Omhuizens' sambal

Al herhaaldelijk meldde ik, dat wanneer het om eten gaat, dat wij van de gestampte pot zijn, maar...
wij houden ook wel van pittig!
In onze tuinderij kweken wij elk jaar wel wat Spaanse pepers op, waar wij als ze rijp zijn heerlijke sambal van maken. Nu hadden wij dit jaar al heel vroeg zelf gemaakt sambal. Een kennis had ons van uit een kas zelf gekweekte pepers en knoflook gegeven.

Wat waren onze ingrediënten deze keer?
Een handvol (ik geloof acht) Spaanse pepers, een knoflookbol, twee kleine uien, twee tomaten.
En dan? Hak het maar fijn met een mes of een blender.
Wat olijfolie  (evt. wat zout) en de rode smurrie in een pan, aan de kook brengen af laten koelen en klaar.
Een deel gelijk al bij de barbecue, van de warme avond gisteren opgegeten als bijgerecht (zeg maar saus) over het vlees, zo lekker yammie :-) een deel in een potje in de koelkast gedaan en de rest in de vriezer.

En als alles weer op is, zijn er weer nieuwe pepers rijp!

Smilde – Zendmast

Onze vaarvakanties in Nederland, zaterdag 14 juli 2007

Vanuit Diever waar wij onder andere door Oude Willem fietsten voeren wij via Smilde naar Assen. In Smilde lagen wij tegenover het café. We hadden er goed zicht op, maar het werd er niet druk die avond. Smilde is vooral bekend door zijn zendmast, daar zijn wij ook even wezen kijken.

Zendstation Smilde is een zendmast in Hoogersmilde en werd opgeleverd in 1959 voor de transmissie van televisie- en radiosignalen. De constructie van gewapend beton en staal was toen met 294 meter de hoogste in Noord-Nederland.

Op 15 juli 2011 stortte het bovenste stalen gedeelte van het zendstation door een brand volledig in. Het onderste betonnen gedeelte bleef overeind staan. De toren is hersteld en in september 2012 weer in gebruik genomen.

De constructie lijkt op die van de Gerbrandytoren in IJsselstein. Het onderste deel is 82 meter hoog en van gewapend beton. Daarbovenop was een stalen mast gebouwd. Aan het hoogste deel van deze stalen mast waren de radio- en televisiezendantennes gemonteerd. De totale hoogte was ooit, tot de ombouw in september 2007, 303 meter. In het bovenste deel van de betonnen toren bevinden zich de ruimten waarin de radio- en televisiezendapparatuur is opgesteld. De zenders zijn met coaxkabels verbonden met de zendantennes. De dunne mast was met een aantal tuikabels verankerd.

Omhuizens’ bruinebonenschotel

In Omhuizen houden wij niet zo van ingewikkelde liflafjes. Wij zijn mensen van de gestampte pot. Wat wij ook graag eten in ons restaurant De Keukentafel zijn bruine bonenschotels zoals chili con carne.

Het recept ligt hiervoor niet vast. De ene keer gebruiken wij bruine bonen een andere keer weer kidneybonen, meestal gewoon uit blik. Ook is ie de ene keer natter en neigt ie meer naar soep een andere keer, zoals op deze foto is ie wat steviger. Op vakantie in New Mexico hebben wij ook chili gegeten (soep) en daar komen veel chilipepertjes maar geen enkele boon in voor en dan kun je kiezen voor de rode of de nog scherpere groene variant en je krijgt er dan nog een lekkere tortilla met honing bij om te blussen.

Wij bakken altijd eerst wat rundergehakt. Gebruiken eigenlijk altijd ook chilipoeder voor het kruiden, verse gesneden groente erin, zoals ui, paprika, spaanse(chili)pepers, prei, tomaten, mais e.d.

Je kan er ook nog wat zure room op doen voor het opdienen, of roomkaas, ziemaar. Alles mag, niks moet.

Gemakkelijk en snel klaar.

Eet smakelijk!

Lemmer (Frl) – Verstopte filters Zwerven

Onze vaarvakanties in Nederland

maandag 26 juli 2004

Wij voeren nog niet zo heel lang met ons schip en lagen in Stavoren en wilden uiteindelijk weer richting randmeren, waar wij toen nog onze thuishaven hadden.

Windkracht 3 in Stavoren. Wij dachten: ‘als het nog even zo blijft, Stavoren – Lemmer, dan zijn wij zo weer in Flevoland.’ Wij in Stavoren de sluis door en het IJsselmeer op. Dat gaat goed. Wij zijn bij windkracht west 3 vertrokken om 11 uur bij Stavoren door de sluis. Op naar Lemmer. Met prachtige uitzichten op Gaasterland, Roodeklif, Oudemirdumerklif onder een soms zonnige, soms bewolkte lucht.

Wind wakkerde wat aan. Het onderwatertoilet (hadden wij toen nog) begon te borrelen. Wind wakkerde nog wat aan. Maar wat gaan laveren, zodat wij dwars op de golven blijven en niet te veel schommelen, dat heb je gauw met een knikspant. Wind wakkerde nog meer aan en nam gestaag toe tot west 5. Soms was het (vooral na het vogelnatuurgebied voor Tacozijl) pittig een rustige koers te zoeken. Nu begint de motor ook nog te gieren. Filters vervuild, moeten worden vervangen. Onervaren als wij toen nog waren, wisten wij toen nog niet, dat dat het euvel was. Meer wind, het wordt stormachtig. Ja Stavoren – Lemmer is toch een 25 kilometer. Terwijl het IJsselmeer richting Lemmer steeds smaller wordt, werden de omstandigheden niet beter.

Na zo’n 2 ½ á 3 uur waren wij dan in de sluis bij Lemmer. Op een gegeven moment zo’n kilometer uit de kust begon de motor weer te jagen. Affijn, Lemmer door en door op de Groote Brekken. Nu liggen wij op een eilandje aan de noordkant tegenover de ingang van de Follegasloot met uitzicht op de telecommunicatietoren van Spannenburg. ’t Is zo’n 7 uur en we hebben ook het water onder uit de tank laten lopen. ’t Is weer zonnig en wij zijn best trots op onszelf, dat wij dit tot een goed eind hebben gebracht.

Onze tuin vol papavers

In juni zijn ze er in eens allemaal weer in onze tuin. De papavers, of klaprozen.

Wonderlijk hoe de in maart nog zo kale tuin in juni alweer een soort van oerwoud aan het worden is, met o.a. alle stokrozen en papavers. Ondertussen blijven wij de gft-container vullen met zevenblad en andere uitgebloeide zooi na de bloei gesnoeide struiken. Ja je blijft lekker bezig in je vrije tijd in de tuin.

Klaproos of papaver (Papaver) is een geslacht van bloeiende planten. Uit de slaapbol (Papaver somniferum), wordt opium gewonnen. Deze soort wordt ook als sierplant gebruikt. De wilde kaproos die in Nederland groeit, komt vooral voor op droge zanderige grond die kort geleden omgewoeld is, zoals op spoordijken of op opgespoten zandvlaktes. De zaden van de klaproos behouden onder de grond erg lang hun kiemkracht en ontkiemen als ze, soms na jaren, weer aan de oppervlakte komen. De klaproos is dan ook een echte pioniersplant. Klaproos heeft geen nectarklieren, maar levert hoogwaardig stuifmeel voor bijvoorbeeld de honingbijen.

Plukken om in een vaasje te doen heeft geen enkel nut, na een dag is ie uitgebloeid, maar in de tuin bloeien er elke dag weer nieuwen. Een andere plant uit de papaverfamilie, die zich veel in onze tuin laat zien, is de stinkende gouwe.

Visvliet – Beter Opletten!

Onze vaarvakanties in Nederland, 1 augustus 2006

Jaren geleden voeren wij vanuit Opeinde richting Van Harinxmakanaal, bij Gerkesklooster de Lauwers op en dan richting Visvliet.

Een leuke aanlegplaats bij de leuke kleine camping van dit kleine dorpje op de grens van Groningen en Friesland genomen. In de charmante dorpssupermarkt deden wij wat boodschappen en betaalden wij de borg voor de sleutel waar, wij zelf de bruggen onderweg mee konden bedienen.

Onze twee kinderen vonden de supermarkt zo leuk, dat zij later spontaan nog wat boodschappen wilden doen.

De volgende dag na vertrek ging er al gauw wat mis. Bij de vaste brug aan het eind van het dorp hadden wij vergeten de mast te laten zakken en dus krak. Tsja 1 persoon in de stuurhut, de ander 3 lagen te suffen en luieren in de zon aan dek en hoorden niet de waarschuwing van mevrouw de schipper.

Toch zonder mast een leuk tochtje over de Lauwers naar Zoutkamp, zelf wat ophaalbruggen bediend (leuk!) en dan komt er een schattig klein oud sluisje aan het eind van de Lauwers. In Zoutkamp aangekomen hebben wij dus ook weer wat te herstellen (meer dan alleen de mast). Gelukkig hebben wij altijd volop gereedschap aan boord.

Zwarte Water - De Bruiloft

Onze vaarvakanties in Nederland

Jaarlijks varen wij er wel eens naar toe, Zwartsluis. via het Zwarte Water. Laatst was het weer eens zo’n dag. In het verder wat koele voorjaar van 2015, was er ineens een warme vrijdag op 10 juni, dus direct na het werk gaan.

Het was ook weer eens wat drukker op het water en er is van alles te zien, boten, vele watervogels, ganzen, kokmeeuwen, zwarte sterns. De mooie bochtiger rivier met rietkanten en koeien in de uiterwaarden.

Zwartsluis wordt bereikt, we nemen een stukje Meppelerdiep en meren aan op de Jaap Buitsteiger voorbij café de Blizzard.

Het werd een leuke avond, na de heerlijke pizza op het terras van Bella Italia, ’s-Avonds lekker op het dek gezeten. In het Oolde Stadhuus werd een bruiloft gevierd, met bandje.

Volgens mij was niet elk liedje echt geschikt voor zo’n evenement. Op een gegeven moment werd zelfs ‘Vuile huichelaar, pak jij je koffers maar gespeeld’. Hopelijk betreft dit niet het die middag gesloten huwelijk.

Na een zwoele avond heerlijk geslapen. De andere dag was het weer koel en grijs, maar die mooie dag pakken ze ons niet meer af en wij gingen weer op huis aan.

Meer over en vanuit Het Zwarte Water staat in onderstaande stukjes

Zwarte Water, de bruiloft

Zwarte Water, kleine rietgans

Zwarte Water, onze hond

Weesp – De Eendragt en de Vriendschap

Onze vaarvakanties in Nederland

Na Ouderkerk, Vinkeveen, Nieuwersluis en Loenen aan de Vecht voeren wij met onze boot naar het stadje Weesp.


27-7-2011 Met zijn vieren met onze boot op vakantie (pa + ma, 2 pubers en een hond)

Vanmorgen in Loenen waren wij al snel op de rit. Voor tienen zaten wij met zijn allen al te ontbijten, voor half 11 voeren wij al de Vecht af. Eerst was het nog zonnig. Later voeren wij onder een grijs wolkendek. De geldkloppers in Loenen wilden wij gauw kwijt door de brug. Ondanks dat wij vandaag officieel gratis bruggen hadden, kregen wij op de Vecht toch nog 2x een klompje voor onze snufferd.  Wij gingen Vreeland, Nederhorst den Berg en Nigtevecht voorbij, maar eigenlijk vonden wij alleen het laatste stukje voor Weesp fijn varen. Voor de brug in Weesp hebben wij een box gepakt in Jachthaven WSV de Vecht. Voor 1 euro meer dan in Loenen hebben wij nu wel stroom op de steiger, een douche in de buurt en de potti kunnen wij hier ook weer legen.

's Middags ben ik nog met mijn zoon naar de skatebaan aan de andere kant van het stadje geweest, maar die was niet zo bijzonder. Daarna ook nog even met mijn lief gewinkeld, 2 nieuwe schemerlampjes gehaald bij de Blokker die nog het meest weg had van de winkel van Malle Pietje en pizza's bij de Albert Heijn. Dat was leuk eten, 8 x een halve pizza  bakken in het kleine oventje, biertje erbij!

Na de pizza's hebben mijn dochter en zoon lekker ijs gehaald in de ijssalon. 's Avonds zijn mijn lief en ik nog met de hond naar het torenfort en het bastion geweest en daarna hebben wij ook nog heerlijk ijs gehaald. De avond is zonnig.

Oh ja. Vlak na aankomst vanmiddag was onze hond nog even in de haven gepleurd.

28-07-2011

Dit voordat wij verder richting Muiden  en Almere Haven zouden. In Weesp hebben wij een prima tijd gehad in de jachthaven vlak bij het centrum. Prima service daar, o.a. voor vertrek de bilge nog even kostenloos afgepompt, aardige mensen!

Weesp had voor 1355 al een aarden en houten omwalling. 20 Mei 1355 verleende Willem van Beieren, graaf van Holland, stadsrechten aan Weesp. De stad lag namelijk strategisch aan de grens tussen het machtsgebied van de graven van Holland en de bisschop van Utrecht. Er is langs de Vecht nog veel van de Stelling van Amsterdam te zien. De vesting met het Torenfort aan de Ossenmarkt en de in de omgeving liggende forten maakten deel uit van de Hollandse Waterlinie en later ook van de Stelling van Amsterdam. Ten oosten van Weesp ligt Fort Uitermeer, ten zuidoosten het Fort bij Hinderdam en ten noorden de vestingstad Muiden. 

Weesp is een leuk oud Hollands stadje met drie oude molens. Twee ervan staan aan de Vecht de Eendragt en de Vriendschap.

De Vriendschap is een in 1900 gebouwde windmolen op de plek van de in 1899 afgebrande molen. Het is een achtkante korenmolen van het type stellingmolen met een grenen, onderbouw en een houten, rietgedekte bovenbouw. De Eendragt is een in 1691 als moutmolen gebouwde windmolen. De molen is een achtkante korenmolen van het type stellingmolen met een stenen onderbouw en een houten, rietgedekte bovenbouw.

Appelmoes

In Omhuizen houden wij niet zo van ingewikkelde liflafjes. Wij zijn mensen van de gestampte pot. Wat wij graag eten in 'ons restaurant De Keukentafel' is appelmoes en die maken wij van de appels uit onze eigen tuinderij.

Als wij de appels geschild en in stukjes gesneden hebben, doen wij ze in een vijfliterpan, bodempje water, acht eetlepels suiker en wat kaneel er bij en aan de kook brengen. Kookt het, dan zet je het vuur op klein en laat het doorkoken, tot de stukjes appel moes zijn geworden.

Hoe simpel kan het zijn. Eet smakelijk!

Drontermeer, nog even naar het strand

De hele zaterdag waren wij thuis bezig geweest op de overloop, eerst een vloertje slopen, opnieuw de ondervloer leggen en een mooi nieuw vloertje erop. Maar wij hadden ons wel vermaakt!

Na de warme hap (van de afhaalchinees) wilden wij toch nog even eropuit. De wagen gepakt, het was wel lekker weer, om nog even langs het strand te gaan. Wat zou het worden? Elburg? Richting Kampen gereden en via de Drontermeerdijk zuidwaarts. Na een paar kilometer zagen wij een ingang naar het strand. Dit stuk randmeerkust kennen wij natuurlijk wel, met onze boot waren wij er vaak langs gevaren tussen Elburg en Kampen, maar vergeten hoe mooi het daar is aan dat smalle randmeer en heerlijk rustig vanavond. Hier kan onze hond prima even spelen. Stoeltjes gepakt en genieten van de hond het water en alle vogels, die je hier ziet, de fuut, visdiefjes, knobbelzwanen, wilde eenden, noem ze maar op en soms springt er een visje... en soms vangt een visdiefje er een...

Jammer geen drinken, mee via de app contact met onze zoon: "ik breng wel even", maar hij was nog even aan het eten in Apeldoorn. Wij zitten hier goed en wachten wel. Door allerlei omleidingen op de N50  bij Kampen is ie niet meer langs geweest, maar ook zonder drankje hebben wij hier genoten tot het te fris werd - ook geen jas mee ;-)

Na een jaar, de waterlelie bloeit!

In juni 2016 hebben wij 'ons merengebied' aangelegd. Allemaal vijvertjes verspreid in onze tuin van speciekuipen ingegraven. Er moesten natuurlijk ook waterplanten in en bij. Sommigen, zoals de munt deden het geweldig. de dotterbloem werd in het eerste jaar al snel door onze hond gemold (per ongeluk), maar de witte waterlelie heeft in het eerste jaar helemaal niet gebloeid. Wij waren al bang voor een miskoopje! Maar nee nu een jaar verder, bloeit ie prachtig in ons ronde vijvertje in de voortuin.

De witte waterlelie (Nymphaea alba) is een algemeen voorkomende waterplant met drijvende bladeren. De witte waterlelie groeit in stilstaand en zwak stromend water met een diepte van maximaal 1,5 m. Tegen watervervuiling is de plant redelijk goed bestand.

De bladeren zijn min of meer rond en drijven op het wateroppervlak. Ze hebben een hartvormige voet. De bladsteel is rond en heeft grote luchtkanalen die lucht naar de wortelstok geleiden.

Witte waterlelies hebben geurige, witte bloemen 10-20 cm doorsnee, die op het wateroppervlak drijven. De alleenstaande bloemen staan alleen op cilindrische bloemstelen. Er zijn twintig tot vijfentwintig puntige kroonbladeren en vier kelkbladeren. De zittende stempels vormen een oranjegele knop met acht tot vierentwintig stempelstralen.

De vrucht rijpt omder water en heeft meestal de vorm van een fles, maar is soms bolvormig. De zaden worden door het water verspreid. De plant houdt van zon en bloeit in de maanden juni tot augustus.

Amstelveen, ouzo!

Onze vaarvakanties in Nederland

Onze laatste bootvakantie met ons hele gezin in 2011. Een natte zomer.

Amsterdam 24 juli 2011

Regen, regen en nog eens regen erg vies weer vandaag. Vanaf gistermiddag 5 uur is het niet meer droog geweest. Overal in de boot hangen opvangzakken, buiten de boot zitten dekzeilen en nog wordt het op sommige plekken nat. Gisteren getracht dingen te plamuren, maar tegen zoveel regen is niks bestand. 

Half 9 deed ik de eerste ronde met onze hond. Daarna nog even snel de kooi in, tot na 10 uur nog wat gelezen en wat gedommeld. Toen zijn wij opgestaan, douche, gaan wij weg, of blijven wij. Even naar de Albert Heijn na het ontbijt, die is hier gewoon op zondag open.

Ja we gaan toch maar weg. Waar is de havenmeester?  Om eten naar huis. Wij wachten. Om kwart voor 2 was hij er. We hadden 25 euro borg voor de sleutel betaald en hoefden nog maar 2 euro bij te betalen.

Gelukkig startte de motor wel ondanks al het vocht en wij weg! Dwars door Amsterdam, moeilijk varen, weinig zicht door de beslagen ramen en de aanhoudende regen... En de lage brugjes, het paste allemaal gelukkig wel. We kwamen nog een groot schip, met de naam 'Jordaan' tegen met naar wij aannamen een trouwgezelschap.

 

Verderop, buiten Amsterdam meerden wij af aan de Amstel tegenover Amstelveen, een gratis plekje. Nog steeds regent het, maar wij liggen hier mooi. Vliegtuigen vliegen af en aan, we zijn vlak bij Schiphol. Net met een wandeling met de hond zagen wij de Arena hemelsbreed, maar een paar honderd meter hier vandaan, zo leek het tenminste.

Heerlijk gegeten, sla, hamlapje, appelmoes en gebakken aardappelen. De kinderen kijken samen een film, ondanks de regen is het hier goed!

Ouzo'tje!

Tsja, het Griekse drankje ouzo, ook als wij zwerven lusten wij het wel.

In deze natte zomer van 2011 zijnn wij er ook niet vies van, zoals aan het eind van deze heel natte zondag na een boottochtje over de Amstel van Amsterdam naar Amstelveen.

Je verwacht het niet hè van die mensen van de gestampte pot 😉

Zo heel soms een rustmomentje gezellig sfeertje en dan samen een lekker borreltje.

Welke drank? Wij hebben ook wel eens een tijdje berenburg als favoriete borrel gehad, jenever, of iets anders buitenlands, of iets heel modieus…

Maar over die modieuze drankjes zoals een aantal jaren terug Rocketshot hoorde ik eens een slijter in Kampen vertellen, die ook zo’n modieus shotje op zijn toonbank had: “Je moet maken, dat je die moderne rommel verkoopt aan de jeugd, anders kom je er nooit meer af”.

Wij nemen er nog een!

maar wel met mate.

Morgen varen we verder richting Ouderkerk aan de Amstel.

Snert

In Omhuizen houden wij niet zo van ingewikkelde liflafjes. Wij zijn mensen van de gestampte pot. Wat ik graag eet in ons restaurant De Keukentafel is zelfgemaakte snert!

Ik gooi een pondje spliterwten met twee groenteboullionblokjes en een laurierblaadje in twee liter water en kook dit een uur, het vuur na het aan de kook brengen op klein. Zo nu en dan even een slinger met de pollepel erdoor en ondertussen snij ik een siepel (ui), een winterwortel, een prei en wat peterselie en een paar speklappen in stukken.

Na dat uur gooi ik de rest er in en breng alles opnieuw aan de kook. Als het opnieuw kookt zet ik het vuur uit en laat het dan een paar uur staan.

Een kwartier voor het eten, breng ik het nog een keer aan de kook en doe er nog een in plakjes gesneden rookworst bij.

Daarna lekker eten!

Kan geen sterrenrestaurant tegen op!

Workum, kauwen

Onze vaarvakanties in Nederland

Vanaf Woudsend voeren wij naar Workum en vonden wij op 23 juli 2012 een leuke ligplaats midden in de stad vlak achter de supermarkten met uitzicht op de Sint Gertrudiskerk.

’s Avonds zat opeens deze 15e eeuwse Gotische kerk met vrijstaande 16e eeuwse toren vol met kauwtjes.

Deze kleine torenkraai is een van de kleinste leden van de kraaienfamilie (34-39 cm lang).

Kenmerkend zijn de grijze kleur van de zijhals en achterhoofd en de lichtgroen-grijze oogring. Vrijwel volledig zwarte exemplaren komen ook voor. Kauwen komen meestal in groepen of paren voor en foerageren vaak gezamenlijk. De paarband blijft ook binnen een grotere groep waarneembaar. De roep is een tsjak-tsjak-achtig geluid. In de groep hebben ze veel geluiden waarmee ze communiceren, van vrolijk kwetteren tot zacht tokkelen (kikakaka ko). De bekendste roep is hun naam “kauw kauw”. Ze hebben complexe banden met elkaar en blijven als koppel elkaar trouw voor het leven.

Kaatjes eten van alles: zoals insecten, slakken, spinnen, zaden, granen, eieren en fruit. In de omgeving van de mens doen kauwen zich ook tegoed aan afval, kattenbrokken en karkassen van overreden dieren. Kauwtjes nestelen ze meestal in groepen in bomen, elders ook wel op rotswanden en in schoorstenen. De 4-5 eieren worden 16-17 dagen bebroed en de jongen vliegen na een dikke maand uit.

Meer over en vanuit Workum staat in onderstaande stukjes

Workum, Toarntsje

Workum, kauwen

Workum, visite

Ouderkerk aan de Amstel, Prijzig Tochtje

Onze vaarvakanties in Nederland

Onze laatste bootvakantie met ons hele gezin in 2011. Een natte zomer.

25-7-2011, de Amstel bij Amstelveen

Vanmorgen waren de buien (van de afgelopen dagen) weg en was het wel lekker weer bij Ouderkerk aan de Amstel. Onze hond meldde zich alweer heel vroeg. Ik hem even uitlaten en daarna nog even slapen. Na wat relaxen en lezen zijn wij opgestaan. 

Mijn dochter en ik waren even naar het dorp gegaan voor wat boodschappen in de Plus. Daarna weer terug en rond half een gingen wij varen in de richting van de Vinkeveense Plassen. Eerst naar Ouderkerk. 

 In Ouderkerk

Daar voeren wij het water de Bullewijk in en de twee bruggen hier werden geheel gratis bediend. De tweede brug de Waver in € 2,20 (het waren wel hele mooie watertjes). Paar kilometer. Verder Stokkelaarsbrug, twee bruggen bij elkaar, bediend door een bruggenwipster 2 x € 2,20, maakt totaal € 6,60. De Winkel in, nog smaller, maar wel diep genoeg, nog een brug van €2,20, maakt € 8,80. Naar de sluis €6,00. Dat maakt € 14,80 brug- en sluisgeld voor hooguit 15 kilometer varen. (Tot nog toe waren € 0 (nul euro) kwijt voor meer dan 100 kilometer varen door Nederland. Mooi deze slootjes, maar nooit weer.

 

Mooie vaartjes, eens maar nooit weer

Op de Vinkeveense Plassen, heerlijk ruimte!

Wij hadden onze kinderen vanavond onbeperkt 220 Volt beloofd, dus konden wij niet op een eilandje in de Vinkeveense Plassen gaan overnachten, maar moesten wij naar een haven.

Overigens vonden wij in Vinkeveen later een prima plekje!

Nieuwersluis (Ut) Bajes

Onze vaarvakanties in Nederland, 26-07-2011

Na Amstelveen, Ouderkerk en Vinkeveen voeren wij door het Hollandse polderlandschap wij kruisten de vaargoot het Amsterdam Rijnkanaal en gingen door de smalle Nieuwe Wetering en kwamen bij het dorpje Nieuwersluis na de brug de Vecht op.

Nieuwersluis ligt halverwege Loenen en Breukelen. Nieuwersluis is gebouwd rondom een sluis tussen de rivier de Vecht en de Angstel.

Nieuwersluis, daar was ik tot dan nog nooit geweest. Ik kende het plaatsje eigenlijk alleen van naam, nog van mij diensttijd. Als je het te bont had gemaakt, moest je als militair daar in de bak.

Deze bajes bleek eigenlijk een prachtig gebouw. De voormalige Pupillenschool uit 1877, opgericht onder beschermheerschap van koning Willem III is nu dat Militair Penitentiair Centrum Nieuwersluis.

Wij voeren na een korte pauze nog even door richting Loenen, om de andere dag verder te varen naar Weesp.

Nijetrijne, de Driewegsluis

Onze vaarvakanties in Nederland

Met zijn 4-en + hond met de boot op vakantie

1 augustus 2010, Nijetrijne

Vanmorgen in de Linde werden wij wakker met schapengeluiden, best leuk eigenlijk. Lekker rustig aan gedaan, de hond een paar keer uitgelaten, lekker een gebakken eitje gegeten. Ik heb nog een wasje gedaan en kwart over 12 zijn we weer gaan varen. Op naar de Driewegsluis. Wij namen weer het oude sluisje, zo leuk en relaxt, terwijl de grote sluis weer allemaal drukte had. Hier dus geen stress.

Bij de brug van Ossenzijl was het lachen geblazen, er lag een huurboot voor die hard voor- en achteruit voer en maar geen balans in zijn boot kreeg. De boot achter hem was ook al in de war, dus toen ze eindelijk door de brug mochten, wachtte de huurboot tot het licht groen werd en de boot erachter schampte de brug aan beide kanten van de boot, omdat hij overstuurde. Best wel lachen dus.
Onze dochter en mijn vrouw zaten lekker voor op de punt van de boot in de zon, terwijl ik ons naar Steenwijk voer.

In de passantenhaven in Steenwijk hebben wij later heerlijk geborreld op de kant. Mijn vrouw, dochter, hond en ik hebben nog heerlijk in het park gewandeld. Er speelde een country bandje, klonk gezellig. Mijn zoon bleef ondertussen aan boord, achter de laptop.
Op de terugweg uit het park Ramswoerthe hebben wij Chinees gehaald en lekker aan boord opgesmikkeld.

De dag erna

Een driewegsluis is een schutsluis met drie stel deuren. Dit soort sluizen is zeldzaam omdat daar waar drie kanaalniveaus op een punt bij elkaar komen en op die plek een sluis nodig is niet veel voorkomt.

De meeste boten kiezen de grotere Dr. Linthorst Homansluis in de Linde om van de Weerribben naar Friesland te varen of vice versa. Wij nemen meestal de Driewegsluis. Deze is kleiner, rustiger veel ouder en wordt bediend door vrijwilligers van de Turfroute. Bij de grote sluis is vaak veel gestress en gestuntel te zien met vooral de schippers van de huurvloot. Bij de driewegsluis (waarvan nog maar 2 deuren worden bediend) gaat alles kalm aan, maar wel rap zijn gangetje.
Je schip moet wel laag genoeg zijn, om onder de vaste brug voor de sluis door te kunnen, maar dan is het een aanrader.

Nijetrijne, schapen aan de Linde

Schapen aan de Linde

Onze vaarvakanties in Nederland

1-augustus 2010

Wij komen met onze boot vanaf Scharsterbrug over het Tjeukemeer naar de Driewegsluis varen. Daar gaan wij niet liggen, veels te druk. Wij varen een kilometertje het riviertje de Linde (Lende in het Fries) op. Daar gaan wij heerlijk aan een Marrekrite-steiger liggen. 's Middags nog wat zwemmen bij de boot en 's avonds zitten wij in de stuurhut te genieten van de nieuwsgierige schapen vlakbij onze steiger en daar wordt op haar beurt onze hond ook weer nieuwsgierig van. Genieten hier!

De andere dag weer via Ossenzijl richting Steenwijk.

Het schaap (Ovis aries) is een evenhoevig zoogdier, dat door de mens is gedomesticeerd om onder andere wol te leveren. Deze herkauwer is nauw verwant met de geit en behoort tot het geslacht Ovis, net als de moeflon en het dikhoornschaap. Het mannetje wordt ram, het vrouwtje ooi en het jong een lam genoemd. Een gecastreerde ram heet een hamel; een leidinggevende hamel bij een kudde schapen of hamels draagt een bel en heet daarom belhamel. Een schaap kan 15 tot 20 jaar worden, maar dit komt in de praktijk zelden voor, daarvoor zijn ze meestal al geslacht. Schapen hebben 32 tanden en kiezen, geen hoektanden en bovenaan geen snijtanden. Boven en onder hebben ze 6 voorkiezen en 6 kiezen, en alleen in de onderkaak 8 snijtanden. Die gebruikt de snijtanden in de onderkaak om grassen en kruiden af te snijden, met een beweging zoals een tondeuse. Het grazen gaat dus heel anders dan bij de koe die het gras met zijn tong lostrekt. Een schaap eet daarom veel korter gras dan een koe, en een boer kan wel eerst koeien in een wei zetten en daarna schapen, maar nooit andersom. Nederlandse schapenrassen zijn onder andere Texelaar, Schoonebeeker, Veluws heideschaap, Fries melkschaap.

Kuifeenden in de sloot

’s-Morgens moet de hond eruit. Ik was erg vroeg en werk in april 2020 i.v.m. de Coronacrisis thuis. Mooi moment om, dan wat verder te kuieren. In de waterrijke omgeving bij ons kom je dan van alles tegen, blauwe reigers, smienten, wilde eenden, maar ook kuifeenden.

Met hun zwart-witte verenpak en nonchalante kuifje zijn de mannetjes van de kuifeend (Athya fuligula) onmiskenbaar. Deze middelgrote duikeend duikt in tegenstelling tot de bekende grondelende wilde eend naar hun voedsel. Het gele oog valt op van dichtbij. Dat laten deze eenden niet graag toe; ze zijn van nature vrij schuw. Het zijn vooral de diepere wateren waarop kuifeenden ronddobberen. Toch moet er nog wel enig licht doordringen tot op de bodem. Kuifeenden eten graag waterdieren die tussen de waterplanten leven. Ook de planten zelf worden wel gegeten. 
De kuifeend is in Nederland een jaarvogel, en vrij talrijke broedvogel; doortrekker en wintervogel in groot aantal. De soort komt voor in het noordelijk Palearctisch gebied en overwintert in noordelijk Afrika en zuidelijk Azië.

kuifeenden en tafeleenden Twistvlietpark 16-1-2022

Nabij Hasselterdijk Zwolle 23-4-2020

Nabij Hasselterdijk Zwolle mei 2015

Onze krokusjes

8 Februari '15, even wat opruimen in de tuin, de laatste sneeuw is net weggesmolten en de eerste krokusjes en sneeuwklokjes laten zich alweer zien. Ieder jaar komen ze weer, maar de laatste twee jaren al behoorlijk vroeg.

Krokus is een geslacht uit de lissenfamilie (Iridaceae), dat 90 soorten omvat. Hiervan is circa een derde deel herfstbloeier. Krokussen zijn vooral afkomstig uit de bergen rond de Middellandse Zee. Het grootste aantal soorten zijn afkomstig uit de Balkan en Klein-Azië, met uitzondering van Crocus vernus (L.) Hill, die men tot Centraal-Europa aantreft (Alpen en Karpaten), en een paar soorten die afkomstig zijn uit de bergen van Centraal-Azië.

De knollen dienen geplant te worden in goed doorlatende grond op een zonnig plekje, de herfstbloeiers vanaf einde juli, de winter- en lentebloeiers vanaf september. Voornaamste vijanden zijn de veldmuizen die er dol op zijn. Naast de grootbloemige krokussen, afgeleid uit selecties van de bonte krokus (Crocus vernus) en van de gele krokus (Crocus flavus), en de zogenaamde botanische krokussen, afgeleid uit selecties en hybriden van Crocus chrysanthus, bieden gespecialiseerde bollenkwekers een aantal botanische soorten.

De krokus is in Nederland terecht gekomen als stinsenplant, dat zijn planten in Nederland het eerst in tuinen van stinsen (stenen woningen van de Friese adel of aanzienlijk heren) te vinden waren.

Nieuw-Milligen, Berkenzwam

Het eerste weekend van november besloten wij nog even van de herfst te genieten op de Veluwe. Twee nachten naar Nieuw-Milligen tussen Apeldoorn en Voorthuizen. Najaar in een huisje, toch een heel andere zweer als in het voorjaar in een tent.

Genoten, wij konden heerlijk in de zon op ons terras zitten, heerlijk gerecreëerd en heerlijk gewandeld in de bossen. Het was paddenstoelentijd.

Heel mooi onder andere de dode berken met grote berkenzwammen, die wij tijdens het rondzwerven zagen.

De berkenzwam of berkendoder (Piptoporus betulinus) is een schimmel uit de familie Fomitopsidaceae die op berken groeit. De schimmel groeit voornamelijk op dood, maar ook wel op levend hout, wat uiteindelijk de boom zal vellen. De vruchtlichamen van de schimmel groeien het hele jaar door, maar zijn echter eenjarig. Gedroogde vruchtlichamen zijn heel lang te bewaren. De droge zwam open snijden lukt nauwelijks. Het verdroogde mycelium is taai. Het vlees wordt verkocht onder de naam polyporus en wordt door entomologen gebruikt om gedroogde insecten op te prikken voor verzamelingen. In de natuur worden de droge zwammen opgevreten door larven van de zwamkever. Alleen het witte vlies is ook voor deze kevers onverteerbaar.

Van de berkenzwam is bekend dat het stoffen bevat voor medicinale toepassingen. De 5300 jaar oude ijsmummie Ötzi had gedroogde berkenzwam bij zich, vermoedelijk om medicinale redenen. In de meer recente geschiedenis werd de berkenzwam aangewend als vloeikussen en om scheermessen te slijpen.

Lelijke kerstboom

Omhuizen 20-12-2014, hier kennen wij ook onze traditionele feestdagen. Op 25 en 26 december wordt er net als op veel plekken in de wereld kerst gevierd. Het traditionele kerstverhaal, gezellig met elkaar, veel lekker en spelletjes voeren de boventoon.

Tegenwoordig wordt de boom weer netjes opgetuigd, maar een paar jaar terug vonden wij dat nog echt een feestje voor onze nog kleinere kinderen.

We kochten een spar, zetten hem in een emmer, de rest lieten wij aan de kinderen over en dan krijg je zo’n boom:

Mooi Hé? 😉 Tsjah en zo’n kerstboom wat is dat nou eigenlijk?

Het moment waarop de kerstboom wordt opgetuigd verschilt van streek tot streek en van religie tot religie. In Nederland en België geldt de ongeschreven regel dat kerstbomen en andere kerstversieringen pas na Sinterklaas mogen worden aangebracht. Uiterlijk met Driekoningen (6 januari) wordt de boom weggehaald.

Wat heeft de boom met het kerstfeest te maken? Volgens een theorie heeft de kerstboom een Oudgermaanse oorsprong, hier stond de eik centraal in de midwinterviering. Als de boom in de winter te oud was, werd deze verbrand voor warmte. Pas in de middeleeuwen konden kaarsenmakers op grote schaal goedkope kaarsen maken die gebruikt werden om de boom mee te versieren. In een Frankische 13e eeuwse tekst wordt voor het eerst een groene boom vol kaarsen beschreven. Tijdens winters aan het eind van de middeleeuwen plaatsten Elzassers een boom, versierd met kaarsen, klatergoud, gekleurd papier, appels, koek en suikergoed in hun huis. Dit gebruik waaide pas halverwege de 19e eeuw over naar andere West-Europese landen.

Nou is het zo met onze sparretjes, de laatste jaren hebben wij naast de kerstboom ook nog wel 1 of 2 miniboompjes staan en die doen het na de kerst prima in de tuin, tot ze in een droge zomer weer eens de geest geven.

Voor de kerst gaan wij als het zo uitkomt er nog wel eens op uit naar KIOK of we ontmoeten de grootse kerstboom van Duitsland.

Behalve de kerstboom is ook de kerstster typisch een plant voor de kerstperiode.

Muiden, Muiderslot (NH)

Onze vaarvakanties in Nederland

Her en der in Nederland heb je kastelen, zelfs in Almere is een poging gedaan een kasteel te bouwen, maar onderweg met de boot van of naar Holland, zijn we meerdere keren langs bekendste kasteel van Nederland gevaren: Het Muiderslot. Vroeger heb ik er ook wel eens binnen rondgekeken.

Tussen Weesp en het IJmeer passeerden wij op 23 juli 2009 in Muiden het Muiderslot.

Het Muiderslot is een vierkante waterburcht. Op iedere hoek staat een ronde toren. Binnen de muren staat een groot gebouw met trapgevels. Het kasteel heeft een slotgracht met een ophaalbrug. Er is ook onder meer een gerestaureerde moestuin en een kruidentuin.

Onzeker, wanneer het gebouwd is. Meestal zegt men dat het rond 1280 door graaf Floris V werd gebouwd, maar mogelijk bestond het kasteel toen al en heeft de graaf het slechts gekocht. Het kasteel werd gebouwd aan de monding van de Vecht in de Zuiderzee.

Floris V werd op 27 juni 1296 in de omgeving van het kasteel vermoord. Tijdens een valkenjacht werd hij gevangen genomen door de deelnemende edellieden Gijsbrecht IV van Amstel en Herman van Woerden. Hij werd 5 dagen gevangen gezet in het kasteel. Bij een ontsnappingspoging werd hij, door onder anderen Gerard van Velsen, gedood met 22 messteken.

Het kasteel werd vervolgens verwoest door bisschop Willem van Mechelen, die vermoedelijk met de stenen van het Muiderslot kasteel Vredelant (Vreeland) liet uitbreiden. Het Muiderslot werd pas 70 jaar later werd door graaf Albrecht van Beieren rond 1370 op dezelfde plaats en met dezelfde plattegrond weer opgebouwd.

In de Franse tijd gebruikte het Franse leger het kasteel als kazerne. Vanaf 1795 werd het slot niet meer bewoond en raakte het in verval. Het Ministerie van Oorlog gebruikte het als opslagplaats, tot het gebouw te bouwvallig werd. In 1825 werd het voor sloop te koop aangeboden. Na vele oproepen aan koning Willem I, onder andere van historicus en literator Samuel Iperusz. Wiselius, werd de verkoop echter verhinderd. Toen kwam het in handen van het Ministerie van Binnenlandse Zaken. De restauratie in 1895 werd uitgevoerd onder leiding en volgens plannen van Pierre Cuypers.

Meubels, gebruiksvoorwerpen en schilderijen die momenteel in het kasteel zijn te bezichtigen stammen uit de 17e eeuw. In die periode leefde de schrijver Pieter Corneliszoon Hooft in het kasteel. Hij verzamelde andere kunstenaars om zich heen, de Muiderkring genaamd.

Buiten het kasteel is een pruimenboomgaard, die ook al bestond in de tijd van Hooft. (Een beroemde uitdrukking van Hooft tegen de andere leden van de Muiderkring: “Tot ziens in de pruimentijd”).

Meer over en vanuit Muiden staat in onderstaande stukjes

Muiden, het grote water op

Muiden, Het Muiderslot

Thuis vogels voeren, kijk ‘n pimpelmeesje

’s Winters zit je niet gauw in de kou buiten, maar zoals vaak lekker binnen achter glas. Heb je een goed gevuld vogelhuisje dan is er altijd wel wat te zien, zoals een pimpelmeesje dat pinda’s komt eten, want daarna is het zo heerlijk zuipen ;-)

De pimpelmees (Cyanistes caeruleus) is een mees die in vrijwel heel Europa regelmatig voorkomt. Pimpelmezen zijn veel te zien in bossen, tuinen en struwelen. Ze zijn slim en, behendig.

Volwassen pimpelmezen zijn circa 12 centimeter met een spanwijdte van 17-20 centimeter en een gewicht van 12-15 gram kleiner dan de koolmees. De pimpelmees heeft een verenpak met kobaltblauwe kruin en staart en vleugels die duidelijk afsteken tegen het geel van zijn onderkant. Het verschil tussen mannetje en vrouwtje is nauwelijks te zien. Een jong is op de kop groenig en op de wang gelig. De roep klinkt als tsi tsi tsit, de zang is een hoog si si sirrr, gevolgd door bellende geluiden, en lijkt iets feller dan die van de koolmees. De vlucht van de pimpelmees is meestal gelijk aan die van andere mezen. In boogjes zweeft hij door de lucht, in de tussenpozen slaat hij met de vleugels.

Pimpelmezen zien elkaar anders dan wij ze zien, doordat zangvogels, waartoe pimpelmezen behoren, heel goed uv-licht kunnen waarnemen. Dit is essentieel voor het vrouwtje om het mannetje te kiezen waar zij de voorkeur aan geeft. Het gekleurde ‘petje’ is hierbij het belangrijkste deel van het mannetje dat indruk moet maken op het vrouwtje. Voor vrouwtjes spelen ook dans en zang van het mannetje, en aangeboden voer, een rol bij de partnerkeuze.

Pimpelmezen leven vooral in bosrijke gebieden en tuinen met veel groenen ze zijn schuwer dan koolmezen. Het is bekend dat ze trucjes kunnen leren om aan voedsel te komen. De gemiddelde levensduur van een pimpelmees in goede leefomstandigheden bedraagt ongeveer 3 jaar, maar  onder goede omstandigheden kan ook een leeftijd van 8 jaar worden bereikt.

In de broedtijd eten pimpelmezen voornamelijk insecten en insectenlarven. Zij nestelen in boomholten en in nestkastjes. Wanneer een koppeltje pimpelmezen elkaar heeft gevonden blijven zij gedurende 1 of 2 broedsels bij elkaar en nemen ze beide verantwoordelijkheid voor het voeren van de jongen. Het is echter niet vreemd als het koppeltje hetzelfde nest jaren achter elkaar samen gebruikt of dat het nest wordt overgenomen door één van hun jongen. Een nest bevat zo’n 10 tot 12 eieren waarvan meestal 80% uitkomt; 40% van de jongen wordt volwassen. Het grootste deel van de pimpelmezen overleeft strengere winters meestal niet.

Rotterdam – Erasmusbrug

Na de open dag van Feyenoord lekker nog even de stad in. Ik was met mijn zoon en van shoppen houden we beiden niet zo, dus lekker even van de sfeer in de stad genieten en dat doe je in een havenstad ook aan het water, dus ook maar even de Nieuwe Maas overgestoken over deze meer dan 800 meter lange en 139 meter hoge brug uit 1996 ontworpen door Van Berkel. Naar alle kanten, over de rivier, maar ook naar de Kop van Zuid en richting centrum heb je een geweldig uitzicht. En kijk ook eens langs de grote tuien van de ‘Zwaan’ omhoog, ook erg fotogeniek. Toen, terug richting centrum gelopen voor een terrasje.

Daarna liepen wij weer richting station, langs de Coolsingel met het stadhuis en daarna nog even op een ander terras een heerlijke burger met patat eten. Na een lange mooie dag namen wij toen vroeg in de avond weer de trein terug naar huis.

Lochem (Gld) Verwennerij

Zo had ik zomaar een hotelbon op mijn verjaardag gehad voor twee personen. Aan het begin van het nieuwe jaar, toen de kerstdrukte achter de rug was hebben wij een boeking gemaakt. De bestemming Lochem in de Achterhoek lekker een etmaal chillen.

Begin van de middag vertrokken wij. Lekker binnendoor reden wij via Heino, Raalte en Holten richting Lochem. Een bakje koffie gehaald in het centrum van het stadje, waar het op deze zondag heel rustig was en toen, wat rondgekuierd en gereden en vervolgens naar het hotel.

Eerst het chill-gedeelte maar eens geregeld. Half 4 konden wij in de sauna. Da’s even genieten. De sauna was niet groot, maar wel helemaal privé voor ons, dat was fijn.

Aansluitend nog even gezwommen, ook het zwembad op deze zondag helemaal voor ons samen. Genieten!

Daarna waren wij weer helemaal spic en span. Nu maar eens naar het stadje kuieren voor een goede maaltijd. Het diner hadden wij niet bijgeboekt in het hotel. De eerste keus, een tapasrestaurant was volgeboekt. Dus geen liflafjes vandaag, maar oké, achteraf was het alternatief veel beter. Wij hebben heerlijk gegeten in de Basiliek, Italiaanse tomatensoep, Boeuf Bourgignon en ijskoffie na, prima bediening en gezellig druk.

Daarna weer terug naar het hotel. Onder het genot van een wijntje en muziek op de oude radio in de hotelkamer genoten wij van een stevig potje rummikub. Het spel is immers weer compleet!

Moe maar voldoen gingen wij slapen. ’s Ochtends na een ontbijtje, genoeg te eten, maar kwalitatief beter meegemaakt, hebben wij uitgecheckt. Nog even een klein uurtje door een druilerige Achterhoek gezworven door plaatsjes als Barchem, Ruurlo, Vorden en Warnsveld en daarna reden wij samen weer op huis aan.

Een geslaagd nachtje weg was dit zo aan het begin van het nieuwe jaar.

en een nogal gedateerde radio in het nachtkastje in januari 2017

Langweerder Wielen (Frl.) Skûtsjesilen

Onze vaarvakanties in Nederland

Met zijn vieren + hond + boot op vakantie.

28-7-2010

Op woensdag komende uit de richting van Sneek varen wij zuidwaarts naar de Langweerder Wielen, want donderdag is daar de 4e wedstrijd van het seizoen van het SKS skûtsjesilen.

Op woensdag komende uit de richting van Sneek varen wij zuidwaarts naar de Langweerder Wielen, want donderdag is daar de 4e wedstrijd van het seizoen van het SKS skûtsjesilen.

Wij zoeken een mooi plekje in het vaartje met uitzicht over het Bokkewiel heen naar de Langweerder Wielen. Dan zitten wij de volgende dag om 2 uur goed met Radio Fryslân aan op de radio op het dak van onze stuurhut bij een stevige noordwestenwind. Mooi was, dat ook de ballonfeesten in Joure zijn. De woensdagavond zeilden tientallen mooie luchtballonen boven Joure, wat vanuit ons stekje prachtig te volgen was.

Maar wij komen voor de wedstrijd en vooral onze dochter verheugt zich op daarop.

Wij genoten boven op ons schip, radio aan met het wedstrijdverslag van Sippy Tichelaar en Klaas Jansma en tegelijkertijd de verrichtingen bekijken van de 14 Skûtsjes in de verte

29-7-2010 Mijn dochter (16) schrijft

Wij lagen vanmiddag op een eilandje vlakbij Langweer nog geen 200 meter bij het SKS Skûtsjesilen vandaan. Eerst was er een valse start, dus ze konden pas later beginnen.  Het was van begin af aan een kop aan kop race tussen de eerste 5 (Bolsward, Joure, Sneek, Heerenveen en Grou) Joure is eerste geëindigd en tot ieders verbazing werd Huizum 10de in plaats van 14de. Na het skûtsjesilen voeren wij door een hele bende boten heen, die de andere kant op gingen, wij richting Scharsterbrug waar we gaan overnachten. Helaas is hier geen stroom, want de accu is bijna leeg, dus kan mijn broertje en ik niet achter de laptop. Maar morgenochtend kunnen wij allemaal wel lekker onder een warme douche. Wij hebben vandaag Chinees uit blik gegeten en papa en broertje hebben de afwas gedaan. Mama leest een boek en de hond heeft hier ook een dagje rust en jaagt niet alle boten na. Niet omdat ze zo moe is, maar omdat ze de boten niet kan zien. Morgen waarschijnlijk Echtenerbrug.

Jentjemeer (Frl.) met het eilandje

Onze vaarvakanties in Nederland

Een van de vele poelen en meertjes rond het Sneekermeer in Friesland is het Jentjemeer. Wij zijn er meerdere keren langs gekomen, onder andere onderweg van de Langweerderwielen naar het Sneekermeer en wij hebben ook al eens aan de kant van dit kleine meertje overnacht.

Midden in dit kleine meertje ligt een prachtig piepklein eilandje met een mooi geel houten huisje er op. Zoon en ik zijn er al eens om heen gekanood. Volgens mij moet het daar prima vakantie vieren zijn, niks geen drukte.

Holten (Ov) Hazen in het veld

Kuierend vroeg in de avond door de velden in Nederland zie je geregeld hazen zitten, spelen en buitelen. Zo ook toen wij eens met onze hond wandelend bij het Twenhaarsveld bij Holten. In dit geval het ‘grote’ Holten ten noorden van Lochem, niet het piepkleine Holten tussen Zwolle en Hasselt.

Op de foto behalve een kraai, vier hazen (eentje goed verstopt).

De (Europese) haas (Lepus europaeus) is een zoogdier, dat net als het konijn tot de orde der haasachtigen (Lagomorpha) behoort. Hazen komen algemeen voor op de open gras- en landbouwgebieden van Europa en delen van Azië. De tot 73 cm grote haas heeft een langwerpig lichaam, zeer lange oren en lange poten. De achterpoten zijn langer en krachtiger dan de voorpoten. Iedere poot heeft vijf tenen en behaarde zoolkussens, een grijzig geel- tot roestbruine vacht, die dient als camouflage. De onderzijde is grijzig wit. Er zijn echter vele kleurvarianten bekend, zoals zandkleurig, albino of geheel zwart. Jongen hebben vaak een witte vlek op de kop. De bovenzijde van het korte staartje is zwart, de onderzijde wit. De lange oren hebben een zwarte punt. De haas verhaart 2 keer per jaar, in de lente en in de herfst. Een herkenbaar spoor is het “leger”, het nest van een haas, een simpel ondiep kuiltje in het open veld of onder begroeiing. Een ander herkenbaar spoor zijn de vaste paden, wissels, die lopen over het platteland en door openingen in hagen.

Weten we dat weer 😉 We zwerven nog een uurtje verder…

Oud Kraggenburg (Fl)

Onze vaarvakanties in Nederland

Vrijdag 11-7-2008 Met zijn vieren met onze boot op vakantie (pa + ma, 2 pubers en een hond)

1e Vakantiedag + vrijdag! Vanmorgen eerst thuis nog even een beetje uitgeslapen en toen gingen wij ons klaar maken voor de vakantie. Ik heb al 2 dagen vrij, maar de afgelopen 2 dagen zijn best druk geweest, doordat onze zoon woensdag rond half 5 zijn linker wijsvinger had gebroken bij een val met 't skaten. Mijn lief was met hem van half 5 tot half 11 druk geweest bij huisarts en Sophia Ziekenhuis. Donderdag moesten wij daar ook nog even een dvd'tje van de röntgenfoto's halen, zodat de brokkenpiloot op donderdag op vakantie in Sneek verder kan worden behandeld.

Vanmorgen vertrokken wij volgeladen vanaf onze haven, rond half 11 met een volle buik van een keizerlijk ontbijt. Windkracht 4 á 5 (later bij het Zwarte Meer 5 á 6) en 20 graden naar Kraggenburg. Door het Zwartewater, voor het Zwartemeer met het Vogeleiland vol zwanen en aalscholvers op rechts varen wij richting Kadoelermeer en zo naar de Noordoostpolder. Even voor 2-en gingen wij daar door de Voorstersluis. Een sloege met een huurbak uit de Drait (Drachten) probeerde nog even in zijn onnozelheid voor te pikken, maar werd door de sluiswachter via de omroepinstallatie terechtgewezen en achter ons gestuurd. Rond kwart over 2 waren wij al te plek in de jachthaven in de Leemvaart bij Kraggenburg mooi langs de kant. Onze hond stoeien met de buurhond. Mijn lief en ik rond vier uur patat gehaald in het dorp en daarna hingen wij lekker op de achterbank

Mijn zoon en ik gingen ‘s-avonds nog even te fietsen. In Flevoland is bijna alles strak en recht, maar zo nu en dan stuit je nog op iets ouds, zoals de voormalige eilanden Schokland en Urk, maar ook het voormalige opgeworpen vluchteilandje met lichtwachterswoning *Oud Kraggenburg. Daar hebben wij even staan kijken. Zaterdag verder richting Emmeloord.

*Vanuit Genemuiden liepen 2 dammen 6 kilometer de Zuiderzee in naar het eiland, om verzanding van het Zwarte Water tegen te gaan. De eerste bewoners van Oud-Kraggenburg namen in 1848 hun intrek. De huidige lichtwachterswoning is in 1877 gebouwd op een verhoogde terp van 4,5 meter boven Nieuw Amsterdams Peil staat inmiddels te midden van de akkers van Flevoland.