Lemelerberg, stobbezwammetje

Als je in het najaar in het bos en vooral in een vochtig bos loopt, zie je talloze paddenstoelen, zo kwamen wij vorig maand op de Lemelerberg vele stobbezwammetjes tegen.

Het stobbezwammetje (Kuehneromyces mutabilis) is een eetbare paddenstoel uit de familie Strophariaceae. Alleen de hoed wordt gegeten. De gladde hoed is gewelfd tot uitgespreid bultig en de kleur kaneel- tot oranjebruin. Bij het opdrogen wordt het centrum bleekkleurig en de rand gestreept. De hoed heeft een doorsnede van 3-8 cm. Het vlees van de hoed is wit-bruinachtig en smaakt wat bitter, radijsachtig. De lamellen aan de onderkant van de hoed zijn bleek en bij het ouder worden kaneelbruin. De 3-8 cm lange en 5-9 mm brede steel van de paddenstoel heeft een gelige steeltop en een zwartbruine basis. Op de steel zit een afstaande ring, het overblijfsel van het velum. Onder de ring is de steel schilferig, daarboven glad. De paddenstoel ruikt zoetig. De paddenstoel is in Nederland zeer algemeen en groeit in dichte groepen op stobben en stronken van eik, els, berk en wilg.

Lemele, even naar de Lemelerberg

Woensdag 14 oktober 2020, wij hebben de camper allang weer ingeleverd, maar deze week nog wel vakantie. Wij zijn eigenlijk ook precies op tijd geweest. Zowel in Nederland als in Duitsland worden de mogelijkheden tot recreëren weer steeds beperkter. Gisteren hebben Rutte en De Jong weer hun twee wekelijkse spreekbeurt gehouden en morgen gaat de horeca weer dicht.

Vandaag genieten wij er nog lekker van. Wij rijden een mooie route binnendoor van Zwolle naar de Lemelerberg. De hond hebben wij vanzelfsprekend mee. Zij ligt in haar eigen gordeltje op de achterbank. Er zijn meer mensen op het idee gekomen deze morgen de natuur in te gaan. Maakt niet uit. Wij lopen niet de standaard route maar lopen iets verder over de ruigere paden richting Archemerberg en dan linksaf over de heide weer terug. Even zitten bij een bankje en van de omgeving genieten. Er groeien in deze omgeving nog mooie oude jeneverbessen en er staan vele mooie paddenstoelen, o.a. vliegenzwammen en stobbezwammen.

Lemelerberg

Lemelerberg

Vliegenzwam

Stobbezwammen

Op de terugweg speelde onze Mechelaar pup van 4 maanden nog even met een veel grotere en zwaardere hond. Van dat stel had de vrouw de hond vast aan de riem. Maar helaas op een gegeven moment trok haar hond haar omver, jas vies, wij weer verder.

Na een uur wandelen kwamen wij bij het restaurant vlakbij de parkeerplaatsen. Hier stond een mooie tent over het terras. Gelukkig waren zij vandaag nog wel open. Wij genoten hier beiden van een heerlijke apfelstrudel met slagroom en een grote koffie. Ook het meisje dat ons bediende vond het maar gek, dat zij morgen weer dicht moesten. Kijk toch zelf. Ruimte zat voor een ieder om hier even wat te eten of te drinken.

Terras op de Lemelerberg

Blauwhuis, wereldrecord dakblazen

Zaterdag 12 september 1987

Vandaag gaan een maat van mij, waarmee ik ook geregeld een concert bezoek en ik naar het wereldrecord dakblazen in Blauwhuis. Vanaf de camping waar wij de weekenden doorbrengen probeerden wij een lift te krijgen naar het dorpje in de buurt van Bolsward. Dit lukte prima. Wij kregen bij Workum een lift van een vrouw in een Fiat Panda. Paste best. Wij achterin. Zij hoefden niet naar Blauwhuis, maar zetten ons voorbij Tjerkwerd uit de auto.

Via de dijk liepen wij naar Blauwhuis en de  Blauhúster Dakkapel zat er al te spelen. Niet zoals eerder (1972 voor mijn tijd) op het dak van het bejaardenhuis, maar op een speciaal op een plein in het dorp aangelegd plein. Als Fries had ik deze kapel natuurlijk al veel vaker zien en horen spelen, zoals  bij schaatswedstrijden op het Thialf en in de Frieslandhal bij de feesten na de Elfstedentocht van 1985.

Rond het dak waar de Blauhúster Dakkapel zat te blazen was een mooi terras waar wij lekker een pilsje konden drinken en genieten van dit evenement. Doede Bleeker liep langs de tafeltjes om door de Blauhúster Dakkapel te spelen stukjes te verkopen aan de tafeltjes.

Toen zij dan eindelijk na vele uren spelen het wereldrecord aan diggelen hadden gespeeld. Kwam de band Wildpower op een podium in een vrachtwagentruck aangereden, om vervolgens ‘Kom Van Dat Dak Af Te Spelen’.

Liftend, hoe precies weet ik niet meer, kwamen wij ook weer thuis.

Blauhúster Dakkapel en Doede Bleeker op Spotify Playlist Radio Omhuizen.

Dangast, vuurtoren molenfeuer

Bij het haventje van Dangast, waar wij op 8 en 9 oktober waren bevindt zich een bijzonder 12 meter hoog vuurtorentje met een bijzondere geschiedenis.

Vuurtorentje (Molenfeuer) in de haven van Dangast

Dit torentje diende in het verleden als havenlicht in het naburige Willemshaven. Anton Tapken, kapitein van het excursieschip Etta von Dangast in Dangast, nam de vuurtoren over voor een symbolische prijs van één euro en verscheepte dit torentje naar het haventje van Dangast. Ontmanteld in november 2005 en herbouwd  als maritiem monument in de haven van Dangast. 's Nachts vind je dit donkere torentje niet meer terug. Het is buiten werking.

Protesten tegen deze verhuizing kwamen van de "verraste" bevolking van Willemshaven, die de toren nu zelf ter plaatse had willen hebben. Een waarheidsgetrouwe replica werd in zeer korte tijd ter plaatse gebouwd en in het najaar van 2006 ingewijd. De replica kreeg extra dunne steunbalken, die hem onderscheiden van het origineel. Nu zijn er dus 2.

Vuurtorentje (Molenfeuer) in de haven van Dangast

Waddennatuur aan de Jadeboezem:

De kluut

Naar Parkpop

Zondag 29 juni 1986 was een heel leuke vakantiedag.

Ik zat al een paar weken op de camping in Workum, waar ik ook mijn vakantiewerk had toen ik op 29 juni 1986 met de trein naar het Parkpop festival in Den Haag ging met een maat van de camping. Den Haag kenden wij nog niet goed. Wij startten lopend richting Zuiderpark, maar al gauw stapten wij in een tram richting Zuiderpark. Heen en ook terug was die stampvol. Wij hebben er op twee podia Tröckener Kecks (gedeeltelijk), Kissing the Pink, I’ve Got The Bullets (gedeeltelijk), Ten Ten, Bangles (gedeeltelijk), The Frankie Miller Band, en Madness gezien.

Ja bij de Bangles liepen wij weg, omdat van het podium ernaast een veel beter geluid kwam toen Frankie Miller begon, dat werd toch wel een heel goed concert. Madness had ik altijd al eens willen zien en was ook heel leuk. Op de terugweg haalden wij nog een vette hap bij een Mac.

Het was mooi weer, in de trein verwisselden wij onze korte weer voor een lange broek en terug naar Leeuwarden kreeg ik van het station nog een lift op de fiets van ene Petra die met een vriendin ook in de trein zat.

Links bij de artiesten naar Spotify afspeellijst Radio Omhuizen, waarop deze artiesten ook te beluisteren zijn.

Glückstadt, vuurtorens

Op 7 oktober waren wij met onze camper onderweg vanuit het noorden van Duitsland weer naar huis. Ten noorden van Hamburg staken wij de Elbe over met de pont die vaart tussen Glückstadt op de oostelijke oever en Wischhafen waar wij overnachtten op de westelijke Elbe-oever. Tussen Hamburg en de monding in de Waddenzee is de Elbe een machtig brede druk bevaren getijdenrivier. 

Langs de Elbe staan dan ook een aantal vuurtorens die de scheepvaart van en naar de op een na grootste zeehaven Hamburg begeleid. Twee er van staan op het grondgebied van Glückstadt, waar wij de pont pakten, het Unterfeuer en het hoger en dichter bij de stad gelegen Oberfeuer.

Unterfeuer

Bouwjaar 1937, hoogte 17 meter, lichthoogte 15 meter, karakter Iso W 8s.

Oberfeuer

Bouwjaar 1937, hoogte 33 meter, lichthoogte 30 meter, karakter Iso W 8s.

Arngast, vuurtoren

De tweede dag in Dangast was het beter weer, dan de dag er voor. Dat betekende ook, dat je wat beter over zee kon kijken. Vanaf het haventje vlak bij de camper was de marinestad Willemshaven goed te zien en bij het strand verderop de rood-wit-rode vuurtoren op de zandbank Arngast. Zomers kun je met de rondvaartboot Etta von Dangast tochten over de Jadeboezem maken o.a. zeehonden zien en rond deze vuurtoren varen. Wij waren hier dus op 8 en 9 oktober en bleven op de wal.

Arngast in de ochtendnevel

De vuurtoren Arngast ligt op de gelijknamige zandbank midden in de Jadeboezem. Hij werd in 1909-1910 gebouwd voor de aansturing van Wilhelmshaven en voor oriëntatie in de Jadeboezem. Bovendien fungeert de vuurtoren ook als oriëntatie in de vaarwateren (ton- en prikkenwegen) naar Varel en Dangast. Na het aanbrengen van 112 zware houten palen (elk ongeveer 8 meter lang en 30 cm in diameter) werd de 36 meter hoge en aan de basis 8,5 meter brede stalen constructie opgericht. Het gebouw werd in 2003 in het register van cultuurmonumenten opgenomen. De toren is in bedrijf. In 1968 werd de vuurtoren van een onderzeese kabel voorzien voor de levering van stroom en volledig geautomatiseerd en als onderdeel van de vuurtorenketen op de Noordzee geïntegreerd. De laatste vuurtorenwachter ging toen met pensioen. 

Kluut

Op 8 oktober 2020 waren wij met een gehuurd campertje in het Duitse kust- en badplaatsje Dangast aangekomen. Het is dan hartstikke leuk om ook even langs het strand te lopen, zelfs, of misschien wel vooral met miezerig weer. Op het zompige wad van de Jadeboezem foerageerden een paar mooie kluten.

De kluut, toch een vogel die je niet elke dag ziet.

Kluten op het wad bij Dangast

De kluut (Recurvirostra avosetta) is een vogel uit de familie van kluten. De kluut heeft een wit verenkleed met een scherpe zwarte tekening op kruin en nek. Ze hebben een opvallende omhooggebogen, zwarte snavel en lange blauwgrijze poten. Rug en vleugels bevatten zwarte strepen. Jonge vogels hebben een bruinige tekening op bovenzijde. In vlucht steken poten voorbij de staart uit. De lichaamslengte bedraagt 42 tot 45 cm en het gewicht 225 tot 400 gram. 

De vogel foerageert lopend in modder en ondiep water met heen en weer zwaaiende bewegingen van de kop en  de kluut kan goed zwemmen. Ze Broeden in kolonies, op zanderige vlaktes, moerassige weilanden, opspuitterreinen, meestal nabij water (ook brak en zout). Kluten zijn erg territoriaal ingesteld en agressief tegen indringers. Het voedsel bestaat uit zoetwaterplankton, kreeftjes, slakken, enz. Het is een groepsvogel. Het nest bevindt zich op de grond in een kuiltje, versierd met schelpen en grasstengels. 

Het legsel bestaat uit 4 zandkleurige of grijsgroene eieren met donkere vlekken. In Nederland is de kluut tijdens het broedseizoen aanwezig voornamelijk langs de watergebieden zoals het Lauwersmeer. Deze steltloper overwintert langs de kust van de Middellandse Zee en de Atlantische kust van Frankrijk en Portugal.

't Harde, camper terug

Met de camper naar de Harz, 13e dag samen met onze pup op vakantie, 10 oktober 

De boodschappen waren gehaald bij de Lidl in Weener en vervolgens rijden wij over de snelweg naar huis.

Eerst naar het zuiden richting Emmen, daar de grens over en over de A28 via Meppel ben je ook zo weer in Zwolle. Zo'n laatste rit is niet het spannendst en het was vooral in Duitsland niet druk op de weg. Het meest opmerkelijkst wat ik heb gezien, is dat er nabij Emmen een aantal zebra's tussen de paarden in de wei stond.

Weer in Zwolle, waren wij beide druk met het leegmaken en schoonmaken van de camper en alle spullen in huis weer een plekje geven. Daarbij naaide onze pup ook nog een keertje uit de straat op. Buurvrouw van links kwam mij waarschuwen. Ik ging op zoek, maar de buurman van rechts had de pup gelukkig aangehouden. 

Wij hadden besloten, vandaag de camper schoon en leeg net voor sluitingstijd in te leveren, maar in de hectiek laat je wel eens een steekje vallen. Wij leverden dus tevreden mooi voor sluitingstijd de camper in bij het verhuurbedrijf in 't Harde, dan kunnen wij maandag lekker rustig aan doen.

's Avonds vraag ik mijn lief, 'waar is eigenlijk dat boek waar ik in begonnen was?' Zij zegt: 'Oh, dat kastje boven de tafel ben ik helemaal vergeten uit te ruimen en schoon te maken.' De eigenaar maar even geappt. Was geen probleem, dat wij dat maandagmorgen nog even leeg haalden en schoonmaakten. Dus maandag toch niet uitslapen.

Verder was dit een geweldige tweede campervakantie. Smaakt naar meer!

Weener, bijna weer thuis

Met de camper naar de Harz, 12e dag samen met onze pup op vakantie, 9 oktober 

Na onze laatste zaken in Dangast te hebben geregeld vertrokken wij voor een betrekkelijk korte rit naar het ook Oost-Friese Leer, dat wij nog kenden van onze vorige campervakantie naar Denemarken. Wij deden eerst het adres van de plaatselijke Media Markt in onze TomTom, zodat wij een vervanging voor het door ons vernielde koffiezetapparaat konden kopen voor nog geen € 24. Het duurde wat langer voor wij er waren bij dit winkelcentrum aan de rand van Leer. De afrit die wij moesten hebben was straszenschade afgesloten, volgende afrit eraf, oversteken er weer op en de juist afrit vanaf de andere zijde van de autobahn verlaten. Camper op de parkeerplaats gezet en binnen een zucht en een scheet had ik het juiste koffiezetapparaat gekocht. Deze zette ik achter in de camper. Onze pup die uitgelaten werd door mijn lief, speelde ondertussen lekker even met een andere pup.

Na deze nauwelijks een kwartier durende stop reed mijn vrouw de camper naar het centrum van dit stadje. Wij waren van plan hier te overnachten. Toen wij hier aankwamen, stond het op de camperplaatsen knap vol en het apparaat voor de entsorgung (afvoer vuilwater en chemisch toilet) was stuk. Conclusie van ons was toen, wij zoeken een andere plek om te overnachten, maar eerst naar de Lidl voor de laatste boodschappen. Mijn lief haalde de boodschappen in de Lidl en daarna dronken wij nog even koffie in de camper hier op de parkeerplaats. Daarna reden wij nog een paar kilometer naar het zuiden naar het stadje Weener. Hier zijn volop camperplaatsen bij het stadscentrum aan de oude haven en de entsorgung hier is wel dik in orde. 

Volgens ons hadden wij wel een leuk plekje gevonden in het in Oost-Friesland en in het Duitse gedeelte van Reiderland gelegen Weener. Wij leegden eerst even onze volle plee en gingen toen het rustige stadje verkennen. Op naar het centrum. Zoals in wel meer Duitse steden wel wat oude gebouwen, maar geen gezellig winkelcentrum. Wij voltooiden ons rondje door de stad en gingen weer naar de camper.

Een latere ronde met de hond ging ik even over de sluis en een stukje langs de Eems lopen. Dit was wel een leuk slagje om. Rond etenstijd kwam de havenmeester een envelop brengen. Daar moesten wij de kosten voor de overnachting in doen en vervolgens in de daarvoor bestemde brievenbus in het toiletgebouw doen. Een mooie gelegenheid om van ons in Nederland waardeloze kleingeld af te komen. Wij deden een briefje van 5 Euro in de envelop en met zoveel mogelijk centen, 2-centen, stuivers, dubbeltjes 20-centen vulden wij het aan tot de benodigde 8 euro ofzo. Dat ruimt lekker op in onze beurzen.

Onze buren van vandaag, verder wel vriendelijk hoor, uit Bremen zijn kettingroker, maar willen of misschien mogen niet in hun camper roken. Elk kwartier kwam dit koppeltje even buiten staan om een peuk te roken. Tsja als je op zo'n laatste dag niet op de allerspannendste bestemming van je vakantie bent ga je op dat soort dingen letten. Niet netjes eigenlijk.

's Ochtends voor vertrek bij de eerste ronde met de hond werd het op een bijzondere wijze licht in Weener. Na onze laatste douche en ontbijt in de camper vertrokken wij richting Nederland, maar niet nadat wij eerst nog wat boodschappen in Duitsland zouden doen.

Eerst zouden wij nog wat spullen in Weener halen in de Aldi, via Google Maps rijden wij naar de Aldi van Weener, komen wij daar is ie gesloopt. Twee nieuwe supermarkten worden gebouwd. Wij tanken vervolgens nog maar even diesel in Weener. Zo voldoen wij ook weer aan een bijna volle tank bij inleveren van de camper en wij vinden toch nog een Lidl in dit stadje. Zo komen er toch nog wat Duitse lekkernijen mee naar huis.

Op naar de finish van deze campervakantie.