Vesting Kufstein

 Een weekje Tirol

Op 18 april waren wij naar het stadje Kufstein gereden, om daar het kasteel Festung Kufstein te bezoeken.

Vesting Kufstein troont majesteitelijk boven het stadje Kufstein uit. De vesting weerspiegelt het turbulente verleden van Kufstein als grensstad. De vesting is gebouwd in 1205 en werd in 1504 veroverd door keizer Maximilian I, die hem verder liet uitbouwen. Tegenwoordig doet het fort dienst als decor voor theater- en concertvoorstellingen en de operettezomer Kufstein. Een van de bijzonderheden is het Heldenorgel in de toren; het grootste Freiorgel ter wereld waarvan de klanken dagelijks worden geluid ter nagedachtenis van gewapende conflicten in de wereld en voor vrede. Het fort is goed bereikbaar dankzij het treintje dat je naar boven brengt.

uitzicht vanuit het kasteel

Meer over en vanuit  Kufstein staat in onderstaande stukjes

Vesting Kufstein

Kufstein, naar de vesting

Slot Hohenschwangau

 Een weekje Tirol

Voor wij het pad omhoog liepen in het dorpje Hohenschwangau, zagen wij het eerste kasteel al liggen, het slot Hohenschwangau. Mijn lief, mijn zoon en ik gingen echter direct verder omhoog richting Mariënbrücke.

Het huidige slot Hohenschwangau in het gelijknamige dorp Hohenschwangau is in neogotische stijl gebouwd en dateert van 1837. Het staat op de plaats van de 12e-eeuwse burcht Schwanstein.

Hohenschwangau werd in de 12e eeuw gebouwd door de ridders van Schwangau. Deze ridders waren eerst leenmannen van de Welfen en later van de Hohenstaufen, die vaak in Hohenschwangau te gast waren.

Het kasteel werd in de 16e eeuw geheel verbouwd; in deze eeuw stierven de ridders van Schwangau uit. De burcht verviel tot een ruïne, en in 1800 en 1809 werd het door de oorlog met Napoleon Bonaparte nog zwaarder beschadigd. Koning Maximiliaan II kocht de bouwval in 1832 en liet het geheel grondig restaureren door Domenico Quaglio de Jongere; dit was in 1836 klaar. De vier markante hoektorens met kantelen laten het middeleeuwse riddertijdperk herleven. De ommuring met kantelen draagt aan het vestingkarakter bij. 

Nadat wij op de Mariënbrücke waren geweest, zagen wij het het gele kasteel onder in het dal liggen.

Meer over en vanuit Hohenschwangau staat in onderstaande stukjes

Hohenschwangau, slot Neuschwanstein

Hohenschwangau, slot Hohenschwangau

Hohenschwangau, Marienbrücke

Slot Neuschwanstein

 Een weekje Tirol

Op 15 april waren mijn zoon, mijn lief en ik in Hohenschwangau aan het wandelen, vanaf de Marienbrücke heb je geweldig uitzicht op het slot Neuschwanstein, een prachtig slot, maar relatief nieuw.

Wij hebben ons niet bij de grote groep Japanners gevoegd om dit kasteel te bezoeken. Wij zijn wel even binnen de poorten geweest van een sanitaire stop tijdens onze wandeling.

Neuschwanstein is gebouwd in de tweede helft van de 19e eeuw in opdracht van (de later krankzinnig verklaarde) koning Lodewijk II van Beieren. Het is het beroemdste bouwwerk van Lodewijk II. De bouw werd gestart in 1869 en Lodewijk II wilde hiermee een middeleeuws ridderslot oprichten. Het ontwerp van de burcht werd gemaakt door de theaterarchitect en decorontwerper Christian Jank.. De werken aan het kasteel werden bij het overlijden van Lodewijk in 1886 onmiddellijk stilgelegd.

Het kasteel werd oorspronkelijk de Neue Burg Hohenschwangau genoemd, zijn huidige naam kreeg het in 1886 na de dood van Lodewijk II. De eerste naam ging terug op de burcht van de heren van Schwangau die zich op dezelfde plaats bevond. De middeleeuwse burcht Schwanstein bevond zich op de plaats van het huidige slot Hohenschwangau.

Ironisch genoeg werd het kasteel, dat gebouwd werd voor één enkele bewoner, zes weken na de dood van Lodewijk II geopend voor bezoekers, sindsdien is het een Europese topattractie geworden. Toeristen kunnen te voet naar boven of zich (zoals de koning) per koets naar boven laten voeren. Walt Disney heeft Neuschwanstein bezocht voordat de bouw van zijn eerste themapark begon en het stond model voor het kasteel van Doornroosje in Disneyland in Californië.

Tussen de bergen werd rond 1850 iets hogerop de bekende Marienbrücke gebouwd door koning Maximiliaan II, de vader van Lodewijk. Vanaf  deze brug is de foto ook genomen.

Meer over en vanuit Hohenschwangau staat in onderstaande stukjes

Hohenschwangau, slot Neuschwanstein

Hohenschwangau, slot Hohenschwangau

Hohenschwangau, Marienbrücke

Rode bietenstamppot

 Ja, het stond vandaag in de Stentor, 'De biet verdient beter, vinden telers uit Zeewolde.'

Ik ben gek op bietjes, maar mijn lief houdt er niet van, nou moest zij vanavond werken, dus wat heb ik voor mezelf klaar gemaakt, rode bieten stamppot. Ik ben groot fan van een simpele stamppot.

Aardappeltjes geschild en gekookt, die moesten ook wel eens op en de bieten er door gestampt. Heerlijk.

Bietjes vind ik sowieso lekker, ook uit het zuur of in salade.

Eet smakelijk.

Munot kasteel in Schaffhausen

Onze reis naar Zwitserland 

Op onze eerste dag in Zwitserland hadden wij voorbij de atletiekbaan in Schaffhausen net onze auto geparkeerd en liepen toen met onze bagage terug naar het hotel voor deze nacht. Onderweg liepen wij door dit prachtige kasteel en ondanks alle bagage, die wij bij ons hadden konden wij het niet laten om ook even de toren in te gaan voor het prachtige uitzicht over stad en omgeving boven.

Munot werd gebouwd tussen 1564 en 1589 als onderdeel van de stadsverdediging

Meer over en vanuit Schaffhausen staat in onderstaande stukjes

Schaffhausen, Munot kasteel

Schaffhausen, mooie stad

The Tower of Londen

Op 8 juli 2015 was de tweede (eerste volle) dag van een paar dagen London. Rechtstreeks vanaf Liverpool Street Station liepen wij door de City richting Theems en passeerden wij zo het middeleeuwse kasteel The Tower of London. Ik was er al eens binnen geweest op een schoolreisje in 1978. Nu liepen wij door naar de overkant van de Theems over de London Bridge.

The Tower of London, meestal kortweg de Tower genoemd, is een kasteel aan de rivier Theems in Londen. Dit kasteel heeft dienst gedaan als fort, koninklijk paleis, staatsgevangenis, munt, garnizoen, museum en arsenaal. In 1078 gaf Willem de Veroveraar als koning Willem I opdracht voor de bouw van de White Tower, een vierkant fort dat moest dienen ter bescherming van de Normandische veroveraars tegen aanvallen van binnen en buiten. Eerdere forten op die plaats waren voornamelijk van hout geweest, maar hij beval om zijn Tower van steen te laten maken. De White Tower dankt zijn naam aan de witte stenen, een soort kalk, die erin zijn aangebracht en aan de torens op de hoeken. Koning Richard Leeuwenhart liet de slotgracht graven, gevuld met water uit de Theems. Later werden om het fort heen extra verdedigingsmuren gebouwd en er ontstond een uitgebreid gebouwencomplex, dat eenvoudig Tower genoemd werd. Het oorspronkelijke fort stond (en staat) nu feitelijk midden in een groter kasteel.

 

Meer over en vanuit Londen staat in onderstaande stukjes

Londen, the Old Curiosity Shop

Londen, the Tower of London

Londen, over de Tower Bridge

Londen, grijze eekhoorn

Arcen, dorp en kasteel

 De eerste week van juni 2016 waren wij samen met onze hond naar een huisje in Arcen. De eerste volle dag dat wij daar waren bezochten wij de mooie tuinen van Kasteel Arcen. Behalve op de WC en het restaurant zijn wij verder niet in het kasteel geweest, onze hond mocht daar niet binnen. Verder hebben wij ons er prima vermaakt en bij een felle bui schuilden wij onder een mooie struikenhaag.

 

Kasteel Arcen is een dubbel omgracht statig buitenhuis. De huidige voorburcht staat op de plek van een in 1646 verwoeste voorganger (het Nije Huys) en werd in 1653 gebouwd door Marcelis van Gelder, heer van Arcen. Zijn kleinzoon Adolf stichtte in het begin van de 18e eeuw het huidige hoofdgebouw. Boven de poort van de voorburcht prijkt een gebeeldhouwde steen met het alliantiewapen van Gelder-van Lützenrode. Een van elders overgebrachte steen met het alliantiewapen van Gelder-van Nesselrode bevindt zich aan de zuidzijde van het plein. Het huidige kasteel bevindt zich in goede staat, sinds het onderdeel uitmaakt van de 32 hectare grote Kasteeltuinen van Arcen. Van de burcht die aan het thans bestaande kasteel voorafging is vrijwel niets meer over. De restanten ervan bevinden zich ten westen van het huidige kasteel, iets ten noorden van de Wymarse Molen, een gerestaureerde watermolen die, behalve in de wintermaanden, te bezichtigen is.

Meer over en vanuit Arcen staat in onderstaande stukjes

Arcen, grote bonte specht

Arcen, watermolen

Arcen, bos water en duinen

Arcen, dorp en kasteel

FR - Dambach-la-Ville, Kasteel Bernstein

  

Staande op het oude voetbalveld van Châtenois zie je tegen de bergwand 2 kastelen:

Rechtsachter is dat Kasteel Bernstein en links op de berg is dat het Kasteel van Ortenbourg 

Kasteel Bernstein

kasteel Bernstein is gelegen in de gemeente Dambach-la-Ville, gelegen op een granieten top  van 560 meter hoog. Het is gebouwd in de twaalfde eeuw en een van de oudste vestingen in de Elzas.

In de 17e eeuw is het geplunderd en verbrand door de Zweden.

De kasteelruïne die nog steeds fier overeind staat ​​is volledig van graniet. Hier kun je de vijfhoekige donjon en een Romaanse toren, het statige huis, een binnenplaats, een bastion en een tuin nog bezoeken.

Meer over en vanuit  Dambach-la-Ville staat in onderstaande stukjes

Dambach-la-Ville, Kasteel Bernstein

Dambach-la-Ville, heel even

FR - Scherwiller Kasteel van Ortenbourg

 

Staande op het oude voetbalveld van Châtenois zie je tegen de bergwand 2 kastelen:

Linksachter is dat Kasteel van Ortenbourg en wat verder weg hoger op de berg is dat het Kasteel van Bernstein 

De laatste is een fort uit het midden van de dertiende eeuw, dit kasteel van Ortenbourg ligt in , in de regio Grand-Est. De ruïnes dit kasteel liggen op een rotsachtige bergtop 437 meter boven de zeespiegel.

Het kasteel is geheel gebouwd van glad, wit graniet, een goed voorbeeld van de middeleeuwse Elzasser architectuur. De vijfhoekige kerker die meer dan 30 meter hoog is, is nog steeds te bewonderen, en een muur van17 meter die is uitgerust met drie rijen bogen en ook een woning met gotische ramen.

Eigenaar is gemeente Scherwiller en het complex wordt onderhouden door verschillende verenigingen.

Mexicaanse tortilla

Mexicaanse tortillas zijn heerlijk. Ze zijn er van maïs en van tarwe. Hier eten wij toch meestal de tarwe versies. Eenvoudig zelf te maken met bloem, wat water, wat olie en een koekenpan, maar in tegenstelling tot pannenkoeken kopen wij de tortillas meestal kant en klaar in verpakkingen van 8.
Wij verwerken ze bijvoorbeeld in burrito's, ze kunnen als bijgerecht met honing bij de chili, maar ook maken wij er vaak koude borrelhapjes van met gerookte zalm, salade en knoflooksaus. In Mexico en het zuidwesten van de Verenigde Staten is dit dagelijkse kost in allerlei toepassingen. Ook wij eten ze inmiddels best wel veel. Heerlijk.

 

In Tortillas voor de Daltons, moeten de neven Dalton worden verplaatst naar een nieuwe gevangenis dicht bij de Mexicaanse grens. De boevenwagen wordt onderweg 's nachts door een Mexicaanse bende gestolen, de Rio Grande doorgereden en komt zo  in Mexico terecht. Ze dachten geld in plaats van boeven te hebben meegenomen. De Daltons werden door de bende bijna opgehangen, maar Joe Dalton bood aan samen te gaan werken. Lucky Luke, die ook het eerdere transport begeleidde moet de boeven weer naar de bajes in de VS brengen. Mexico wil deze vier boeven niet. Hij laat zich verkleed als landheer vanuit een Mexicaanse Hacienda door de Daltons en de Mexicaanse bende ontvoeren en uiteindelijk komt alles weer op zijn pootjes terecht en eindigt dit album als vanouds.

Audighen, bistro

 Vakantie naar Frankrijk

Tussen het bezoek van de twee kliffen, kapen, eerst Cap Blanc Nez en later Cap Gris-Nez moesten wij even schaften.

Vlak voor wij bij het tweede klif van die dag kwamen, parkeerden wij de wagen bij Le Bistro.

Lekker even geluncht op het eenvoudige maar gezellige terrasje: wij geen mossels met witte wijn zoals velen hier nemen, maar een gehakte steak. Best lekker.

In de Tweede Wereldoorlog is de bevolking van dit dorp geëvacueerd geweest en was het dorp door de Nazi's bezet. De Engelsen hebben het toenmalige dorp in 1943 plat gebombardeerd: Dit dorp had door de bouw van de Atlantikwall  een strategische functie. Na de oorlog is het dorp herbouwd.

Met een goed gevulde maag reden wij het laatste stukje naar Cap Gris-Nez.

Sangatte, zandgat

 Vakantie naar Frankrijk

Op 16 juli 2018 reden wij vanaf Duinkerken over Calais naar Sangatte, op de rotondes bij Calais werd in het Engels voor de Britse toeristen aangegeven de rotondes toch vooral rechtsom te nemen, even later maakten wij een korte tussenstop in Sangatte, even het zandstrand op.

De naam van het dorp Sangatte in het uiterste westen van de Vlaamse laagvlakte komt van het Nederlandse woord zandgat. In de 14e eeuw werd nog Zantgate geschreven. Louis Bleriot stak hier in 1909 als eerste in een vliegtuig de Blériot XI, Het Kanaal over naar Engeland in 37 minuten. Sinds 1994 ligt bij dit dorp het begin van de toen geopende Kanaaltunnel naar Engeland.

Daarna gauw verder, wij wilden naar de mooie witte kliffen, die op de foto hieronder met zoom genomen, al duidelijk te zien zijn.

Weiswampach, bermtoerisme

Vakantie naar Frankrijk 

Wij hadden genoten van al het prachtigs in het kasteel van Vianden, nog even leuk geshopt in de Aldi en de Action in Manarch en nu bij de noordelijkste grens van het land Luxemburg even pauze, schaft.

Wij drinken oploskoffie van het hete water, dat wij vanmorgen al uit Ammeldingen hadden meegenomen en aten onze even daarvoor gekochte broodjes, met de rug naar de weg en uitzicht op de koeien.

Na een uurtje pauze op naar Burg Reuland.

Tanumshede, wissel

 Campervakantie naar Zweden op Tripadvisor

Onderweg van Dals Ed naar Fjällbacka wisselden wij met de camper van chauffeur, een paar kilometer van het kerkje gingen wij even van de weg af naar een parkeervak, mijn lief en zoon wisselden even van plek.

Net van chauffeur gewisseld

Wij moeten linksaf naar Fjällbacka, maar komen hier twee keer langs, want gaan eerst rechts 

Van dit dorpje in de gemeente Tanum hebben wij dus niets anders gezien dan wat je door een autoruit ziet. Toch is hier ook wat bijzonders te zien, dat wij deze keer dus hebben gemist.

De rotstekeningen van Tanum kun je hier bekijken. Het is een van de UNESCO Werelderfgoederen van Zweden. Ze stammen uit de Noordse bronstijd circa 2.000 jaar voor Christus. Er zijn verspreid zo'n 600 van die tekeningen. De bekendste van de 600 is de afbeelding te van de "kalenderman" bij Aspeberget met 29 inkepingen bij zijn hand die waarschijnlijk de dagen van de maand voorstellen.

Ik ga naar Frankrijk

 Ik ga naar Frankrijk en kom nooit meer terug is een playlist die ik heb gemaakt op Spotify. Het zijn allemaal liedjes die iets hebben met het land Frankrijk. Frankrijk is een mooi vakantieland in West Europa. The Amazing Stroopwafels zongen het al 'Ik ga naar Frankrijk en kom nooit meer terug'. Als je het liedje verder afluistert merk je het wel, het ligt net even anders.

Trouwens met ons ook. Frankrijk is best mooi, om naar toe te gaan, maar op een gegeven moment zijn wij er klaar mee en willen weer naar huis. Op (het moment dat ik dit schrijf) onze laatste vakantie naar Frankrijk hadden wij dat ook met de muziek. In de Franse Ardennen konden wij nog de Belgische radio ontvangen, best lekkere muziek..., op een gegeven moment is de Belgische radio niet meer te ontvangen en schakelen wij over op de Franse. Veel te veel Franse muziek na een uurtje ruim voor wij de bestemming van die dag hadden bereikt waren wij het wel zat en schakelden wij over naar een playlist.

Nee niet deze. Hier zit best veel Frans in en na een uurtje  Ik ga naar Frankrijk ben je dat ook wel weer zat. Overigens ook Monsieur Cannibal, die niet meer in de Efteling te horen is, is dat hier nog wel, net als op onze Radio Omhuizen Playlist.

Veecaten, zwarte stern

 Afgelopen zondag was ik weer eens een stukje aan het fietsen, al vroeg in de morgen en ik genoot van alles wat ik om mij heen zag. Toen zag ik op een gegeven moment langs de IJssel tussen 's Heerenbroek en Zwolle ter hoogte van Veecaten fietste zag ik zwarte sterns vliegen. Deze bijzondere vogels zie je wel vaker in de omgeving van de IJssel en het Zwarte Water, nu dacht ik, ik wil ze ook eens op de foto hebben. Dat valt met deze snel vliegende vogels nog niet mee met een niet zo dure telefoon. Ik krijg ze wel op de foto, maar erg scherp, nee dat niet.

zwarte stern

Als je erg je best doet, is op deze foto bij de IJssel ook een zwarte stern zichtbaar

Nogmaals een zwarte stern

Zwarte sterns zijn vogels van het ondiepe moeras. Ze broeden op drijvende watervegetatie (liefst krabbenscheer), nestvlotjes en modderbanken in ondiepe en matig voedselrijke moerassen en in agrarische gebieden met brede sloten en modderbanken. Ze foerageren niet ver van de kolonies op kleine visjes, amfibieën, insecten en regenwormen. Zwarte sterns overwinteren in West-Afrika.

20 Minuten

Kranten, van jongs af aan ben ik al dol op kranten. Vroeger als kind al, uitgespreid op de etenstafel lekker even de krant lezen.

 20 Minuten is een gratis dagblad dat in Zwitserland verschijnt in verschillende edities in 3 talen, Duits, Frans en Italiaans. Op 31 juli 2019 pakten wij er een van de editie Basel op het treinstation Basel Badischer Bahnhof.

Die dag voor ons een krant met een verhaal.

30 Juli 2019 zaten wij in de trein naar Frankfurt. Op een gegeven moment werd omgeroepen, dat onze trein, die ook al wat vertraging aan het oplopen was, niet naar Frankfurt am Main Hbf zou gaan, wegens een ongeluk daar.... Wij zouden al in Frankfurt Flughafen moeten overstappen en daarna nog eens in Mannheim Hbf. Het wordt dus nog net even anders en improviseren (?).

Een dag later lazen wij pas in 20 Minuten op het Bazelse station pakten, wat er in Frankfurt, die middag er voor was gebeurd. En Zwitsers man had een jongetje van acht jaar en zijn moeder in Frankfurt Hbf voor de trein had gegooid. Het jongetje overleed diep triest.

Vejle, korte rit

 Met de camper naar Denemarken, donderdag 3 augustus 2016

Na de regenachtige dag waarop wij wel een mooi stukje Vikingcultuur hebben gezien in Jelling. gingen wij naar de Oostzeekust. In een klein uurtje tuften wij door een heuvelachtig stukje Jutland over b-wegen naar de middelgrote stad Vejle en vandaar weer verder naar een camping aan het Vejlefjord in Børkop.

De dag begint weer grijs

De weg is nat, maar het landschap vriendelijk

En daar is Vejle al

Stukje door de stad

Zometeen naar rechts

Steken wij via een brug het fjord over

En rijden wij weer door landelijk gebied

Daar is de camping al

Ringkobing en Skjern

 Met de camper naar Denemarken, woensdag 3 augustus 2016

We zouden die dag op onze tocht door Denemarken vanaf Hvide Sande met de camper niet zo ver rijden, maar het was in tegenstelling tot gisteren een nogal regenachtige dag, dus werd het voor ons doen best een lange rit.

Wij reden over de landtong westelijk van het Ringkøbingfjord noordwaarts en daarna rechtsaf. Wij reden even niet slim, maar dat was achteraf wel leuk... Per ongeluk reden wij dwars door het schilderachtige centrum van het stadje met zijn krappe straatjes. Aan de andere kant van de stad deden wij onze boodschappen voor vandaag en funshopten nog even in de daarnaast gelegen Lange woonwinkel en bouwmarkt.

En verder.

Nadat wij aan de rand van het plaatsje Skjern hadden getankt begon het te regenen en wij reden oostwaarts. Aan het begin van de middag reden wij ergens een kleine camping op in het midden van Jutland. Er was niemand, maar wij zochten een vrije plek om een lekkere lunch en koffie voor ons zelf te maken. Op een gegeven moment sprak een kampeerder ons aan. Deze camping is van een vereniging waarvan je lid moet zijn. Prima, wij eten onze lunch wel op en rijden verder, richting Jutland, waarvan een deel op het eerste stuk snelweg, dat wij in onze vakantie sinds Hamburg tegenkwamen.

Op naar Jelling.

Saed, grensovergang

 Met de camper naar Denemarken, maandag 1 augustus 2016

Nadat wij uit Husum waren vertrokken reden hadden wij onze eerste stop helemaal in het noorden van Duitsland in Süderlugum. Wij deden boodschappen in de Lidl, bezochten de Kik, ook veel Denen hier aan het boodschappen doen hier langs de Hauptstrasze, iets goedkoper denk ik en een wat groter aanbod. Wij dronken nog even koffie in de bus, deden een plas en weer verder. 

Na een paar minuten waren wij al bij de grensovergang met Denemarken bij het gehucht Sæd en de Duitse weg B5 veranderde in de Sønder Løgum Landevej.

Wij gaan nog iets verder noordwaarts.

Brøns, en door

Met de camper naar Denemarken, maandag 1 augustus 2016

De grens bij Sæd waren wij voorbij. Wij reden noordwaarts om Tønder heen, op een gegeven moment door Skaerbaek en door het kleine dorpje Brøns met een mooie witte kerk en even later passeren wij een mooie gele kro, Brøns Kro. Nu is het nog maar een klein stukje een paar kilometer ten oosten van het Wad naar het noorden om in Ribe te komen, onze eindbestemming voor vandaag.

De witte Lutherse kerk van Brøns, waarvan de oudste delen van rond 1200 zijn, is een van de grootste dorpskerken van Denemarken. Een grote kerk voor een dorpje met maar enkele honderden inwoners.

Brøns Kro is een van de vele kroer in Denemarken. Kro is het Deense woord voor herberg.

Leeuwarder Courant

Kranten, van jongs af aan ben ik al dol op kranten. Vroeger als kind al, uitgespreid op de etenstafel lekker even de krant lezen. 

Ik ben in Leeuwarden geboren en opgegroeid. Het is dan ook logisch, dat ik tot ik het huis uit ging dagelijks de Leeuwarder Courant las.

Zelfs in de vorige week toen wij als stel en / of jong gezin buiten Friesland woonden zijn wij twee keer een periode lid geweest. Was niet ideaal, want de krant werd een dag later per post bezorgd. Uiteindelijk vonden wij het nieuws uit eigen regio en actualiteit toch belangrijker en zijn wij overgestapt op andere kranten.

Toch de periodes, dat wij voor vakantie in Friesland rondzwierven kochten wij nog geregeld eentje in de losse verkoop.

De Leeuwarder Courant van 1752 is de oudste nog bestaande krant van Nederland. Toen ik nog op school zat, de krant had nog het zogenaamde broadsheet formaat spreidde ik hem altijd uit op de etenstafel, waar in de 70-ger jaren nog zo'n damasten tafelkleed op lag.

De krant, toen die van maandag t/m vrijdag nog in de middag verscheen en alleen op zaterdag vroeg op de mat lag werd in mijn geboortestad bijna huis aan huis bezorgd, bijna iedereen was toen nog lid. Onze buren en buren een paar huizen verderop werden overgeslagen, maar daar kwam even eerder of even later een andere bezorger het Friesch Dagblad bezorgen.

De cursiefjes over het Bokwerder belang, die een keer in de week in de krant stonden behoorden tot mijn favoriete leesvoer. Ook weet ik nog goed de winter van 1979 te herinneren, toen er tot in de stad sneeuwduinen lagen, autoverkeer (buiten de stad) bijna niet mogelijk was en er in de stad een 'sneeuweditie' van de krant verscheen. Dat waren nog eens tijden ;)

Peter van Opperdoes en Jacob (De Waal en Baantjer)

 Twee treinritten en een halfuurtje in de veranda, toen had ik deze uit. Deel 5 van de serie De Waal en Baantjer een heerlijk (bijna gezellig) misdaadverhaal, dat zich grotendeels afspeelt in Amsterdam. Een Rat in De Val,  tijdens een grote schoonmaak van de Singelgracht zijn de twee rechercheurs er getuige van dat een Ford Mondeo wordt opgetakeld met daarin het lichaam van Albertus Johannes Fredericus Koolschijn, alias Bertje van de Dijk.

Een Rat in de Val

Een rat in de val is het vijfde deel van de Nederlandse detectiveserie De Waal en Baantjer die vanaf deel 4 door alleen Simon de Waal werd geschreven, na het overlijden van Appie Baantjer.

Tijdens een grote schoonmaak van de Amsterdamse Singelgracht stuit een grijper op een auto, die diep in de modder vastzit. Waarschijnlijk een oude auto die vanuit een parkeerplaats het water in is gegleden of geduwd, denkt men. Maar als de brandweer de auto uit het water takelt, blijkt het lichaam van een dode man nog achter het stuur te zitten.

Rechercheur Peter van Opperdoes en zijn trouwe collega Jacob ontdekken dat de eigenaar van de auto lang geleden als vermist is opgegeven. Maar is de inmiddels onherkenbare man in de auto wel de vermiste eigenaar? En wat doet die tas met vergane papieren en bankbiljetten in de kofferbak van de auto? Het raadsel is compleet als blijkt dat de bestuurder niet verdronken is, maar hoogstwaarschijnlijk al dood was voor hij in het water terecht kwam.

Van bedrogen echtgenotes tot de koerier van de onderwereld...Van Opperdoes en Jacob hebben geen idee waar ze het zoeken moeten in deze mysterieuze zaak.

De boekenserie De Waal en Baantjer werd in 2015 grotendeels verfilmd onder de titel Bureau Raampoort.

Alle delen:

2009: Een Rus in de Jordaan

2010: Een lijk in de kast

2010: Een dief in de nacht* **

2011: Een schot in de roos

2011: Een rat in de val (gelezen)

2012: Een mes in de rug

2012: Een licht in de duisternis

2013: Een wolf in schaapskleren

2013: Een tip van de sluier

2014: Een tien met een griffel

2014: Een kuil voor een ander

2014: Een schim in de nacht