Bamboe

Al een paar jaar hebben wij bamboe in onze tuin. Wij hebben het ooit aangeschaft als een klein struikje van een 40 cm. Nu is het al jaren een grote struik, die mooi de auto's naast onze tuin uit het zicht houdt.

Vorig jaar zei mijn vrouw al eens. De bamboe gaat dood. Hij is helemaal bruin. Nu is er weer een hete periode en gisteren zei ze het weer. Nou ik eens kijken van dichtbij zonet. De bamboe gaat helemaal niet dood. Alleen heeft ie al zijn blaadjes opgerold tegen de hitte.

bamboeblaadjes na teveel zon

Bamboe is een grassoort. De naam bamboe is afkomstig uit het Maleis. De stengels zijn, zoals bij vrijwel alle grassen, van binnen hol en worden op geregelde afstanden onderbroken door knopen waar de bladeren aanhechten; ze bestaan uit dichte parallelle vezelbundels.

De stengel van bamboe kan in lengte variëren van enige centimeters tot meer dan 30 meter, en in diameter van enkele millimeters tot 30 centimeter. De grootste bamboesoort is de reuzenbamboe (Dendrocalamus giganteus) die tot 35 m hoog kan worden en tot 30 cm dikke stengels heeft. Bamboe wordt in uiteenlopende klimaten aangetroffen, van koude berggebieden tot hete, tropische streken. Hij verspreidt zich hoofdzakelijk via zijn wortels, die zich ondergronds ver kunnen verspreiden om hier en daar nieuwe halmen boven de grond te laten komen.

De meeste bamboesoorten bloeien zelden, maar sommige jaarlijks, waarbij elke afzonderlijke plant niet vaker dan eens per drie jaar bloeit. Ook zijn er soorten waarbij planten in beperkte clusters tegelijk bloeien. Bekend zijn meerjarige soorten die slechts een maal of met zeer grote tussenpozen bloeien en dan in een aantal gevallen wereldwijd afsterven. Tussen twee bloeiperiodes van de soort kan zelfs meer dan 150 jaar zitten.

Grote zilverreiger

Vanmorgen mijn eerste ronde met onze hond. Deze eigenwijze kruising tussen een Mechelse herder en een bordercollie, loopt veel los en wil vaak graag zijn eigen route bepalen. Vanmorgen liet ik hem maar begaan en voerde hij mij langs de dijk naar het park een kilometer verderop en zag ik deze mooie grote zilverreiger boven in een boom.

Rond 1992 toen wij in Amersfoort woonden zag ik voor het eerst een zilverreiger  in het wild. Die zat op een schoorsteen op een huis achter ons huis. Toen dacht ik nog, dat ie misschien ontsnapt was.

Later kwam ik deze mooie witte reigers steeds vaker tegen, op bootvakanties in de Lauwersmeer waar zij langs de oevers liepen te waden. Onderweg over de N50 bij Kampen zie ik ik ze bijna vaker wel dan niet. Toch is deze reiger te mooi om het maar gewoon te vinden, wanneer je er een of enkelen treft.

zilverreiger in Zwolle 21-07-2019

De grote zilverreiger (Ardea alba) is een witte vogel uit de familie der reigers. Met zijn lengte van 85 - 100 cm is de grote zilverreiger even groot als de blauwe reiger. Hij leeft van vis, amfibieën, kleine zoogdieren, soms ook reptielen en vogels. Hij foerageert meestal in ondiep water, maar ook op het land. Zijn jachttechniek is simpel: langdurig roerloos staan tot een prooidier in de buurt komt, of heel rustig wadend zijn prooi achtervolgen. Eenmaal dichtbij, spiest hij zijn prooi aan zijn dolkvormige snavel. De grote zilverreiger is bezig aan een opmars in Europa. De vogel broedt inmiddels in België, Nederland, Duitsland, Slowakije, Polen, Wit-Rusland en Litouwen. Het 1e broedgeval in Nederland vond plaats in 1978 (Oostvaardersplassen). Het aantal broedparen stijgt sindsdien.

2 grote zilverreigers in Zwolle 27-1-2021

Wissel, dierenpark

De dwergnijlpaard heb ik gezien in Arnhem in de dierentuin, maar ik weet ook wel, dat toen onze beide kinderen nog peuters waren en op vakantie met de tent in Epe er in het dierenpark Wissel in het dorpje Wissel bij Epe ook dwergnijlpaarden waren. Die zijn er niet meer. Deze dierentuin is in 2015 gesloten.

Misschien best jammer. Wissel had een kleine dierentuin van een 2 hectare, die landschappelijk heel mooi was ingepast op een terreintje met eilandjes langs de Tongerense beek. Er werden vooral kleinere dieren gehouden. Groter dan het dwergnijlpaard en de lama kwam je er niet tegen. Toch was het vooral voor een gezin met kleine kinderen een heel leuk dierentuintje voor een paar uur vermaak.

Zo waren wij hier ook op een middag met de fiets vanaf de camping, beide peuters achterop, rondje dierentuin, speeltuin, ijsje, klaar en weer terug naar onze tent.

Dwergnijlpaard in Burgers' Dierenpark in Arnhem

Het dwergnijlpaard (Hexaprotodon liberiensis of Choeropsis liberiensis) is een van de 2 levende soorten nijlpaarden. Hij lijkt veel op een jong van het gewone nijlpaard (Hippopotamus amphibius). Deze soort heeft zijn ogen meer aan de zijkant van zijn kop. In tegenstelling tot het gewone nijlpaard heeft het dwergnijlpaard zes snijtanden in plaats van vier. Ze blijven ook langer op het land dan het gewone nijlpaard en ze zijn zwarter. Als dwergnijlpaarden hebben gepaard, komen ze onder het schuim te zitten. Dit gebeurt om de huid van het nijlpaard vochtig en soepel te houden en om niet uit te drogen. Nijlpaarden zweten een rode vloeistof, waardoor het lijkt dat het dier bloedt. Ze hebben een schouderhoogte van 80 centimeter, worden 1,4 tot 1,6 meter lang met een klein staartje en wegen 160 tot 275 kilogram. Het vrouwtje is dominant. Het dwergnijlpaard komt voor in dichte bossen en moerassen in Liberia, Sierra Leone, Ivoorkust en Zuid-Nigeria.

SVV

SVV uit Schiedam was van 1955 tot 1991 een betaald voetbal organisatie, die meestal in de eerste divisie speelde, maar ook wel eens eredivisie. In 1991 fuseerde de club als b.v.o. een jaartje met Dordrecht '90 en de vereniging werd weer een amateurvereniging. In 1949 is SVV zelfs een keer landskampioen geworden.

Op 29 november 1986 heb ik SVV een keer bezocht in hun stadionnetje op sportpark Harga in Schiedam. SC Cambuur draaide een goed seizoen met Fritz Korbach als trainer en ik ging met een maat in de supportersbus mee naar de uitwedstrijd tegen SVV.

Cambuur draaide een goed seizoen, promoveerde in 1987 net niet, maar op 29 november hadden ze een off-day. De sfeer bij SVV was heel anders, dan bij Cambuur waar dat seizoen elke thuiswedstrijd een 7.000 supporters op de tribune stond. Voor wij het stadionnetje in gingen, bezochten wij eerst even het clubhuis, aan de korte zijde van het veld. De sfeer daar was te vergelijken met de kantine van een gerenomeerde amateurclub. Wij hadden wel een plekje aan de rechterzijde van de hoofdtribune aan de linkerkant van het veld. Het was die avond nogal mistig. De staantribunes aan de overzijde en andere korte zijde waren nauwelijks zichtbaar.

De wedstrijd die volgens mij door nog geen 1.000 supporters werd bezocht eindigde in 5-2 voor de thuisclub. Aan het eind van de wedstrijd werden wij min of meer door politieagenten  met herdershonden weer teruggejaagd richting bus. Had ik dat ook een keer meegemaakt.

Een teleurstellende avond voor mij als Cambuursupporter, maar toch geinig om een keer mee te maken.

Voorthuizen, nee's niks

Wij gingen al een paar jaar met de tent op vakantie, vanuit Harderwijk fietsten wij met onze kampeeruitrusting overal naar toe. In mei hadden wij al twee weken op een camping voor die zomervakantie in Voorthuizen geboekt.

In mei 2002 kochten wij ook onze eerste boot, de Vrijlander  een mooi klein kruisertje met een buitenboordmotor. Wij waren er al een paar weekendjes heerlijk mee weggeweest met zijn vieren, nadat wij hem hadden opgeknapt.

In juli mijn vrouw, dochter (9 jaar), zoon (8 jaar) en ik op vier fietsen en de hele uitrusting in twee fietskarren door de bossen naar Voorthuizen. Een leuk fietstochtje. Daar aangekomen, best een (voor ons te?) luxe camping met een zwembadje, dat wij qua temperaturen wel nodig hadden.

Tent opgezet, was niet de beste plek zo vlak bij het toiletgebouw. Weinig echt water in de buurt. Ook niet echt in het bos. Het werd zaterdag, een nacht om, even naar het dorp, boodschappen, trimmen, zwembadje, het werd zondag, even een ijsje in het dorp, al kennis gemaakt met wat mensen.

Zondag konden wij de slaap niet vatten. Wij overlegden, het werd een woelige nacht, het eindigde om half 6 's ochtends geweldig. Wat hadden besloten op te breken, de spullen terug te brengen en naar de boot te gaan.

Het al betaalde kampgeld voor de komende 11 dagen konden wij niet meer terug krijgen. Boeien!

Wij weer heerlijk naar huis gefietst, wat spullen uitgeladen, door gereisd van Harderwijk naar Biddinghuizen Flevostrand en 's middags waren wij al met de boot onderweg. Heerlijk allemaal water om ons heen. Zwemmen in echt water. De komende 11 dagen zouden wij aan boord zijn en onze hond die bij mijn ouders was weer ophalen via onder andere Ketelmeer en Vollenhove in Echtenerbrug Friesland.

2002 Zou een geweldige vakantie worden!

Kaatsen

De sporten die ik het meest beoefen of heb beoefend zijn, voetbal, atletiek, schaatsen en fietsen, maar ik heb ook nog even gekaatst. Ik kom oorspronkelijk uit Friesland, dus zo gek is dat niet.

Een seizoen, toen ik een jaar of elf was heb ik getraind in Huizum bij OG, aansluitend op het voetbalseizoen. Het waren de 70-ger jaren dus nog ouderwets op geitenwollen sokken op het grasveld op sportpark Nijlân. Er was een maar. op het moment dat er wedstrijden komen, is het weekend en laat in het voorjaar of zomer en waar zaten wij dan met het gezin? Op de camping.

Dus bleef het voetballen belangrijk, maar met het kaatsen was ik alweer gestopt voor er goed en wel een echte wedstrijd was gespeeld. Op eentje na. Onze meester vroeg, of er kinderen waren die belangstelling hadden om mee te doen met het schoolkaatsen. Nou dat wou ik en twee klasgenoten wel. Op het kaatsveld van de LKC aangekomen, bleek dat wij als 3 klasgenoten niet een partuur gingen vormen, alles werd gemixt. Ik vormde een partuur met een meisje en een jongen van een andere school uit Leeuwarden. Toch was het een leuke middag en mijn enige officiële kaatswedstrijden ooit.

Mijn enige andere kaatsverrichtingen waren kaatsen (blokjes) bij een toernooi tegen betaling van 1 gulden voor een hele dag en een heel enkele keer heb ik op de camping voor de lol gekaatst. Verder hield ik het vooral bij voetbal.

Mastenbroek, even fietsen

Het was zaterdag gisteren en mijn vrouw had een gebroken dienst met een korte pauze en ik was vrij. 's-Ochtends was ik bezig geweest met boodschappen en huishoudelijke zaken en ik had de boeuff Bourgignon, die wij 's avonds zouden eten alvast voorbereid en opgezet.

Tussen de middag had ik met mijn lief geluncht, daarna zij weer aan het werk en ik de hond nog eens uitgelaten. Toen had ik nog ruim een uur over. Laat ik mijn sportfiets maar weer eens pakken een rondje fietsen.

Ik denk, dat ik zo'n 20 kilometer heb gefietst. Langs de Vreugderijkerwaard, waar ik al veel gelopen en gefietst heb. Na het heerlijke geslinger over de IJsseldijk, steek ik in 's-Heerenbroek over en dan fiets ik over de kaarsrechte Bisschopswetering de polder Mastenbroek in. Net als langs de IJssel hier ook ooievaars en veel zwaluwen die laag vliegend hun maaltijd verzamelen boven de sloten, hierin veel meerkoeten en zwanen met jongen. Op de drie kaarsrechte dijken, die je hebt tot je weer in Zwolle bent krijg ik altijd de neiging om te jakkeren, onderweg een paar keer gestopt voor een kiekje, langs de rand van de weg lag een doodgereden (eens mooie) haas, en daar is de Zwolse wijk Stadshagen al, gas er wat af en rustiger fietsend weer naar huis. Nog een kwartiertje tot drie uur, dan is mijn schat er weer, maar vast een pot thee zetten.

Meer over en vanuit Mastenbroek staat in onderstaande stukjes

Mastenbroek, tafeleenden

Mastenbroek, even fietsen

Teunisbloem

Eigenlijk vind ik het prachtige bloemen. Voor het eerst lette ik er bewust op jaren geleden op Schiermonnikoog. Het mooie is, dat de bloemen overdag een beetje dicht zitten en 's avonds bij zonsondergang open ploppen.

Jaren geprobeerd deze planten in onze tuin te krijgen. Een keer is het gelukt. Ik dacht nu is het klaar, die komen volgend jaar wel weer, maar nee. Verder zie ik ze overal, braakliggende terreinen, spoordijken, industrieterreinen tussen het vuil en dus in de duinen, maar niet bij ons in onze tuinen.

teunisbloem in een spoorberm

teunisbloem tegen een hek op een industrieterrein

Teunisbloem (Oenothera) is een geslacht van eenjarige, tweejarige en vaste planten uit de teunisbloemfamilie (Onagraceae). De soorten komen van nature voor in Zuid- en Noord-Amerika, maar zijn ondertussen ingeburgerd in vele landen. De Nederlandse naam teunisbloem is afgeleid van Sint Antonius van Padua, omdat de plant bloeit rond diens naamdag.

Het geslacht heeft gele bloemen met vier kroonbladen. De bloemen staan rechtop of schuin omhoog. De bloemen bezitten een kelkbuis. Hij bloeit van eind juni tot midden november. De zaden van de meeste soorten rijpen van augustus tot oktober. De zaaddoos bevat circa 200 zaadjes waaruit een kostbare olie wordt gewonnen. Veel soorten zijn nachtbloeiers en hebben de gewoonte de bloemen 's avonds in de schemering te openen. De knoppen ontvouwen zich in enkele minuten tot bloemen. De volgende dag verwelken ze, maar 's avonds gaan weer nieuwe bloemen open, zo wekenlang. Ze worden door nachtactieve insecten bestoven. 

De meeste soorten komen nog steeds voor in hun oorspronkelijke verspreidingsgebied in Midden- en Noord-Amerika. Van de in Europa ingevoerde soorten loopt de noordgrens van hun verspreidingsgebied tot in Finland. In de natuur zijn het vaak de eerste planten die nieuwe grond koloniseren. 

Feyenoord

De verhoudingen liggen in ons gezin als volgt, de favoriete club van mijn zoon is Feyenoord, die van mijn vrouw Feyenoord, die van mijn dochter PEC Zwolle en mijn favoriete club is Cambuur, maar met Feyenoord als goede tweede.

Vorig jaar zei mijn inmiddels volwassen zoon, 'weet je?  Ik geef mama een thuiswedstrijd van Feyenoord op haar verjaardag en als jij je eigen kaartje wil betalen kun je ook wel mee, dan gaan wij met zijn drieën.' Zo gezegd zo gedaan. Wij op 1 april 2018 met zijn drieën in de auto naar Rotterdam Zuid. Toen wij er aan kwamen, eerst nog even naar de Kentucky Fried Chicken, niet geweldig, om wat te eten, maar je hebt wat maagvulling.

Daarna naar het stadion, de supporterswinkel, maar bij een caravan naast het stadion kocht ik pas wat, een Feyenoordmuts voor op mijn kouwe kale kop. Naar binnen, wij waren al vroeg die 

zondagmiddag, maar kwamen ook van redelijk ver. Een bakje pleur, warming up bekijken van Feyenoord en Excelsior.

Half drie werd er afgetrapt, een leuk potje voetbal, een eenvoudige wedstrijd voor Feyenoord. In de 4de minuut scoorde Boëtius al 1-0 in de verre hoek voor Feyenoord. In de 27ste minuut kopt Toornstra de 2-0 binnen en Vilheina scoort 2 minuut voor de rust de 3-0 binnen, een comfortabele voorsprong voor Feyenoord.

In de 55ste minuut scoort Berghuis 4-0 en De Wijs van Excelsior scoort in de 76ste minuut in eigen goal 5-0. Een leuke middag, maar de wedstrijd is allang voorbij. Op de tribune aan de overkant begint publiek te volleyballen met een overgeschoten bal. Da's wel lachen.

Na afloop zijn wij snel de tribune weer af en rijden wij met een tevreden gevoel weer terug naar het Noordoosten van ons land.

IJsselmuiden, starten - lopen? Niet direct

Wij gingen weer eens een weekendje varen. Het was mei 2006, kinderen (11 en 12 jaar) mee.
Mijn vrouw schreef in het logboek van onze boot:

Wat heerlijk als je eindelijk weer mag varen….. toen starten, dat was ook een beproeving, want ik had het waterknopje van de pomp verkeerd laten staan en klaarblijkelijk neemt dat nogal wat stroom, want ik moest nogal wat bijgassen voor ie wou starten, maar gelukkig deed ie het. Weer een zucht van opluchting. Toen naar de kade bij huis gevaren, waar de hele familie me al op stond te wachten. Hoe de dag verder verliep, zal mijn man verder schrijven haha.

Wij stonden al klaar met tas, koffie, thee, en hond. Op naar de Spooldersluis. Daar werden wij samen met een Sneker huurbak snel geschut. Mooi weer eens op de IJssel varen, met zijn ruime zicht. In ruim anderhalf uur waren wij al in Kampen, op de steiger bij het treinstation.

Even inkopen bij de Aldi in IJsselmuiden gedaan en even aan de overkant in Kampen de stad in. Helaas was de bootlak die wij wilden hebben uitverkocht. Nou ja uitverkocht? De eigenaar van de scheepsartikelenwinkel had er de vorige week zijn gevel mee geschilderd.

De dames hadden nieuwe schoenen, slippers, de kinderen een Feyenoord- en een Ajax-beker en wij weer een krant en waterlijn plakband, maar die gebruiken wij pas aan het einde van het seizoen.

Wij zitten nu aan een Liebfraumilch en de rondvaartboot hier heeft een prachtig stoomorgel. Zo even Chinees halen in IJsselmuiden.

De maaltijd van Chinees ‘De Lange Muur’ in IJsselmuiden was niet zo goed en veel als wij gewend waren. Als wij hier weer eens Chinees halen, doen wij dat lekker in Kampen.

Na het eten heb ik de zeerailing nog even blauw overgelakt. Mijn zoon heeft nog even gevist. Hij had een grote boven, maar die ontsnapte toch op het laatste moment. Ook nog even Pictionary gespeeld. De andere 3 luieren nu even op onze riante kooi. Rond half 8 kwam de ‘stoomboot’ Succes weer aan en het stoomorgel speelde een prachtig deuntje ‘Take Five’.

De volgende ochtend…

Uitgeslapen tot ongeveer 9 uur. Dochter en zoon waren eerst nog wat onrustig, maar later waren zij weer de beste maatjes. Hij had meerdere keren beet met de werphengel, maar zat er ook een paar keer naast. Nu is zijn werplood op. Op het achterdek hebben wij koffie gedronken en daarna even IJsselmuiden doorgewandeld. Dat is niet echt een mooi dorp, sfeerloos.

Het is nu tegen drieën, de koffie en thee is weer klaar. Straks moeten wij helaas alweer terug varen.

Mijn vrouw pende weer verder…

Dat ging niet zonder slag of stoot, want bij het starten kreeg de motor alleen eerst een klik en verder totaal geen sjoege, ook alleen met de sleutel. Na wat aan de draden morrelen deed de startknop het en gaf die wat sjoege, maar te weinig om aan te slaan. Net of er te weinig stroom in de accu zat.

Nog een keertje geprobeerd en ja, gelukkig sloeg die aan. En als die eenmaal draait, dan is het goed. De kinderen waren wat onrustig tijdens het terugvaren. Ook hebben wij besloten 2 van de 4 barkrukken in de stuurhut naar huis te brengen, om wat meer ruimte in de stuurhut te maken.

Een lekker dagje met hier en daar wat hobbels.

Zwolle, even geen trein

11-7-2019

Ik ga gemiddeld vier keer per week met de trein naar mijn werk, een uurtje treinen verderop. 's Ochtends vertrek ik dan voor de ochtendspits met de trein vanuit Zwolle.

Vlak voor mijn zomervakantie gaat het dan vaak voor een of twee, dit jaar weer twee weken anders. Nu zit ik weer midden in zo'n periode. Er gaan twee weken geen treinen van Zwolle richting Amersfoort. De sporen, wisselstraten en dergelijke worden allemaal vervangen.

Zo erg is het niet. Het doorbreekt de sleur even als het niet zo lang duurt. 's Ochtends even door de stationstunnel lopen naar het Lübeckplein en daar staat het vervangend busvervoer al klaar.
Instappen, de chauffeur heeft Sky radio zacht aan staan. Het is best wel geinig om voor het eerst in jaren een nummer als Living On My Own van Freddie Mercury weer eens te horen.

Nog geen kwartier later, worden wij bij het perron in 't Harde afgezet en kunnen wij verder met de intercity trein. Soms ben ik dezelfde tijd op mijn bestemming, soms een half uurtje later.
Terug doet de bus er in de avondspits iets langer over, maar meer dan twintig minuten later dan normaal ben ik nog niet thuis geweest. Prima wat mij betreft!

Nog een weekje deels bussen naar mijn werk en dan is alles weer als vanouds over bij Zwolle vernieuwde sporen.

Meer over en vanuit Zwolle staat in onderstaande stukjes

Zwolle, even geen trein

Zwolle, oehoe en andere natuur

Zwolle, Milligerplas even fietsen

Zwolle, de vliegende rat

Medinella

Een paar maanden kochten wij in het tuincentrum een prachtige medinella magnifica. Een hele tijd staat ie al prachtig te bloeien in  onze kamer. De laatste tijd lijkt ie wat uitgebloeid (zie foto) te raken.
Ik heb begrepen, dat wij hem daarna een paar weken 'droog' moeten laten staan en vervolgens weer water geven en dat gaat ie weer bloeien.

Nou zat ik vorige week digitaal door wat oudere foto's te bladeren en toen kwam ik deze foto van een meters hoge medinella uit Burgers' Bush tegen. Toen ik de foto maakte waar deze op stond, wist ik nog helemaal niet wat dit was.

Medinilla magnifica is een plant uit de familie Melastomataceae. Het is een vrij brede, tot 3 meter hoge struik met vierkantige tot gevleugelde twijgen, die op de knopen borstelig behaard zijn. De bladeren zijn tegenoverstaand, stevig, leerachtig, zittend met een hartvormige basis, 20-30 cm lang en eirond met een korte punt. Het blad heeft boogvormige nerven, die aan de onderkant sterk uitspringen.

De bloemen groeien in tot 50 cm lange pluimen met daarboven tot 20 cm lange, eironde, roze schutbladen, die eerst de pluimen geheel omhullen en later afstaan. De individuele bloemen zijn tot 2,5 cm groot en roze, rood of violet van kleur. Ze bestaan uit een bekervormige kelk, vijf kroonbladeren en tien meeldraden die twee gele verdikkingen en één bleeklila helmknop dragen. De vruchten zijn violette, circa 1 cm grote, vlezige bessen waaraan aan het einde ringvormige resten van de kelk blijven behouden.

Medinilla magnifica komt van de Filipijnen. Daar is het een epifyt die in vorktakken van grote bomen groeit en vaak zo hoog dat hij vanaf de grond nauwelijks is te zien. 

Medinilla magnifica wordt in de tropen vaak als kuipplant gekweekt. Hier wordt de soort als kamerplant aangeboden. Meestal krijgt de soort als kamerplant echter te weinig licht en de relatieve luchtvochtigheid is in kamers vaak te laag. In een broeikas gedijt ie beter. 

Hamburger SV - Bayer '05 Uerdingen

Voor het tweede achtereenvolgende jaar hadden wij in oktober een excursie reisje van drie dagen naar West-Duitsland. Hadden wij het jaar ervoor Bremen bezocht en ook een voetbalwedstrijd van Werder Bremen. In het laatste weekend van 1984 gingen wij naar Hamburg inclusief een thuiswedstrijd van HSV Hamburg.

's Middags vertrokken wij met een touringcar vanuit Groningen naar Hamburg. Tegen de avond checkten wij in in een jeugdherberg nabij de Reeperbahn. Die gingen wij nog niet op. De avond begon met een rondvaart over het Alstermeer. Overigens veel hebben wij niet gezien. Het was donker.

Na dit verplichte nummer, toch nog lekker even met een groepje op stap geweest. Rondkijken op de Reeperbahn, Bierhal, veel Japanners, peepshows, wij Nederlanders behalve bier alleen maar kijken, niks kopen. De laatste biertjes die avond dronken wij een eind verderop in een havencafé, ver van deze drukte.

Overdag besteedden wij ook aan verplichte nummers, diverse leerzame excursies, heel veel is mij hiervan niet bij gebleven. De middag voor vertrek nog even naar een potje voetbal. Bezochten wij het jaar ervoor ook nog de kantoren van de club Werder Bremen voor de wedstrijd. Nu gingen wij alleen voor het voetbal. Net als het jaar ervoor een staanplaats, hoog in de curve. Het Volksparkstadion had toen nog een grote atletiekbaan om het wedstrijdveld.

De legendarische Ernst Happel, die HSV Hamburg en eerder ook Feyenoord mede een Europacup bezorgde, was toen nog trainer. De sfeer was gezellig maar anders dan tegenwoordig in de Bundesliga, er waren nog geen 20.000 toeschouwers in het grote stadion.

Pas in de 76ste minuut werd er gescoord, 1-0 door Wolfgang Rolff. HSV had de buit nog niet binnen. In de laatste minuut scoorde Dietmar Klinger de gelijkmaker.

Een leuke excursiereisje was weer voorbij. Terloops had ik behalve veel bier nog wat sociale vaardigheidspunten gescoord. Leuk tripje.

Kameel

In Nederland heeft een kameel twee bulten, heeft ie een bult, dan noemen wij hem in Nederland dromedaris in tegenstelling tot de Amerikanen, die het schip der woestijn met zijn ene bult ook een kameel (camel, zie ook Camel Rock) noemt.

In 2007 traden er kamelen op in Circus Solero in Assen, wij waren er getuige van op een avond in juli. Zo moeilijk is het niet om in Nederland kamelen te treffen, ook in veel dierentuinen, bijvoorbeeld in Amersfoort lopen zij rond.

kamelen in circus Solero

De kameel (Camelus ferus bactrianus) is een evenhoevig zoogdier uit de familie der kameelachtigen. De kameel verschilt van de dromedaris door het aantal bulten op de rug. De dromedaris een, de kameel twee. Vanouds kan kameel op beide soorten van het geslacht Camelus slaan. Het woord komt uit het Arabisch en men bedoelde er oorspronkelijk zelfs vooral de dromedaris mee: de tweebultige kameel wordt in de Arabische wereld niet gehouden. 

Kamelen kunnen wekenlang zonder drinken in leven blijven. Ze verliezen erg weinig water, onder andere doordat ze pas gaan zweten op het moment dat hun lichaamstemperatuur boven de 40 °C komt. De nieren zijn in staat om veel water uit de voorurine in het bloed terug te nemen. Ook kunnen ze grote uitdroging moeiteloos doorstaan. Als een kameel drinkt, drinkt hij bijzonder veel, meer dan 100 liter achter elkaar, tot 60 liter per minuut. In de bulten wordt vet opgeslagen, dat dient als energiereserve bij voedselgebrek. Als de bulten niet worden aangesproken, staan ze rechtop. Bij voedselschaarste, wanneer de kameel teert op het vet in de bult, gaan de bulten naar een kant hangen. De dikke vacht beschermt de dieren zowel tegen extreme hitte als extreme kou.

Kamelen zijn telgangers, en kunnen voor korte tijd vijfentwintig kilometer per uur rennen en dertig tot veertig kilometer per dag lopen. De eeltkussens onder de poten beschermen de kamelen tegen het hete zand.

Kamelen kunnen tot twee meter hoog worden en vijfhonderd tot zevenhonderd kilogram zwaar. Dit in tegenstelling tot de dromedaris, die lichter, maar hoger wordt. Dit is een aanpassing aan de koudere woestijnen van Centraal-Azië, waar 's winters de temperatuur behoorlijk kan dalen tot ver onder het vriespunt. 's Winters hebben de dieren een dikke vacht, die in de lente wordt geruid. Hierbij vallen grote plukken haar in één keer uit. Kamelen en dromedarissen hebben afsluitbare neusgaten. Dit heeft als voordeel dat er geen zand in kan komen.

Zoutkamp, paling

Zelf ben ik nooit zo'n visser geweest, een enkele keer toen ik nog een kleine jongen was. Later mijn zoon wel 's geholpen met zijn vangst van de haak te halen. Verder niet. Mijn zwager is wel een echte visser. Toen ie jaren geleden eens een paar dagen met onze boot mee was heeft mijn zoon, dankzij zijn hulp nog eens een mooie paling in Zoutkamp gevangen.

Gerookte paling is trouwens erg lekker. Dit palinkje is trouwens gewoon weer gaan zwemmen toen ie bevrijd was.

De paling, of aal  (Anguilla anguilla), is een straalvinnige trekvis die behoort tot de familie echte palingen (Anguillidae). De bruin tot grijsachtig gekleurde aal heeft een zeer langwerpig lichaam dat meer dan een meter lang kan worden. Door de karakteristieke lichaamsbouw, lage rugkam en nauwelijks zichtbare schubben is deze gemakkelijk van andere vissen te onderscheiden. Paling komt voor in grote delen van Europa en noordelijk Afrika en is een bewoner van wateren met modderbodems. Overdag wordt er geschuild en 's nachts gejaagd op kleine ongewervelde waterdieren zoals waterpissebedden en aasgarnalen en/of kleine vissen. 

De meeste palingen bereiken tussen 5 en 15 jaar verblijf in het zoete water, bij voldoende voedselaanbod, het schieraalstadium en trekken dan terug naar de paaigronden. De paling is een zogenaamde katadrome vis die opgroeit in zoet of brak water en zich voortplant in de Sargassozee op grote diepte. De larven trekken geholpen door de Golfstroom naar Europa.

Meer over en vanuit Zoutkamp staat in onderstaande stukjes

Zoutkamp, gedoe met het koelsysteem

Zoutkamp, paling

Van Zoutkamp naar Gerkesklooster

Onze vaarvakanties in Nederland

Het was juli 2007 wij waren met zijn vieren op vakantie. Wij waren al van Overijssel via o.a. Havelte, Dieverbrug, Smilde, Assen en Groningen, Garnwerd naar Zoutkamp gevaren. Vanaf Garnwerd varen mijn zwager en schoonzus ook 3 nachten mee en zijn wij dus met zijn zessen op onze boot.

Juli 2007

Zaterdagmorgen al vroeg een telefoontje, mijn opoe was op 98-jarige leeftijd overleden. Ze lag al een paar dagen in coma. Donderdag moeten wij naar de crematie. Gelukkig kunnen wij er met onze boot komen voor die tijd. Mijn zoon werd naar de boeg geroepen door mijn zwager. Ze hadden de avond ervoor een lijntje uitgezet en jaar hoor in zijn pyjama haalde hij op de boeg van onze boot een paling op. Die ochtend voeren wij via de Lauwers naar Visvliet. Door de kleine Friese sluis en dan kronkelend over de Lauwers. Bij Pieterzijl zelf de brug bedienen met een sleutel, die wij vervolgens bij kruidenier De Wind in Visvliet weer inleverden. Daar kochten we wat spulletjes. Daarna besloten wij toch nog een stukje verder te varen, zo lang waren wij nog niet onderweg. Uiteindelijk meerden wij af aan een lange steiger in Gerkesklooster.

De helft van ons heeft daar de hele middag en avond gevist en van alles gevangen, maar niet opgegeten. Aan de rode picknick tafel op de kant hebben wij macaretti gegeten. Lekker!

Er werd daarna weer tot middernacht gevist.

Er werd weer een paling gevangen in Gerkesklooster

Wij hadden dat jaar een kleine boot op sleeptouw mee. Mijn vrouw en ik hebben hierin 's avonds nog even door de tweelingdorpjes Gerkesklooster en Stroobos geroeid.

Moe maar voldaan gingen wij die nacht allemaal weer op de kooi.

's Nachts regende het.

Pasen in Meppel

Onze vaarvakanties in Nederland

April 2006 Pasen in Meppel

Met zijn vieren zijn wij een Paasweekend eropuit met onze boot. Dit lange weekend brengen wij vooral in Meppel door.

In ons logboek staat het volgende

De eerste dag beleefde mijn dochter van 12 als volgt:

We hebben vandaag ons eerste boottochtje dit jaar gevaren. Het is heel gezellig in Meppel. Eerst gingen we winkelen we hebben veel lol gehad en ook veel gekocht kleren parfum brood eten schoenen beltegoed en jackpot. We hebben wat gedronken en gegeten en ook gekocht uiteraard papa is nu het eten aan het maken het ruikt heel lekker, morgen gaan we koekjes bakken.

Mijn vrouw is over deze zaterdag weer iets langer van stof:

Vanmorgen in alle vroegte zijn …dochter… en ik naar de boot gelopen en hebben we samen de boot uit de box gevaren. Daarna even doorgevaren naar de jachthaven ernaast om water te tanken. Daarna zijn wij naar huis gevaren waar we de laatste spullen ingeladen hebben en de hond en de kat ook meegenomen. Toen de mannen uit het voetballen kwamen konden wij gelijk weg. …mijn man… mocht dit voor zijn rekening nemen na al onze voorbereidingen.

Ik ga verder in het logboek:

Onderweg vlak voor Meppel zaten de ooievaars alweer op hun paal. Doordat het nog heerlijk rustig op het water is konden wij onderweg heerlijk om ons heen kijken. Er was nog plek zat langs de kade in Meppel, dus hoefden wij niet in een box en zitten wij nog dichter bij de stad.

’s Avonds na de laatste ronde met de hond, nog even lekker met zijn 4-tjes geëzeld. Tegen half 12 het tweede stroommuntje pas en de kachel draait inmiddels op volle toeren. En we binne al aardig wurg van de lange dag.

16 april 2006 1e Paasdag

Ik schrijf:

Vanmorgen lekker uitgeslapen achter ons nieuwe gordijn. Daarna lekker ontbeten met een eitje, harde puntjes en spijs-krentenbrood. Daarna rustig nog wat in de nog vochtige boot rondgehangen, gelezen en gepuzzeld. Buiten miezerde het toch. Na de koffie en thee klaarde het op en was het tijd voor een eindje kuieren door Meppel. Nu ’s niet door de binnenstad maar langs de randen.

Na tweeën ben ik gaan trimmen. Meppel uit richting Rogat. Beslist geen leuke aanlegplaats voor de boot, terug langs een gehucht met de naam Broekhuizen door een oud kilometers lang klinkerweggetje met beukenbomen langs beide kanten. In de wijk Oosterboer kwam ik Meppel weer binnen. Toen weer terug naar de  boot. De rest had ook niet stilgezeten. … mijn zoon… had gelego’d, gevist en gebald. …Mijn dochter… had een 2 ½ cm dik boek van mijn zoon uitgelezen.  … mijn vrouw… had de deur aan bakboordzijde blauw gelakt. Met zijn 3-en hebben ze muffins gebakken en de zon schijnt nog steeds.

Mijn zoon beleefde eerste Paasdag zo:

Vandaag gingen we cakes bakken die waren erg lekker. We hebben ook gevoetbald. Ik heb met 11-9 gewonnen. Papa was dus erg slecht. En we hebben een spel bedacht we moesten muntjes in een rolletje plakband wippen.

2e Paasdag

Ik schrijf:

Vandaag eerst weer lekker uitgeslapen. Het was ’s ochtends beter /  droger dan gisteren. 

Mijn vrouw maakt het af:

Eerst even wat zakelijke dingen gedaan als het wc’tje legen, die zat overigens behoorlijk vol. Daarna koffie en thee gezet. De boel even gezogen, de huishoudtaken. En toen motor gestart en weg gevaren. … mijn man… was vandaag de kapitein van …onze boot… en bracht ons keurig naar de kant met de thuiskomst. Hij heeft overigens het hele stuk gevaren. Nu even opruimen en straks afsluiten en dan is zo’n weekend zomaar weer om helaas.

Het was Heerlijk!

Pasen is het belangrijkste christelijke feest in het liturgische jaar, volgend op de Goede Week. Christenen vieren deze dag vanuit hun geloof dat Jezus opgestaan is uit de dood, op de derde dag na zijn kruisiging.