Waterhoen

Het was vandaag 1e kerstdag best lekker weer, droog en vrij zonnig.

's Middags toen mijn vrouw naar het werk ging besloot ik maar eens een flink stuk met onze hond te gaan wandelen, 'twee bruggen' de dijk langs door de parkjes, de grote Mastenbroekerbrug over en langs Holtenbroekerbos en -dijk over de Twistvlietbrug weer op huis aan.

In dit gebied laag gelegen en met veel slootjes zijn veel watervogels ook meerkoeten en waterhoentjes. De meerkoeten zijn met meer en laten zich altijd goed bekijken, de waterhoentjes zijn veel schuwer. Soms laten ze zich bekijken, maar vaak schieten ze al gauw de rietkraag in.

Vanmiddag kon ik een stelletje op de foto zetten.

Het waterhoen (Gallinula chloropus) is een vogel uit de familie van de rallen (Rallidae). Ze zijn donker van kleur met een rode snavel met gele punt en een rood blesje op het voorhoofd. Op de flanken hebben ze witte strepen. In tegenstelling tot meerkoeten beschikken ze niet over zwemvliespoten. Met hun lange, groene tenen foerageren ze dan ook regelmatig op de oever. De lichaamslengte bedraagt 32 tot 35 cm en het gewicht 175 tot 500 gram. Het waterkipje voedt zich met waterplanten, grassen, insecten en kikkervisjes, maar soms ook een visje. Met zijn puntige snavel prikt hij het visje aan stukken, eet er zelf van en deelt het aan zijn kuikens. Waterhoentjes maken  hun nesten tussen het riet, of andere dichte oevervegetatie, soms ook hogerop in struiken of bomen die over het water hangen. Ze bouwen als het ware een platform van dood plantenmateriaal. De nesten worden vrijwel altijd in de buurt van water gebouwd. Het legsel bestaat uit vijf tot elf lichtgrijze tot geelbruine eieren met bruine vlekjes. Het vrouwtje broedt twee tot drie keer per jaar.Waterhoenders hebben een uitgebreid baltsritueel zoals pronken met staartveren, buigen en pikken.