Gisteren kwam mijn lief na het werk met boodschappen en wat nieuwe planten voor in de tuin thuis. Ook een mooie hangpot met petunia's. Wij hebben veel plek voor hangplanten aan onze twee pergola's. Daar heb ik dit vrolijke plantje op deze kille, natte, winderige dinsdag maar opgehangen.
Petunia is de botanische naam van een plantengeslacht nachtschadefamilie (Solanaceae). Veel in tuinen voorkomende petuniasoorten zijn hybriden. Het geslacht is nauw verwant aan Nicotiana. De eerste Petunia kwam in 1823 naar Europa. De witbloemige Petunia axillaris was de eerste, later werd de Argentijnse, violette tot karmijnrood bloeiende Petunia violacea ingevoerd. Deze twee soorten vormden de basis voor talloze hybriden.
Er is geen overeenstemming over wat er al dan niet tot het geslacht hoort: volgens sommigen alleen deze twee soorten plus de hybride. Kwekers, eerst in Engeland, later ook in Frankrijk, België, Duitsland, Zwitserland en Japan, brengen zeer regelmatig nieuwe rassen op de markt. Deze gekweekte rassen zijn zomerbloeiers in de tuin, sommige rassen bloeien al vanaf vroeg in het voorjaar en de bloei kan doorlopen tot in de late herfst. Oudere rassen kunnen slecht tegen regen, maar herstellen zich snel na een regenbui. Petunia's worden veel gebruikt in biologisch onderzoek, omdat de petunia's gemakkelijk te kweken en te bastaarderen zijn.Petunia's hebben het liefst een natte bodem. Uitgebloeide bloemen kun je het beste verwijderen, net zoals het stengeltje waaraan de bloem groeide. Hiermee voorkom je dat de plant sneller verwelkt. Begin augustus kan je het stengeltje laten hangen en hieruit zaad winnen. Je kan het beste wachten tot de zaadknopjes open springen. Petunia's worden bij voorkeur in januari-februari (in een kas of serre) gezaaid. Vanaf mei, bij voorkeur na de IJsheiligen, kan men ze in de tuin zetten of in bloembakken en -potten. Het is mogelijk dat er bij het kweken ook planten met lichtere of donkerdere bloemen ontstaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank voor je reactie!
Een groet van Zwerver