Wij hadden al heel lang dezelfde eetttafel in de woonkamer, ooit eens gekocht bij Möbell in Soesterberg.
Het mooie was er inmiddels af. Wij hadden het samen ook al eens over een nieuwe gehad.
Ik had een lange werkdag achter de rug. Na mijn werk was de intercity trein uit Utrecht al vlak bij Amersfoort, toen ie net verder kon. De trein stond een 20 minuten stil en er werd besloten terug te keren naar Utrecht Centraal. Het eerste uur vertraging heb je dan al te pakken. Op Utrecht Centraal besloot ik toen maar via Amsterdam Zuid en daarna door Flevoland terug naar Zwolle te rijden. Twee uur vertraging.
Ik was uiteindelijk ’s avonds acht uur thuis, mijn vrouw en dochter hadden gewacht met eten, lief he?
De nieuwe beige gordijnen voor de dubbele deuren naar de tuin waren gekomen, wat hangen ze mooi. Wat een verschil met die meer dan 20 jaar oude bijna zwarte. Ik aan tafel, mijn dochter begon wat te lachen en lachte verder. ‘Wat zit je toch te lachen?’ zei ik. ‘Nee niks ‘zei mijn dochter. Mijn zoon had ook ’s avonds nog gewerkt en kwam nu ook thuis. Konden wij ’s avonds laat toch nog met zijn vieren eten. Gezellig. ‘Mooie tafel’ zei mijn zoon. Shit, ik zit al een hele tijd aan een nieuwe tafel, zonder dat ik dat door had. Ja het blad is ook wit net als die oude, maar verder is alles anders, scherpere hoeken, minder glad tafelblad, witte en geen zwarte poten, langer en breder dan de oude. Met een naad, want in lengte verstelbaar. Ja een prachtige tafel en ik zag het niet eens, ziende blind, na een lange dag. Mijn vrouw en dochter hadden die gekocht bij de Ikea en in elkaar gezet. Daarom, dat mijn dochter ook zo zat te lachen.
Je kan er overigens prima op rummikub spelen, hebben wij al gemerkt en meer ruimte voor de spullen bij het eten. Ja onze woonkamer wordt steeds mooier!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank voor je reactie!
Een groet van Zwerver