Oliebollen

Kerst is een kleine week achter de rug en al jarenlang bakken wij als echte Nederlanders oliebollen met oudjaar. Volgens mij wordt dit buiten Nederland en België nergens gedaan met oud en nieuw.

Ooit begonnen wij in ons eerste huis op een ouderwetse bk-pan op het vuur, later in de elektrische frituur en tegenwoordig, laten wij het al jaren aan onze dochter over.

Verder eet je die dingen het hele jaar niet meer behalve eens uit een kraam als je een keer op een kermis komt, maar dan vervreet je jezelf er niet aan, want, dan heb je een zakje of eentje en geen tientallen.

Fijne dag allemaal! En straks een gelukkig nieuwjaar!

Vier jaar later...

Buiten oliebollen bakken.

Heerde, Ossenberg

Ja, zoals ik gisteren al schreef, het is heerlijk even kuieren met de hond bij Heerde in het bos bijvoorbeeld bij de Ossenberg, eerst een stuk over de meestal natte onverharde paden, waar onze hond door de ondergelopen schuttersputjes waadt, en daarna het rondje over de heide en over de 27 meter hoge Ossenberg heen waar je een aardig uitzicht hebt over de heide. Na een lekkere wandeling weer naar huis voor een lekkere bak sterke koffie

Zicht over de hei naar de top van de Ossenberg en de stal

meer dood hout (berk) op de Ossenberg

Berk

Als wij vrij zijn en wij hebben extra tijd, om onze hond uit te laten, dan rijden wij vaak naar een plekje wat verder van huis om te wandelen. Vaak is dat bij Hattem, of Heerde, of nabij de Roggebotsluis tussen Kampen en Dronten.

Bij deze plaatsen zijn meerdere plekken, om te gaan wandelen, in Hattem achter de jachthaven, bij de Leemkule, of in Heerde bij de Dellen, Renderklippen, of Ossenberg.

Afgelopen maand zijn wij alweer 2 keer bij de Ossenberg net naast de snelweg geweest. Heerlijk rondje door bos, over een stukje hei en over de heuvel, uitzichten als een Bob Ross schilderij.

En soms zie je een mooi stukje dood hout, zoals van deze berk.

Ruwe berk of Betula pendula is een in Nederland zeer veel voorkomende boomsoort die te vinden is in alle loofbossen op voedselarme bodem. Het is een opvallende boom, vaak alleenstaand, op heidevelden. Kenmerkend zijn de wat ruw aanvoelende twijgen, de oudere takken en stam die een witte bast dragen, de eirond-ruitvormige bladeren, met een dubbel gezaagde rand. De bast verweert later in grove horizontale en verticale, donkere banden. Gelijk met de bladeren begint de bloei van de katjes, waarvan de mannelijke hangende de meest opvallende zijn. Deze vallen na de bloei snel af. De vrouwelijke katjes zijn eerst veel kleiner, staan rechtop en gaan pas na de vruchtzetting hangen.

De eerste winterdagen

Eergisteren en vooral gisteren 2 december was echt een winterdag. Omhuizen door alle rijp uit de vochtige lucht was alles wit. Dat duurde bijna de hele dag.

Een wandelingetje met de hond geeft alles toch weer een heel ander aanzien, dan een paar dagen eerder of nu, nu het weer duidelijk boven nul is.

Vergelijk dit slootje met lisdoddes eens met hoe het afgelopen zomer was.

Later die dag naar het voetbalveld een wedstrijdje kijken. Zelfs dat heeft wel wat onder de winterse omstandigheden. Ja je staat te blauwbekken langs de lijn en krijg koude tenen. Capuchon op, de berijpte bomen op de achtergrond. Spelers voelen sneller pijntjes, dat is minder leuk. 

Maar die winterse dagen, ik houd er wel van. Tijd van boerenkool, snert, schaatsen en warme chocolademelk.

De (afhaal)Chinees

Goh als wij die niet hadden, het Chinees-Indisch restaurant.

Vaak is het niet de eerste keus als je eens romantisch of gezellig uit eten wilt gaan.

Er is echter geen zaak waar wij zo vaak wat eten, of halen als bij een Chinees.

Meestal is het gewoon afhaalchinees. Wanneer wij allemaal een lange werkdag hebben gehad, is niets zo gemakkelijk dan uit je werk naar huis nog even langs de Chinees te fietsen voor een maandmenu, afhaalmenu, of een combinatierestaurant. Overal waar wij wonen of hebben gewoond, op vele plaatsen waar wij op vakantie zijn geweest hebben wij hem bezocht. Bijna overal hebben zij nog dezelfde sfeer als in mijn kindertijd in de vorige eeuw, de kitscherige versiering, Boeddhabeelden, schilderijen met heilige ibissen, een groot aquarium en de typische Chinese muziek op de achtergrond. Kwaliteit van het eten varieert, van matig tot best goed, maar je krijgt altijd meer dan genoeg.

Mooie dingen hebben wij er beleefd, zoals:

In Zwolle hoorde ik eens terwijl ik zat te wachten op mij witte draagtasje met nasi, babi pangang, ko yo loek, loempia's en tjap tjoy, een man tegen zijn maat zeggen. 'ik ben vorig jaar een maand in China geweest en ik heb er geen enkele keer dit soort muziek gehoord.

Heel lang geleden een keer bij de veekeuringsdag in Workum op de laatste woensdag van september gingen wij eten laat in de middag, met al wat bier op. Een groep jongens die net klaar was. "Moeten jullie dit hebben, hebben wij over". Al het vlees was op, de meeste rijst en bami ook. Maar de vracht Atjar bij hun maal hadden ze onaangeroerd gelaten.

Die atjar doet mij weer aan mij diensttijd denken, nog langer geleden. Als er nasi was aten wij altijd in de manschappenkantine, daar namen wij vrachten atjar tjampoer bij, best lekker. Als er kool op het menu stond, aten wij niet in de manschappenkantine, die kookten ze daar helemaal suf, dan gingen wij bij de Chinees eten.

Wij waren ook al eens in Chinatown New York, maar... niet gegeten daar.

Ook bij het weekendje weg in de herfstvakantie  zondag 29-10-2017 konden wij het niet laten en haalden wij een maaltijd op bij de Chinees in Beekbergen.

Meer over en vanuit Beekbergen staat in onderstaand stukje

Beekbergen, de (afhaal)Chinees

Beekbergen, laatste stop