Zwolle, oehoe en andere natuur

In de vakantie afgelopen zomer had ik al eens een steenuiltje van dichtbij gespot in de bergen van Zwitserland. Fiets ik twee weken geleden van mijn werk terug naar huis aan het begin van de avond, zit er zo maar een grote oehoe op een auto op een parkeerplaats. Zomaar in de stad.

Gauw omgedraaid voor een foto,

eh filmpje..

De oehoe is de grootste uil: 2 keer zo groot en 10 keer zo zwaar als een ransuil. Ook van de overige ruim tien oehoe's is 'de oehoe' de grootste: hij heeft bijvoorbeeld bijna het dubbele gewicht van de Amerikaanse oehoe. Een mannetje dat een vrouwtje zoekt, laat zijn kenmerkende oehoe-roep horen. Het mannetje en vrouwtje blijven hun leven lang bij elkaar. Ze bewonen het zelfde territorium maar trekken daarbinnen niet vaak samen op. Het vrouwtje wordt tijdens het broeden door het mannetje gevoerd. Door de jacht, verstoring en landbouwgif is de oehoe op veel plaatsen zeldzaam geworden. Dankzij bescherming komt hij op andere plaatsen wel weer terug. Sinds enkele jaren broedt de oehoe weer in Nederland: in Zuid-Limburg en in Gelderland.  

Flora en Fauna in Zwolle

Ik huis veel om in Zwolle en daar tref en zie ik veel planten en dieren:

Brandnetel

Cichorei

Ezeltje pik

Fluitenkruid

Geschubde inktzwam

Grote muur

Grote Zilverreiger

Haagwinde

Herderstasje

Klaver
Koolzaad
Korenbloem

Kuifeend

Margriet
Smient

Spreeuw

Teunisbloem

Waterhoen

Witte kwikstaart

Zuring

Meer over en vanuit Zwolle staat in onderstaande stukjes

Zwolle, even geen trein

Zwolle, oehoe en andere natuur

Zwolle, Milligerplas even fietsen

Zwolle, de vliegende rat

Ravenstein, even lunchen en dan naar huis

Onze reis naar Zwitserland vrijdag 21 juli 2017

Vakantietijd! Hond thuis bij kinderen, wij heen en weer naar Zwitserland, geen vast plan, dus zwerven!

Terug uit de Eifel, eerst dus al even koffie gedronken in Eindhoven en terug gewandeld naar de wagen. Weer verder noordwaarts. Bij de Maas gaan wij even de snelweg af en rijden de kleine binnenstad van Ravenstein in. Aan de rand van het centrum zouden wij eerst parkeren, maar dat mocht niet. 

Gelukkig maar. Dichter bij de veerpont en een fijn terras staan wij toch veel beter voor onze lunch. Hier hebben wij nog even heerlijk geluncht, ondertussen voer het pontje heen.. en weer.. 

Lekker gevuld reden wij het laatste stukje naar huis. Dit was een heerlijke vakantie!

Eindhoven, en dan is er koffie!

Onze reis naar Zwitserland

Vakantietijd! Hond thuis bij kinderen, wij heen en weer naar Zwitserland, geen vast plan, dus zwerven!

Zo Monschau verlaten wij weer en rijden via stukjes België en Duitsland langs Aken door Limburg naar Eindhoven. Trek hadden wij nog niet na een goed ontbijt, maar wel zin in koffie. In een wijk buiten het centrum parkeerden wij onze auto. Kwartiertje gewandeld en op het eerste en beste pleintje op een terrasje van 'Street Food' neergestreken. 

Het was al knap druk, de bediening die verder heel aardig wel verontschuldigde zich naar iedereen aan ieder tafeltje, de keuken is nog niet open, u kunt alleen drinken. Nou dat vond niemand erg. Men wilde alleen drinken. Wij dus lekkere koffie.

Na deze pauze nog even door het centrum en Stratumseind gelopen. Tsja Eindhoven is geen Amsterdam, geen Zwolle, geen Leeuwarden, of zelfs geen Sneek... Gauw klaar dus.

Weer naar de auto... nog een tussenstopje voor het einde van onze zomervakantie straks in Ravenstein.

Monschau, is dit echt?

Onze reis naar Zwitserland donderdag 20-juli-2017

Vakantietijd! Hond thuis bij kinderen, wij heen en weer naar Zwitserland, geen vast plan, dus zwerven!

De derde en laatste dag in de Eifel slingerden wij van Schalkenmehren door de Eifel naar het schilderachtige stadje Monschau. In deze rit doorkruisten wij ook nog een klein stukje Duitstalig België.

Wagen geparkeerd aan de rand van het centrum en op een gegeven moment aangemeld in ons hotel. Het pand was van buiten prachtig, maar wel alleen contant betalen en het personeel sprak geeneens Duits, alleen oostblok Engels. Er zat een deur zonder slot tussen onze kamer en die van de buren (de deur ging ook een keer per ongeluk open) nou ja wij zaten ons gelukkig gewoon voor te bereiden op de volgende wandeling. Wij hebben heerlijk gegeten op een terrasje vlak bij das Rote Haus, gelukkig niet in het restaurant onder het hotel, want ook daarover zagen wij achteraf niet veel goede recensies.

Tsjah een heel leuk schilderachtig stadje waar de Roer (Rur) doorheen stroomt, met wat leuke (toeristische) winkeltjes en horeca, maar het gaf ons een idee van, het lijkt meer een openluchtmuseum, dan dat er echt mensen wonen en leven. Is dit echt? Volgens mij wonen praktisch alle mensen in de buitendorpen van deze gemeente. Dus na een middag en avond. hoe mooi het hier verder ook is, heb je het er echt wel weer gezien.

De andere ochtend vroeg op, de sleutel achter gelaten op de piano, want personeel was er nog niet en een heerlijk ontbijtje gehaald bij de bakker om de hoek. Daar nog even nagepraat met twee Duitse ex-hotelgasten, die tegelijk met ons vertrokken en de gang van zaken in dat hotel ook maar vreemd vonden.

Na het ontbijt zochten wij de wagen weer op, om via o.a. Eindhoven weer naar huis te rijden aan het eind van deze prachtige zwerftocht.

\

De Burcht

De Roer

Frühstück

Schalkenmehrenermaar, leuk reeën

De meeste herten zie je waarschijnlijk in wildparken, dierentuinen en hertenkampen, behalve reeën.

Reeën kom ik de laatste tijd zelfs al minder dan 100 meter van ons huis tegen op een weilandje langs een kanaal, maar wel in de stad. Ook als wij rondzwerven, of als ik ga hardlopen scoor ik vaak een ree. Mooie foto's heb ik er nog niet van gemaakt. Vaak iets snels en vaags met de telefoon, zoals de afgelopen vakantie in de Vulkaaneifel waar wij een reebok het graanveld uit zagen komen en in het moerasbos verdwijnen. Ook zagen wij al eens een jong ree al eens uit een bos in Flevoland opduiken, waar onze hond achteraan liep zagen wij tot onze verbazing, maar dat is eigenlijk iets om je voor te schamen en de ree was sneller en de hond gehoorzaamde ons bevel en ging het ree niet langer achterna.

reebokje nabij de Schalkenmehrenermaar 19-7-2017

2018 reeën vlak bij huis (1)

2019 reeën vlak bij huis (2)

De ree (Capreolus capreolus)is een klein, algemeen soort hert dat voornamelijk in Europa voorkomt. De ree heeft een zandgele tot roodbruine zomervacht, 's winters is deze meer grijsbruin tot zwart van kleur. Volwassen dieren hebben geen vlekken. Duidelijk zichtbaar is de witte tot gelige rompvlek. Bij mannetjes is deze vlek 's zomers vrij onduidelijk. De neus is zwart en de kin is wit. De staart is vrij klein (twee tot vier centimeter lang) en enkel zichtbaar tijdens het ontlasten. 's Winters steekt bij het vrouwtje een bosje witte haren tussen de achterpoten naar achteren. Dit lijkt wel op een staart, maar is het niet. Het volwassen mannetje, de reebok, heeft een eenvoudig gewei, bestaande uit meestal twee tot drie punten

Schalkenmehren, zwemmen in de Vulkaaneifel

Onze reis naar Zwitserland donderdag 19-juli-2017

Vakantietijd! Hond thuis bij kinderen, wij heen en weer naar Zwitserland, geen vast plan, dus zwerven!

Na een warme dag en nacht in Trier reden wij door de Eifel richting Vulkaaneifel, bij Daun heb je drie maren, bijna ronde meertjes, tussen 8000 en 9000 voor Christus zijn ontstaan door een explosie. De bodem van de meren bestaan uit ondoordringbaar stollingsgesteente, waardoor het water in deze kraters blijft staan. Een van de drie meertjes lig tegen het dorpje Schalkenmehren, en in die Maar kun je zwemmen.

Na een bezoekje  aan de Weinfeldermaar, wat gewandel en koffie op een terrasje en inchecken in het mooiste appartementje van onze hele vakantie die zomer, togen wij samen naar het strandje met kleedgelenheid, boekje en zwemspullen mee. Wij hebben heerlijk gezwommen in dit meertje en daarna nog lui wat gelezen op de groene zonneweide.

Dit was na al het wandelen in Trier een lome rustige dag, dan krijg je na een lekkere maaltijd nog wel even zin in nog een wandeling. In het rondje om de Maar zagen wij nog een reebokje vanuit het graanveld het moerasbos inschieten. Leuk.

De volgende dag zou alweer de laatste in Duitsland worden, op naar Monschau.

Weinfeldermaar

Schalkenmehrenermaar

Trier, grote lijster

Onze reis naar Zwitserland dinsdag 18-juli-2017

Vakantietijd! Hond thuis bij kinderen, wij heen en weer naar Zwitserland, geen vast plan, dus zwerven!

Wij liepen samen wat uit te zweten in de schaduw onder de bomen op de Südallee in Trier. Wat is het brodzig vandaag, maar ook wat heerlijk zo'n vakantie. We stonden wat foto's van elkaar te maken bij het 16e eeuwse bastion en toen hipt daar ineens een mooie grote lijster in het gras. De vogel was wat groter dan een merel en geen schijtlijster, ook geen zanglijster, dus zal het wel een grote lijster zijn!

Tsja her en der zie ik ze wel vaker, maar niet echt vaak in de buurt waar ik woon.

De grote lijster(Turdus viscivorus) is de grootste Europese lijstersoort, met grijsbruine vleugels en gevlekte borst. De buitenste staartpennen zijn lichter van kleur en hebben witte punten.Hij zingt vanaf het einde van de winter, wat voor weer het ook is, zittend in de top van een boom. Zijn zang is helder en vérdragend, en bestaat uit korte zinnen met herhaalde motieven. De zang lijkt nog het meest op die van de merel, maar minder melodieus. De grote lijster is dol op de bessen en zoekt ook graag voedsel in weilanden, zoals insecten, larven, rupsen, wormen en slakken. De vlucht is golvend en verschilt daardoor van andere lijsters, zoals de koperwiek en de zanglijster.

Meer over en vanuit Trier staat in onderstaande stukjes

Pallien, westoever

Trier, langs de Moezel

Trier, grote lijster

Trier, Romeinse stad in Duitsland

Trier, langs de Moezel

Onze reis naar Zwitserland dinsdag 18 juli 2017

Vakantietijd! Hond thuis bij kinderen, wij heen en weer naar Zwitserland, geen vast plan, dus zwerven!

Van Knittelsheim waren wij naar Trier gereden aan de rand van de Eifel. Wij waren al eens eerder in de Eifel geweest, maar nog niet in Trier.

Wij hadden ingecheckt in ons hotel in Trier en gaan de stad in. Lekker uitgebreid lunchen bij de Chinees... 

Daarna, omdat het smoorheet was, eerst maar eens een stuk langs het water, de Moezel, lopen. Het uitzicht over de rivier en over het stadsdeel West/Pallien is prachtig.

Een mooi pad, langs de Moezel, waar wij ook nog een vrachtschip uit Kampen voorbij zagen varen.

Bij gebrek aan een echt strand werd er ook langs de oever gezond. Even voor de Römerbrücke zagen wij de Möselkranen, 2 kranen uit de 18e eeuw die bedoeld zijn / waren om vrachten van schepen in- en uit te laden.

Verder, maar dat wordt elders verteld nog allerlei moois in deze stad gezien en beleefd. Op de weg terug richting centrum nog even heel gewoon een lijster bewonderd. Na vroeg in de avond nog wat lekkers in de supermarkt te hebben gehaald en later na ons gebruikelijke potje rummikub in het hotel, maakten wij weer het plan voor de volgende dag... zwemmen?... Schalkenmehren in de Vulkaaneifel.

een van beide havenkranen

van binnen nog gaaf

en de Moezel vanaf het centrum van Trier bekeken, met een badgast.

Meer over en vanuit Trier staat in onderstaande stukjes

Pallien, westoever

Trier, langs de Moezel

Trier, grote lijster

Trier, Romeinse stad in Duitsland

Trier, Romeinse stad in Duitsland

Onze reis naar Zwitserland dinsdag 18 juli 2018

Vakantietijd! Hond thuis bij kinderen, wij heen en weer naar Zwitserland, geen vast plan, dus zwerven!

Vanuit Knittelsheim reden wij al gauw weer een mooier bergachtiger landschap binnen door de Palts naar de Eifel, mooi slingerende wegen langs bergen, dalen en kastelen. Op naar Trier.

Het eerste hotel, dat wij in Trier aandeden aan de Moezel maar buiten het centrum was (achteraf gelukkig) vol. Uiteindelijk vonden wij een hotel midden in de oude binnenstad, auto in de kelder twee lagen op elkaar en een mooie kamer. Van hieruit konden wij prima de stad ontdekken.

Heerlijk als lunch een buffetmaaltijd genomen bij een Chinees restaurant, kostte nauwelijks wat, maar wij konden er hierdoor wel de hele dag weer tegen, het was broeierig warm (brodzig) en daardoor moesten wij vandaag wel vele terrasjes bezoeken tussen de cultuur door voor een verkoelend drankje, maar die terrasjes zijn er hier veel en gezellig druk.

Trier (Augusta Treverorum) is een stad die in opdracht van Keizer Augustus vlak voor het begin van de jaartelling is gesticht en met Worms de oudste stad van Duitsland, niet ver van de grens met Luxemburg. Het is nog steeds goed te zien, dat Trier ooit de hoofdstad was van het West-Romeinse Rijk. In de loop van de dag hebben wij verschillende dingen uit de oudheid bekeken, zoals de 2e eeuwse Porta Nigra, de Dom en de Basilica van Constantijn uit de 4e eeuw en de Romeinse brug, maar er is nog meer moois uit die tijd en latere tijden, zagen wij onder andere toen wij 's middags her en der naar binnen gingen en langs de Moezel wandelden.

Basilica van Constantijn

Dom van Trier, zo groot vanaf het plein, bijna niet op een plaatje te krijgen, maar van af het terras er tegenover onder het genot van een pils goed kunnen bewonderen.

Porta Nigra

Meer over en vanuit Trier staat in onderstaande stukjes

Pallien, westoever

Trier, langs de Moezel

Trier, grote lijster

Trier, Romeinse stad in Duitsland