Het eerste weekend van november besloten wij nog even van de herfst te genieten op de Veluwe. Twee nachten naar Nieuw-Milligen tussen Apeldoorn en Voorthuizen. Najaar in een huisje, toch een heel andere zweer als in het voorjaar in een tent.
Genoten, wij konden heerlijk in de zon op ons terras zitten, heerlijk gerecreëerd en heerlijk gewandeld in de bossen. Het was paddenstoelentijd.
Heel mooi onder andere de dode berken met grote berkenzwammen, die wij tijdens het rondzwerven zagen.
De berkenzwam of berkendoder (Piptoporus betulinus) is een schimmel uit de familie Fomitopsidaceae die op berken groeit. De schimmel groeit voornamelijk op dood, maar ook wel op levend hout, wat uiteindelijk de boom zal vellen. De vruchtlichamen van de schimmel groeien het hele jaar door, maar zijn echter eenjarig. Gedroogde vruchtlichamen zijn heel lang te bewaren. De droge zwam open snijden lukt nauwelijks. Het verdroogde mycelium is taai. Het vlees wordt verkocht onder de naam polyporus en wordt door entomologen gebruikt om gedroogde insecten op te prikken voor verzamelingen. In de natuur worden de droge zwammen opgevreten door larven van de zwamkever. Alleen het witte vlies is ook voor deze kevers onverteerbaar.
Van de berkenzwam is bekend dat het stoffen bevat voor medicinale toepassingen. De 5300 jaar oude ijsmummie Ötzi had gedroogde berkenzwam bij zich, vermoedelijk om medicinale redenen. In de meer recente geschiedenis werd de berkenzwam aangewend als vloeikussen en om scheermessen te slijpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank voor je reactie!
Een groet van Zwerver