zaterdag 30 juni 2018

Gasselternijveen, Canadese gans


Vorige week waren wij een heerlijk weekendje weg in Gasselternijveen, in een chalet.
's Avonds zagen wij in het riviertje de Hunze twee gtote gezinnen zwemmen.

Gedurende het weekend, kwamen wij deze gezellige families steeds weer tegen in de Hunze en in de waterpartij in het park en altijd met zijn allen.

Deze exoot hebben wij ook met onze boot vaak gezien, vaak al gelijk na vertrek in het Zwartewater bij de kolken tussen Zwolle en Hasselt.
Canadese ganzen zijn te herkennen aan hun grijze lichaam, zwarte kop met witte keel en wangen en lange, zwarte hals. Ze zijn eventueel te verwarren met de brandgans en de rotgans, maar die zijn een stuk kleiner. De Canadese gans is de grootste gans die in Europa voorkomt. Oorspronkelijk kwamen ze alleen in Noord-Amerika voor, maar ze zijn in Engeland, Ierland en Zweden en in Nieuw-Zeeland ingevoerd en verwilderd. Ze zijn nu ook in Nederland te zien: als wintergast maar in toenemende mate ook als broedvogel. Buiten de broedtijd leven ze in troepen. Ze grazen dan gewoonlijk overdag op weilanden, maar soms zoeken ze ook voedsel in ondiep water, waarbij ze met hun hoofd en nek onder water steken.

Meer over en vanuit Gasselternijveen staat in onderstaande stukjes


Hoonhorst, even fietsen

Het is zaterdagmiddag, erg warm in onze tuin en mijn vrouw gaat aan het werk. Eerst breng ik al wandelend de hond van mijn dochter even naar haar flat, zij is ook aan het werk en komt straks weer thuis. Ook onze eigen hond is mee. Is die ook gelijk uitgelaten.

Daarna even fietsen. Ik fiets richting Wipstrikkerallee, ga de stad uit. Ik fiets een rondje langs de Wijthmenerplas. Het is er knap druk vandaag, een festival (gezellig :) ) en ook veel strandgasten.
Zij hebben vast een leuke middag. Deze plek kan mij niet zo bekoren. Ik fiets verder.

Eerst door het Zwolse dorpje Wijthmen en dan door het mooie glooiende boomrijke Sallands landschap met weiden en maisakkers. Ik kom door Hoonhorst. Bij de ingang van het dorp staan feesttenten en een kermis, het is dorpsfeest, alle tuinen zijn versierd. Bij de molen linksaf. Via  Emmen (gem. Dalfsen) fiets ik door naar Dalfsen. Langs de Zwevende Kei. het station, en nog een stukje rechtdoor. Het bos in. De verharde weg houdt op. Ik draai om, maar weer eens op Zwolle aan.
Rondjes rijden is het leukst. Ik neem de zuidelijke Vechtdijk naar Berkum, een heel mooie fietsroute.
Ik zie vele vogels, kokmeeuwen, grauwe en boerenganzen, kieviten, ooievaars, mooie Galloway runderen, maar ook het gangbare rundvee en in de tuinen bloeien de tropische yucca's  (bij wie ze hebben) op dit moment heel mooi.

Via Berkum en een hele mooie rit Zwolle weer in. Het was een leuk tochtje, mijn sportfiets staat weer in het hok. Nu eerst een raketje.

waterskiën op de Wijthmenerplas

Dorpsfeest in Hoonhorst

Bij de Molenhoek linksaf

De Zwevende Kei in Dalfsen

Drinkwaterproductiebedrijf Vechterweerd

vrijdag 29 juni 2018

Gasselternijveen, weekendje weg

Vorig weekend 22 t/m 25 juni 2018 waren lekker even drie dagen van huis. Wij waren vrijdagavond naar het Hunzepark gereden in Gasselternijveen in Drenthe waar wij voor een habbekrats een chalet hadden gehuurd.

Vorig weekend was het niet erg zomers, maar dat mocht de pret niet drukken. In lange broek en met de trui aan ging het prima. Het Hunzepark is een leuke camping / bungalowpark met een mooie waterpartij aan het riviertje de Hunze in Gasselternijveen. Van buren hoorden wij, dat het park de week er voor helemaal vol zat. Nu was het betrekkelijk rustig, maar wel gezellig.

Leuk is, dat Hunze Outdoor hier actief is, die allerlei outdoor in en rond het park organiseren. Wij hadden zelf deze keer niet zo'n weekend en zijn niet in de kano of op de autoped gestapt. Behalve een touwbrug hebben wij de hindernisbruggen ook niet gebruikt. Wij genoten onder de koffie wel van anderen die het probeerden. Wel twee keer 's avonds heerlijk buiten een tafeltennis-toernooitje gedaan.

Zaterdags wat boodschappen op de markt en in de Lidl in het Groningse Stadskanaal gehaald. Op de terugweg in Exloo een heerlijke kop koffie met Veenkoek gehad op het terras, ook op zondag nog lekker rondgereden in onder andere Gasselte, Drouwen en ook weer eens Borger. Daar gewandeld en  bij het hunebedcentrum was het Mammoetpad een mooie nieuwe aanvulling met daar bij ook twee mooie levensgrote mammoeten van wilgentenen.



Meer over en vanuit Gasselternijveen staat in onderstaande stukjes




vrijdag 22 juni 2018

Balk, onderweg kriskras door Friesland

Onze vaarvakanties in Nederland

Vakantie 2003 maandag 04 augustus

Wij zaten nog bij familie in Hindeloopen. Via het IJsselmeer met zwager en schoonzusje zijn we met zijn zessen naar Stavoren gevaren. Voorbij de sluis hebben wij toen in de stadsgracht een plekje gezocht.

Zaterdag 2 augustus 2003 De volgende dag zijn wij weer met zijn vieren de Morra overgevaren en de Fluessen. Een paar kilometer voorbij de Galamadammen, hebben wij op een drukbezocht eilandje de Nije Krúspôlle overnacht. Het was prachtig weer met zeer veel boten op het water.

Zondag 3 augustus 2003 De dag erop voeren wij vieren weer verder naar Langweer. Kletter wel een keer over de touwen te water, heb ik dat ook eens meegemaakt. In dit dorp waren ook in 2003 al op zondag alle winkels open, erg gezellig. Het is zo’n dertig graden en wij hebben lekker gezwommen bij het strandje.
Die nacht was het volgens de havenmeester van de passantenhaven in Langweer erg onrustig geweest. Knokpartijen enzo. Wij hebben er niks van gemerkt. Heerlijk geslapen.

Voor wij vanuit Langweer vertrokken richting Sloten deed ik nog even een wandelingetje met mijn zoon en hond tot aan de molen van Boornzwaag.



Maandag 4 augustus verder gevaren via het Tjeukemeer en daarna naar Sloten. Daar hebben wij onze bilge afgepompt en de bouten van het vetkoord op advies van de havenmeester wat verder aangedraaid.
Nu is het druppelen bij de staart weer (voorlopig) gestopt. Diezelfde dag gingen wij ook nog door naar Balk. Liggen wij met tropisch weer in de Luts. Even winkelen in C1000 en ook nog wat voor de lol. Onze dochter heeft nog een muis gekocht voor de kat, die wij ook mee hebben.




Dinsag 5 augustus overnachtten wij tussen Sloten en Lemmer op een Marrekrite plekje bij Tacozijl.

Van de Purmer naar Wormerveer


In 2009 waren wij met onze boot in Noord-Holland op vakantie

Die donderdagochtend 16 juli bij het gemaal in de Purmerringvaart waren wij al op tijd wakker. De bouwvakkers begonnen half acht en het was knap broedzig in de boot. Relaxed begonnen wij maar eens aan een klein rondje met onze hond en daarna nog wat lezen. Douchen met onze zwarte douchezak en daarna zetten wij koers naar de stad Purmerend via Ringvaart en Where. Daarna afgemeerd bij de binnenstad op een best voordelig plekje.

Wij zijn lekker wezen shoppen. Ik had een nieuwe mobiel nodig. Het was 2009 het was mijn eerste met camera (4 pixels volgens mijn dochter), maar nog geen smartphone toen. Mijn vrouw mocht nog een leuk jurkje, mijn dochter schoenen en een t-shirt en mijn zoon, die wil straks nog skaten:)
Na het shoppen zijn mijn dochter en ik samen op zoek gegaan naar een supermarkt. Spullen gekocht voor een daarna geslaagde barbecue op de kant. Erg gezellig!
Na de barbecue, is mijn zoon (eindelijk :)) naar het skatepark geweest voor zijn hobby.
’s Avonds relaxen op de boot. Dochter en zoon kijken een dvd’tje op de laptop en wij genieten van een biertje op de bank. Morgen is er weer een vakantiedag.

Vannacht in Purmerend heerlijk geslapen, het regende maar door pas gemaakte het dakraamzeiltje hadden wij nergens last van. Tien uur pas wakker. Een ronde met onze hond gelopen, ontbeten en daarna heeft onze zoon nog geskate. Mijn dochter had zitten lezen en mijn vrouw en ik waren nog even naar de Action en Aldi geweest. Rond 1 uur vertrokken wij richting Alkmaardermeer. Wij hadden een plekje bij De Woude op het oog. Daar aangekomen zag het er toch niet zo uit, qua aanlegplaats, niet gratis en hondonvriendelijk, als wij ons hadden gehoopt. Wij zijn toen doorgevaren richting Zaanstreek. Aan de kade in Wormerveer vonden wij een leuk plekje.
Ondanks een slechte weersvoorspelling, was het best aardig weer, alleen een wat harde wind op de middag. Hier in Wormerveer vermaakten wij ons wel, gewassen, nasi gemaakt en het gangboord hebben wij aan stuurboordzijde onderhanden genomen en geverfd.
De dag erop zouden wij nog maar eens even naar de Action voor wat extra klusmateriaal. Van een heer die voorbij kwam kregen wij een visitekaartje van zijn zeilmakerij, toen wij voor de avond weer het dakraamzeiltje van het dakraam op de kajuit bevestigden. Aardig, dat plastic zeiltje van ons ziet er natuurlijk voor een prof niet zo geweldig uit, maar het functioneert.

woensdag 20 juni 2018

Her en der klaverzuring

In tuinen zit je vaak met onkruid waar je liever niet te veel van ziet, in onze tuin is dat bijvoorbeeld de paardenbloem, zevenblad, distels (hoewel daar ook heel mooie van zijn) en de klaverzuring.
De laatste in dit geval de gehoornde klaverzuring is als wij er niets aan doen prominent aanwezig tussen klinkers tegel, maar ook het en der in de tuin. Ook dit is eigenlijk helemaal geen lelijk plantje, behalve dan, dat het vooral ook op plekken zit, waar je het niet wilt hebben.
Dus geregeld, krab of trek ik deze plantjes uit de tuin.
Maar mocht ik ooit eens een vitaminegebrek krijgen. Dit spul zit vol vitamine C en ik kwam er afgelopen weekend door een programma op tv achter, dat de Samen in Lapland, dit goedje volop verwerken in hun maaltijden.

ook tussen onze zeven dwergen woekert de klaverzuring

Gehoornde klaverzuring (Oxalis corniculata) is een eenjarig of overblijvend kruid uit de klaverzuringfamilie. De plant is klein, kruipend en heeft groene blaadjes die vaak bruin tot paars gekleurd zijn. 
Als de zaadjes in de zaaddoosjes eenmaal rijp zijn worden ze bij de minste beroering (wind, vingers) verschillende kanten opgeschoten, hetgeen een woekerende werking geeft. De gehoornde klaverzuring is een pionier.

vrijdag 15 juni 2018

Dieverbrug, Jodocus


13-7-2007 Met zijn vieren met onze boot op vakantie (pa + ma, 2 jonge (bijna) pubers en een stokoude hond)

Onze vaarvakanties in Nederland

Rustig voeren wij verder vanaf Havelte via Uffelte de Drentse Hoofdvaart door naar de Dieversluis. Daar zat dezelfde brulboei van een Jodocus uit Blokzijl ons weer dwars.

Hier botste de zeer onervaren zondagschipper in de sluis bijna tegen onze boot aan. omdat ie alleen de achterkant van zijn vakantiebootje tegen de kant hield en zijn boeg naar het midden dreef.
Ja, in sluizen maak je nogal al eens wat mee! Later in Peelo weer.

In Dieverbrug wilden wij daarna in de sluiskolk afmeren, maar daar was geen plekje meer. Beter!
Want wij vonden even verderop een veel mooier plekje  aan een rustig pad voorbij de brug. 's Middags gingen mijn vrouw en dochter naar Diever voor boodschappen. Ik lekker even krant lezen en strips, mijn zoon vissen in de vaart. Hij ving nog een voorntje, daarna een kleine blei en later ook nog eentje van een 35 cm. Ja dit zou zijn grote visvakantie worden.

Mijn dochter heeft pannenkoeken gebakken en ik prut met gehakt, lekker gegeten dus. Na 't eten hebben mijn zoon en ik nog een fietstocht gemaakt door Diever naar het bos en langs een mooi vennetje vol krabbenscheren en mooie felgroene kikkers, toen over het pad naar het onderduikershol waar in 1943 en 1944 mensen ondergedoken hebben gezeten, die helaas door de Nazi's zijn gearresteerd. Tien van de elf hebben de kampen niet overleefd.

Toen fietsten wij weer verder door bos en heide, soms begeleid door prachtige hooglandkoeien en stieren. Door het buurtschap Oude Willem gingen wij over een beek waar een eik overheen was gevallen. Voor mijn zoon een prachtig object om de beek over te steken, maar...
op het hoogste punt moest mijn zoon poepen, gelukkig had ik als 'kampeerder' nog wat papier in mijn kontzak. Terug bij de Shellpomp aan 't kanaal heeft mijn zoon dan maar een ijsje gehaald.

Mijn lief ving even later weer terug nog een blei van zo'n 35 cm. Mijn dochter heeft nog een asbak gekleid van DAS. Het was weer een leuke dag met toast, bier, shandy en een droge kosterworst tot besluit.

Het is best leuk een dag of twee op deze vaart tussen Meppel en Assen te verblijven, maar wij willen op een gegeven moment dan wel weer naar ruimer water. Het ene jaar gingen wij ook nog bij Smilde bakboordzijde / linksaf richting Appelscha, dan zit je nog tot midden in Friesland op klein water, de andere keer gingen wij door richting Groningen. Boven Groningen op de maren heb je ook alle ruimte...


donderdag 14 juni 2018

Havelte vroem vroem


Twee vakanties in het verleden voeren wij met onze boot door de Drentsche Hoofdvaart noordwaarts. Richting Meppel, daar een nachtje blijven liggen, om te shoppen en voorraad in te slaan en daarna noordwaarts, de Drentsche Hoofdvaart op.

12 juli 2007 Onze dochter is 13 en onze zoon 12.

De dag begon vandaag met een plons. Onze 15 jaar oude stabij kletterde van het gangboord, maar zwom nog verbazend snel naar de steiger. Ja in een box liggen met een bijna blinde hond heeft zijn nadelen. Na het ontbijt zijn mijn vrouw en ik nog even naar de Aldi geweest.
Toen zijn mijn vrouw en zoon nog even wezen funshoppen in de stad Meppel. Om kwart over een na de koffie besloten wij vieren te vertrekken. Onze dochter had voor vertrek nog even een dvd-tje gekeken. De haven uit naar rechts moesten wij eerst nog tot twee uur wachten voor de Galgekampbrug. Wat bruggen en twee sluizen verder kwamen wij dan aan in Havelte. Van de eerder in Meppel gekochte boodschappen, vormden aardappelen, komkommer en kalkoen een heerlijke maaltijd.

Daarna zijn mijn dochter en ik nog even lekker gaan fietsen in de omgeving langs de hunebedden in Havelte en zo. Mijn dochter 13 toen, genoot daar iets minder van dan ik, maar ja. Het is heerlijk fietsen in deze omgeving. Na ons rondje  gingen mijn vrouw en mijn zoon nog lekker te fietsen door glooiend bos- en heidelandschap rond de Havelterberg. Ze kwamen nog bij 2 VN-tanks waar mijn zoon van 12 bij op de foto ging. Dat vond hij in elk geval prachtig. Ja Drenthe is prima vakantie-gebied.

13 juli 2007

De volgende dag eerst wat gelezen nog voor het opstaan, want je wordt al vroeg wakker van het vele groen groen  van alle auto's over de weg aan de andere kant van de vaart. Dan een heerlijk ontbijtje met zijn vieren in de kajuit. Tegen de middag zijn mijn zoon en ik dan nog even lekker gaan fietsen, langs het openluchttheater, landgoed Overcinge en nog wat gehuchten. Rond kwart over een gingen wij toen weer varen, door Uffelte richting Dieverbrug.

Bij de 1e sluis bij Uffelte kwamen wij op ons gemak aan dobberen,  want de Drentsche Hoofdvaart is een kwestie van geduld, hier wordt langzaam gevaren en er zijn veel sluizen en bruggen. Ondertussen was er een jodocus uit Blokzijl hard aan het brullen, bang dat wij voor zouden pikken bij de sluis, maar zo zij wij niet, we lagen lekker wat te dobberen, tot wij aan de beurt waren en vonden het niet nodig van te voren ook af te meren, op naar Dieverbrug, volgende sluis...




Rijpe aardbeien


In onze tuin hebben jaren wel wat aardbeienplantjes gestaan, waar wij zo nu en dan wat aardbeien van oogstten. Vorig jaar hadden wij nog een pot hangen met aardbeien. Dit was minder succesvol. Wij hebben hier maar weinig van geoogst en de plant is beurtelings uitgedroogd en verzopen.
Ik weet niet meer wat eerst.

De grootste liefhebber van aardbeien binnen onze familie, mijn dochter, is in januari op haar zelf gaan wonen. Dus wat is leuker,n dan haar in het voorjaar aardbeienplantjes te schenken. In een pot modder gedaan, naar onze dochter gebracht en inmiddels zijn de eerste aardbeien door haar geoogst en opgegeten. Ze appte ons opgetogen onderstaande foto:


Eigenlijk is de Engelse naam van de aardbei ook goed gevonden, strawberry, want door stro onder een aardbeienbed te leggen, komt er op de aardbeien geen zand of modder.

Aardbei is een geslacht van bloeiende planten uit de rozenfamilie (Rosaceae), vooral bekend om zijn eetbare vruchten. Botanisch gezien is de aardbei een schijnvrucht. Er zijn meer dan twintig soorten en van de geteelde aardbei zijn er vele honderden rassen. De aardbeienplant is een vaste plant die winterhard is. In de zomer komen er veel stelen met bloemtrossen in. Deze bloemtrossen worden later de aardbeien. Na de bloei en de vruchten krijgt de plant uitlopers. Deze uitlopers vormen de nieuwe aardbeienplanten.

dinsdag 12 juni 2018

Nog even door 'ons' parkje met de hond

Wij waren afgelopen zondag op visite geweest naar familie in Koudum. Thuis gekomen ga je dan eerst je hond maar even uitlaten, die de hele dag binnen had gelegen. In het parkje in ons buurtje is een natuurspeelplaats met een klein strandje. Begin van de avond spelen daar geen kinderen meer, dan kan de hond mooi even verkoeling in de vijver zoeken, ondertussen zit ik op een grote kei over de vijver te staren.

Verderop zwemmen de twee nijlganzen die al een paar jaar in onze buurt wonen. Net als Turkse tortels zijn het betrekkelijke nieuwkomers in ons land, en ook deze mooie halfgans zie je steeds vaker in ons land.
achter de wilde eenden woerd, twee nijlganzen

De nijlgans (Alopochen aegyptiaca) is een eendachtige vogel. Qua grootte, lichaamslengte 63 tot 73 cm en een gewicht  van 2,5 kg zit de nijlgans tussen eenden en echte ganzen in. Het verenkleed van beide geslachten is gelijk. De nijlgans leeft voornamelijk op het land, hoewel hij goed kan zwemmen. In het broedseizoen verdedigt hij een territorium soms agressief, maar ook onderling zijn ze weinig verdraagzaam. Agressiviteit is het handelsmerk van deze ganzen. Ze passen brute kracht toe om het nest van een andere vogel in te pikken - waarvan vooral grauwe ganzen, maar ook roofvogels, kraaien, eenden en dergelijke, slachtoffer zijn - en om de kleintjes van andere eendachtigen te verdrinken. De nijlgans komt sinds 1967 in Nederland voor.

zaterdag 9 juni 2018

Dagje vrij, naar het tuincentrum

Dit weekend hebben wij weer eens allebei vrij. Het was lekker weer niet te heet, maar je kon lekker in korte broek en t-shirt. Na douche (hij) en bad (zij)een lekker ontbijtje gingen wij op pad, eerst moesten wij nog even langs de grote blauw-gele doos, alleen wat kleine spullen, ☕ en een kaneelbroodje in het restaurant en daarna naar Tuinland, wat het was echt weer om wat in de tuin te doen.
Wij scoorden vandaag onder andere:
Heuchera, musa basjoo (bananenplant, Japanse vezelbanaan), Mexicaanse heide, afrikaantjes, en divers zaad zoals van Suzanne-met-de-mooie-ogen.
de vezelbananenplant en de heuchera

Op de terugweg gingen wij ook nog maar even langs de supermarkt, want onderweg hadden wij ook al besloten te barbecueën. Er moeten nog nieuwe briketten, vlees, stokbrood en salade komen...
Dan zijn wij al een stuk in de middag bij thuiskomst en voor wij eindelijk onze tuin konden opleuken met de nieuwe planten en door het weghalen van te veel onkruid lunchten wij eerst nog even lekker in  onze tuin.
Ondertussen doet onze zonnebloem het nog steeds. Ook de barbecue 's avonds in dezelfde tuin werd een succes. Mooie dag☺️

Het purperklokje (heuchera)) is een perfecte bladplant om tussen andere vaste planten te zetten. Het is ook een goede bodembedekker. De bladkleur omvat een breed kleurenpalet van chocoladebruin, brons, purper, oranjegeel, roodpaars tot helder groen. In de periode juni-aug. produceert de plant ijle bloempluimen waaraan kleine klokjesbloemen verschijnen. Heuchera groeit het beste in vochtige, goed doorlatende grond.

vrijdag 8 juni 2018

Lipstickplant

Vorig jaar met mijn verjaardag kreeg ik onder andere een cadeaubon. Deze in mijn beurs gestopt. Toen wij samen weer eens door het tuincentrum liepen, daar halen wij altijd wel wat heb ik daar een lipstick plant Rasta voor gekocht met een pot voor deze hangplant.

Eerst was alleen het blad leuk, maar nu hij al maanden volop bloeit is het echt een prachtige plant geworden. Ook de stelen met de dicht aanliggende bladen zijn veel langer geworden. Het is een opvallende plant aan het plafond van onze kamer geworden.


De lipstick plant 'Rasta' (Aeschynanthus radicans 'Rasta'), heeft bladeren die wat gedraaid zijn, mooi afhangen en ook nog bloeit met mooie rode bloemen in de zomer en herfst,  een zeer decoratieve kamerplant. De lipstick plant, kan ook op wat meer beschaduwde plaatsen hangen. Een mooie makkelijke kamerplant dus.

Aeschynanthus waarvan circa 185 soorten bekend zijn, komen van in het wild voor in de vochtige bossen van Azië, van de Himalaya tot Indonesië. 

dinsdag 5 juni 2018

De Dellen, ontbijtje

Soms ontbijten wij wel eens buiten de deur. In een zaak in de stad, maar ook wel eens echt buiten en dan bedoel ik niet in onze eigen tuin.
Vorig jaar nog in Schaffhausen op een parkeerplaats bij het Munot-kasteel, ook wel eens bij de Renderklippen, of zoals gisterochtend ook weer bij de Dellen bij Heerde.

Thuis ontbijt voorbereiden, koffie en thee maken, eitjes koken, spullen in de tas, hond mee en samen in de auto onderweg.  Twintig minuten later ontbijten op een picknickbank nabij de schaapskooi. Na het ontbijt een heerlijke ochtendwandeling gemaakt door bos en heide. Prachtig al die vogelgeluiden hier. Een uurtje later zijn we weer terug, we pakken de krant en de koffie uit de auto, zoeken een bankje en gaan nog lekker even krant lezen en koffie drinken, zo nu en dan even opkijkend naar de mooie omgeving.

maandag 4 juni 2018

De zonnebloem


Dit was juni 2018:

Er groeit en bloeit allerlei moois in onze tuin, behalve de zonnebloem. Hoewel vandaag staat er weer een, uit de supermarkt vlakbij. Overmorgen zal het wel weer gebeurd zijn.
Van alles geprobeerd, opkweken uit pitten, kwam nooit zo'n meters hoge bloem uit. Kant en klaar kopen en dan in de tuin zetten, 30 á 40 cm hoog, binnen de kortste keren bloemen verlept, in de pot op het terras, werkt ook niet, in de pot binnen, ook niet...
Maar wij blijven stug volhouden, de Helianthus annuus is toch ee prachtig samengestelde bloem uit de composietenfamilie.
Geregeld staat hier dan ook weer een nieuwe zonnebloem, zoals deze potsierlijke met een nepbij tussen de bloemen
Dit is oktober 2018:
Op een plek waar wij nooit bewust een zonnebloempit hebben gezaaid, misschien heeft een vogel hem wel laten vallen, aan de plastic rand van een vijvertje staat nu een zonnebloem. De wonderen zijn de wereld nog niet uit.

zondag 3 juni 2018

We do em our Way

In de 70-ger en 80-ger jaren had ik vrachten cassettebandjes, later verzamelde ik er ook vrachten LP's en singles bij (vinyl) vanaf  '88 ook vrachten CD's en die liggen al weer een paar jaar grotendeels op de vliering en een klein deel op mijn werkkamer. Muziek draai ik nu meestal van Spotify of USB-stick. Mijn verzameling 'boven' ben ik inmiddels aan het afbouwen.

Veel cassettes nam ik zelf op van radio, of kopiëren van muziek van vrienden. Soms kocht zij ook voorbespeeld, maar meestal kocht ik dan LP's.

Voor nieuwe LP's en singles winkelde ik in de stad, Bij de Put, Poort, Van de Akker, V en D, Sound and Vision, maar ook buiten het centrum scoorde ik muziek, soms in de ramsj van de grote supermarkt / warenhuis de Miro, aan de Tijnjedijk Leeuwarden op de grens van de wijken Huizum en Wielenpôlle.

Ik kan mij nog wel herinneren, dat ik daar voor dumpprijzen een African Herbsman van Bob Marley and the Wailers heb gekocht en nog wat LP's, maar ook dit obscure cassettebandje met allerlei covers van bekende nummers door punkbandjes. Dit bandje heb ik behoorlijk versleten!

Nu heb ik mijn cassettes ook allemaal weggegooid. Ik heb al vele jaren niet meer een apparaat in huis om cassettes af te spelen. Na meer dan 35 jaar zullen deze magneetbandjes ook wel niet meer om aan te horen zijn. En ook  alle muziek van dit album staat wel op You Tube en Spotify, bijvoorbeeld op de afspeellijst Radio Omhuizen.

De Miro, wordt in Leeuwarden nog steeds Miro genoemd, ook al zit er in het Miro Center al vele jaren o.a. een Albert Heijn XL en C en A.

1 (We're Gonna) Rock Around the Clock - Sex Pistols
2 (I Can’t Get No) Satisfaction - Devo
3 Friday on My Mind - The Golant Pistons
4 (I'm Not Your) Stepping Stone - Sex Pistols
5 World Without Love - Those Helicopters
6 Then He Kissed Me - Hollywood Brats
7 Money - The Flying Lizards
8 I Heard It Through the Grapevine - The Slits
9 Walk on By - The Stranglers
10 You Really Got Me - The Gorillas
11 She's Not There - U.K. Subs
12 Nights in White Satin - The Dickies


Milligerplas, Schoonebeeker

Aan de westelijke rand van Zwolle tussen de wijk Stadshagen en de Mastenbroekerpolder ligt een leuke recreatie en natuurplas, de stadskant is recreatiegebied met strand, haventje en paviljoen, de noordelijke helft van deze voormalige zandafgraving is natuurgebied.

De hele dag een beetje aan huis gebonden geweest, ondertussen wel nog even rummikub gespeeld met mij dochter maar niets aan want verloren ;) en voor mijn vrouw een uurtje pauze heeft van haar werk om kwart voor zeven heb ik net nog even een uur om mijn vleugels wat uit te slaan.
Ik heb mijn fiets gepakt en ben richting Milligerplas gefietst. Ben daar best vaak geweest, meestal tijdens mijn rondje hardlopen. Nu ben ik er dus weer eens op de fiets. Vandaag fietste ik via de westzijde van de plas richting Ruimzicht. Je ziet vele watervogels, Canadese ganzen, eenden, zwanen, kokmeeuwen en helemaal aan het uiteinde is een wand neergezet, omdat er ook oeverzwaluwen langs deze plas broeden. De wand is ook door de oeverzwaluwen in gebruik genomen. Aan het einde van de plas ben ik omhoog gefietst het Hasselterpad op. In de oksel van dit talud staat deze zondag de Zwolse schaapskudde Schoonebeeker heideschapen te grazen. Op dit pas geopende betonpad fiets ik met zicht op de polder en de plas en later ook Stadshagen richting 's Heerenbroek.  Na een paar kilometer het talud weer af en fiets ik langs de polder zelf, boven het mais veld tuimelen kieviten en zo nu en dan zitten ze weer tussen het nog jonge gewas. Later voorbij het pompstation, zitten nog twee knobbelzwanen met hun jongen langs de weg.  Bij de boerderijen hier vliegen ook zwaluwen, dit keer geen oeverzwaluwen. Na 's-Heerenbroek fiets ik weer naar huis en tegelijk met mij komt ook mijn vrouw met de auto thuis voor wat eten. Was weer een leuk fietstochtje.



De Schoonebeeker is het grootste heideschaap in Nederland. Kenmerkend zijn de hoge poten en lange romp. Beide geslachten zijn ongehoornd en vertonen een zogenaamde Romeinse neus. De kop is lang en smal met een enigszins brede bek. De oren zijn groot en hoog aan de kop geplaatst. Ze staan iets opzij en zijn naar voren gericht. De Schoonebeeker stelt weinig eisen aan haar leefomgeving en staat dicht bij de natuur. Het karakter is vertrouwelijk. 




zaterdag 2 juni 2018

Uelsen, laatste stop campervakantie

Met de camper naar Denemarken, woensdag 10 augustus 2016

Wij hadden een kleine twee weken heerlijk in onze camper door Duitsland en Denemarken gezworven en het is weer bijna tijd om de camper in te leveren. De dag ervoor waren wij van Bremerhaven in Cloppenburg aangekomen en vandaar waren wij weer naar het dorpje Uelsen gereden, vlak bij de Nederlandse grens. Het jaar ervoor waren wij al eens in dit dorpje geweest na een dagje shoppen in Nordhorn. Trouwens daar hadden wij eerder deze dag ook nog even de Action bezocht.

Tussen de middag waren wij hier vlak bij op de camping bij de Wilsumer bergen aangekomen, maar die hadden schaft, slagboom dicht, niemand bij de receptie. Dan maar een ander plekje zoeken. Kwamen wij bij een evenemententerrein tegen Uelsen aan. Wij waren de enige camper, gratis en uitzicht op het groen. 200 meter verderop onder een tunneltje door en je staat in het dorp bij de Aldi en een bakkertje.

Als je doorloopt naar het dorpscentrum en om de kerk heen loopt, tref je dit bankje. Zie je, dat je toch alweer aan de grens bij Nederland zit.
Hier kann man mooij sitten, Nedersaksisch, bijna gewoon Nederlands, en met dat Nedersaksisch kom je ver. Ook de havenmeester in Schlesswig niet ver van de Deense grenseen halve week eerder sprak Nedersaksisch met ons, voor ons geen probleem.

Hier heerlijk nog wat rondgescharreld samen, en de andere dag weer naar huis, na een heerlijke vakantie moeten wij de camper weer leeghalen uitmesten en inleveren. Topvakantie.

Rododendron, uitgebloeid

Het is nu 2 juni, deze foto is van vorige week en de rododendrons bij ons in de buurt zijn inmiddels al nog meer uitgebloeid. Deze loop ik bij het hond uitlaten geregeld langs. Het mooiste is er voor dit jaar wel weer af. In ons eerste huis met een tuintje in Amersfoort hadden wij al eens een rododendron gekocht. Die overleefde het en heeft het tot wij verhuisden goed gedaan.

Twee jaar geleden dachten wij in onze huidige tuin ook, laten wij het maar weer eens proberen, naar het tuincentrum en daar een kleine rododendron gekocht. Helaas hij heeft het niet overleefd, er is niets meer van te vinden in onze tuin. Gelukkig staan er in de omgeving nog wel genoeg van die mooie struiken.

De rododendronfamilie bestaat uit honderden soorten. Hierboven staat een pontische rododendron.

De pontische rododendron (Rhododendron ponticum) is een plant uit de heidefamilie (Ericaceae) die van nature voorkomt in zuidelijk Europa en Klein-Azië, maar veel aangeplant wordt vanwege de mooie bloemen. De struik komt in Nederland verwilderd voor op buitenplaatsen en in bossen, vooral op zandgrond. Als tuinplant is de pontische rododendron geschikt voor de vorming van een heg. De struik plant zich voort door zaden en vegetatief door beworteling van de grond rakende takken.

De struik is groenblijvend met een hoogte van 4 m of meer. De plant heeft een bruinachtig grijze schors, die ingedeeld is in rechthoekige patronen. De bladeren lijken op die van de laurier en worden tot 25 cm lang. Ze zijn leerachtig, de bovenzijde is glanzend en donkergroen, de onderzijde is lichter. Het blad is giftig voor vee.