Feyenoord

De verhoudingen liggen in ons gezin als volgt, de favoriete club van mijn zoon is Feyenoord, die van mijn vrouw Feyenoord, die van mijn dochter PEC Zwolle en mijn favoriete club is Cambuur, maar met Feyenoord als goede tweede.

Vorig jaar zei mijn inmiddels volwassen zoon, 'weet je?  Ik geef mama een thuiswedstrijd van Feyenoord op haar verjaardag en als jij je eigen kaartje wil betalen kun je ook wel mee, dan gaan wij met zijn drieën.' Zo gezegd zo gedaan. Wij op 1 april 2018 met zijn drieën in de auto naar Rotterdam Zuid. Toen wij er aan kwamen, eerst nog even naar de Kentucky Fried Chicken, niet geweldig, om wat te eten, maar je hebt wat maagvulling.

Daarna naar het stadion, de supporterswinkel, maar bij een caravan naast het stadion kocht ik pas wat, een Feyenoordmuts voor op mijn kouwe kale kop. Naar binnen, wij waren al vroeg die 

zondagmiddag, maar kwamen ook van redelijk ver. Een bakje pleur, warming up bekijken van Feyenoord en Excelsior.

Half drie werd er afgetrapt, een leuk potje voetbal, een eenvoudige wedstrijd voor Feyenoord. In de 4de minuut scoorde Boëtius al 1-0 in de verre hoek voor Feyenoord. In de 27ste minuut kopt Toornstra de 2-0 binnen en Vilheina scoort 2 minuut voor de rust de 3-0 binnen, een comfortabele voorsprong voor Feyenoord.

In de 55ste minuut scoort Berghuis 4-0 en De Wijs van Excelsior scoort in de 76ste minuut in eigen goal 5-0. Een leuke middag, maar de wedstrijd is allang voorbij. Op de tribune aan de overkant begint publiek te volleyballen met een overgeschoten bal. Da's wel lachen.

Na afloop zijn wij snel de tribune weer af en rijden wij met een tevreden gevoel weer terug naar het Noordoosten van ons land.