Edelhert

Wij lopen als enige gasten dus met plezier door de Anholter Schweiz en krijgen zo al wandelende verschillende diersoorten te zien. Al snel zien wij wat edelherten tegen de bosrand. In Nederland tref je ze niet zo heel gauw in het wild, misschien eens op de Veluwe of bij de Oostvaardersplassen en nog op een 2 of 3 lokaties, maar bij een wandeling overdag in de natuur kom je ze waarschijnlijk niet tegen.

Wel eens groepen gezien op een boerderij bij Steenwijkerwold, toen wij met de boot waren of in Natuurpark Lelystad, maar da's ook al zie je het niet ook achter hekken. Hier zie je ze dan toch van redelijk dichtbij.

Het edelhert (Cervus elaphus) is een evenhoevig zoogdier uit de familie der hertachtigen.  In Europa is het edelhert het op een na grootste hert; alleen de eland (Alces alces) is groter. Zomer's zijn ze roodbruin van kleur, in de winter grijsbruin. De buikzijde is wit en het staartstuk is roomkleurig. De rui begint eerst bij de kop, de poten en het voorlijf. In september begint de zomervacht plaats te maken voor de wintervacht, in december is deze volledig vervangen. De zomervacht komt weer terug in mei en is in juli of augustus compleet.

Mannetjes groter dan vrouwtjes. De kop-romplengte ligt tussen de 165 en de 260 centimeter, de schouderhoogte tussen de 114 en de 140 centimeter. De staart is, zonder het haar meegerekend, tussen de twaalf en de vijftien centimeter lang, met haar ongeveer twintig centimeter. Mannetjes worden tot 255 kilogram zwaar, vrouwtjes tot 150 kilogram. Het mannetje draagt een gewei dat gemiddeld zo'n 70 centimeter lang is, maar kan uitgroeien tot meer dan 90 centimeter. Het gewicht kan variëren van vier tot tien kilogram.