mais

Het uit de grassenfamilie afkomstige mais komt oorspronkelijk uit Midden-Amerika en wordt daar al zo’n 3000 jaar gegeten. Vooral in Mexico vormt mais de basis van diverse gerechten.

Columbus bracht mais naar Europa. Het overgrote deel van in Nederland verbouwd mais is snijmais, dat wordt gebruikt als veevoer. In de supermarkt vind je suikermais, wat ook in moestuinen wel wordt verbouwd.

Bewerkte mais vind je terug in de vorm van popcorn (gemaakt van pofmais), tortilla’s en cornflakes. Maismeel (bijvoorbeeld maiszetmeel als allesbinder) en maisolie worden voor veel producten gebruikt.

Mais reguleert de spijsvertering en zorgt voor een gezonde bloedsuikerspiegel, mede door de vitamine B en de proteïnen (eiwitten) in mais. Dit maakt mais gezond. Het absorbeert overtollig cholesterol en helpt daarmee hart- en vaatziekten voorkomen. Het is dus een gezonde snack. Mais bevat mineralen zoals kalium, natrium, calcium, ijzer, magnesium en fosfor.

Maggiplant, voor in de soep

Om ons huis hebben wij groot bouwland, maar een bescheiden tuin. Toch is het leuk elk jaar wat eigen groente en fruit te verbouwen en en daarna op te eten.

Eind maart hebben wij de eerste spullen opgekweekt en de eerste sla hebben wij al op. De eerste radijsjes zijn ook klaar, de mosterdplant bloeit en wij hebben ook een paar… Maggiplanten voor in de soep.

Eigenlijk heet deze plant Lavas (Levisticum officinale) een schermbloemige. Dus ook wel bekend onder de naam maggiplant, hoewel het geen ingrediënt is Maggi. Lavas is een vaste kruidachtige plant die afkomstig is uit Zuid-Europa. De Romeinen verspreidden het kruid met hun veroveringstochten door Europa. Momenteel is de soort te vinden in heel Europa en Noord-Amerika.

De plant groeit alleen op zeer voedzame grond, is waterminnend en kan hoger dan twee meter worden. Lavas heeft holle stengels en grote schermen

Zowel de bladeren als de zaden worden gebruikt in de keuken en hebben een selderijachtige smaak. Bladeren worden gebruikt in stoofpotten, salades, sauzen en soepen. Het zaad wordt gebruikt om brood smaak te geven. Lavas kan gebruikt worden als smaakversterker. Lavas verlicht spijsverteringsproblemen.

En de plant ruikt dus als…

Oosterdijk – Vuurtoren De Ven

Wij gingen een weekendje slapen bij de boer bij Andijk en daar troffen wij toe wij langs de dijk gingen richting Enkhuizen in Oosterdijk dit oude vuurtorentje.

Vuurtoren De Ven, is een witte vierkante bakstenen vuurtoren ongeveer vier kilometer van Enkhuizen. De toren is gebouwd in 1699-1700 en is hiermee een van de oudste vuurtorens van Nederland. De toren heeft een hoogte van 15 meter en de lichthoogte is 17 meter. Boven de ingang bevindt zich een cartouche met de namen van de stichters.

Bij helder weer is de vuurtoren duidelijk zichtbaar vanaf de dijk Enkhuizen – Lelystad.

Op 16 april 2009 werd het licht gedoofd, omdat de sectoren de vaargeul vanaf Lemmer niet goed meer konden markeren. Na protest is het licht op 21 oktober 2009 toch weer ontstoken. De rode sectoren zijn verwijderd. Het lichtkarakter is nu LFlW10s.

Lekker is zo’n weekendje in Westfriesland, bivakkeren bij het IJsselmeer in Enkhuizen, Andijk en Medemblik.

Wedel (D) Tasjesdief

Met de camper naar Denemarken

Onze eerste volle reisdag van onze campervakantie naar Denemarken reden wij van Leer naar Wedel even ten noorden van Hamburg. De camper stond op de camperstandplaats op loopafstand van het mooie strand aan de Elbe met strandpaviljoens en verderop het Welkomshoofd*, waar wij op een terrasje samen een heerlijk biertje hebben gedronken.

Na de smakelijke tussenstop kuierden wij weer terug naar onze camperplaats. Onderweg stond een oud dametje met een dode tak gevaarlijk in de onderwal van een slootje te roeren. Ze vertelde ons, dat zij beroofd was door twee jongens op fietsen, die hadden haar tasje geroofd en in de sloot gegooid. Haar beursje met 30 euro zat er in en dat was al het geld, dat zij nog had.

Gelukkig zag mijn vrouw, de tas in de onderwal liggen en zei, ‘geeft u de stok maar aan mijn man, die kan uw tas, zo pakken’. Zo gezegd, zo gedaan. De mevrouw was dolblij, dat ze haar tas weer terug had, ze kon mijn vrouw wel zoenen. Gelukkig kwam daarna al gauw een bekende van die Duitse mevrouw langs, die haar weer verder begeleide terug naar haar huis. Wij kuierden weer terug naar onze camper.

Behalve heel veel goede mensen, zijn er soms ook een aantal, zoals deze tasjesdieven, die (hopelijk tijdelijk) ontsporen.

Ach, wij hebben lekker vakantie en de volgende dag zouden wij weer verder naar het noorden rijden, om in Noord-Friesland te overnachten.

*Het Wilkomm-Höft begroet schepen die de Duitse wateren verlaten of binnenkomen met vlagsignalen en een gesproken groet in de taal van hun thuisland. Bij grotere schepen wordt bovendien een volkslied gespeeld.

Bremerhaven, moderne havenstad

Met de camper naar Denemarken, maandag 8 augustus 2016

In onze campertocht door Noord-Duitsland en Denemarken, kwamen wij na Hamburg via leuke ‘Landstraßen’ in Bremerhaven in de Duitse bondsstaat Bremen aan de Wesermonding uit bij de sluizen, dus midden in het havengebied. Lekker boten kijken. Stikt daar ‘s-avonds trouwens ook van de konijnen, leuk. Bremerhaven is een havenstad met moderne bebouwing en een groot overdekt winkelcentrum met onder andere een Burger King. Een van de weinige oudere gebouwen is de vuurtoren Löschenturm

onderzeeër, nu museumschip Wilhelm Bauer

Zicht op Bremerhaven over de Weser

Eten deden wij vandaag in de Burger King, waar het druk was met veel jeugd, maar wij vonden nog een tafeltje. Na een dagje en nachtje Bremerhaven moesten wij toch weer meer landinwaarts, richting Cloppenburg en daarna Uelsen.

Parijs - Soepbus

In 1991 waren wij samen met mijn hardloopvereniging met een hele groep in oktober naar Parijs, om daar de 20 Kilometer van Parijs te lopen. Het was een leuk weekendje in de Franse hoofdstad. De vrijdagavond lekker in Parijs rondgestruind o.a. in de omgeving van de Notre Dame en de zaterdag voor de loop zijn wij met zijn allen naar Versailles geweest en ’s avonds maar weer even in Parijs op stap.

Avenue des Champs-Élysées

Zaten wij daar lekker met een groepje aan een biertje in een café tegenover Gare L’Ouest.

Komt daar de soepbus van het Leger des Heils aan rijden. Een groep clochards er naar toe voor een kop soep. Ook een van de hardlopers van onze atletiekvereniging rent het café uit, trekt zijn trui wat scheef, steekt de straat over en scoort ook een kom soep, die hij heerlijk op eet.

Beetje flauw misschien…. maar wij konden er dat moment hartelijk om lachen.

Gare L’Ouest

Rare jongens trouwens die Parijzenaars. De dag erop zondag 13 oktober 1991 rende ik dus mee in de 20 km de Paris. Bij een stuk route, die langs het Bois des Boulogne loopt, snijden die Parijzenaars massaal een heel stuk van de bocht af… Zij deden dus meer een 19,7 km de Paris 😉

zondagochtend wachten op de start van de 20 km de Paris

Liberty Island– Vrijheidsbeeld

Onze reis naar de Verenigde Staten van Amerika

We namen het vliegtuig naar New York op bezoek bij familie in New Jersey en later hebben wij ook nog New Mexico bezocht. Maar ook in New York hebben wij nog een dagje rondgekeken en wij hebben daar ook nog even de boot naar Liberty Island genomen. Onderweg voeren wij nog langs Ellis Island. Op Liberty Island staat het Vrijheidsbeeld.

Het beeld staat symbool voor de vrijheid, een van de kernwaarden van de Verenigde Staten, en geldt bovendien als een teken van verwelkoming van iedereen: terugkerende Amerikanen, gasten en immigranten.

Het 46 meter hoge beeld (93 meter als de sokkel wordt meegerekend) met een gewicht van 225 ton was een geschenk van Frankrijk ter ere van het eeuwfeest van de Onafhankelijkheidsverklaring en ook als teken van vriendschap. Op de plaquette in haar linkerhand staat “JULY IV MDCCLXXVI”, de datum (4 juli 1776) van de verklaring in Romeinse cijfers.

Trouwens ook als wij gaan varen komen wij geregeld nog een Vrijheidsbeeld tegen bij Blauwe Hand.

Dezelfde dag hebben wij onder andere ook nog in Central Park rondgewandeld en de lift naar boven genomen in een van de Twin Towers van het WTC :(

Meer over en vanuit New York staat in onderstaande stukjes

New York, Twin Towers

New York, China Town

New York, Liberty Island

New York, Manhattan

New York, Ellis Island

Bandelier National Monument

Onze reis naar de Verenigde Staten van Amerika

In de dagen dat wij bij Santa Fé verbleven, bezochten wij ook Bandelier National Monument bij Los Alomos. Wij hebben er de overblijfselen van oude indianenwoningen bekeken. Het park bestaat uit twee delen, de druk bezochte Frijoles Canyon Area en de veel minder bekende Tsankawi Section.

Dit is een groot Nationaal Monument, waar wij heel wat uren hebben doorgebracht en rondgekeken. De oorspronkelijke bevolking had hier woningen in de rotswanden gebouwd, waar gefluister over grote afstand kon worden gehoord ondervonden wij.

Aan het eind van de dag reden wij naar Los Alamos. Voor wij de rit naar Santa Fé weer maken, namen mijn neef en ik nog een bad in de Hot Springs. Mijn lief bedankte en genoot van de natuur er omheen.

Op de hellingen van de Jemez Mountains komen veel hoogteverschillen voor. Dit veroorzaakt grote verschillen in temperatuur, sneeuwval en zo en daardoor kent dit betrekkelijk klein gebied een grote variëteit aan flora en fauna. De diversiteit aan planten en dieren, en de constante aanwezigheid van stromend water, zorgden ervoor dat de oude volkeren hier een goede kans hadden om te overleven.

De eerste mensen zo’n 8.000 voor Christus waren nomaden die hier rondtrokken. De eerste permanente bewoning dateert uit de 12e eeuw, een Pueblo volk begon toen met de aanleg van woningen. Eerst bouwden zij vooral pithouses, ondergrondse ruimtes. Later werden er ook bovengrondse stenen woningen gebouwd. Het materiaal daarvoor was afkomstig van de rotswanden van Frijoles Canyon; zacht vulkanisch as, waarin door wind en regen makkelijk gaten ontstaan. Met gereedschappen werden deze gaten groter gemaakt, en de stenen woningen werden direct onder deze plekken gebouwd.

Deze Ancestral Puebloans leefden van landbouw, ze verbouwden mais, bonen en moessoorten. Hun voedsel werd aangevuld door de jacht op herten en kleine dieren. Zij waren zeer bedreven in het weven van kleding en dekens, en ze maakten allerlei soorten gereedschappen zoals messen, bijlen en hamers. Er werd ook handel gedreven met andere stammen.

Archeologen hebben in het park Bandelier National Monument (niet gelijktijdig) meer dan 3.000 plekken ontdekt waar mensen hebben gewoond. Halverwege de 13e eeuw bestonden de grootste dorpen uit ongeveer 40 kamers, daarna groeiden sommige gemeenschappen uit tot meer dan 600 kamers. Vanaf de tweede helft van de 15e eeuw trokken steeds meer gezinnen weg, voornamelijk naar dorpen rondom de Rio Grande. Halverwege de 17e eeuw kwamen er nieuwe bewoners, dit keer waren het Spaanse kolonisten die zich in Frijoles Canyon vestigden.

Het park heeft een oppervlakte van 136 km², slechts een klein deel daarvan is met de auto bereikbaar. De enige weg in het park begint aan State Route 4, en eindigt 5 kilometer verder bij het bezoekerscentrum. In het park zijn wel veel wandelpaden aangelegd, met een totale lengte van 10 km.

Joure (Frl) – Ballonfeesten

Onze vaarvakanties in Nederland

Wanneer jij in de bouwvakvakantie met je ouwe boot door Friesland vaart, wil het wel eens, dat je iets mee krijgt van de ballonfeesten in Joure.

Liggende met je boot bij een van de vele meren in midden Friesland, zoals de Langweerder Wielen, Wide Ie, Sneekermeer, kun je er dan geweldig zicht op hebben.

Ballooning capital of the world of the world is Albuquerque, maar dan is Joure qua ballonvaarten toch de nummer 1 in Nederland.

Op meerdere vakanties zagen wij de ballonnen over varen, onderstaande foto’s zijn genomen van de Langweerder Wielen en de Wide Ie.

Vakantie in Friesland, rust, ruimte en als je wilt lawaai en altijd van alles te beleven!

Meer over en vanuit Joure staat in onderstaande stukjes

Joure, ballonfeesten

Joure, Vallende Fiets

Albuquerque – Route 66

Onze reis naar de Verenigde Staten van Amerika

In onze tijd in New Mexico hebben wij ook een stukje van de beroemde Route 66 gereden.

De bekendste route door de Verenigde Staten en ook als song een klassieker.

De weg leidt door een prachtige bergachtige omgeving en van Santa Fé naar Albuquerque – the ballooning capitol of the world – hebben wij een stukje van deze weg genomen die dwars door Albuquerque loopt. Daar verbleven wij een aantal dagen in een hotel vlak langs de Route 66. Een avond hebben wij ook gegeten in de prachtige Diner 66.

U.S. Route 66, beter bekend als Route 66 (US66) was een historische autoweg (U.S. Highway) in de Verenigde Staten, die begon in Chicago, en eindigde aan het strand van de Stille Oceaan in Santa Monica bij Los Angeles. De totale lengte was 3940 km. US66 loopt door Illinois, Missouri, Kansas, Oklahoma, Texas, New Mexico, Arizona en Californië. De weg wordt ook de Will Rogers Highway genoemd.

In 1985 werd US66 officieel opgeheven, nadat het Interstate Highway System het langeafstandsverkeer had overgenomen. Veel toeristen volgen nog steeds het oude traject van Route 66, wat nu vanaf Chicago via de US55 naar St. Louis loopt. Vanaf daar gaat de weg over in de US44 tot aan Oklahoma City, vanwaar de US40 het grootste deel van de oorspronkelijke route volgt, tot in Barstow. Vanaf daar kan men het laatste stuk over de US15 volgen om via San Bernardino naar Santa Monica te rijden.

Route 66, ook als song een klassieker!

Meer over en vanuit Albuquerque staat in onderstaande stukjes

Albuquerque, Rio Grande Zoo

Albuquerque, Route 66

donderdag 27 april 2017

Delaware Water Gap - Zwemmen in een waterval

Onze reis naar de Verenigde Staten van Amerika

Lang geleden, de 21ste eeuw was nog niet begonnen huisden wij samen een paar weken om in de Verenigde Staten van Amerika. Wij zijn in vier staten geweest. New York, New Jersey, een stuk Pennsylvania en met een binnenlandse vlucht nog naar New Mexico.

Wij verbleven de meeste dagen bij familie. Leuk is, dat die overal de leukste plekken kennen. Zo gingen wij ook een dagje rondkijken bij de Delaware Water Gap een mooi natuur- en recreatiegebied aan de rivier de Delaware op de grens van New Jersey en Pennsylvania.

Op de Delaware die ter plekke vrij smal is en snel stroomt hebben wij ook gekanood en afgezakt op een grote vrachtautobinnenband, maar het zwemmen in de watervallen in de wouden bij de Delaware Water Gap (The Glens) was ook een erg leuke ervaring. De rotsen daar zijn glad als glijbanen en onder de waterval zelf is het hartstikke diep en in het oosten van de VS is het zomers langs de Atlantische kust vak knap brodzig, dus erg geschikt voor wat verkoelende waterrecreatie. Superleuk. Daarna zijn wij naar Millbrook Village gereden. Ook hebben wij over een oude voetgangersbrug de Delaware overgestoken naar Portland in de buurstaat Pennsylvania.

Een kleine twee weken later zagen wij de Nambé Falls in New Mexico, daar hebben wij helaas niet in kunnen zwemmen ;-)

Watervallen zie je als Nederlander niet elke dag. De grootste waterval die wij ooit in het echt zagen, is tevens de grootste in Europa.

Zwolle – Bevrijdingsfestival Overijssel 2016

Op 5 mei waren wij alweer naar het Bevrijdingsfestival in Zwolle gefietst. Hartstikke mooi weer en het was vandaag dubbel feest, want ook Hemelvaartsdag. De tweede keer sinds WO II, dat Hemelvaartsdag en Bevrijdingsdag op dezelfde dag vallen en de enige keer in de 21ste eeuw. Het zou dus skrikkeluk druk worden. Bijna iedereen vrij. We besloten dus d’r maar vroeg heen te fietsen. Bij het Wilhelmus liepen wij al richting ingang.

Eerste act die wij zagen was Kenny B, lekker reggae. Daarna bakje koffie, later nog een ijsje, tweede act Nielson, was aan ons niet besteed. Vervolgens maar eens een ronde door het park gedaan. Mensen kijken is ook leuk.

Nog even bij de Talentstage gekeken bij Jessy. Leuke indie rock. Daarna zagen De Likt op het Abbott podium. Heerlijke electro rap. Nu ook op zoek naar zo’n slip. Onder het genot van een biertje nog een stukje Rootsriders meegepikt. Daarna weer naar huis. Paar leuke uren beleefd. Lekker de tuin in.

Toen liep het festivalterrein op de Weezenlanden weer helemaal vol.

Benieuwd wat er komende bevrijdingsdag weer te zien is.

*Op Hemelvaartsdag wordt binnen het christendom herdacht dat Jezus Christus is opgevaren naar God, zijn vader in de hemel, negenendertig dagen na Zijn opstanding uit de dood. De viering is onderdeel van de paascyclus en daarin telt Hemelvaartsdag als de 40ste paasdag.

Kenny B en De Likt en Rootsriders kun je o.a. beluisteren op Spotify afspeellijst Radio Omhuizen.

Potmarge, meerkoeten

Ik moest in de Leeuwarder wijk Huizum zijn en onderweg naar mijn visite liep ik langs het riviertje de Potmarge. Aan de ene zijde van het pad loopt het riviertje, dat de Tijnje verbindt met de Leeuwarder stadsgrachten aan de ander kant van het pad een soort van amfibiënmoeras, hier zag ik de meerkoeten met kuikens.

De meerkoet is 38 centimeter groot en tot 1200 gram zwaar, geheel zwart met een witte snavel en voorhoofdsschild, groene poten en rode ogen. De meerkoet duikt veel, met name bij het zoeken naar waterplanten en vliegt niet graag. Hij verplaatst zich liever rennend over het water. Ook bij het opstijgen uit het water begint met een aanloop. Bij migratie, meestal ’s nachts, kan hij echter grote afstanden afleggen. Sommige meerkoeten blijven levenslang op dezelfde plek, maar er zijn ook, die rondtrekken, 'niets menselijks is hun vreemd'

De meerkoet is een omnivoor, die zich voedt met waterplanten, weekdiertjes en waterinsecten. Ook worden zaden, gras en bessen gegeten. De meerkoet is monogaam. Het nest wordt aan de waterkant gebouwd van riet-, waterplanten en drijvend afval. In een nest worden 5 tot 10 grijswitte tot zandkleurige eieren met bruinzwarte vlekjes en puntjes uitgebroed in 21 tot 25 dagen. De jongen, wanneer ze overleven, worden door beide ouders begeleid en kunnen na ongeveer 8 weken vliegen. Overleeft van een nest slechts een enkel jong of zelfs geen (omdat de jongen een gewilde prooi zijn voor reigers,meeuwen en snoeken), dan doen de ouders een volgende poging. Per broedseizoen doen de ouders 2 tot 3 pogingen een nest jongen groot te brengen.

Na de visite nog gezellig even terug langs de Potmarge met zijn eenden, meerkoeten, en andere watervogels in daarna nog even het centrum van Leeuwarden in, want het was Koningsdag.

Münster, Allwetterzoo

Onze tent in de auto gegooid, even naar Duitsland.

Deze maal hebben we de tent in de auto gegooid, want wij gaan even naar Duitsland.

Na een paar dagen Sauerland, vertrokken wij naar Münster. De camping daar vonden we maar zo zo. Te veel aangelegd, te veel regeltjes, te weinig vrijheid. In de stad geweest, waren wij ook niet zo voor in de stemming, toen maar naar de dierentuin. Dat beviel ons wel.

Leuk waren de Aziatische olifanten in het halve hectare grote Elefantenpark. Daar liep een gigantische olifantenbul met nog een hele grote slagtand.

Andere dieren, die wij in Münster bewonderden waren onder andere:

De giraffe, de gorilla, de ijsbeer, de orang-oetan, de struisvogel, de tijger, de zebra

Na het verblijf op de camping in Münster trokken wij verder naar Osnabrück.

De Aziatische olifant (Elephas maximus) is meestal kleiner dan de meeste Afrikaanse olifant. Schouderhoogte is tussen 2 en 3,5 meter, het gewicht tussen de 3000 en 5000 kg. Hij heeft kleine naar beneden wijzende oren en een bolle rug. De slurf van de Aziatische olifant heeft aan het einde een vinger aan de bovenkant, de Afrikaanse heeft er een aan de onder- en een aan de bovenkant. Verder verschillen het aantal nagels en de vorm van de kiezen. Bij de Aziatische olifanten hebben enkel de mannetjes slagtanden. De oren van de Afrikaanse olifant zijn groter.

Aziatische olifanten worden in het wild gemiddeld 60 jaar oud, onder gunstige omstandigheden in dierentuinen soms tot 80 jaar.

Er zijn 5 ondersoorten bekend. Verschillen ertussen zijn erg klein. Olifanten komen voor in Borneo, Sumatra, Sri Lanka, Cambodja, Zuid-China, India, Laos, Maleisië, Myanmar, Nepal, Thailand en Vietnam.

De Aziatische olifant eet per dag wel tot 150 kg plantaardig voedsel. Ook drinkt hij 80-160 liter water. Het grootste gedeelte van de dag is hij met eten bezig. Daarbij produceert de olifant zo’n 100 kilogram mest.

De Aziatische olifant kan tam worden gemaakt en gebruikt worden als lastdier.

Meer over en vanuit Münster staat in onderstaande stukjes

Münster Allwetterzoo

Münster, naar de camping

Rovinj (KR) Bjoetiefoellie Trip Wit Tonka

Heel lang geleden gingen wij met een bus vanaf het Jaarbeursplein in Utrecht via Duitsland en Oostenrijk naar Rovinj in het toenmalige Joegoslavië en huidige Kroatië. Het was nog in de tijd van het ijzeren gordijn, elk Europees land eigen valuta en eurocheques.
Wij hadden dus Duitse Marken bij ons, Oostenrijkse schillingen en Joegoslavische dinars en eurocheques. Zo makkelijk tegenwoordig, bijna overal pinnen en heb je andere valuta nodig, dan haal je dat in dat andere land wel uit de muur. Toen liep je met een hele dikke beurs niet van het plastic maar van het munt- en papiergeld in allerlei valuta.

Maar… biertje / pivo was er ook niet door, ik geloof 20.000 dinar voor een halve liter (omgerekend ƒ2 of € 0,90).

Een etmaal onderweg en wij waren in Rovinj een schilderachtig stadje op een schiereiland in de Adriatische Zee. Fijn weekje vakantie gehad. Dagelijks werden wij aangesproken door een man met een zonnebril met spiegelglazen, waarvan in een daarvan een ster. Of wij een Bjoetiefoellie Trip Wit Tonka wilden maken…Zijn bootje, ik schat dat je er 10 mensen in kon proppen. Nou dat was niet een heel betrouwbaar, zeevaardig schip… wij hebben later maar een vaartochtje gemaakt met een groter zeewaardige boot naar de Limski.

Zwolle-Hedon, bandje kijken

Zaterdag vrij, dan is het leuk om vrijdagavond even een bandje te gaan kijken.

Onlangs waren wij in het vernieuwde Hedon in Zwolle. Het Zwolse Hedon bestaat al sinds 1973 en zit sinds 1996 op de huidige plek, op de oude plek zijn wij er ook al eens samen geweest. In 2014 is Hedon compleet verbouwd.

Wij zagen er de Def Americans een hele leuke Johnny Cash Tribute band. De zaal was goed vol en kaartjes -want om naar een concert te gaan komt altijd geheel spontaan bij ons op- van de mensen die achter ons in de rij stonden. Ze zouden met kennissen, maar die gingen niet…

Het was dus een geslaagde avond.

Genemuiden, paardenbloemen op de dijk

29 april 2012, mijn vrouw en ik gaan samen met de hond met de boot op vakantie, de 2 kinderen blijven thuis.

Onze vaarvakanties in Nederland

Na een drukke 1e vakantiedag gisteren, maar de details staan in mijn blogje op Hyves*, vandaag samen met de boot. Vanmorgen beiden eerst nog getrimd. Mijn lief met onze hond, ik ben naar AV PEC geweest voor een trimloop, twee rondjes door Aalanden en het Westerveld. Daarna hebben wij met de fietsen nog een vracht levensmiddelen en andere spullen naar de boot in de haven gebracht.

Thuis hebben wij met ons vieren nog warm gegeten en toen varen, rond 4 uur vertrokken. Half bewolkt en soms zon naar het vluchthaventje bij Genemuiden. Half 6 waren wij d'r al. Bakje koffie gemaakt. Kwart voor 7 even de laptop met digitenne aan voor Studio Sport. Spannend, wij wisten nog niks van de topwedstrijden. Zowel Ajax als Feyenoord gewonnen. Ajax kan woensdagavond kampioen worden. Feyenoord heeft zich na een 1-0 overwinning verzekerd van Europees voetbal het volgende seizoen. Woensdag moet de laptop weer opgeladen zijn, dan kunnen wij weer kijken. Dinsdagavond moeten wij even naar Radio Fryslân luisteren voor Cambuur. Vervelend toch? Al dat voetbal ;)

Na Studio Sport belde onze dochter al even, leuk! Daarna lekker gewandeld onder mooie luchten richting Zwarte Meer, geweldige uitzichten. Zo fijn vakantie.

Nou zitten wij al in t-shirt op ons bankje met droge worst, kaas en een Dommelsch biertje en het is nog geen eens 9 uur. Zo mooi!

*wat daar gestaan heeft Hyves, Hyves dat was toen, het sociale media gebeuren in 2012 was nog heel anders in Nederland, maar het heeft vast met voetballen te maken.

Onze prachtige ouwe boot ligt in De Ketting bij Genemuiden en wij laten de hond even uit, het is ochtend en zonnig. Voordat wij vertrekken via Zwarte- en Kadoelermeer naar… weten wij nog niet precies. Maar het is Koninginnedag 30 april 2012, dus maar niet naar een stad of een dorp, geen zin in gedoe.

De dijk nog vol met paardenbloemen op de laatste dag van april en de monding van het Zwarte Water, het prachtige Zwarte Meer en het Vogeleiland voor ons. Na het varen over de rustig meanderende rivier het Zwarte Water is het heerlijk, ook is het maar voor even, om even ruim water voor je te zien.

En loop je twee weken later over dezelfde dijk, dan zullen de meeste paardenbloemen wel zijn vervangen door het geel van de boterbloemen.

Meer over en vanuit Genemuiden staat in onderstaande stukjes

Genemuiden, paardenbloemen op de dijk

Genemuiden, Haventje Poldertje

Genemuiden, de Ketting

Belt-Schutsloot (Ov) en de Fanfare van de Boze Mannen

Ooit waren het twee waterdorpjes Belt en Schutsloot. Tegenwoordig is het een mooi dorpje in de Wieden met zo’n 500 mensen.

Wij lagen op Koninginnedag met onze boot in de Arembergergracht. Dan maak je ook een kuiertje door het dorp met zijn tientallen bruggetjes.

In het stukje over het Zwarte Water meldde ik al ’s dat ik geen fan ben van Koninginnedag-festiviteiten. Ach één uitzondering. In een miezerig Belt-Schutsloot is op 30 april niet zo veel te doen. Er komt een fanfare over de brug. Dat ziet er leuk uit en is precies genoeg.

Dit blaasorkest werd door ons gelijk de Fanfare van de Boze Mannen gedoopt. Overigens niet zelf bedacht die naam. Ooit zagen wij in de 90-er jaren een door Bart Peeters gepresenteerde intocht van Sint Nicolaas op de Belgische TV. Hier kwam de Fanfare van de Boze Mannen in voor. En die naam maakte indruk op ons en is ons dus altijd bijgebleven.

dinsdag 25 april 2017

Een Bob Rossi gemaakt.

Wij hebben een koude aprilmaand dit jaar. Zaterdag 22 april op een gegeven moment maar lekker naar binnen gegaan. 's Ochtends was ik al verkleumd op het voetbalveld. Buiten klussen wij bij lekkerder weer wel verder.

Mijn vrouw was al weer wat begonnen met schilderen. Ze zei, dat kan jij ook wel...
Nog even dralen, op You Tube wat Bob Ross filmpjes gekeken. Die rustgevende Amerikaan met de Afro-kapsel, die begin 90-ger jaren doorbrak met zijn filmpjes op televisie over schilderen en in 25 minuten prachtige taferelen op het doek zette, in olieverf met grote kwasten, krabbertjes, plamuurmessen, en 'Van Dijk bruin'. Helaas is in 1995 na een ziekte op nog maar 52-jarige leeftijd overleden.

Nou ja wij zijn aan de slag gegaan. Inmiddels zit er voor 4 afleveringen aan tijd in en ik vind het nog niet af. Het 'half-fabrikaat' staat hieronder afgebeeld. Ik heb nog niet een fractie van Bob Ross zijn tips gebruikt en acryl- in plaats van olieverf. Maar wij hebben er beide al volop lol aan beleefd.

Ik ga nog wel eens wat in elkaar kliederen.

Sneek Wave

Op een zondagavond in februari 2017 waren mijn vrouw en ik in Hedon Zwolle weer eens naar een popconcert: The Toy Dolls. Het is bijna 30 jaar geleden dat ik deze pretpunk rockers voor het eerst zag op Sneek Wave tijdens de Sneekweek in de Friese 11 stedenstad Sneek. Het publiek is voor een groot deel met de band meegegroeid, want dat was toen ook bijna 30 jaar jonger. Maar wij hebben een topavond gehad.

In 1987 stond mijn tent in Workum en ging ik met de trein naar Sneek Noord om Sneek Wave te bezoeken. Onderweg in de trein zag ik al een bekende, daar heb ik de hele dag mee opgetrokken.

Netjes kaartjes gekocht, maar waarschijnlijk namen wij bij het sportpark van de voetbalvereniging LSC niet de juiste route, zonder controle stonden wij ineens op het festivalterrein.

Leuke alternatieve bandjes gezien die dag, new wave, punk, garage rock: LUL, Soup Dragons, Butthole Surfers, Claw Boys Claw, The Sound en tussendoor de Toy Dolls.

Leukste concert van die dag vond ik dat van The Toy Dolls. Toen speelde de band rond zanger gitarist Olga ook nog Blue Suede Shoes weet ik nog wel. Nellie The Elephant had dit trio toen niet op de setlist. Afgelopen zondag speelden zij alleen nummers die ik al lang van hun kende, een feest van herkenning, nu natuurlijk ook Nellie The Elephant en zie foto The Lambrusco Kid, ook Cloughy Is A Bootboy, ook al is deze legendarische voetbaltrainer Brian Clough destijds trainer van het legendarische Nottingham Forest al jaren niet meer onder ons.

Links onder de artiesten gaan naar de Spotify-afspeellijst Radio Omhuizen waar je ze kunt beluisteren.

Amersfoort - kleinklauwotters in het Dierenpark

Zaterdag 25 juni 2016

Wij waren al een jaar niet meer naar een dierentuin geweest (vorig jaar waren wij naar Burger’s Dierenpark) en op advies van onze dochter werd het Amersfoort. Vele jaren geleden waren hier vaak geweest, maar de laatste tien jaar niet meer.

Veel herkenden wij nog, maar er was ook veel veranderd. Wij vermaakten ons vooral erg met de touwbruggen over sommige dierenverblijven en daarna met een glijbaantje weer naar beneden.

De grappige kleinklauwottertjes hadden nog wel hetzelfde verblijf. De inclusief staart 55 cm lange kleinklauwotter, dwergotter of sero Aonyx cinereusis is de kleinste otter ter wereld. Hun oren zijn klein en rond en een klep-achtige structuur maakt het mogelijk ze te sluiten onder water. De snorharen op hun snuit zijn gevoelig voor aanraking en trillingen onder water, en bij het opsporen van de bewegingen van de prooi. Tussen de tenen bevinden zich korte zwemvliezen. Hun vacht is op de rugzijde bruin, op de buikzijde lichter. Onder aan de snuit en op keel en borst bevinden zich witte velden.

Ze leven samen in groepen van zo’n 12 dieren, die met elkaar communiceren door middel van geluiden en geuren. Territoria worden gemarkeerd met klierafscheidingen, urine en uitwerpselen. Tussen partners bestaan hechte relaties. Een worp bestaat meestal uit 2 tot 6 jongen, die door beide ouders worden verzorgd. De kleinklauwotter leeft van weekdieren, mosselen, krabben en andere kleine waterdiertjes.

Ze komen enkel in het wild India, China en in Zuidoost-Aziatische landen zoals Indonesië en de Filipijnen in mangroven en allerlei zoetwatergebieden, zoals moerassen, rivieren, meren en overstroomde rijstvelden.

Na afloop van een paar actieve uurtjes in de dierentuin, pannenkoeken eten in de Kabouterhut!

Het wordt lente, sneeuwklokjes!

19 februari 2017, we zitten nu ruim een week na de laatste vorstperiode en de groen puntjes die al zichtbaar waren, zijn vandaag veranderd in sneeuwklokjes. De hazelaar is ook nog steeds in bloei, ja de lente komt steeds dichterbij, ook al is het vandaag miezerig weer.

Het gewoon sneeuwklokje (Galanthus nivalis) is een bolgewas uit de narcisfamilie. Het is een algemeen voorkomende stinsenplant, die ook veel wordt aangeplant, en dan verwildert. De plant is afkomstig uit Zuid-Europa en is in Nederland sinds de achttiende eeuw ingeburgerd.

Het sneeuwklokje is een vaste plant, die zich vooral voortplant door bolletjes. De plant bloeit vroeg in het voorjaar op een licht beschaduwde of soms zonnige plaatsen op vochtige, matig voedselrijke tot voedselrijke grond.

Het mooist is natuurlijk, dat zij hun bloemetje laten zien, dwars door de wegdooiende sneeuw heen. Maar da’s vandaag niet het geval.

2 Februari 2020, een week geleden zag ik in de zachte januarimaand al bloeiende sneeuwklokjes in een tuin in Lichtenvoorde, vandaag stonden ze ook in onze tuin volop te bloeien.

Smienten in de vijver

De vuilnisbak met plastic was weer vol. Even wegbrengen naar de plasticcontainer een halve kilometer van huis en in de vijver achter die container zwommen een aantal smienten.

De smient (Anas penelope) is een middelgrote grondeleend uit het noorden van Europa en Azië, die ’s winters ook in grote aantallen in Nederland voorkomt, ergens anders ‘Omhuizen’ kwamen wij dan weer eens kuifeenden [dit zijn geen grondel- maar duikeenden] tegen.

Mannetjes herken je aan hun oranjerode kop met een geel voorhoofd. Onder de kop is een gedeelte zalmroze en naar achter de grijze onderdelen. Het achterste gedeelte is zwart. Ze hebben een relatief korte, grijze snavel. Vrouwtjes zijn minder getekend en grotendeels bruin. Het geluid van de mannetjes is een hoog “piiew piiew” en van vrouwtjes “rarr”. Deze roep heeft ze de bijnaam “fluiteend” gegeven. De lengte bedraagt 75 tot 86 cm, de vleugelspanwijdte 81,5 cm.

Ze foerageren op grasland met duizenden tegelijk en eten voornamelijk gras, groene planten en waterplanten. Het wijfje legt zes tot negen roomkleurige eieren, die door het gedurende 24 dagen bebroed. Smienten komen in de zomer voor in Noord-Scandinavië en Siberië. Schaars broeden ze ook in Nederland. In het najaar trekken de eenden massaal naar het zuiden en zijn te vinden op plassen en in poldersloten in Midden- en West-Europa, dus ook Omhuizen.

zaterdag 22 april 2017

Workum – Toarntsje

Onze vaarvakanties in Nederland

Vele vakanties bracht ik vroeger als kind door op It Soal in Workum een van de Friese 11 steden. Deze camping lag aan de ene kant van het kanaal It Soal, beeldbepalend aan de anderkant van deze geul lag de dijk met daarop aan het begin van het IJsselmeer it Toarntsje.

De Vuurtoren van Workum (Bijnaam: Toarntsje) is een voormalige witte vierkante bakstenen vuurtoren aan het IJsselmeer op de Hylperdyk bij de ingang naar de haven van Workum. De oorspronkelijke toren werd in 1643 gebouwd toen ook de dijk tussen Workum en Hindeloopen werd aangelegd. Hij bestond toen uit vier eiken steunen, een vierkante eiken voet en een ijzeren plaat, waarop de vuurkorf stond. Die houten stellage werd door een stenen toren vervangen die drie verdiepingen had en in 1712 werd er een huis bij gebouwd.

Rond 1880 werd het open vuur vervangen door een olielantaarn. Toen 40 jaar later de kustverlichting werd genationaliseerd, bleef Workum zijn eigen toren onderhouden. De toren zorgde voor inkomsten, want langskomende schepen moesten vuur- en bakengeld betalen. Met de opbrengst hiervan werd de zeesluis onderhouden. In 1932 werd de olielantaarn gedoofd, na de afsluiting van de Zuiderzee. Er werd een lichtenlijn van twee bakens van gaslampen geplaatst.

Tegen de witte vierkante toren staat het huis waar vuurtorenwachter, Reid de Jong (1934-2020) woonde. Eenmaal per jaar wordt in de herfstvakantie de Strontrace gezeild van Workum naar Warmond en terug. In 2004 werd als verrassing door de vuurtorenwachter een vuur op de vuurtoren ontstoken. De marifoon meldde aan de schippers dat dit het baken van de Friese elfstedenstad Workum is. Sindsdien wordt dat ieder jaar gedaan.

vuurtoren Workum 24-7-2012 gefotografeerd vanaf It Soal

Meer over en vanuit Workum staat in onderstaande stukjes

Workum, Toarntsje

Workum, kauwen

Workum, visite

Clervaux (Lux) verkeerd perron

Dag 13 van onze vakantie in de Ardennen.

Dit was dag 12

Jaren geleden, samen aan het zwerven met de trein. Wij hadden een hele grote weekendtas mee en een rugzak. Daarin een hele kampeeruitrusting Wij gingen naar de Ardennen. Wij bezochten zowel België, als Luxemburg in deze kampeervakantie.

Na een aantal dagen Grand Halleux in België gingen wij verder naar het piepkleine dorpje Kautenbach in Luxemburg. Vanuit deze plek hebben wij in de week die volgende wat in Luxemburg rondgezworven.

Zo belandden wij op een goeie dag in Clervaux. Wij gingen daar heen voor wat boodschappen en vers geld (het was begin jaren-90, dus moesten wij eurocheques inwisselen voor Luxemburgse francs). In Kautenbach was slechts een camping (waar ook onze tent stond), een treinstation en een restaurant. Verder was het er wel heel mooi, groen en heuvelachtig, maar daar dus geen bank en geen supermarkt, daarvoor moesten wij dan naar bijvoorbeeld Wiltz of Clervaux.

Clervaux is verder een leuk klein stadje met een groot kasteel. Na een paar uurtjes maar weer naar het station, om de trein naar Kautenbach te pakken. Wij staan op het perron. Volgens mij stonden er alleen toeristen op het perron. Er wordt wat omgeroepen in het Luxemburgs. Het zal wel. Er zijn zat toeristen in Luxemburg die Frans of Duits kennen, maar zo’n streektaal, da’s lastig. Iedereen bleef gewoon staan waar die stond. Komt ineens de trein op het ‘verkeerde’ perron binnen. Al die rare toeristen, waaronder wij, snel het spoor over om de trein te pakken. Nu was de boodschap van de omroeper pas duidelijk 🙂

Naar dag 14

Buren – Geel Wit uit, altijd lastig

Voetbal, ik ben er gek op. Als supporter, maar ook als speler en vrijwilliger. Ook ben ik trouw. Al van kinds af aan ben ik supporter van dezelfde profclub Cambuur. Actief heb ik vroeger in Leeuwarden altijd voor dezelfde club gespeeld. Als vrijwilliger ben ik ook nog steeds voor mijn eerste club actief in mijn huidige woonplaats de club van mijn kinderen.

In de jaren, dat ik in Friesland voetbalde speelden wij geregeld eens een uitwedstrijd op Ameland in Buren tegen Geel Wit. Thuis was dit altijd gewoon een van de wedstrijden, uit wonnen wij daar eigenlijk nooit, de focus lag dan te weinig op voetbal.

Eerst al met de lijnbus naar Holwerd, dan op de boot naar Ameland drie kwartier, kaarten, wat keten, dan kuieren, van Nes naar het veld bij Buren, dan de wedstrijd.

Na afloop, een benauwd gelijkspelletje als B-, of C-junior, terug naar de boot en de omgekeerde rit, maar met de jong senioren, gingen wij snacken in Nes, de derde helft met veel bier op de boot, onderweg met de lijnbus terug nog een keer bij een halte het halve elftal er uit, plaspauze, de chauffeur van instappende passagiers strippenkaarten stempelen en wij snel weer naar binnen.

Met de A-junioren hebben zijn wij een keer de dag voor de wedstrijd vertrokken, slapen in een hotel, ’s avonds op stap en de zondagochtend verliezen… in een verder toch bovengemiddeld seizoen.

Ja dat waren gedenkwaardige wedstrijden op Ameland.

Almere – Kasteel

29-7-2011 Met zijn vieren met onze boot op vakantie (pa + ma, 2 pubers en een hond)

Onze vaarvakanties in Nederland

Vanmorgen in Almere Haven weer lekker rustig begonnen, ik ben met mijn zoon nog even langs de Bruna en de Albert Heijn geweest. Wij wilden gaan barbecueën, maar het was weer koud en bewolkt en dus leek nasi ons beter.

Rond 1 uur naar de sluis en pas om 2 uur waren wij er door. Rustig aan gevaren naar een plekje voorbij het kasteel*. Kregen wij nog een goede tip om de motor wat langer te laten lopen voor wij hem uit doen anders trekt de kop weer krom. Daar zullen wij voortaan aan denken.

De beide meiden zijn nog op de fiets naar de stad geweest en hebben eindelijk voetbalschoenen gevonden, mijn dochter is een fanatiek voetbalster. Ze vond mooie Puma voetbalschoenen in de aanbieding. Voor mij had mijn lief een mooie trui meegenomen.

Toen de twee weer terug waren uit de stad, had ik de nasi klaar. Met zijn vieren heerlijk gegeten.

Wij kwamen op dit plekje aan de rand van Almere nog mensen uit Lelystad tegen die wij negen jaar niet hadden gezien en toen een paar keer hadden getroffen in het Veluwemeer, het Wisentbos en bij het Larserbos. De eerste keren hadden wij zelfs nog een andere veel kleinere boot. Nog gezellig even gekletst.

Morgen weer verder, richting Biddinghuizen.

*Je hebt kastelen in Nederland zoals het Muiderslot, je hebt ruïnes in Nederland die ooit kastelen waren en je hebt een ruïne en dat is toch wel heel bijzonder, die ooit een kasteel had moeten worden. Kastelen spreken tot de verbeelding!

In 2003 voeren wij voor het eerst met onze boot voor het kasteel Almere langs en sliepen ook nabij dit slot in het passantenhaventje in de vaart, toen wapperden de stukken bouwplastic nog langs de muren. Zomer 2011 komende van Almere Haven onderweg naar de Hoge Vaart zagen wij dat het plastic allemaal wel weg was. Inmiddels heeft er al vele jaren geen bouwactiviteit meer plaatsgevonden en of dat nog ooit gaat gebeuren?

De bouwplannen van het kasteel dateren uit 1999. De eerste paal werd op 15 september 2000 geslagen. De kosten werden op 27 miljoen euro geraamd, later verhoogd naar 54 miljoen euro. Door financiële problemen werd de bouw in 2002 stilgelegd.

Het ontwerp is gebaseerd op het 13e-eeuwse Belgische kasteel Jemeppe in Hargimont. Er staat nu echter alleen een karkas in ruwbouw, maar het pand trekt jaarlijkse een stroom toeristen.

Anno 2020 is het nog steeds onafgebouwd en een hedendaagse ruïne.

Meer over en vanuit Almere staat in onderstaande stukjes

Almere, kasteel

Almere, buitengaats

Almere-Haven, crisis?

Omhuizer tuin

In de Omhuizer tuin is plek voor alles en iedereen. Zolang het past tenminste.

Al een tijd lag in onze tuin een oude mand langzaam te vergaan. Deze was wat beschadigd en wij dachten, die doet het nog wel een tijdje in onze tuin. Wat modder erin en wat plantjes.

Op een goede dag dacht een rode kat er anders over. Die vond het een prima plek om er een tukkie te doen, maar er komen meer gasten in onze tuin!

In onze tuin:

Pad

Suzanne met de mooie ogen

Witte paardenkastanje

Zevenblad

Zonnebloem

Omhuizen is ook altijd nog een waterrijk gebied aanwezig kijk maar eens bij:

Omhuizen, waterland

De Tafel (ziende blind)

Wij hadden al heel lang dezelfde eetttafel in de woonkamer, ooit eens gekocht bij Möbell in Soesterberg.

Het mooie was er inmiddels af. Wij hadden het samen ook al eens over een nieuwe gehad.

Ik had een lange werkdag achter de rug. Na mijn werk was de intercity trein uit Utrecht al vlak bij Amersfoort, toen ie net verder kon. De trein stond een 20 minuten stil en er werd besloten terug te keren naar Utrecht Centraal. Het eerste uur vertraging heb je dan al te pakken. Op Utrecht Centraal besloot ik toen maar via Amsterdam Zuid en daarna door Flevoland terug naar Zwolle te rijden. Twee uur vertraging.

Ik was uiteindelijk ’s avonds acht uur thuis, mijn vrouw en dochter hadden gewacht met eten, lief he?

De nieuwe beige gordijnen voor de dubbele deuren naar de tuin waren gekomen, wat hangen ze mooi. Wat een verschil met die meer dan 20 jaar oude bijna zwarte. Ik aan tafel, mijn dochter begon wat te lachen en lachte verder. ‘Wat zit je toch te lachen?’ zei ik. ‘Nee niks ‘zei mijn dochter. Mijn zoon had ook ’s avonds nog gewerkt en kwam nu ook thuis. Konden wij ’s avonds laat toch nog met zijn vieren eten. Gezellig. ‘Mooie tafel’ zei mijn zoon. Shit, ik zit al een hele tijd aan een nieuwe tafel, zonder dat ik dat door had. Ja het blad is ook wit net als die oude, maar verder is alles anders, scherpere hoeken, minder glad tafelblad, witte en geen zwarte poten, langer en breder dan de oude. Met een naad, want in lengte verstelbaar. Ja een prachtige tafel en ik zag het niet eens, ziende blind, na een lange dag. Mijn vrouw en dochter hadden die gekocht bij de Ikea en in elkaar gezet. Daarom, dat mijn dochter ook zo zat te lachen.

Je kan er overigens prima op rummikub spelen, hebben wij al gemerkt en meer ruimte voor de spullen bij het eten. Ja onze woonkamer wordt steeds mooier!

vrijdag 21 april 2017

IJlst (Frl) Legge jullie nou hier?

Onze vaarvakanties in Nederland

Meerdere malen zijn wij met onze boot in het Friese stadje IJlst geweest, ook een van de elf Friese steden. Wij hebben in De Geeuw overnacht, maar ook midden in het stadje vlak bij de fierljepschans. Bij de Geeuw kun je trouwens ook prima overnachten bij molen ‘De Rat’ en deze stad speelt in de Kameleonfilms de rol van het dorp Lenten. Wij kwamen ook al eens vanaf Bolsward en toen sliepen wij vlak voor IJlst in het Oosthemmermeer, ook leuk.

Wij zijn dus ook twee maal hier met zijn vieren naar het Fierljeppen geweest. Een van de jaren, dat wij hier waren, waren vrienden van ons hier ook met de boot. Beide boten lagen in de passantenhaven in de stad in een box. Het was miserabel weer, maar onze kinderen werden toch een opgehaald, voor een nachtje ‘uit van huis’ bij ame en oate in Hindeloopen.

Wij gingen met de vrienden ’s avonds eten bij de plaatselijke Chinees. De havenmeester was nog niet geweest. Wij hadden al lang gegeten, waren al lang weer terug, het werd al donker, toen kwam de havenmeester. Hartstikke laat, maar ja het is normaal om te betalen, dus dat deden wij maar. De vrienden hadden echter nog wel zin om wat spats te maken en vonden het niet normaal, dat zij zo laat kwam, hadden eigenlijk geen zin om te betalen en betaalden onder protest.

Wij zouden trouwens nog een nacht blijven in IJlst. De kinderen werden de andere dag teruggebracht, het was beter weer en wij gingen nog met zijn allen naar het fierljeppen, hartstikke leuk.

De boot hadden wij in de loop wel iets verder op gevaren, langs de kant. Onze toenmalige hond, een al bejaarde stabij, kon bij de box niet zelfstandig aan en van boord komen en langs de kant wel.

Affijn, begin van de avond gingen wij naar het fierljeppen, de havenmeester was nog niet geweest, wij kwamen later terug van het fierljeppen, het werd weer donker, komt de havenmeester nog eens aanfietsen voor het liggeld, verbaasd, om beide boten verderop te zien liggen, zegt zij: ‘legge jullie nou hier…’