Toen ik een eind februari in Zeeland in het Delta Klimaatpark liep zag ik wilgenkatjes. De katjes van deze snelgroeiende struiken en bomen doen het ook altijd geweldig in een vaas, maar zijn toch het mooist in de boom zelf ;) Tsja welke boom is nu Nederlandser dan de wilg, die overal in natte laaggelegen gebieden als een van de eerste bomen of struiken op schiet.
Een jaar af zes geleden op 10 maart zette ik ook al eens wat takken op de foto dicht bij huis.
Die wil is inmiddels behoorlijk gesnoeid en op die plek kan ik op dat moment het bruggetje ook niet over, want het water is zo hoog dat het bruggetje onder water staat.
Wilg (Salix) is een geslacht van tweehuizige bomen en struiken uit de wilgenfamilie (Salicaceae). Het zijn bladverliezende bomen met verspreide bladstand. De knop heeft één knopschub. De bloeiwijze van de wilg heeft de vorm van een katje en groeit uit de zijknoppen van een eenjarige twijg. Wilgenkatjes zitten of staan, dit in tegenstelling tot de hangende katjes bij populieren. De pluizige zaden worden door de wind verspreid, maar zijn slechts korte tijd kiemkrachtig. De meeste soorten kunnen worden vermenigvuldigd door middel van stekken. Wilgen zijn pionierssoorten met grote lichtbehoefte. Ze komen veel voor langs sloten en plassen. Ze houden van een vochtige bodem en groeien zeer snel. Doordat de wortels de grond luchtig maken en door de humusvorming van blad en takafval, wordt de grond geschikt voor soorten die volgen, zoals es, eik. De watermerkziekte en torsiekrachten van de wind zorgen ervoor dat een wilg meestal niet ouder wordt dan veertig tot vijftig jaar. Wilgen zijn voor insecten een belangrijke leverancier van stuifmeel. Vooral diverse solitaire bijen zijn afhankelijk van bloeiende wilgen. Het geslacht Salix omvat ongeveer 300 soorten, waarvan er 12 in Nederland en België voor komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank voor je reactie!
Een groet van Zwerver