Donald Duck

 Het was winter 1971 en ik was zeven jaar oud. Mijn vader had op zijn werk een Donald Duck gevonden. Ik als nog beginnend lezer, genoot zichtbaar van dit weekblad. Mijn ouders besloten toen maar lid te worden en zo las ik vanaf mijn zevende elke week de nieuwe Donald Duck. Dit duurde tot ongeveer mijn twaalfde, toen kreeg ik meer belangstelling voor de Eppo. Op een gegeven moment toen mijn zus en jongere broertje hun belangstelling voor de Donald Duck ook verloren, zegden mijn ouders het abonnement weer op.

Naast het weekblad kochten wij ook nog wel eens een strippocket van Donald Duck. Deze pockets hadden in de zeventiger jaren nog om en om twee zwart-wit en dan weer twee kleurenpagina's.

Het is winter 1999, wij zijn met onze jonge kinderen een midweekje naar Texel en hebben ook een Donald Duck mee. Onze oudste, onze dochter van zes genoot van de Donald Duck en toen besloten wij zelf als gezin ook weer lid te worden. Toen onze dochter haar belangstelling al een paar jaar had verloren, las onze zoon de Donald Duck nog elke week. Wij zijn tot ongeveer zijn zestiende jaar lid gebleven. Toen had ook hij echt zijn belangstelling verloren.

Voor wij in 2020 met een huurcamper naar de Harz op vakantie gingen, kreeg ik van onze twee kinderen een stapel lectuur. Ook een Donald Duck en een Donald Duck stripalbum. Deze Walt Disney lectuur, heb ik in die twee weken fijn gelezen. Het was al oktober, dus de avonden waren er ruimschoots lang genoeg voor.

Afgelopen zomer huurden wij weer een camper, om naar Zweden te gaan. Nu gingen wij met zijn drieën. Mijn zoon ook mee. Ik dacht ach laat ik behalve gewone boeken ook een Donald Duck pocket meenemen. Had niet gehoeven. In deze drie weken vakantie, heb ik slechts enkele bladzijden in een boek gelezen en de Donald Duck pocket kwam nog in het plastic weer terug.

Pas afgelopen maand heb ik  deze pocket pas gelezen. Meeste verhalen hier in vond ik niet bijzonder.

Nooit meer Donald (?)