Omstreeks 1974 en 1975 toen ik 10, 11 jaar was kreeg, kocht ik van mijn zakgeld en las ik fanatiek de boeken van de Kameleon. Een van de delen die ik toen kocht (het eerste deel), maar niet het eerste dat ik las was de Schippers van de Kameleon (oorspronkelijk uitgebracht in 1949!).
Als Friese jongen, weliswaar uit de stad, maar de zomers bracht ik altijd op de camping in Workum aan het IJsselmeer door, lagen de belevenissen van de tweeling Sietse en Hielke Klinkhamer dicht bij mijn eigen belevingswereld en fantaseerde ik wel eens, dat ik een van hen was. Als ik zat te lezen kon ik ook echt lachten om de grappen en grollen van boerenknecht Gerben.
Op het moment, dat ik van de lagere school naar de MAVO ging, was het eigenlijk ook weer gauw voorbij met het lezen van deze reeks over de jongens met hun supersnelle ijzeren boot met oude automotor en verlegde ik mijn belangstelling naar andere boeken en zaken.
Toen trouwde ik huisje, boompje, beestje en kregen wij een dochter en een zoon. Toen zij 9 en 8 waren kwam de speelfilm De Schippers van de Kameleon uit en bezaten wij zelf inmiddels een motorboot. Wij gingen de speelfilm zien, de boeken kwamen weer van zolder en gingen mee op vakantie, wat is mooier dan de Kameleon voorlezen in je eigen boot aan je kinderen ergens in Friesland. Wij bezochten plekken waar gefilmd was en ook in het Kameleondorp Terherne zijn wij met zijn vieren geweest.
En voor mijn dochter en zoon verbleven wij zomers ook in een kameleon-achtige sfeer met varen, zwemmen in meren en kanalen, vissen, hutten bouwen enzovoorts.
Wij kochten er zelfs nieuwe deeltjes bij. Leuk! Ook ik las ze altijd weer even.
Tot ook onze kinderen een jaar of 12 waren, toen belandde alles opnieuw op de vliering.
Maar het blijven leuke boeken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank voor je reactie!
Een groet van Zwerver