Voetbal

Voetbal, ik ben er gek op. Als supporter, maar ook als (oud) speler en vrijwilliger. Ook ben ik trouw. Al van kinds af aan ben ik supporter van dezelfde profclub Cambuur. Actief heb ik vroeger in Leeuwarden altijd voor dezelfde club FVC gespeeld. Als vrijwilliger ben ik ook nog steeds voor mijn eerste club WVF actief in mijn huidige woonplaats de club waar mijn dochter en zoon zijn gaan voetballen.

Ik zelf was geen groot talen en ik heb altijd met veel plezier in lagere elftallen gespeeld, maar met mijn inzet als voorstopper, rechtshalf, rechts- of linksback was nooit wat mis. Vanaf het moment, dat ik in Groningen naar school ging, ben ik in Leeuwarden met clubvoetbal gestopt.

Vanaf dat moment speelde ik alleen nog potjes voetbal op school, zaalvoetbal met mijn werk in Den Haag met vrienden op veld of in de zaal op de camping in Workum en nog wat wilde toernooitjes onder andere op de oude drafbaan in Wolvega.

Ook met mijn vrouw en kinderen speelden wij graag potjes voetbal onderling in de buurt of op vakantie. Maar echt leuk werd het pas weer toen mijn zoon ging voetballen bij de D-pupillen (nu JO12 en JO13). Mijn vrouw en ik werden na anderhalf seizoen van mijn zoon beiden leider en trainer van zijn elftal. Na verloop van tijd ging ook mijn dochter een paar jaar voetballen, eerst in ons team, later in het damesteam. Uiteindelijk is zij weer gestopt, maar mij zoon voetbalt alweer jaren in een seniorenteam.

Ondertussen ben ik, sinds mijn zoon bij de senioren speelt al gestopt als leider en trainer bij een jeugdelftal, maar ik ben nog wel steeds actief in het jeugdvoetbal bij deze vereniging.

Behalve de actieve betrokkenheid kijk ik nog steeds veel voetbal op tv (Cambuur, Feyenoord, PEC) en bezoek ik geregeld wedstrijden bij mijn 'eigen' club, wedstrijden thuis en uit van mijn zoon, maar ook nog wel eens bij PEC Zwolle.

Zo slokt deze sport nog veel van mijn vrije tijd op, maar ik vind het hartstikke leuk.

Edon, het laatste veld met houten doelen?