04-29 Internationale dag van de dans

29 april is sinds 1982 de Internationale Dag Van De Dans! Deze Dag is bedoeld om mensen die normaal niet met dansen bezig zijn bekend te maken met deze vorm van kunst. 

De International Dance Council (Counseil International de la Danse/CID) in 1982 de Dag Van De Dans in het leven geroepen. Op deze Dag laten (semi-)professionele en amateurdansers hun kunsten overal ter wereld zien om zo meer mensen geinteresseerd te krijgen in deze sport. De datum van 29 april is symbolisch, want dat is de geboortedag van Jean-Georges Noverr, de man die het moderne ballet in het leven riep.

Ja dansen, dat doe je wel eens als je uit gaat op goede muziek in een dancing op een feest of bij een concert. Meestal gewoon lekker los...

...maar ik heb ook leren stijldansen in 1979 bij dansschool Hub Adema in Leeuwarden, een paar maanden, daarmee had ik wel een pasje, dat je later ook nog eens naar de disco daar kon, kan mij nog een keer herinneren, op zondagmiddag direct nadat ik bij een wedstrijd van Cambuur was geweest.

Veel jaren later had ik zo nu en dan wel gedanst in disco's enzo, maar het stijldansen was weer volledig weggezakt. In 1991, het jaar voor wij trouwden gingen wij samen weer een paar maanden op dansles in onze toenmalige woonplaats Amersfoort, om het stijldansen opnieuw te leren. Wij kregen wel eens kritiek van de toen hoogzwangere dansschool lerares, want wij verzonnen zelf wel eens een beweging erbij in een dans, dat kon dus niet vond zij.

Na die paar maanden dansles, stijldansten wij nog wel eens op een bruiloft, maar verder gingen wij qua dansen lekker onze gang, soms in de woonkamer, soms op een feest of op een disco.

...en de laatste 2 jaar hebben wij alleen zo nu en dan even gedanst in de woonkamer op een heel dansbare plaat zoals bijvoorbeeld I'm an Albatraoz van AronChupa en Nora Ekberg (kun je horen op Radio Omhuizen).

Volleybal

 Volleybal is een sport waar praktisch elke Nederlander vanaf het moment dat ie naar de middelbare school gaat mee in aanraking komt. Ik dus ook. Leraren lichamelijke oefening hebben schijnbaar een zwak voor volleybal en de meeste gymnastiekzalen op scholen lenen zich er ook prima voor.

Op de mavo kwam ik dus voor het eerst in aanraking met volleybal en buiten schooltijden hield ik mij toch vooral bezig met voetballen, als het op sporten aankwam. Toch heb ik buiten mijn schooltijd ook nog wel eens gevolleybald, wedstrijdjes op de camping, ik kan mij nog in een gekostumeerd team op It Soal in Workum herinneren, maar ik heb ook in mijn militaire diensttijd nog eens een officieel toernooi gevolleybald.

Op een mooie dag in juni 1987 gingen wij met een bus vol sporters in ons militaire dagelijkse tenue van de kazerne in Steenwijk naar Middelburg. Daar lunchten wij eerst in de oude OCMA kazerne in het centrum van de stad, om vervolgens naar de sporthal buiten het centrum te lopen.

De leider van ons team was een fanatieke beroepsmilitair. Die kon er niet goed tegen, dat wij de eerste twee wedstrijden verloren. Deze onderofficier haakte af. Vervolgens speelden wij, zes dienstplichtigen onze derde en laatste poulewedstrijd. Deze wonnen wij met gemak.

Een leuk potje, maar 1 gewonnen en 2 verloren betekende wel, dat wij niet door waren naar de volgende ronde. Konden wij mooi nog even het centrum van Middelburg in voor wij weer met de bus naar onze kazerne terug gingen.

't Oever, Strand Nulde

 Midweekje Zeeland deel 14, 25 maart 2022 <- deel 13

Een heerlijke midweek met prachtig weer in Zeeland zit er bijna op. Voor wij weer thuis zijn nog een stop voor een plas en een luncht. Bij Strand Nulde gaan wij de weg af en zoeken het Postiljon hotel op kriskras tussen de hekken door van de parkeerplaats in verbouwing. 

Er zit een groot restaurant bij. Hier staat toch een koud windje, dus eten wij binnen. en niet op het terras aan het Nuldernauw. Druk binnen, zowel qua aantallen als qua volume. Er zijn hier zo te zien veel bedrijfsbijeenkomsten.

Strand Nulde ik ken het nog wel van vroeger. Toen wij nog in Harderwijk woonde liep ik wel eens hard van huis tot aan de camping hier en weer terug, hond mee. Ook ben ik vanaf het Wolderwijd wel eens tot aan het hotel geschaatst en weer terug en bij het benzinestation hier hebben wij met onze eerste boot hier wel eens aangelegd om een nieuwe gasfles te kopen.

Wij nemen een lekker glas sinaasappelsap en een lekker broodje. Daarna nog even met de hond eruit en nog een goed half uurtje rijden. Dan zijn wij weer thuis.

Colijnsplaat, Zeelandbrug

 Midweekje Zeeland deel 13, 25 maart 2022 <- deel 12

De avond voor vertrek had ik al de nodige bagage, die wij niet meer nodig zouden hebben teruggebracht naar de auto op de parkeerplaats. 's Morgens waren wij na het rondje met de hond en het ontbijt dan ook vlot klaar met het inpakken van de rest. Wij maakten op het pad naar de auto nog een leuk praatje met een schoonmaakster van dit park en gingen weer op pad. 

Deze keer wilden wij niet door Zuid-Beveland en Noord-Brabant net als maandag, maar over de Zeeuwse en Zuid-Hollandse eilanden rijden. Wij reden vanaf Oostkapelle via Vrouwenpolder naar Noord-Beveland en tussen Colijnsplaat op Noord-Beveland en Zierikzee op Schouwen-Duiveland reden wij over de Zeelandbrug.

door de hoge rand zie je net niks

Afgelopen zomer tussen Denemarken en Zweden vonden wij het prachtig om over alle bruggen te rijden, maar in een normale personenwagen zie je op de Zeelandbrug net niks. Vanaf de kant is het overigens wel een mooie brug.

Maar wat een geluk voor deze twee toeristen. De brug ging open voor een varende recreant. Kon ik even uitstappen en op de brug echt om mij heen kijken.

 

Weer ingestapt reden wij door over Schouwen-Duiveland, Goeree-Overflakkee en via de Hoeksche Waard naar Rotterdam. Het was nog lang geen lunchtijd en wij konden nog wel even verder. Bij Putten werd het tijd voor een sanitaire stop en een hapje en een drankje.

Naar deel 14 van midweekje Zeeland

Vlissingen, vuurtoren

 Midweekje Zeeland deel 12, 24 maart 2022 <- deel 11

Aan vuurtorens geen gebrek tijdens ons midweekje op Walcheren, bij ons bezoek aan Vlissingen kwamen wij langs het kleine vuurtorentje op het Keizersbolwerk.

De vuurtoren van Vlissingen is een vuurtoren op het Keizersbolwerk in de Nederlandse stad Vlissingen. Het doet dienst als havenlicht en sectorlicht. Dit torentje werd gebouwd in 1891. Het werd ontworpen door Adrianus Cornelis van Loo en uitgevoerd door de firma Enthoven & Co. Aanvankelijk had het een zeer kleine lantaarn. Na 1900 is er een veel groter lichthuis op het torentje gezet.

Op de eerste etage heeft jarenlang een houten uitkijkpost met balkon gezeten ten behoeve van de Belgische Loodsdienst, om controle te houden over het scheepvaartverkeer over de Westerschelde. De gietijzeren stoel is rond 1990 vervangen door een plaatijzeren replica. Het lichthuis is wel behouden gebleven. In 2013 is het stilstaande fresneloptiek vervangen door een installatie met led-verlichting.

Naar deel 13 van midweekje Zeeland

Vlissingen, Westerschelde

 Midweekje Zeeland deel 11, 24 maart 2022 <- deel 10

De vierde dag van ons midweekje in maart, ik mijn korte broek aan, mijn lief een nieuw jurkje en wij gaan weer op pad in de auto. Langs kasteel Westhove bij Oostkapelle, Domburg, Aagtekerke, Meliskerke en dan over de N288 naar Vlissingen. De eerste indruk is met meer hoogbouw, heel anders dan van het iets grotere Middelburg.

kasteel Westhove

In het centrum van Vlissingen aangekomen parkeerden wij de auto in de parkeergarage in de Spuistraat. Wij liepen een rondje door het centrum met een wat rommelige mix van oud en nieuw en kwamen uiteindelijk bij de waterkant. Dat is waar wij voor naar een havenstad gaan.

Keizersbolwerk met vuurtoren

Wij belandden ten oosten van het Keizersbolwerk bij brasserie Evertsen met uitzicht op de Westerschelde genoten wij op het terras van een heerlijke wafel en koffie. Het was warm en wat heiig. Nog even een plas hier in het restaurant en dan verder verkennen.

Oranjedijk en Oranjemolen

Wij liepen langs de Vissershaven en het Arsenaal over de Oranjedijk richting Oranjemolen. Ondertussen kijken naar wat er voorbij vaart en de loodsen die vanaf het haventje achter het Keizersbolwerk af en aan voeren richting de grote schepen. Aan de overkant waren vaag de contouren van Breskens zichtbaar.

De Gevangentoren en Boulevard

Later liepen wij met onze hond nog bovenlangs richting Gevangentoren en Boulevard de Ruyter, waar wij het gebouw van Het Loodswezen passeerden. 

Onderlangs liepen wij weer terug, er voer een driemaster voorbij, door de kazematen bij het Keizersbolwerk liepen wij tenslotte weer richting stadscentrum. Tijd voor een warme maaltijd (tijdstip is tussen lunch en diner). Bij café De Concurrent genoten wij op het terras van een heerlijk patat met stoofvlees en een 0.0 biertje. Voor wij weer de auto pakten om terug te rijden naar Oostkapelle, ging mijn lief in de Hema nog even een half broodje kopen voor het laatste ontbijt in Zeeland.

Terug in Oostkapelle, wij waren nu samen met de hond troffen wij weer samen de 4 damherten in het bos. Zij bleven zo te zien ontspannen hun ding doen, terwijl wij met hond toezagen.

Morgen alweer naar huis.

Naar deel 12 van midweekje Zeeland

Middelburg, verjaardagstaart

 Midweekje Zeeland deel 10, 23 maart 2022 <- deel 9

In Veere waren wij gauw klaar en wij reden naar de Zeeuwse hoofdstad Middelburg. De auto parkeerden wij op de Dam en wij gingen de stad in. Middelburg in WO II zwaar gebombardeerd, dat is aan de leeftijd van veel weer opgebouwde huizen in het centrum wel te zien, maar toch alles is in de zelfde stijl teruggebouwd en is ook nog veel moois uit het verleden te zien.

de Lange Jan

Voorbeelden daarvan zijn het stadhuis en de Abdij met de Abdijtoren de Lange Jan, die na de oorlog weer helemaal opgebouwd is. Maar mijn lief is jarig vandaag. Tijd voor koffie en gebak!

Die bestelden wij op het terras van ijssalon Ciao. Koffie, gebak, een mini-ijsje en een likeurtje met slagroom, heerlijk! Na deze pauze deden wij een rondje door het centrum. Het was warm voor de tijd van het jaar. Mijn lief ging in een modezaak op zoek naar 2 zomerse jurkjes. Zij slaagde. Nu moest ik maar een korte broek. Die had ik niet ingepakt. In de eerste winkel vond ik er geen. Geen zin in meer winkelen. Dus wij gingen maar naar Oostkapelle terug. 

In Oostkapelle aangekomen, knipte ik de pijpen van de spijkerbroek die ik aan had, er zaten toch al twee gaatjes onderin de rechter broekspijp en zocht ons terras op in korte broek om te lunchen.

Naar de supermarkt waren wij nog niet geweest, het restaurant naast het park waar wij zouden eten was dicht, dus nog maar even naar de supermarkt in Oostkapelle. Wij kochten hier o.a. een paar joekels van schnitzels, mijn lief een mini strandstoeltje en wij kochten een Zeeuws likeurtje, zat in een mooi kruikje maar mierzoet.

Het werd avond.

Rond zeven uur liet ik nog even de hond uit, zie ik in de bosrand vanaf de dorpsrand weer de damherten, prachtig. Trokken zich niets van ons aan en bleven mooi zitten voor de foto.

Morgen richting Vlissingen?

Naar deel 11 van midweekje Zeeland