Een dikke pad onder de waterbak

Uit een eerder verhaaltje werd al duidelijk dat in onze tuin een mooi voederhuisje voor de vogels staat. Eronder een drinkbak. Die stond scheef, even rechtzetten, ik pak ‘m op en wat zit eronder. Een mooie dikke pad. We noemen ‘m Pieter Pad, hoewel de dikzak waarschijnlijk een zij is.
De gewone pad heeft van alle amfibieën in Europa het grootste verspreidingsgebied en is naast groene, bruine kikker en boomkikker een van de bekendste amfibieën van Europa. Op Ierland en IJsland na komt ie in alle Europese landen voor.

De gewone pad is een generalist die in uiteenlopende habitats kan worden gevonden en aangepast is op drogere plaatsen. Alleen voor de voortplanting is oppervlaktewater nodig, waarbij padden soms grote afstanden af moeten leggen om bij water te komen. De eieren worden in tegenstelling tot veel andere kikvorsachtigen niet in klompen maar in strengen afgezet.
De gewone pad heeft een onopvallende kleur en wordt overdag vanwege de schemeractieve levenswijze zelden aangetroffen. Het voedsel bestaat voornamelijk uit kleine ongewervelden. Belangrijke vijanden zijn vogels, zoogdieren en slangen.
Ja, een paar honderd meter verderop is een paddentunnel voor de paddentrek in het voorjaar. Volgens mij helpt het niet veel. De meesten wagen toch de oversteek over de dijk.