Toen wij op 4 mei 2013 met onze boot in de Heuvengracht bij Kalenberg lagen, zwom er 's avonds ineens een vrij fors knaagdier voorbij, een muskusrat. Niet te verwarren met de veel kleinere bruine en zwarte ratten.
De hond die wij toen hadden wist tot twee keer toe wel raad met muskusratten. Tweemaal heeft ie nabij ons huis een muskusrat te pakken genomen. Tsja muizen en mollen ving zij ook wel.
De muskusrat of bisamrat (Ondatra zibethicus) is een knaagdier uit de onderfamilie van de woelmuizen en behoort niet tot de ratten. Het dier komt soms op de menukaart als waterkonijn voor. De muskusrat is de enige nog levende soort uit het geslacht Ondatra en komt oorspronkelijk enkel in Noord-Amerika voor, maar leeft sinds de 20ste eeuw als exoot in Europa en Noord-Azië. De muskusrat is in Europa terecht gekomen door de bontindustrie. Het dier heeft een kop-romplengte tussen 25 en 40 cm met een sterke, zijdelings afgeplatte staart met een lengte van 19 tot 28 cm. Het kan een gewicht bereiken van 1,7 kg, ongeveer 4x zo zwaar als de bruine rat. Hij is het eenvoudigst te onderscheiden van andere water-knaagdieren door zijn grootte: de bruine rat en de woelrat zijn kleiner, de bever en de beverrat worden groter. De achterpoten zijn langer dan de voorpoten, en hebben een franje van stijve borstelharen. De tenen aan de achterpoten zijn gedeeltelijk van zwemvliezen voorzien. De afdruk van een voorvoet van de muskusrat is 25–30 mm breed en tot 30 mm lang. Die van de achtervoet is 35 mm of meer breed en tot 65 mm lang. Beide poten hebben vijf tenen, maar de binnenste teen van de voorpoot is zo klein dat hij in de sporen maar zelden te zien is. De afdruk van de achterpoot laat wel 5 tenen zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank voor je reactie!
Een groet van Zwerver