Arnhem, de zeventiger jaren inrichting

Twee weken geleden waren wij samen een dagje naar het Openluchtmuseum in Arnhem, wij zijn geboren in de zestiger jaren en waren kind in de zeventiger jaren.

Wat heeft dit met elkaar te maken?

Best veel.

Zwalkend door dit grote terrein merk je, ook al voel je je nog niet echt oud, dat je toch al heel wat geschiedenis bewust hebt meegemaakt.

Nog redelijk recent, de goed gevulde asbak in het Amsterdamse café;

de antineutronenbomposter;

de etherlucht in het groene kruisgebouwtje, ja bij de dokter en in het ziekenhuis valt deze lucht niet meer zo op..

De caravan met de beeldbuis-tv met ingebouwde dvd-speler, ja die gebruikten wij 6 jaar geleden nog in onze boot. Precies dezelfde.

Ook een feest van herkenning de woning uit de zeventiger jaren met de Renault 4 in de straat. In deze woning, een metalen boekenplankje, dat ik nog van vroeger ken, en de oranje Brabantia broodtrommel, mijn moeder gebruikt hem nog. Er stond iets verder in de woning ook nog een bijpassend fonduestel (fonduen, het gourmetten van de 70-ger jaren ;-)

Ook het groen-gebroken witte Douwe  U Egberts koffiezetapparaat stond op het aanrecht met het rode  u triplex  u koffiefilterhoudertje  u aan de wand. Het typische zeventiger jaren droogboeket met onder andere rietsigaren heb ik er niet gezien.

Ja het was een hele leuke dag in Arnhem, waar ik ook nog een zuivelfabriek uit mijn jeugd op een nieuwe plek terug zag.

Meer over en vanuit Arnhem staat in onderstaande stukjes

Arnhem, de zeventiger jaren inrichting

Arnhem, dagje Openluchtmuseum

Arnhem, Burgers' Zoo

De toerebout - lisdodde

Het is al herfst en ze zijn er nog, maar in juli (zie foto) waren ze op hun mooist de 'rietsigaren' van de lisdodde, in Leeuwarden waar ik als kind woonde noemden wij het toerebouten.

Wij 'rookten' die toerebouten ook, wat konden die lekker stinken! In dezelfde tijd, dat ik kind was, waren toerebouten ook erg in als onderdeel van droogboeketten. Ik kan mij niet herinneren, dat ik ze twee weken terug in het Openluchtmuseum in de zeventiger jaren woning heb gezien...

De kleine lisdodde, die ik in het voorjaar in een van mijn vijvertjes heb gepland is dit jaar niet in bloei gekomen. De grote lisdodden in de sloot bij ons parkje, doen het echter prima!

 De grote lisdodde (Typha latifolia) is een plant uit de lisdoddefamilie (Typhaceae). Het is een tot ruim 2 m hoge plant van voedselrijke oevers met lange grote bladeren, en een karakteristieke bruine 'sigaar' aan het uiteinde van zijn stengels. De plant bloeit in juni en juli met de mannelijke aar meestal direct boven de vrouwelijke lichtbruine aar, waaraan de bloemen zitten. Bij rijpheid zijn de vrouwelijke aren zwartachtig bruin; de sigaren. Bij de kleine lisdodde (Typha angustifolia) zijn de rijpe sigaren geelachtig tot groenachtig van kleur.

De kleine lisdodde in onze tuin. Bloeit in de jaren er na wel (1-6-2020)

vliegenzwam, rood met witte stippen

Liep vorige week met onze hond 's ochtends in het parkje, het is herfst dus al wat vochtiger zie ik onder de bomen in het gras in eens een paar mooie vliegenzwammen. Leuk.

Op een grote paddenstoel, rood met witte stippen. Ja de vliegenzwam is toch de meest tot de verbeelding sprekende paddenstoel van Nederland, veel bekender dan bijvoorbeeld de berkenzwam (ook heel mooi), of reuzenzwam, die in hetzelfde parkje soms ook niet te missen is.

Er stond ook een mooi onder de hulst, maar die had al een gat en de hoed was er een dag later al helemaal af gevallen.

De vliegenzwam (Amanita muscaria) is een paddenstoel, die algemeen voorkomt in de lage landen. Eten ervan kan leiden tot vergiftigingsverschijnselen, maar de ernst hiervan valt meestal mee.

Ze groeien veelal in loofbossen, in nauwe associatie (symbiose) met berk, tamme kastanje, eik, beuk,  den en spar. De bekendste verschijningsvorm van de vliegenzwam is een donkerrode hoed met witte stippen. De witte stippen zijn restanten van het algeheel omhulsel waarin de paddenstoel 'opgesloten' zat, voordat hij uit de grond omhoog kwam. Deze spoelen bij regenachtig weer vrij snel van de hoed. De kleur van de hoed is echter variabel en kan variëren van rood tot oranje met gele tinten.

Arnhem, dagje Openluchtmuseum

Het was een mooie septembermaandag en wij hadden allebei een dagje vrij. Een mooie dag om even naar Arnhem te rijden, om het Openluchtmuseum te bezoeken. Toen wij daar aankwamen namen wij na het kaartjes kopen eerst maar eens de Rotterdamse Elektrische Tram, om een rondje door het hele park te maken.

Na dit rondje, gingen wij het park lopend bekijken. Erg leuk. Als je zeventiger jaren nog bewust hebt meegemaakt, verbaas je je in een huis met een inrichting uit die periode nog echt over al die herkenbare zaken . Na de lunch met een pannekoek in het ooit Zwolse 'De Hanekamp' bezochten wij ; het platteland', daar onder andere melkfabriek Freya.uit 1878. Ja toen ik in mijn schooltijd 4 jaar lang bijna dagelijks tussen Leeuwarden en Groningen treinde, stond deze fabriek nog met bijgebouwen en een veel hogere schoorsteen tegenover het station en de ijsbaan in het Friese Veenwouden. Nou in het Openluchtmuseum staat ie nu ook goed en van binnen ook heel mooi ingericht.

Ja tot sluitingstijd hebben wij ons vermaakt, in het nog echt naar ether ruikende groene kruisgebouw.

Wij hebben zelfs beiden nog even met een zeis gemaaid en de gebouwtjes uit Marken bekeken. Wij misten hier beiden wel de echte ouderwetse teer-, taan en vislucht, die wij twee jaar geleden in het Zuiderzeemuseum wel ervoeren.

Veel leuks, het Jordaanse café, asbak met peuken, de papierfabriek - watermolen, boerderijen, ja te veel om op te noemen.

Onderweg naar huis dineerden wij nog heerlijk even in het steakhouse bij Epe. Ja een heerlijk dagje was dit.

Meer over en vanuit Arnhem staat in onderstaande stukjes

Arnhem, de zeventiger jaren inrichting

Arnhem, dagje Openluchtmuseum

Arnhem, Burgers' Zoo