Ossendrecht, opkomen

Ergens in de tweede helft van de tachtiger jaren moest het er dan toch maar van komen. In 1981 was ik 18 geworden en goedgekeurd voor het leger. Ik moest in dienst. Ik had toestemming om een dag later op te komen. De dag ervoor moest ik in Groningen nog een schoolexamen doen. Ik moest dat schooljaar nog een vak overdoen, om mijn HBO-diploma te halen.

Dus niet op een maandag, maar op een dinsdag nam ik vanuit mijn woonplaats Leeuwarden de trein naar Zwolle, vervolgens verder richting Bergen op Zoom, om vandaar met de bus op de Koningin Wilhelminakazerne in Ossendrecht niet ver van Putte aan weerszijden van de Nederlands-Belgische grens aan te komen.

Omdat ik een dag later kwam mocht ik niet gelijk op de legeringskamer van mij opleidingspeleton slapen. Ik moest in quarantaine. Toch wel luxe, een kamer alleen 's-nachts. Kon ik toch mooi mij volgende examen voor het einde van de week leren zonder te worden gestoord. Overdag deed ik met de groep wel de opleiding mee en de donderdag met nog een jongen van een ander peleton naar Utrecht voor een Mantoux prik (TBC) in de oude inmiddels al lang gesloopte Hojelkazerne aan de achterkant van station Utrecht Centraal. Daarna weer naar Leeuwarden, voor het examen de dag erop in Groningen. Dat was mijn eerste week in mij  diensttijd, die 14 maanden zou duren en na het weekend was de quarantaine voorbij en kwam ik net als de recht met een bed en PSU*-kast in een legeringszaal te liggen.

PSU* = persoonlijke standaarduitrusting.

Ja de plunje met mij PSU ligt nu nog stof en schimmel te verzamelen op onze vliering. De sportshirtjes zij in 1988 bij de viering van het Europees voetbalkampioenschap van Nederland gesneuveld, maar er zit zelfs nog 2 paar van die kartonnen kistjes in....

Tsja militaire dienst, je had er niet veel aan, maar het was wel een leuke tijd.

In Ossendrecht had ik er ook nog wel voordeel van, dat ik een dag later opkwam. Mijn eerste wacht- en piketdiensten liep ik pas toen ik paraat was. Ik was niet in het schema opgenomen. Mijn prikken wel gehad, je liep gewoon in de rij mee, maar ook de oproep voor de tandarts heb ik in Ossendrecht nooit gehad. Heb zelf trouwens toen maar een afspraak gemaakt. Op een gegeven moment miste ik een stukje van een vulling, toch maar even laten verhelpen.

Baarn, na de storm

Die middag had ik op Utrecht Centraal net lekker wat gegeten, maar daarna 

...moest ik toch maar 's kijken hoe ik hier weg kan komen.... dl1

Ja, je gaat dan wat door de mooie ruime hal van Utrecht Centraal rondlopen, wat naar huis appen en komt er al gauw achter, hier vertrekt nog geen trein. Misschien kan ik met een bus in Amersfoort komen, dan zien wij wel weer. Het was al duidelijk, dat mijn zoon en mijn vrouw mij na hun eten mij wel ergens zouden gaan halen. Het is op zo'n dag een heel gedoe om in het centrum van Utrecht te komen, dus ik blijf proberen een sprongetje naar het noorden te maken.

Naar de bushaltes aan de Jaarbeurszijde. Na wat gezoek en een keer vragen aan een medewerker in een geel hesje kwam ik erachter, hoe bij vertrekpunt C4 te komen, waar lijn 52 naar Amersfoort vertrekt.

Even na half 6 zou er een bus vertrekken, dat deed ie ook... maar deze bus kon nog geen kwart van de mensen die hierop stonden te wachten meenemen. Maar weer naar boven naar de stationshal. Hier hoorde ik omroepen over een trein die richting Leiden zou vertrekken... Niet mijn richting, maar er zit weer wat beweging in. Maar 's richting 'buurtsporen' lopen. Daar hoorde ik omroepen over een trein die iets na zessen naar Baarn zou vertrekken... Hij stond helemaal vooraan op spoor 4.

Ik helemaal naar voren gelopen en iets na de aangekondigde vertrektijd vertrok deze sprinter inderdaad. Helemaal voorin waar ik zat, waren  zelfs voornamelijk lege plekken. Heerlijk nog een stukje gelezen in 'De Vijfde Vrouw' van Henning Mankell, wij liepen wel wat vertraging op, maar dat gaf niks. Mijn familie zou mij toch pas na zevenen van het station in Baarn oppikken...

Dat gebeurde... Om 8 uur waren wij dan weer thuis.

Is toch wel weer een leuk avontuur zo'n verstoring en het doorbreekt zo mooi de sleur :)

Tsja en dan zit je lekker aan de koffie en dan herinnert onze dochter mij er aan, dat mijn fiets nog buiten staat bij het station. Mijn zoon had al heen en weer naar het mooie dorp Baarn gereden, dus heeft mijn vrouw mij nog even bij de fietstenstalling afgezet, zodat ik na nog eens 10 minuten fietsen ook mijn fiets weer in ons hok had.

Utrecht, Storm

De avond voor de 18e was code oranje voorspeld in het westen van Nederland, nog geen rood dus. Die avond zei mijn vrouw al, zul je morgen niet gewoon thuis werken? Nee, zei ik het valt allemaal wel mee en ik kijk morgen voor vertrek de treinenloop nog wel even na.

De andere dag vertrok ik mooi op tijd uit Zwolle. Ik had al op de reisplanner gekeken. Er was een aangepaste dienstregeling, maar op het traject Zwolle - Utrecht was alles normaal. 'Uitgerust' en op tijd kwam ik op mijn werk aan. Ik ging aan het werk. Er waren minder collega's dan normaal. Ik had wel een mail met een negatief reisadvies voor vandaag gemist.

Om 11 uur was het al aan het stormen, orkaankracht. Wij kregen het teken. Mensen ga maar naar huis, over 20 minuten vertrekt vanuit Utrecht geen enkele trein meer. Uitloggen, jas aan en naar het perron. Ik was al te laat, de treinenloop in heel het land was al tot stilstand gekomen.

Weer terug naar het werk. Dan maar lekker op kantoor doorwerken, want over een paar uurtjes is de storm voorbij, de treinenloop hervat en kunnen wij toch gewoon naar huis? Lekker de dag volgemaakt.

Het werd kwart voor vijf. Op de NS Reisplanner zag ik gedurende de dag, dat de eerst vertrekkende trein steeds een uurtje vooruit werd geschoven. Ik zei tegen mijn collega's 'fijne avond, ik ga eerst ergens wat eten en dan zie ik wel, wanneer ik naar huis kan'.

Eerst heb ik lekker pasta (penne, bolognesesaus, wat kaas en rucula erover) gegeten op het station bij Julia's. Tegen kwart over vijf moest ik toch maar 's kijken hoe ik hier weg kan komen.... dl2

Leer, eerste stop campervakantie

Met de camper naar Denemarken

Wij konden pas laat in de middag onze camper van het verhuurbedrijf ophalen. Toen moesten alle spullen en proviand er nog in en dan pas vertrekken. Wij besloten de eerste dag van onze eerste campervakantie dus niet  al te ver te gaan en een eindje over de Gronings-Duitse grens in het centrum van de Oost-Friese stad Leer halt te houden.

De camperplaats bevindt zich op een plein in het centrum van de stad en van hieruit verkenden wij 's avonds deze stad. Het centrum is oud met een langgerekte hoofdstraat en nog wat leuke straten eromheen. De winkels waren al dicht. Nog maar even over de haven en langs de kaden gewandeld. Ja het water trekt ons nog altijd en dat is volop aanwezig in deze Oost-Friese stad aan de Eems.

Langs de kade onder anderen een schip van de bruine vloot. Het was de zomer van het Pokémons vangen. De jeugd op de wal had dus voornamelijk oog voor hun mobieltje en wat zich daar afspeelde Pokémon Go.
Wij vermaakten ons verder wel in deze stad. De andere dag zouden wij nog even wat boodschappen bij een Lidl inslaan en dan vertrekken richting Wedel.

De eerste bocht buiten de stad viel er een thermoskan uit het rek boven mij via mijn hoofd op de grond. Gelukkig beiden onbeschadigd. Behoudens nogal wat oponthoud voor Hamburg op de Autobahn verliep der rit naar Wedel zonder verdere problemen. Een goeie start van deze vakantie!

Giethoorn, gesleept

Onze vaarvakanties in Nederland

Zondag gaan wij weer verder... Ik de zondagochtend na het ontbijt de boot weer starten...De startmotor zei... Mhiiiiimmmmhii...Nou op zondagochtend maar weer een monteur proberten te bereiken en......een vervolg op ons avontuur.

Zondag 18 augustus 2013

Na het ontbijt de boot starten ging dus niet. Paar keer proberen, wat nu?

De monteur bellen in Woudsend.... Geen gehoor.

Op zoek in de Wateralmanak, die wij aan boord hadden naar een monteur in de buurt.

Wij vonden gehoor bij een monteur in Kuinre. Deze man kwam met zijn zoon naar Ossenzijl, om onze startmotor aan de praat te krijgen. Hij was 'volslank' en kon moeilijk manoeuvreren via het voor hem te smalle luik naar ons motorruim. Dus wij hebben ter plekke een extra luik aan de kant van de starmotor (stuurboord) erbij gezaagd. Echter onze startmotor kreeg ook deze man niet aan de praat.

Wij betaalden hem en toen moesten mijn zoon en ik op zoek naar een andere oplossing..

Een oplossing is er natuurlijk altijd. Vrienden van ons hadden, dat weekend een ander schip gekocht in Leeuwarden; een oude vissersboot uit de 30-ger jaren. Zij waren nog in Friesland, maar onderweg naar huis, zouden zij ons een sleepje geven.

Vrij gauw was al duidelijk, dat wij in het weekend niet meer met de boot thuis zouden komen. Mijn vrouw gebeld, die zou na haar werk mijn zoon weer van ons schip halen en ik zou alleen achter blijven. Dan kan mijn zoon op maandag gewoon naar school. Ik neem de maandag een vrije dag op.

Geregeld!

Laat in de middag kwamen onze vrienden met hun 'nieuwe' schip. Uiteindelijk bleef ik aan boord en ging op sleeptouw richting Giethoorn. Verder zouden wij in het weekend niet komen. De bruggen gaan 's avonds niet meer open. De vriendin en de dochter van de vriend werden ook van het schip gehaald en werden met de auto naar huis gebracht. Blijven de vriend en ik alleen achter met twee schepen. 's Avonds na een bakje in de vissersboot elk weer aan boord van het eigen schip.

Maandag 19 augustus 2013

's Ochtends kwam met zijn scooter nog een vriend naar Giethoorn en met zijn drieën onder het genot van een zak pepernoten (want die lijken wel steeds vroeger in de herfst in de winkels te komen) en onze boot langszij voeren wij op maandag weer richting Zwolle.

Ons vaarseizoen is voorbij en 's winters werd onze startmotor door weer een andere monteur op prima wijze vervangen, maar da's weer een ander verhaal....

De discusssie met de oorspronkelijke monteur bloedde na een paar telefoontjes en mailtjes dood.

De rest van de rekening hebben wij in elk geval nooit meer betaald.

Meer over en vanuit Giethoorn staat in onderstaande stukjes

Giethoorn, gesleept

Giethoorn, rondvaartje

Ossenzijl, weer gestrand

Onze vaarvakanties in Nederland

Zaterdag 17 augustus 2013, een paar weken na de vakantie konden wij onze gerepareerde boot dus weer ophalen.

Hoera!

Mijn vrouw moest het weekend werken en dus ik met mijn zoon de trein naar Sneek genomen en vanaf daar zijn wij door mijn schoonzus en zwager met de auto naar Woudsend gebracht.

Wij naar de woning en het bedrijfje van de monteur. Toen wij daar aankwamen, stond deze man een koerier af te snauwen en hij zag niet eens, dat wij het er inmiddels waren, toen wij hem aanspraken was er ook nog geen enkel teken van herkenning.

Affijn, met mijn zoon zijn kantoortje aan huis in, waar hij achter een bureau met een gezellig gevulde asbak en een oude desktop de rekening probeerde af te drukken. Overigens spraken wij af, op dat moment alleen een aanbetaling te doen en later de rest over te maken  (gelukkig wel).

Er was dus toch geen nieuwe startmotor ingekomen, die paste niet zei hij en daarna heeft ie toch de oude laten maken....

Motor gestart van onze boot...  dat ging... hmm, achteruit en weggevaren, richting Slotermeer.

Wij dachten, wij laten de motor gewoon draaien, tot wij te plek zijn. Het was niet erg vroeg meer, dus het Zwarte Water zouden wij die dag niet meer halen.

De route ging door Sloten, Tjeukemeer, na Echtenerbrug rechts via Langelille op de Tjonger naar Kuinre en daar met draaiende motor (hoort niet en is ook zeker niet onze gewoonte, maar ja er was nog geen vertrouwen in de startmotor) door het sluisje. Wij voeren nog even door naar Ossenzijl in de Weerribben. Daar vonden wij het wel genoeg. Wij meerden af in het Kanaal Steenwijk-Ossenzijl en gingen lekker pizza eten even terug op het terras bij camping / jachthaven De Kluft.

Zondag gaan wij weer verder... Ik de zondagochtend na het ontbijt de boot weer starten...

De startmotor zei... Mhiiiiimmmmhii...

Nou op zondagochtend maar weer een monteur proberten te bereiken en...

...een vervolg op ons avontuur.

Ruim 8 jaar voor dit verhaal waren wij ook in Ossenzijl. Lees Ossenzijl, wilgenroosje

De Rakken, bendix stuk

Onze vaarvakanties in Nederland

Juli 2013

Daar lig je dan in Woudsend op de Rakken, de startmotor stuk....

Nou zijn er wel mindere plekken te bedenken, om een paar dagen door te brengen maar toch.

Maar een monteur gebeld, die zou hem wel gaan maken (dachten wij). Die middag kwam hij langs, hij zij dat hij het druk was en de man kwam op mij over als niet de meest servicegerichte persoon (om het maar voorzichtig uit te drukken), een botte mopperpot.

Affijn hij zei, ik haal de startmotor eruit, laat hem reviseren in Sneek en zet hem dan weer terug.'

Blijkt, later na een volgend contact met hem, dat ze hem niet konden maken. Ik bestel wel een nieuwe in Duitsland (dat moet dan maar). Maar dat gaat even duren... kortom, einde vaarvakantie.

De vijfde dag in Woudsend, wordt onze boot, door 2 maten van de monteur, naar zijn werkplaats gesleept. Mijn vrouw had inmiddels  een dag eerder door met de trein naar huis te gaan, de auto uit onze woonplaats gehaald ik was diezelfde dag even naar het Skûtsjesilen vlak buiten Woudsend bij de Indyk geweest met de hond. Da's dan wel weer leuk.

Ik was alweer een paar weken aan het werk en toen was onze boot bleek na enige telefoongesprekken met de monteur weer klaar. Mijn vrouw had het weekend niet vrij, dus ik besloot hem met mijn zoon weer uit Woudsend te gaan halen en samen in het weekend naar huis te varen. Da's dan ook wel weer een avontuur...

laatste tandjes van het tandwiel

Woudsend, gestrand

Onze vaarvakanties in Nederland

Het was een prachtig mooie zomer, de kinderen blijven thuis en wij gaan twee weken op vakantie. Te varen, tenminste dat is het plan. Heerlijk weer en de eerste volle dag voeren wij naar Emmeloord. De tweede dag zouden wij naar Lemmer, geweldig weer, smoorheet...

Toen wij na de Lemstersluis het IJsselmeer opdraaiden, dachten wij veel te heet, lekker een tocht maken over het IJsselmeer en wij eindigden die dag in Stavoren. Overnachten en daarna twee dagen Hindeloopen. Het was nog steeds geweldig weer. Daarna via een tussenstop overdag in Workum, toen wij  's-middags weer startten: 'tak!' raar, maar toch startte de motor en wij varen.

Naar het Grote Gaastmeer op een eilandje. De dag erop verder richting Woudsend. Wij's-morgens starten:  'tak!' raar, maar toch startte de motor en wij varen.

In Woudsend belandden wij op een prachtig plekje op een fijne camping-jachthaven direct bij het dorp.

Toen wij de dag erop weer verder wilden: Wij's-morgens starten:  'tak!' raar, de motor start niet.
de elektrische startmotor bleef nog wel als een gek rondjes draaien. Achteraf bleken in de dagen er voor bij elke keer starten een tandje van het tandwiel van de bendix te zijn geknapt en de startmotor draaide nog rond zonder de beweging meer over te kunnen brengen op de motor...

Zo bleven wij noodgedwongen nog een paar dagen in Woudsend plakken....

Meppen (D)- grote schoenmaat

Sinds een paar jaar rijden wij geregeld eens onze oostelijke landsgrens over. Het begon in 2013 met een weekendje weg naar Osnabrück, maar de jaren daarna, reden wij gewoon even heen en weer. Wij gaan dan bij Hardenberg, Coevorden of Schoonebeek de grens over, om wat boodschappen te doen en te winkelen in dorpen als Uelsen, Emlichheim, of stadjes als Meppen en Nordhorn.

Qua prijzen zijn veel dingen gelijk, maar sommige zaken zijn in Duitsland goedkoper, of eenvoudiger te krijgen. De keren, dat wij in het leuke stadje Meppen ten oosten van Emmen waren, kochten wij wel kleding in het leuke niet grootschalige overdekte Mep Center, of sportschoenen bij de Intersport op de Markt 2, trap af naar benee. Het is ons dan niet zo zeer om de prijs te doen, maar als mijn zoon met maat 49 nieuwe voetbal- en / of sportschoenen nodig heeft, lukt dat in Duitse plaatsen gewoon en er is dan ook nog keus uit meer dan 1 model. Bij veel zaken in Nederland houdt het na schoenmaat 47 of 48 wel op...

Lunchen of eten wij nog even lekker voor een schappelijk prijsje en dan tuffen wij met een volle benzinetank in een uurtje weer naar huis...

Vinden wij een paar keer per jaar wel een leuk uitje.

Markt, Meppen