Hapert, kalkoen

Leuke lelijke dieren vind ik kalkoenen. Bij ons in de buurt wonen wel wat mensen die kalkoenen hebben. Ook leuk om ze te zien in kinderboerderijen, hertenkampen en dierenparkjes. In de omgeving van de Delaware Watergap in New Jersey heb ik wel eens een groep los rond zien lopen geen idee of ze wild waren of dat ze gewoon de vrijheid hadden, om buiten de omheining rond te lopen.

Verder kalkoen is ook gewoon lekker vlees en in Hindeloopen hebben wij ons trouwreceptie ooit in restaurant het Kalkoentje gehouden.

Kalkoen in het Vennebos (Hapert 1996)

In oktober 1996 verbleven wij een midweekje in het Landal vakantiepark Vennebos. In de kinderboerderij van dit mooi aangelegde park liep ook een parmantige kalkoenhaan rond.

Kalkoen op hertenkamp (Ommen 1993)

De kalkoen (Meleagris gallopavo) is een hoenderachtige die wordt gekenmerkt door zijn bronskleurig, iriserend verenkleed en de naakte rode kop, met vlezige blauwe en rode lellen aan beide kanten van zijn snavel en het geluid dat hij voortbrengt. Een volwassen kalkoen heeft tussen de 5000 en 6000 veren, verspreid over zijn hele lichaam. Het verschil tussen de mannetjes en vrouwtjes is vooral aan de kleur te zien: mannetjes zijn veel kleurrijker dan vrouwtjes en mannetjes hebben ook nog sporen en een baard. Beide geslachten worden geboren met een kleine knop aan de achterkant van poten, maar bij de mannetjes begint dit al snel te groeien tot een gebogen en puntige spoor die 5 cm lang kan worden. Mannetjes hebben ook baarden die uit hun borst groeien en een gemiddeld 22,5 cm lang worden. Ook 10-20 % van de vrouwtjes krijgen baarden. Kalkoenen zijn alleseters: allerlei zaden, kruiden, wortels, knoppen en bloemen, insecten en andere ongewervelden. Kuikens voeden zich vooral met insecten. Het grootste deel van het jaar leven ze in groepjes van ongeveer 20 vogels, maar tijdens het broedseizoen hebben de mannetjes elk een eigen territorium. Ze baltsen met uitgespreide staart, laag gehouden vleugels en opgeheven kop, klokkende geluiden makend. Ze paren met meerdere vrouwtjes. Kalkoenen zijn zeer weerbaar: ze pikken, krabben en delen klappen uit met hun vleugels. Ze hebben een uitstekend gezichtsvermogen overdag, maar 's nachts niet. Ze zijn ook zeer beweeglijk. Een kalkoen haalt een loopsnelheid van wel 40 km/u en ze vliegen met snelheden van rond de 90 km/u. Het is een standvogel. De kalkoen is een gedomesticeerde vogel afkomstig uit Noord en Centraal-Amerika, waar hij door de Maya's gehouden werd. Vanaf de 16e eeuw kwam de vogel in Europa populair op het menu.