De Koog, met onze hond naar het strand

Onze hond is op een weekje na alweer elf. Het is onze tweede hond. Wij hebben een kruising border collie, Mechelse herder. Deze combinatie geeft een heel mooi lief en temperamentvol herdertje.

Onze vorige hond was een stabij. Een heel andere hond. Dit Friese ras hebben is heerlijk eigenwijs en heeft geen staande oren. Ons teefje is ruim 15 1/2 jaar oud geworden. De eerste jaren was zij heerlijk fanatiek, maar op het laatst dementeerde zij min of meer en was praktisch blind.

Toen zij nog in goede doen was in de jaren 90, ging zij ook praktisch altijd mee als ik ging hardlopen.
Vanaf huis in Amersfoort en later Harderwijk tot wel 20 kilometer per keer, maar ook als wij op vakantie waren. Op Texel van De Koog via het strand richting De Slufter en dan door de duinen weer terug. Heerlijk!

Na verloop van tijd kon ze niet meer mee. Wij waren eens in Nieuw-Heeten en daar ging ik lekker met haar rennen over de Sallandse Heuvelrug. Ja wij raakten het pad wat bijster en toen liepen wij ook onbedoeld zo'n 20 kilometer. Zij kon het niet meer bijbenen. Ik bleef nog wel rennen, maar de stabij nam ik niet meer mee... Wandelen hield zij gelukkig nog jaren vol.

Toen wij onze tweede hond kregen, ging die trouwens weer heerlijk meer op mijn hardloopexpedities.

onze stabij bij De Koog op Texel

Texel, het eiland rond fietsen

Toen onze kinderen nog kleuters waren, vier en vijf hebben wij eens een week een huisje gehuurd vlak bij De Koog op Texel. Het was in de winter maar toch erg leuk.

De dag dat wij met de boot vanuit Den Helder op Texel aankwamen lagen her en der nog plakkaten ijzige ingedikte sneeuw. Enige dagen later werd het fijn weer. Wij besloten twee fietsen te huren en met de kinderen achterop een rondje eiland te fietsen. Vanuit De Koog aan de Noordzee fietsten wij via Den Burg en De Waal richting Waddenkust, een mooie route door dorpjes weiden en vogelreservaten met vele watervogels.

Na het dorpje Oosterend, waar in de buurtsuper nog een boodschapje wilden doen, maar het was schaft, dus niet open, reden wij noordwaarts langs een heel mooi traject langs de zeedijk. Het uitzicht over de toen nog zonnige Waddenzee was prachtig. Vlieland kon je goed zien liggen.

Op een gegeven moment komt de vuurtoren van De Cocksdorp in zicht. Inmiddels was het ook grijs geworden en gelijk een stuk kouder. Verder naar de punt van het eiland vonden wij niet slim. Wij reden linksaf richting Eierland. Nu zit je niet meer in een typisch waddeneiland landschap, maar op kaal winters polder- en landbouwgebied. Op een gegeven wij waren al weer eens linksaf gegaan moment kom je langs het vliegveld. Da's leuk. Er was ook een restaurantje. Hier konden wij mooi even opwarmen, wat eten en drinken ondertussen kijkend naar de bedrijvigheid bij vertrekkende en landende sportvliegtuigjes. Opgewarmd fietsten wij later weer verder. Langs een woning in het dorpje waar beelden staan, die je eerder op Paaseiland verwacht en nabij De Slufter bereik je weer het echte duingebied. Wij fietsen weer verder naar ons vakantiehuisje bij De Koog, een klein stukje nu nog.

Hier konden wij nog net niet verrekt van de kou lekker weer opwarmen met gezellig een blok in de haard. Ja het was wel een leuk midweekje in Texel, waar wij ook nog de zeehonden en aquaria in Ecomare bezochten, over strand en duinen wandelden, naar het zwembad gingen, shopten in De Koog en Den Burg en ik ook nog sportte met onze stabij.

De Waddenzeedijk voorbij Oosterend

Château-Thierry, muurhagedis

Wij zaten op het terras achter ons hotel in Château Thierry een pilsje te drinken. Het was knap warm, het bier koud, dus zo'n lekker vol glas was ook zo weer leeg.

Ik naar de bar binnen, nog eentje halen.

Toen ik met twee volle glazen terugkwam, zei mijn vrouw. Ik zag net een hagedisje. Wij proostten nemen een slok en daar kwam dit reptiel weer tevoorschijn.

Leuk om weer eens een hagedisje te zien. In dit geval een muurhagedis. Net als jaren geleden op de rotsen aan de kust van de Adriatische Zee bij Rovinj. Ook zandhagedissen zagen wij al eens in het wild op Terschelling en vlakbij de Loener Waterval op de Veluwe. In de buurt waar ik woon kom je ze niet tegen. Dus het is voor ons best leuk zo'n beestje even als gezelschap  op een Frans terras te hebben.

De tot zo'n 20 cm grote muurhagedis is meer afgeplat, dan de zandhagedis en heeft een spitsere snuit. Wanneer vde eitjes uitkomen van dit reptiel, gaan de jongen zich al snel volvreten, want deze kleine zonaanbidders gaan al vanaf september in winterslaap. Ook is dit een van de hagedissensoorten, waarvan de staart na verlies (wel kleiner en donkerder) weer kan aangroeien.

Meer over en vanuit  Château-Thierry staat in onderstaande stukjes

Château-Thierry, Wok & Grill

Kasteel van Château-Thierry

Château-Thierry, muurhagedis

Cuijk, laatste tussenstop en dan naar huis

Wij hadden heerlijk geslapen in Valkenburg in het beste hotel van de vakantie. Wij hadden het beste ontbijt gehad van de vakantie, maar nu gaan wij naar huis, na een kleine twee weken, daar nog verder vakantie vieren en klussen.

Eerst kruisen wij van zuid naar noord heel Limburg door, dan een koffiepauze in Cuijk, lekker aan de Maas. Net als bijna de hele rest van de vakantie, was het knap warm. Wij genoten van onze koffie in een horecazaak, die verbonden was aan een verzorgingshuis. Na de koffie hebben wij nog een poosje op een bankje aan de rivier gezeten, gekeken naar de omgeving en de veerpont die af en aan voer naar de overkant. Op een bord stond nog wat informatie over het Romeinse verleden van deze plaats.

Een stokoud dorp dus.

Even later gingen wij weer richting huis... De rest van de vakantie ging ongeveer zo, half dagje klussen, half dagje recreëren, dit was best leuk. Een halve nieuwe keuken verder zat onze vakantie er helaas weer op.

Valkenburg, morgen naar huis

Na een leuke slingertocht door Zuid-Limburg kwamen wij in Valkenburg aan. Inchecken in Hotel Walram. Verbazend goedkoop. In dit hotel hadden wij een geweldige kamer met airco, bad, waterkoker, genoeg stoelen, alles erop en eraan.

Tegen de avond nog even in dit stadje kijken, of er nog iets is veranderd, want wij zijn hier vaker geweest. Ja er is nog een stadspoort herbouwd, erg hoog maar wel mooi in stijl.

Tijd voor een lekker stuk vlees op een terras. Even genieten van alle mensen die ondertussen (sommigen steeds weer) voorbij lopen in het centrum. Ondertussen hebben wij een heerlijke maaltijd.

Weer terug in het hotel hebben wij nog even heerlijk gezwommen in het hotel, de volgende dag gaan wij met een tussenstop weer op huis aan.

De Geul

Op een terrasje met verderop de 'nieuwe' poort

Mheer, slagje Zuid-Limburg

Vakantie naar Frankrijk de terugreis

Na onze lunch op de Vaalserberg hadden wij een hotelletje in ik weet niet meer waar in Zuid-Limburg bedacht, wij gaan met een gepaste snelheid lekker toeren, toen wij bij dat hotelletje kwamen, besloten wij, toch maar wat anders, Valkenburg aan de Geul? Ja Valkenburg.

Nog lekker even toeren helemaal in het zuiden van Nederland. Komen wij bij Mheer. Leuk kasteeltje daar, wat drinken op een terrasje, het kasteel van buiten bekeken en nog een gesprekje aangeknoopt met een vader met zijn volwassen verstandelijk gehandicapte zoon. Leuk met de jongste wat ervaringen uitgewisseld.

Daarna, op naar Valkenburg.

Het Limburgse Heuvelland

Kasteel van Mheer, hoofdgebouw

Vaals, van hoogste punt naar hoogste punt

Vakantie naar Frankrijk de terugreis

Wij waren een uurtje eerder al op het hoogste punt van België geweest op het Signaal van Botrange, een 6 meter hoge trap op een 694 meter hoog gelegen hoogvlakte, nu arriveerden wij via Eupen en het Duitse Aken in het Nederlandse Vaals op de Viergrenzenweg bij het hoogste punt van Nederland, met 321 meter is dat de Vaalserberg.

voor je op de glasplaat stapt kijk je zo 35 meter recht naar beneden

Het is hier veel minder hoog, maar de beleving is veel groter. Wij zijn eerst de toren opgegaan en hebben boven even van het uitzicht op de omgeving in België, Nederland en Duitsland  genoten. Vervolgens hebben wij in het restaurant een heerlijke uitsmijter gegeten, om daarna een middagje door Zuid-Limburg te gaan toeren, waar wij opnieuw -ja alweer- ook bij een kasteel terecht kwamen.

Botrange en Vaals, van hoogste punt naar hoogste punt

Vakantie naar Frankrijk dinsdag 24 juli 2018 de terugreis

Na een lekker ontbijt in Spa besloten wij het hoogste punt van België het Signaal van Botrange en de Hoge Venen te bezoeken. Dit was voor ons in feite dezelfde locatie.

Wij parkeerden onze wagen op de parkeerplaats bij dit hoogste punt. Dit punt is 694 meter hoog met het trappetje naar boven precies 700 meter. Er is een restaurant bij, maar dat was nog gesloten.

Wij hebben toen lekker op een gammel bankje in de bosrand onze koffie gedronken. Vervolgens zijn wij een rondwandeling door een stukje van de Hoge Venen gemaakt. Je loopt nabij het hoogste punt van België, maar je hebt niet het idee, dat je op een berg staat. Het is een grote hoogvlakte.

Wij zijn in Wallonië, net als gisteren in Spa. Het plankenpad mochten wij niet over. In plaats van de paar zwakke plekken te repareren, zetten zij er een hek voor. Wij zijn Nederlanders en hebben dus het eerste deel van de route gewoon het plankenpad genomen. Was nog wel te doen.

Na een leuk kuiertje gingen wij weer naar onze auto, om nog even naar het bezoekerscentrum te rijden. Dit is niet te vergelijken met de bezoekerscentra van Natuurmonumenten of Staatsbosbeheer in Nederland. Er is weinig te beleven en te zien. Na een plas zijn wij weer gegaan, via o.a. Eupen waar je op de berg op een rotonde bijna het stadion binnen rijdt en Aken naar Vaals. Bij Aken kwamen wij op een gegeven moment binnen de milieuzone. Gelukkig waren wij niet bekeurd, want op onze van het winter aangeschafte auto hebben wij (nog) niet een milieusticker.

Bij het hoogste punt van België

Geen toegang?

Hoge Venen

Spa, vergane glorie

Vakantie naar Frankrijk  maandag 23 juli 2018 de terugweg

Vanuit Winterspeld toerden wij België weer in richting Ardennen, na verloop van tijd borden van het circuit en even verder Spa. Wij reden het stadje in.

Spa was ooit een vermaard kuuroord met thermen en casino. Zo voornaam, dat in de Engelse taal het woord spa nu wordt gebruikt voor badhuis.

Aan casino en het oude badhuis is de grandeur nog wel af te zien, toch in vergelijking met bijvoorbeeld een soortgelijke toeristenplaats als Valkenburg ziet het stadje er wat verlopen uit, typisch Waals, maar dat heeft ook wel weer wat.

Wij reden steil bergop, was niet nodig, maar een vergissing. Hoog op de berg voorbij de thermen heb je een prachtig uitzicht op de omgeving.  Als je wilt, kun je ook met een kabeltrein omhoog. Wij weer steil naar beneden. De auto geparkeerd en ons hotel in het centrum opgezocht. Er werden allerlei stellages langs de weg van een feest eerder deze week afgebroken, daardoor waren parkeerplaatsen wat schaars. De bouwvakkers gevraagd, wij mochten er staan.

In het hotel kregen wij een hand vol sleutels mee en konden we de kamer kiezen, die wij wilden. Prima toch? Waren we gauw uit.

Toen wij de spullen uit de auto wilden halen hoorden wij van agenten en een Waalse, maar Nederlands sprekende vrachtwagenchauffeur, dat we toch niet goed stonden. Bij het station mogen we wel staan. Eerst nog even spullen naar het hotel gebracht en toen de auto naar een legale parkeerplek.

Terug wandelend zie je toch zaken, zoals  gaten in de straat bij parkeerplekken die niet netjes worden gerepareerd, maar vol gegooid met grind, beetje armoedig.

Tijd voor een pintje. Leuk terrasje tegenover het badhuis. Gezellig vooral Waals gekeuvel om ons heen. Een Zwarte Lola met goed doorrookte stem als barvrouw. De biertjes haalde ik gewoon aan de bar en dan kwam zij even binnen om te tappen. Verder deed zij niet veel, denk trouwens wel dat ze goed cocktails kan maken, werden hier ook veel gedronken. De bar (toog) zelf was een horde. Leek wel het aanrecht van een studentenwoning, vol vuile vaat.

's Avonds hebben wij trouwens nog een perfecte pizza gegeten op een klein er  en lekker gekletst met de Nederlandse en Belgische buren aan de twee kleine tafeltjes ernaast.

Terug in de hotelkamer. Tijd voor een wijntje. De fles en plastic glazen hadden wij eerder die dag in de Aldi en Action in Luxemburg gekocht. Een slok, niet te zuipen... door de gootsteen en toen sloten wij de dag maar af met 2 blikjes bier.

De andere dag ontbeten wij hier nog heerlijk. Pot verse koffie en bagage mee, weer naar de auto en weer op weg. Op naar de Hoge Venen.

Burg-Reuland, geen kasteel?

Vakantie naar Frankrijk, maandag 23 juli 2018 de terugreis

Wij hadden na het bezoek aan Vianden heerlijk ontspannen zitten lunchen op onze eigen stoeltjes bij de grens tussen Luxemburg en België in Wemperhardt gemeente Weiswampach. Wij gingen weer rijden, een stukje maar. Bij het gehucht Belgische Malscheid gingen wij toen wandelen, een heen en weertje op een mooi fietspad, de Vehnbahn. Dat is een voormalige spoorweg die liep tussen Luxemburg  via België naar de Duitse Eifel. Dit traject is nu over zijn volle lengte een toeristisch fietspad.

wij hadden toch al geluncht, maar was toch ook dicht

Na de wandeling weer terug in de wagen reden wij door Burg-Reuland (nergens het slot gezien, waarvan wij 's ochtends nog de intentie hadden om het te bezoeken), maakt na het slot in Vianden van vanochtend ook niet meer uit. Een kasteel per dag is wel genoeg.

Wij waren nu al onderweg naar Winterspelt in de Duitse Eifel. Wij vonden dat wij daar in een hotel op de berg wel konden gaan overnachten, konden wij nu vast even inchecken, sanitaire stop en er nog even op uit. Alles zat er potdicht. Dan eerst maar weer verder eropuit.

Al gauw waren wij opnieuw de landsgrens gepasseerd. Wij waren nu onderweg naar Spa. Wij vonden, dat wij dit Belgische kuuroord wel met een bezoek konden vereren.

Vianden, van stuwmeer naar kasteel

Vakantie naar Frankrijk de terugreis

Na het ontbijt in Ammeldingen zouden wij dus richting Burg-Reuland. Wij gaan op pad, nog een paar dorpjes langs de Our en dan de brug over vanuit Duitsland weer Luxemburg in. Wij passeren het stadje Vianden. Boven op de berg ligt een mooi kasteel. Wij rijden de stad door. 'In plaats van in Burg-Reuland kunnen wij ook dit slot bekijken. We zijn hier nu toch.' Wij rijden tot het stuwmeer, kijken daar even rond, (bij de Möhnesee hebben wij ooit veel uitgebreider bij het stuwmeer en dan rondgekeken) en keren de auto, stad weer in bergje op en naar het kasteel.

Vanaf naast het stuwmeer zagen wij het kasteel

Het was net 10 uur geweest, dus voor de grote drukte dit kasteel bezocht. Het bezoekerscentrum is deels over een niet meer bestaand stuk heen gebouwd. Daarna gingen het kasteel in met de mooie zalen en ruimtes en soms prachtige doorkijkjes naar de stad. In een deel van het kasteel is ook nog de link van Luxemburg met de Oranjes duidelijk, want de eerste 3 Nederlandse koningen waren toch ook de groot-hertogen van Luxemburg.

Het stadje Vianden vanuit het kasteel

Affijn, mooie dingen gezien en na dit bezoek reden wij verder noordwaarts. We gaan een lunch regelen.

Onderweg kwamen wij bij het Luxemburgse plaatsje Manarch langs de Aldi, lunch is dus geregeld. Naast de Aldi supermarkt een Action, ook daar hebben we nog wat leuks gekocht.  Na de inkopen reden we naar de grens met België. Vlak voor de  grens zagen wij een mooie plek om te lunchen. Stoelen uit de auto, leuk uitzicht op de koeien in het weiland, even schaften. Na deze pauze nog richting Burg-Reuland?

Ammeldingen, piepklein

Vakantie naar Frankrijk de terugreis

Na ons bezoek aan Luxemburg zochten we laat in de middag ons hotelletje in het oude tolhuis in Ammeldingen aan de Our op. Dit dorpje ligt net over de grens in Duitsland en is echt piepklein. Het tolhuis, wat boerderijen, een paar huizen en een kerkje en enkele tientallen inwoners.

Maar de kamer was een prachtig appartementje in het oude tolhuis. Of wij ook mee wilde eten. In Luxemburg Stad hadden wij heerlijk gegeten, dus daar zagen wij vanaf.

's Middags voor en 's avonds na de wandeling nog een lekkere koude pils. Dat was genoeg. 

Overigens in tegenstelling tot al onze andere verblijfplaatsen in het buitenland, was dit ook echt wat een Nederlandse enclave. Voor ons hoeft zulks eigenlijks niet...

Maar ja, goed geslapen, lekker ontbijtje  en een mooie ijzeren kraai voor in onze tuin gekocht en weer op pad. De volgende bestemming zou een kasteel in Burg-Reuland België zijn, dat werd het nog niet... maar

Luxemburg, stijfjes

Op terugreis van onze vakantie naar Frankrijk.

In Metz konden wij heerlijk buiten op het terras van ons hotel ontbijten. Na het ontbijt pakten we ons boeltje weer bij elkaar, gooiden het achter in de auto, checkten uit en trokken weer verder.

Niet zo ver, Luxemburg was de bestemming. Bij Thionville stonden we deze zondag toch nog een tijdje in de file, want er was een ongeluk aan onze zijde van de snelweg gebeurd.

In het centrum van Luxemburg aangekomen gingen wij op zoek naar een parkeerplaats. Eerst reden we er een paar keer een voorbij, toen daalden we al af naar de benedenstad. Keren en weer omhoog.

Terug boven vonden wij nu een parkeergarage niet ver van het Place des Armes. Wij wisten het eigenlijk wel van een eerder bezoek, toen wij met ons tentje op de camping in Kautenbach stonden. Luxemburg is een mooie, maar wel stijve en conservatieve hoofdstad.

Eerste parkeerplaatsen, hoewel allemaal bezet, waren speciaal voor vrouwen. 2018! Dit geloof je toch niet. Verder waren alle (zo'n 90%) van de plekken leeg, maar blauw geverfd en gereserveerd. Ik geloof, dat we pas op de derde laag een plekje vonden.

Stad in eerst koffie en piesen. Op het Place des Armes voorzagen wij hierin op het terras van een hotel. Hier werkten 2 stijve Franstalige obers. Voor de muziektent liep een drumband met pubers te spelen, wel  leuk. 

Daarna speelde de fanfare van jonge gasten in de muziektent, ook wel leuk. Na deze pauze gingen wij maar eens een vervolg geven aan de hernieuwde kennismaking met deze stad.

Zondag, dus winkels dicht. Japanners werden rondgeleid door een gids. Op een gegeven moment wat mooie uitzichtpunten over kazematten, dal, benedenstad en bruggen bezocht. Hier hebben wij ook een hotel voor de avond geregeld. Wij gaan vandaag nog een tweede landsgrens over, want het aanbod in Duitsland is groter en goedkoper. Het werd zo'n 50 meter over de grens in Ammeldingen aan de Our. Wij werden bij het bellen in het Nederlands aangesproken. Krijg je gelijk zo'n 'Ik Vertrek' idee 

Affijn, nu zitten wij nog in Luxemburg Stad en wij willen zo nog wel wat eten. Wij lopen weer terug naar het Place d' Armes. Wij hadden wel zin in Mexicaans en namen plaats op het terras van Chi-Chi's. De fanfare van jonge gasten blies er nog steeds lustig op los. Wij moesten tijdens het oppeuzelen van ons bakje nacho's zelfs onze stemmen verheffen wanneer we met elkaar kletsten. Toen onze beide hoofdgerechten kwamen, waren de toeteraars  gelukkig eindelijk klaar. Hadden wij toch heerlijk gegeten.

Daarna haalden wij onze auto weer op en reden wij richting oostgrens van Luxemburg. Onderweg nog even spotgoedkoop getankt.

Wij hadden ons voorgenomen om nog bij de waterval Schiessentümpel bij het dorpje Mullerthal te kijken. Stond er vol auto's. Bij de camping verderop konden wij nog parkeren. In de hitte van die dag hadden we geen zin terug te wandelen naar de waterval. In plaats daarvan wandelden wij een stukje bergop en terug bergaf. Vervolgens zijn wij naar de eindbestemming van vandaag aan de Duitse zijde van de Our gereden.

Metz, heerlijke dag

Vakantie naar Frankrijk.

Na een lange dag rijden, die begon in Château-Thierry, kwamen wij aan het eind van de middag aan in Norroy-le-Veneur. We checkten in, in een aardig hotel op een bedrijventerrein, dat van binnen was blijven steken in een bonte 70-ger jaren kleurstelling. Diner genoten wij 's avonds nog bij zo'n grote Mister Wok een kleine kilometer van het hotel.  Net als gisteren beviel zo'n Aziatische maaltijd ons goed. Deze keer toch eindelijk een flinke mossel en Sint Jacobsschelp gegeten. De zeevruchten lachten mij de hele week al toe. Als nagerecht paste er alleen nog een waterijsje in.

De andere dag na een karig ontbijtje met alleen zoetigheid als beleg reden wij naar Metz.

Wat een leuke stad!

We zetten de wagen in de parkeergarage en liepen via een winkelcentrum een mooi groot plein op. Eigenlijk een mooi aangelegd plantsoen. Achteraan hadden wij een mooi uitzicht over de Moezel. Wij staken over richting citadel. Mooie gebouwen. Achteraan gingen wij even zitten op de trappen van het Palais du Gouverneur. Dat mocht dus niet. Een militair kwam naar buiten en stuurde ons weg. Ach wel grappig, wij wandelen verder. Ergens een kop koffie, de grote kathedraal bekijken. Daarna op het eiland in de Moezel gaan we Place de la Comédie op. Wat was daar een mooie tuin aangelegd rond de fontein. Daar hebben wij echt wel even een tijdje zitten genieten.

Een heerlijk dejeuner op het terras van Le Comptoir. Vervolgens kuierden wij  lekker verder, langs de Moezel en naar de grote poort des Allemands. Onderweg ook nog even een kerk bekeken. De poort die deels herbouwd is na oorlogsschade van de Tweede Wereldoorlog is groot, net een kasteel.

Na een goed bestede dag reden wij 's middags naar het volgende hotel. Ondanks dat Tom Tom en Google ons op een dwaalspoor zette, vonden wij het na twee keer vragen.

Leuk dit Campanile hotel. Net een flatje. Nog even terug naar het winkelcentrum voor wat lekkers uit de Cora supermarkt en dan vermaken wij ons verder wel.

De volgende dag zouden wij noordwaarts richting Luxemburg.

toegang tot Saint Pierre aux Nonnains Basilica

Palais du Gouverneur de Metz

Place de la Comedie

Porte des Allemands

Verdun, dejeuner

Vakantie naar Frankrijk

Twee uurtjes na de koffie in Suippes waren we wel toe aan ons dejeuner. Verdun aan de Maas reden wij net voorbij. Duizenden oorlogsgraven uit de eerste wereldoorlog passeerden wij ook, indrukwekkend. Even voorbij Verdun passeerden we een mooie rustplaats langs de weg, een schone granollen picknicktafel, een mooi dal, de zon scheen inmiddels weer, een fijne plek om  van ons in de Lidl van Suippes gekochte dejeuner te genieten.

Een heerlijke lunchpauze. Daarna om de beurt nog even achter een boom en weer verder in de richting van Metz. Door een geblokkeerde weg en een eigenwijze Tom Tom duurde het nog wel even voor wij in de buurt van onze eindbestemming kwamen. Uiteindelijk werd dat Norroy-le-veneur vlak bij Metz.

Suippes, de regen voorbij

Vakantie naar Frankrijk

's Avonds in het hotel in Château-Thierry hadden wij besloten om vandaag de bossen in te gaan onder Reims. Na het petit dejeuner (ontbijt) bleek het dus steeds meer te gaan regenen en vonden wij, dat wij ons plan maar moesten veranderen.  Eerst maar eens richting Reims zelf.

Heet water in de thermoskan weer mee en vertrekken. Helaas hadden wij de Tom Tom niet goed ingesteld en werden we de tolweg op gedirigeerd. Nou ja, het regende toch, dan maar een stukje saaie tolweg.

Reims voorbij. De stadionverlichting van Stade Reims brandde zelfs overdag. Voorbij Reims buiten de tolweg stelden we een nieuwe route in.  Ondertussen schampte een stadsbus tegenover ons een stalen hekje op een straathoek, de vonken vlogen eraf. 

Wij stelden de Tom Tom weer in op tolwegen vermijden en op een tweebaansweg reden wij in de richting Verdun en Metz.

Na de koffie rijden wij Suippes door

Rond koffietijd aan het begin van het plaatsje Suippes zagen wij een Lidl. Tijd voor een boodschapje.

Heel rustig. Hier een meisje als personeel en bij binnenkomst waren wij de enige klant. Toch Lidl' s en Aldi's zijn meestal wel lekker overzichtelijk en makkelijk boodschappen doen. En dat ene personeelslid dat eerst nog druk met vakken vullen bezig was hielp ons zodra wij bij de kassa waren ook weer zeer vlot. Dan werken de kassières bij de mega supermarkten vaak veel stroperiger.

Daarna in de auto op de parkeerplaats in de miezer heerlijk koffie met wat lekkers gehad.

Weer verder, Suippes door. Ook in deze omgeving is vroeger zichtbaar veel gevochten. Even naar de wc zou ook fijn zijn. Voorbij Suippes was genoeg geboomte langs de weg. Allebei even een sanitaire stop, vervolgens verder richting Verdun.

Château-Thierry, Wok & Grill

Onze vakantie naar Frankrijk

Na de pauze in Maureuil-sur-Ourcq reden wij dus verder naar de bestemming van die dag: Château-sur-Marne. Het was knap warm en tijd om te schaften. Wij vonden, dat het wel weer eens tijd werd voor een Chinese maaltijd. Wij kuierden over het stadsdeel op het eilandje in de Marne, langs de LU-fabriek naar rechts en kwamen uiteindelijk weer bij zo'n groot winkelcentrum op een bedrijventerrein uit waarin ook een grote Wok & Grill zat. Hier hebben wij eerst maar eens onze beide buiken vol gegeten.

Hôtel de Ville (stadhuis)

Slotpoort

Chateau-Thierry

De krekel en de mier

Na dit stevige en voedzame maal kuierden wij maar weer eens terug beide bruggen over naar het stadscentrum. Achter het stadhuis op de berg liggen de resten van een groot kasteel. Even uitzweten en naar boven.

Uitzicht is prachtig, over de stad de rivier de Marne en de heuvels in de omgeving en eindelijk zien wij ook eens wat wijngaarden na alle graanvelden hier in Frankrijk. Ook het grote witte monument voor de Amerikaanse strijdkrachten uit de eerste Wereldoorlog op de heuvel is vanuit vele plekken in de stad goed zichtbaar. Sowieso kun je nog op heel veel plekken in Noord-Frankrijk de sporen uit beide wereldoorlogen zien.

Het was erg warm, maar dit kasteel, dat in onze ogen meer een ruïne is, maar toch de oorsprong is al uit de 8ste eeuw en daarom toch leuk om eens te bekijken. Er was een soort klimpark bij en een roofvogelshow. Voor die show waren wij wat te laat.

Lekker even een ijsje gegeten. Vervolgens nog wat rondgekeken en via de resten van een oude torentrap weer een stuk naar onderen.

Beneden gekomen wandelden wij, via mooie tuintjes en plantsoenen, die zijn aangelegd met als thema de fabels van Jean de la Fontaine, die hier vandaan kwam, terug naar onze gratis geparkeerde wagen, om via een bezoekje aan de Lidl voor wat drinken naar ons volgende hotel te rijden.

Wij troffen aan de rand van de stad een mooi Ibis Hotel met een mooie ruime receptie. Op het terras dronken wij een lekkere koude pils. Geen champagne dus, die in het hotel ook ruim voorradig was. Op het terras schoot zo nu en dan een hagedisje voorbij, leuk!

Begin van de avond liepen wij toch nog wat langs de zaken hier. In de Decathlon kocht ik een paar nieuwe sandalen. Da's toch wel fijn met dit weer. Later op de avond gingen wij toch nog weer eens naar buiten. ondanks de grote maaltijd 's middags kregen wij nog wat trek. Elk een halve pizza in het tentje verderop gaat er nog wel in. Hier genoten wij echt van bij dit zaakje. Heel vriendelijke mensen. Het afval (doos) konden wij gewoon weer teruggeven aan de balie, geen prullenbak, geen zwerfvuil.

Voor onze hotelkamer, direct boven de receptie en bar, was nog een leuk zitje, waar wij later nog een stevig potje rummikub  speelden.

Wat weer een mooie dag. Morgen het bos in?

Meer over en vanuit  Château-Thierry staat in onderstaande stukjes

Château-Thierry, Wok & Grill

Kasteel van Château-Thierry

Château-Thierry, muurhagedis

Maureuil-sur-Ourcq, koffiepauze aan het kanaal

Onze vakantie naar Frankrijk

Wij zouden vandaag van Beauvais naar Chateau-Thierry aan de Marne rijden in de Champagnestreeks. Dat leek ons wel een leuke bestemming. Zoals meestal reden wij vandaag ook weer voornamelijk over b-wegen.

Rond elven vonden wij het wel eens tijd voor koffie. Aan de oever van het kanaal de Ourcq in Maureuil-sur-Ourcq vonden wij een fijne plek onder een boom, om lekker onze eigen koffie te drinken met een stuk ontbijtkoek, dat wij voorverpakt hadden meegenomen van het ontbijtbuffet in ons vorige hotel.

Heerlijk even genieten van de omgeving het uitzicht en de overvliegende zwaluwen. De klok gaat richting twaalven. Van de andere kant van de brug komt een van de drie werkmannen die bij het busje aan het werk zijn de brug over kuieren, het dorp in. Tien minuten later komt ie weer terugwandelen. Drie stokbroden onder zijn arm. Ja dit is Frankrijk. Hun schaft.

Na twaalven rijden wij verder richting Chateau-Thierry, de volgende stop.

Beauvais, kerken en museum

Onze vakantie naar Frankrijk woensdag 18 juli 2018

In de loop van de middag na onze wandeling in Gerberoy arriveerden wij in Beauvais. Voor wij de stad intreden, zagen wij de gigantische witte kathedraal al boven de stad uittorenen.

De auto parkeerden wij in het centrum vlak bij het stadhuis en de kerk Saint-Étienne. Omdat wij er toch waren hebben wij eerst deze kerk maar bezocht. Een mooie oude romaans-gothische kerk met veel kapelletjes rond het schip. Ondertussen hadden wij wel dorst gekregen. Wij liepen het plein voor het stadhuis op, om vervolgens op het terras een heerlijk koud 0.0% biertje te gaan drinken.

Daarna liepen wij verder naar de kathedraal met het hoogste gotische schip ter wereld. Immens groot, vonden wij beiden, toen wij buitenom liepen. Gezien de brokstukken, die wij rondom hier en daar zagen wel wat in verval. Toen wij rond waren kwamen wij uit bij het voormalig bischoppelijk paleis, een mooi kasteeltje met een forse witte poort ervoor.

In dit paleis zit het MUDO-museum Musée de L'Oise. Dit trok ook onze nieuwsgierigheid en daarom bezochten wij eerst dit museum met voornamelijk mooie 19e eeuwse schilderijen. Daarna hebben wij de gigantische witte kerk bezocht.

Binnen gekomen is deze kerk aan de ene kant wel indrukwekkend (groot), echter door alle stempels en steunen die aan de binnenkant in sommige delen van het schip zijn geplaatst, zie je wel, dat het in de huidige maatschappij bijna ondoenlijk is zo'n enorm groot monument in (bouwkundig) goede staat te houden. In de Middeleeuwen zijn de burgers flink uitgeperst, om de Rooms-Katholieke kerk in staat de stellen zulke grote kerken met al hun pracht en praal neer te zetten.'

Later terug richting auto liepen wij voor het stadhuis nog fijn even door de verkoelende bedriegertjes. Toen zochten wij ons hotel aan de rand van de stad op. Een fijn hotel waar wij voor wij onze bagage naar de kamer met airco brachten eerst beiden van een groot glas koud tapbier genoten.

's Avonds gingen wij tegenover het hotel nog even langs de Action en een megasupermarkt voor wat te eten en drinken 's avonds. 's Nachts werd onze nacht helaas nog even onderbroken. Het alarm ging af. Oorzaak was, dat hoorden wij 's ochtends, dat er een sukkel op zijn kamer had zitten roken.

Ach na ons ontbijt reizen wij weer lekker verder. Wij gaan met een tussenstop richting Champagnestreek vandaag.

Gerberoy, pittoresk!

Onze vakantie naar Frankrijk woensdag 18 juli 2018

Wij vertrokken vanuit Friville Escarbotin naar Gerberoy, we belanden op de andere A28 richting Neufchatel in Normandië, mooi landschap en uiteindelijk rijden wij naar het noordwesten richting een van de mooiste Franse dorpjes Gerberoy.

op de A28, Normandië i.p.v. Gelderland/Overijssel

Wij parkeerden op een parkeerplaatsje aan het begin van dit piepkleine oude dorpje met allemaal oude charmante huisjes en prachtige tuinen en begroeiing. Op een gegeven moment even ergens een kop koffie gedronken. Later weer op een terrasje op een binnenplaats bij  l'Atelier Gourmand de Sarah een overheerlijke biologische quiche met garnituur gegeten.

3x het schilderachtige Bergeroy

Na dit heerlijke dejeuner bekeken wij tegen betaling nog de tuinen van de 19e en 20e eeuwse impressionistische schilder Henri le Sidaner. In aanleg een mooi complex op verschillende niveaus achter de kerk. Al hadden wij de indruk, dat ze toch qua onderhoud niet meer de aandacht krijgen, die ze verdienen. Wij hebben die week in Frankrijk mooiere tuinen gezien.

Na deze rondwandeling vervolgen wij onze zwerftocht maar weer, via (Le) Detroit en Rome (klinkt als een omweg) naar Beauvais.

Friville Escarbotin, overnachting

 Onze vakantie naar Frankrijk dinsdag 17 juli 2018

Na een geweldige middag aan de Somme Baai reden wij iets landinwaarts naar het landelijke dorpje Friville Escarbotin, waar ons hotel voor die nacht staat.

Wij reden naar het dorp door. Aan de andere kant van het dorp stond het hotel rechtstreeks tegenover een benzinestation en winkelcentrum met onder andere een Intermarché Super. Komt goed uit. Eerst even tanken.

Daarna checkten wij in. Kleine receptie, verder aardig hotel met alleen een ontbijtruimte en een koffieautomaat met ouderwetse automatenkoffie tegen betaling. 

Eerst even naar de supermarkt voor wat te eten en wat bier voor vanavond. Het was onze kennismaking met de grote (en deze was nog vrij klein) Miro-achtige supermarkten. Met onze boodschappen stonden we samen bij de kassa. Voor ons een jongere vrouw die nog eens de winkel inliep en met een jurkje weer terug kwam en op de band legde. Ondertussen gaat de oudere vrouw na ons in de rij tegen mijn vrouw verontwaardigd een heel verhaal ophangen over het rare gedrag van de jongere vrouw. Mijn vrouw knikt steeds heel aardig oui, oui, maar verstaat er ondertussen geen woord van.

's Nachts lekker geslapen en de volgende ochtend viel ons de soms aparte ontbijtgewoontes van de Fransen op, pistoletjes worden gedoopt in de appelmoes, croissants in de koffie en dan hebben wij het nog niet eens over de plakken cake, die wij eerder ook al zagen.

Affijn, het was weer even leuk, tijd om te vertrekken richting Gerberoy.

Varen in de Baie de Somme

Vakantie naar Frankrijk

Vanuit Berk aan Zee, (Berck sur Mer zeggen de Fransen) rijden wij naar Le Crotoy een klein dorpje aan de Somme Baai. Wij zoeken een parkeerplaats in dit kleine dorp. Wij lopen terug naar het dorpscentrum bij de baai. Het is eb.

De baai is droog. Wij lopen een rondje en besluiten om maar te gaan eten. Uiteindelijk werd het lasagna bij een Italiaans restaurant. Om ons heen worden natuurlijk vooral mossels gegeten. Na de lunch smeulen wij nog wat bij het haventje.

 

Het is nog steeds eb, maar er zit nu een vrouw in het kassahokje van de rondvaartboot. Wanneer gaat de boot vertrekken? Over een half uurtje. Oké, 2 kaartjes gekocht en weer op de kade gaan zitten.

Inderdaad, de vloed begint te komen en in een kwartier tijd loopt dit hele waddengebied vol water, wij kunnen vertrekken. Het is toch zeker de moeite waard. Twee keer een glimp van een zeehond gezien en lekker samen de hele vaartocht staand op het voordek doorgebracht.

Weer aan land kuieren  wij weer terug naar de auto. Op naar een hotel. Voorbij Le Crotoy moesten wij nog wachten op het stoomtreintje dat door dit mooie gebied rijdt, vervolgens konden wij onze weg vervolgen naar Friville Escarbotin iets landinwaarts naar ons hotel.

Berck, teveel strand verveelt

Ons ontbijt in Bonen aan Zee hebben wij achter de kiezen, uitgecheckt en we rijden de auto de binnenplaats uit. Weer op pad.

Onze eerste stop wordt de badplaats Berck sur Mer (Berk aan Zee).

Op het eerste gezicht een aardige badplaats met een schoon breed zandstrand. Parkeren is gratis.

Wij halen de klapstoelen uit de auto en nog wat spullen en voor elk een boek. Ik ben bezig in 'De 100-jarige man die terugkwam om de wereld te redden' van Jonas Jonasson. Overigens schiet het lezen niet erg op. Wat rondkijken, even een trui halen, toch niet zo warm hier en op een gegeven moment moet je plassen.

Nergens op de dijk hier een wc. Dus maar ergens in het stadje een kop koffie scoren als excuus, om naar de wc te kunnen.

Tussen de huizen is het wel wat behaaglijker. Na het minieme bakje koffie wat verder kijken in de winkelstraat. Al gauw komen wij tot de conclusie, dat deze badplaats toch wat suterich is. Op de terugweg richting auto halen we in een zaakje nog een koffie, nee niets eten, ook al is het 12 uur... Na de koffie op naar onze volgende bestemming. De Somme baai.

Op hotel in Boulogne sur Mer

Na alle tussenstops vandaag, het was een goed gevulde dag, op naar het eindpunt van vandaag: Boulogne sur Mer.

Wij waren op weg naar een hotel niet ver van zee, maar het reed daar niet bepaald fijn rond in die drukke straten daar, gingen bij het zoeken al bijna ongemerkt door een rood licht en toen besloten wij, toch maar dat hotel bij het centrum.

Dit hotel van een keten, die wij vaker bezoeken was gauw gevonden en wij konden tegen betaling op de binnenplaats van het hotel parkeren.

Wij zoeken onze kamer op. Deze was kleiner dan wij verwachtten, er ontbraken nog 2 handdoeken (dit bij de receptie gauw opgelost), er was maar 1 vrij stopcontact en warm.

Affijn eerst maar eens lekker de broodjes eten die wij helemaal aan het begin van onze rit vandaag in Groot-Sinten hadden gekocht.

's Avonds na een verfrissende douche hebben wij de binnenstad verkend. Het hotel staat tegenover een stadspoort. Hier kan je de stadsmuur op en dan kun je het hele centrum rondlopen. Wij gingen linksom. Al gauw kwamen wij bij het kasteel, dat bij de muur is gebouwd. We vervolgen onze ronde. Vaak leuke uitzichten op de omgeving en zee en doorkijkjes in de binnenstad. Uiteindelijk eindigden na rond de Vaticaan-achtige kerk te zijn gelopen weer bij het beginpunt tegenover ons hotel.

Zin in koffie. Het centrum in gelopen. Op het centrale plein, waar een aantal leuke tuintjes lagen, zat wel wat horeca. Wij vroegen op een terrasje tegen negenen terwijl de mensen om ons heen nog aan het maal zaten met mosselen enzo, of wij ook gewoon koffie konden krijgen en verder niet. Gelukkig geen probleem in dit zaakje, dat mij qua sfeer wel wat Allo Allo-achtig aandeed. Na elk 2 koffie weer naar het hotel.

kasteel

tuintjes

richting benedenstad

Vaticaan?

Daar genoten wij nog na van deze dag waarop wij prachtige plekken langs de kust bezochten. Die nacht niet zo goed geslapen. Warm en al rond 5 uur werden wij wakker van steeds maar weer remmend en optrekkend (vracht)verkeer op de rotonde voor ons hotel. Ach wat maakt het ook uit 'vanavond weer een ander hotel'. De Amerikanen die wij bij het ontbijt en later bij de receptie weer troffen, troffen het minder, zij hadden 2 nachten via een boekingssite geboekt en wilden verder, maar konden de tweede nacht daardoor niet annuleren.

Wij reden ondertussen naar Berck, de start van de volgende vakantiedag.

Gris-Nez, nog een kaap

Vakantie naar Frankrijk

Wij hebben ons prima vermaakt rond Kaap Blankenesse en slingerden vervolgens via kleine weggetjes zuidwaarts, door Wissant (Witzand,  Hvide Sande) en uiteindelijk zagen wij even voor Cap Gris-Nez in het dorpje Audighen (Oudingem) Le Bistro. Tijd voor een plas-, eet- en drinkpauze.

Op het terras zat meerderen aan een zwart pannetje mosselen met witte wijn, of andere prachtige schaaldieren. Wij kozen allebei voor een eenvoudige steak tartaar. Een smakelijk pauzemomentje.

Na het maal in dit leuke eenvoudige eethuisje reden wij naar het schiereiland en de volgende kliffen van deze dag.

Hoewel enkele tientallen meters lager dan de vorige en grijs, is Kaap Zwarte Nes deze kliffen ook een prachtige natuurgebied. Met centraal er bovenop de grijze vuurtoren en het Verkeersleidingscentrum voor de scheepvaart in het Nauw van Calais. In de tijd van Napoleon en in WO II vonden hier de nodige schermutselingen plaats. Duidelijke uitleg over ook de natuur en overblijfselen van een oud mottenkasteel staat op de borden bij de diversen uitzichtpunten. Weer een prachtige plek.

Na hier rondgelopen te hebben maken wij ons op voor de laatste rit van vandaag, op zoek naar een hotel in Boulogne sur Mer (Bonen).