donderdag 26 december 2024

De Volharding speelt kerstliedjes


Kerst in Omhuizen.

Inwoners zijn kerstavond laat op bed gegaan. Zij  hebben gezellig thuis gezeten of zijn 's avonds naar de kerk geweest.

Maar...

De nachtrust wordt 's morgens al heel vroeg onderbroken. Vooral voor de leden van het plaatselijke muziekkorps.

 Het is een traditie hier in Omhuizen. Op kerstochtend 25 december splitst het plaatselijke muziekkorps de Volharding zich op in trio's en deze trio's gaan om zes uur 's ochtends de hele stad door en spelen op elke straathoek 2 kerstliedjes. Het is hartstikke vroeg op je vrije dag, maar het is heerlijk wakker worden op de kerstmuziek van de blazers en daarna slaap je heerlijk nog 1, 2 of 3 uurtjes verder.

Vanaf het clubhuis aan de Sportlaan vertrekken de leden van fanfare De Volharding op 1e Kerstdag voor dag en dauw in kleine groepje om overal in de stad kerstliedjes te spelen.




Menu Omhuizen
Fanfare De Volharding
Sportlaan 3
Omhuizen



zondag 15 december 2024

De profeet en de idioot

 Vanmiddag laat, ik was alleen thuis , mijn lief was naar haar werk, heb ik het boek De profeet en de idioot die ik ruim twee weken geleden in Vaassen heb gekocht uitgelezen. Dit was weer een fantastisch boek waarin, realiteit en de actualiteit van 2011 en fantasie en grote toevalligheden in elkaar verweven zijn, net als in de vorige boeken die ik van Jonas Jonasson heb gelezen.


Twee rivaliserende broers, corruptie op wereldniveau, en een bizarre roadtrip over de wereld in een race tegen de klok.

De Zweedse nazomer van 2011. Petra, een autodidactische astrofysicus, heeft berekend dat de atmosfeer op 21 september van hetzelfde jaar, rond 21.20 uur, instort. Daarom is zij, de doemprofeet, op pad in een camper met Johan, een zeer getalenteerde chef-kok (en een idioot in de ogen van zijn oudere broer), en met Agnes, een weduwe van 75 lentes, die fan is van geld verdienen via Instagram. Het drietal heeft haast. Voordat de aarde vergaat moeten ze Rome zien te bereiken, waar Johan zijn corrupte broer Fredrik eens flink de waarheid wil vertellen. En uiteraard gaat niets zoals gepland. Tijdens een bizarre roadtrip door Europa, Afrika en Amerika en in een race tegen de klok laat Jonasson zien hoe corruptie op wereldniveau werkt.

Inmiddels heb ik de volgende boeken van deze schrijver gelezen.

De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween, ook de hiervan gemaakte film heb ik gezien.

De zonderlinge avonturen van het geniale bommenmeisje

De 100-jarige man die terugkwam om de wereld te redden

De profeet en de idioot

zaterdag 14 december 2024

De Ontsnappingskamer

 Woensdagmiddag hadden wij van ons team van het werk een uitje. Er was nog wat budget over voor Teambuilding, dus togen wij van het Stationskantoor richting stadscentrum richting Marktstraat. Bij de Stadhuispijp, de brug over het Marktplein, gingen wij de trap af naar de onder straatniveau gelegen kade met de naam Vlietkelders. 

Daar gingen wij een Escaperoom doen met zijn achten, Ontsnappingskamer de Pinguin. Het verhaal erachter ging over de ontdekkingsreiziger Abel Barends, die in het begin van de 19e eeuw vanaf Omhuizen naar de Zuidpool voer en daar in de Antarctische zomer toch nog een aantal weken vast kwam te zitten in het Poolijs.

Met zijn zevenen moesten wij diverse raadsels oplossen, bij een ervan ging zelfs een luikje open waardoor wij recht onder de brug in het water kijken, wat wij omhoog moesten hevelen, om een sleutel in een buis naar boven te kunnen laten drijven, om daarmee weer een ruimte verder te komen in de Escaperoom. Verder waren er raadsels met cijfercodes, letters uit een boek uit de bibliotheek van Abel Barends.

Best pittig, maar na 59 minuten, net binnen de maximale tijd van 60 minuten. bereikten wij de uitgang en konden zogenaamd weer naar het noorden varen. Een leuke ervaring.

Na afloop gingen wij de trap weer op naar straatniveau en namen met zijn allen in café De Pinguin nog een drankje voor onze werkdag (nou ja werk) er weer op zat.



Menu Omhuizen
De Ontsnappingskamer
Vlietkelders  5
Omhuizen

Omhuizen

maandag 9 december 2024

Het Filmpaleis

In Omhuizen staat een bioscoop 'het Filmpaleis'. In de historie van de film kwamen hier al vele bijzondere films voorbij.


Hieronder stippen wij een paar aan.

1 Ome Cor
Hier zagen wij de film Ome Cor over de afgekeurde Rotterdamse havenarbeider Cor Kalkman geregisseerd door Peter Verhage en Martin van Waardenberg. De film is vrijwel zonder budget geproduceerd en de opbrengst kwam grotendeels ten goede aan het Sophia Kinderziekenhuis met de heerlijke Rotterdamse sfeer. Ook het vervolg Opa Cor hebben wij samen 22 december gezien, ook goedkoop opgenomen met veel bekende Nederlanders en de opbrengst grotendeels voor het Sophia. Toch vonden wij Ome Cor leuker.


2 De Terugreis
Ook de Terugreis was een succes in ons Filmpaleis. Een Nederlands-Belgische roadmovie uit 2024, geschreven door Marijn de Wit en geregisseerd en mede geschreven door Jelle de Jonge. De hoofdrollen worden vertolkt door Leny Breederveld en Martin van Waardenberg.



Les Vacances de monsieur Hulot
Een hele oude film waar ik tot de zomer van 2024 nog nooit van gehoord had, Les Vacances de monsieur Hulot' draaide hier ook. In de badplaats Saint-1marc-sur-Mer konden wij niet om deze film heen.


De Beentjes van Sint Hildegard
Van de film De Beentjes van Sint Hildegard hebben wij hier ook genoten. De beentjes van Sint-Hildegard is een tragikomische Nederlandse film uit 2020 met in de hoofdrollen Herman Finkers en Johanna ter Steege. De film wordt grotendeels gesproken in de Twentse streektaal. Het scenario van de film werd geschreven door Herman Finkers, en is een bewerking van de Tsjechische film Teorie tygra uit 2016. Ook wij liepen in de omgeving rond, waar deze botjes bewaard worden.



Blues Brothers
Een van mijn bioscoopfavorieten uit mijn jeugd, was de Blues Brothers, een Amerikaanse film uit 1980 van John Landis. Dan Aykroyd en John Belushi, die met hun Blues Brothers-act faam hadden verworven in shows als Saturday Night Live, baseerden de film op deze personages.


De 100-jarige man, die uit het raam klom en verdween
De boeken van de Zweed Jonas Jonasson zijn een hilarische vermenging tussen de wereldpolitiek en fantasie, zo ook de film die gemaakt is van De 100-jarige man, die uit het raam klom en verdween.


7 Flodder
Een klassieker ik zag hem met een groep vrienden voor het eerst eind 1986 in de bioscoop. Een maand later zat ik in militaire dienst in Ossendrecht, waar deze film ook gedraaid werd in de manschappenkantine, weer volle bak. Er volgde een deel 2 'in Amerika' in 1992, die wij direct na onze vakantie in Amerika ook in de bioscoop zagen, daarna een tv-serie en ook nog een deel 3.


8 Once Upon A Time In The West
Als tiener zag ik deze film avondvullende film voor het eerst helemaal in een recreatiezaaaltje op de camping. Ook andere (spaghetti)westerns en westetn tv-series heb ik in mijn jeugd veel gezien. De western een genre dat nu wat in de vergetelheid is geraakt. Ik vond het vaak prachtige films, al waren bijvoorbeeld de keiharde spaghettiwesterns uit de zestiger jaren vaak in Spanje en Italië opgenomen.



9 Groundhog Day
Toen wij in Amersfoort woonden was er om de hoek een videotheek, daar huurden wij in de eerste helft van de jaren 90 geregeld een film op VHS, onder andere Groundhog Day, een prachtige comedy, die wij later nog wel eens gezien hebben op tv. 
Groundhog Day is een Amerikaanse filmkomedie uit 1993 van regisseur Harold Ramis. De film gaat over een chagrijnige weerman die met veel tegenzin in een klein plaatsje een reportage moet maken over Groundhog Day en daar vervolgens elke morgen op diezelfde dag 2 februari opnieuw wakker wordt met hoofdrolspelers Bill Murray,  Andie MacDowell en Chris Elliott.




10

Menu Omhuizen
Filmpaleis
Marktplein 1
Omhuizen


vrijdag 29 november 2024

Vaassen, midweeks weekend

 Mijn lief had deze week op woensdag en donderdag vrij en moet vandaag weer werken en ik ook, maar ik had wel gisteren en eergisteren een vrije dagen opgenomen, zodat wij een midweeks weekend hebben.

De tweede van de vrije dagen besloten wij er even op uit te gaan. Zo'n beetje  alle plaatsen binnen 20 minuten van Zwolle hebben wij de afgelopen jaren wel eens even bezocht, maar in Vaassen waren wij al sinds de vorige eeuw, toen wij er vanaf de camping in Epe heen fietsten niet meer geweest.

Wij reden nadat wij onze hond een tweede keer hadden uitgelaten aan het eind van de morgen naar Vaassen. Kasteel de Cannenburgh lieten wij rechts liggen en wij reden het dorpscentrum in om acbter de supermarkten bij het centrum te parkeren. Vervolgens gingen wij de winkelstraat in, wel leuk, maar Vaassen is echt een dorp, wij zullen hier geen uren rondlopen.

In de ramsjbak van de Bruna scoorde ik twee leuke boeken De profeet en de idoot van Jonas Jonasson, waar ik al meer boeken van gelezen heb en ook van David Lagercrantz heb ik al meerdere goede boeken gelezen. Vervolgens keken wij even in de Wibra, daar fynst altied wel wat en ja daar scoorde mijn lief wat spullen en liet ze haar gescheurde 5 euro biljet even plakken. Leuke gemoedelijke bediening altijd in dorpen. Wij keken in nog wat kledingzaken en mijn lief kocht nog een en ander in de Etos en de Hema. In een restaurantje zat aardig wat volk verder was het in de plaatselijke horeca leeg of gesloten. Wij hadden ook nog niet echt trek en besloten nog maar even ergens anders heen te gaan.


Onderweg naar de parkeerplaats dubden wij nog even of het Epe of Apeldoorn zou worden, de keus viel op Epe, een klein stukje op de terugweg naar Zwolle. Binnendoor via Emst reden wij er naar toe. Epe is een wat groter dorp met wat meer reuring. Wij kochten nog wat kleding in de Tjakko en na het downloaden van hun app, kregen wij nog een flinke korting. Wij liepen een rondje door het centrum en toen hadden wij wel trek. De keus viel op het gezellige Het Wapen Grill and Chill. Wij keken op de lunchkaart en werden even bijgepraat over het broodje van de maand een burger van ree- en hertenvlees, dat werd onze keuze. Een geweldig lekkere lunch.


De derde burger in twee weken na vorige week een in de Postkamer in Heerde en de zondag daarvoor met mijn zoon in Woody's in Zwolle, alle drie lekker, maar deze in Epe was verreweg de beste.

Voldaan gingen wij weer terug naar Zwolle in een toch al heerlijk midweeks weekend.


The Shorts of London

 Het was een zaterdagavond in de winter van 1988 denk ik. Een groep vrienden van mij waar ik geregeld mee ging stappen in die tijd en naar Cambuur vroegen mij, of ik vanavond zin had om mee te gaan naar Amsterdam. Vanaf Leeuwarden reden wij daar naar toe. In een oude wagen zoals jongens van begin 20 die toen hadden, met een cassettebandje met feestmuziek 'Dino's Superfeest' in de autoradio. De stemming was top met zijn vijven over de Afsluitdijk.

In het centrum van Amsterdam aangekomen, was het wel even zoeken naar een parkeerplaats, wij reden het wagentje stapvoets over de Wallen, maar op een gegeven moment vonden wij en plekje in een wat bredere straat. Op naar café de Shorts of London op het Rembrandtplein, daar speelt Manke Nelis ook altijd, dus ook vanavond. Gezellig, zijn hits op 1 na allemaal met een biertje erbij.

Manke Nelis speelde natuurlijk 'Wij hebben elkaar gevonden in The Shorts of London en Kleine Jodeljongen. Het jaar ervoor hadden wij hem alles als 'opwarmer' zien spelen bij het Veronica programma 'Nederland Muziekland' in Leeuwarden. Manke Nelis was de enige die live speelde en ook de enige, die meerdere nummers speelde.

Affijn een belevenis een avondje stappen in hartje Amsterdam. Na een uurtje Manke Nelis nog maar eens verder kijken, wij kochten ook nog een biertje in café Bolle Jan, toen nog van Jan Froger, de vader van René. Beiden daar trouwens niet gezien...

Al die gezelligheid maakt hongerig, frikandelletje uit de muur bij de Febo en maar weer eens op huis aan. Weer met Dino's  Superfeest in de cassettespeler bleef de sfeer er in en waren wij ook zo weer thuis.

Topavond!



Manke Nelis staat ook op de Spotify afspeellijst Radio Omhuizen.

Naar Menu Muziek

donderdag 14 november 2024

Surf!

 Op 26 juni 1997 waren wij 4 jaar getrouwd, de twee trouwdagen ervoor hadden mijn lief en ik gevierd in Amsterdam, op deze dag vieren wij onze trouwdag in de stad Groningen. De kinderen uit van huis, wij 's middags lekker de stad in 's avonds eerst lekker eten in een Balkanrestaurant en daarna na een optreden in VERA van Man Or Astro-Man? een Amerikaanse surfrock groep. Daarna naar bed in een goedkoop budgethotel in de binnenstad van Groningen.

Surfrock is in 1961 in Zuid-Californië is ontstaan. Aan de basis staan Dick Dale & The Del-Tones en The Bel-airs, die instrumentale rock in de stijl van Duane Eddy, The Fireballs en The Ventures spelen, die de jonge beoefenaars van het surfen bij stranden doet denken aan hun sport. Kenmerkend voor surfmuziek is de staccato sound gespeeld op Fender Jazzmaster- en Jaguargitaren, die via een Fender Showman-versterker en Fender Reverb nagalm-unit tot stand komt.

Het optreden van Man Or Astro-Man? begon  best wel spectaculair met het ontbranden van twee televisies aan weerzijden van het podium. Het was 1997 dus nog logge grote beeldbuistelevisies. Verder vond ik het een leuk optreden met wat 70-ger jaren SF-sfeer. Na afloop van het concert kocht ik nog de 7" vinyl EP Astro Launch van deze band met 4 nummers, die ik later nog veel gedraaid heb.

Van surfrock was ik toch al gecharmeerd, er was een opleving van deze muziekstijl in de 90-er jaren en ook de cd Hasheeda van de Nederlandse surfrock groep The Treble Spankers had ik toen in mijn bezit.

Nog steeds vind ik het fijn om deze muziek te horen, die ook te vinden is op:

Playlist 'Surf! op Spotify
En Man Or Astro-Man en The Treble Spankers staan ook op de Spotify afspeellijst Radio Omhuizen.

maandag 11 november 2024

Het Algemeen Dagblad

Kranten, van jongs af aan ben ik al dol op kranten. Vroeger als kind al, uitgespreid op de etenstafel lekker even de krant lezen.

Als wij op vakantie zijn, of een paar dagen weg (is ook vakantie eigenlijk) en wij zijn in Nederland, dan kopen wij soms het regionale dagblad uit die streek, maar vaker het landelijk Algemeen Dagblad.

Ook als kind nog thuis wonend lag er vaak, vooral op zaterdagen een AD. Ik heb nog een tijd de Knudde strips uitgeknipt en gespaard.

Dit AD lazen wij op 25 februari 2020 in Renesse, toen wij onze nog niet bepaald druk maakten over de op handen zijnde corona-pandemie. 

Dit AD lazen wij op 8 maart 2018 in Julianadorp aan Zee, waar wij een prachtig huisje met sauna huurden.










zondag 20 oktober 2024

Kalkar, nog wat inkopen

Herfstvakantie deel 6, 11 oktober 2024 , (terug naar deel 5)

Na het ontbijt en nadat alles weer in de auto stond, leverden wij de sleutel in, het waren hier 2 fijne dagen. Wij besloten nog via een ander plaatsje naar huis te rijden, om daar nog wat in te kopen. Wij reden weer de Rijnbrug bij Emmerik over en reden over landstraszen naar het stadje Kalkar. 

Mijn lief deed nog uitgebreid boodschappen in de grote Rewe supermarkt, lekkere dingen voor thuis. Ik maakte ondertussen met de hond een wandelingetje door het park aan de rand van het stadscentrum.



Toen mijn lief uitgewinkeld was in de Rewe, liep ik nog even naar de Kik om daar voor 2 euro 2 grote mokken te kopen, dan konden wij onderweg lekker de koffie opdrinken die wij in het huisje nog voor onderweg hadden gemaakt. Na een uurtje Kalkar reden wij weer richting Nederland. Deze keer gingen wij bij Rees over de Rijn. Rond kwart voor een waren wij weer thuis.

De middag werd ook nog leuk, wij moesten nog even langs het stadskantoor voor nieuwe ID's, lekker kebab eten als lunch en thuis kwamen kinderen en kleinkind nog even langs, heerlijke vakantie. 

Menu Zwerven Duitsland

Hoog Elten, Elterberg

Herfstvakantie deel 5, 10 oktober 2024 (terug naar deel 4)

Om half zes besloten wij even naar Hoog Elten te rijden, met het kerkje op de 82 meter hoge stuwwal dat hoog boven het landschap hier uittorent. Het is zeker de moeite waard hier even rond te kijken op deze bosrijke heuvel, centraal op de heuveltop staat de Sint Vituskerk. Wij liepen een ronde door dit gebied rond deze kerk. Er zijn mooie doorkijkjes hier en daar naar het lager gelegen Rijnland. Voorbij de kerk, even kijken bij de Drususbron, maar die is in een gebouwtje en dat gaat nu dus niet.

Weer terug videobelden wij nog even gezellig op het bankje met uitzicht op de camperplaats met onze dochter en kleinzoon en keken ook nog even bij het Pannekoekhuys, dit restaurant was dicht, maar... er staat een mooi speelhuisje in de tuin. Iets dergelijks gaan wij ook maken in onze tuin. Leuk!


Tevreden reden wij weer terug naar beneden, om nog van de avond te genieten in ons huisje. Ik las verder in Wolvenzomer een mooi boek van Hans Rosenfeldt, en later dronken wij nog lekker een rosé met een snackje bij muziek ondertussen lekker kletsen.

Het werd weer bedtijd en de andere, laatste ochtend hier konden wij wel uitslapen. Nadat wij de sleutel hadden ingeleverd en nog een praatje gemaakt reden wij richting Kalkar.

Herfstvakantie deel 6, 11 oktober 2024

Emmerik, shoppen aan de Rijn

Herfstvakantie deel 4, 10 oktober 2024 (terug naar deel 3)

Wij hadden leuk rondgelopen in 's-Heerenberg en vanaf daar is het maar een klein ritje naar Emmerik aan de Rijn. Tussen de middag parkeerde mijn lief haar wagen op de Gheistmarkt en wij liepen vandaar eerst naar de Rijnboulevard, voor een wijdse blik over de Rijn, het Rijnland en de imposante Rijnbrug.

Wij liepen een stuk over de Rijnpromenade, om de Sint Martinuskerk heen. Langs de Rijn in oostelijke richting. Op een gegeven moment, de vele horecabedrijven aan de promenade waren dicht, of er zat geen kip, gingen wij de winkelstraat maar in. Bijna alle gebouwen hier zijn van na WOII. In de Kaszstrasze was een Tedi, daar ging mijn lief maar eens kijken en kocht daar wat dingen. Vervolgens zei zij, wil je nog even in de Takko kijken? Ik zei, nee ik ga even naar Deichmann om een paar nieuwe schoenen, er stak net een stukje glas door de schoenzool van mijn ouden. Ik slaagde voor mijn missie en kwam terug met een paar zwarte Adidas instappers. 


Later keek mijn lief nog even in de Takko en ik paste in de Kik nog twee sweatshirts, waar mijn lief mij op wees. De ene was te klein, de Kappa hoody paste goed en nam ik mee. Daarna liepen wij nog eens vanaf de andere kant over de rustige Rijnpromenade en weer terug naar onze auto.


De late lunch zouden wij in Elten in ons huisje nemen. De zaken hier vonden wij niet al te aantrekkelijk. Rond 3 uur waren wij terug in ons huisje. Samen maakten wij een lekkere pan nasi en sloegen dus een maaltijd, de lunch, over. Rond half 6 wilden wij er toch nog even opuit en reden naar het op de Elterberg gelegen Hoog Elten.

Herfstvakantie deel 5, 10 oktober 2024

Meer over Emmerik staat in onderstaande stukjes


's-Heerenberg, Huis Bergh

Herfstvakantie deel 3, 10 oktober 2024, (terug naar deel 2)

Even na elven reden wij in een kwartiertje naar het centrum van 's-Heerenberg, wij pakten ook nog een stukje snelweg, jammer. Wij reden op Google Maps en hadden snelwegen beter even uit kunnen vinken. Zodra wij de Nederlandse grens passeerden reden wij 's-Heerenberg in. Wij parkeerden in het centrum vlakbij de Jumbosupermarkt in het stadscentrum. Een leuk oud klein stadje, er was markt en het was gezellig druk. 

Wij liepen het centrum door, ondertussen belden wij nog even met onze dochter, wat dingen bespreken, haar wasmachine had het gisteren begeven. Wij wandelden door het park van het centrum rond het kasteel Huis Bergh, dat ten het centrum ligt. We gingen over de slotgracht over de brug naar de voorburcht. Het slot zelf was grotendeels afgesloten, want in verbouwing.



Huis Bergh was het stamslot van de graven van Bergh. Het Land van den Bergh was vóór 1486 een bannerij en vanaf 1486 (rijks-)graafschap Bergh. Huis Bergh is de grootste waterburcht in Nederland. De bouwgeschiedenis van het kasteel gaat terug tot het jaar 1250. Delen van het huis dateren uit de 14e, 15e en 17e eeuw. In de beginfase van de 80-jarige Oorlog had Huis Bergh veel te lijden van oorlogsgeweld. In 1735 brandde het geheel uit, waarna het tot 1746 door Gerrit Ravenschot uit Zutphen werd herbouwd. Tijdens de Hollandse Zending tussen de jaren 1799 en 1842 was er een seminarie in Huis Bergh gevestigd. Het kasteel en alle bijbehorende bezittingen kwamen in 1912 in eigendom van Jan Herman van Heek, een industrieel uit Enschede met als doel het als monument te behouden.

Wij kuierden de voorburcht door en kwamen weer bij het stadscentrum uit, waar wij nog even het standbeeld van Mechteld de heks van 's-Heerenberg bewonderden en kuierden met een omtrekkende beweging door het centrum weer terug naar de auto. Zo meteen maar even naar Emmerik.

 Herfstvakantie deel 4, 10 oktober 2024


zaterdag 19 oktober 2024

Elten, inchecken

Herfstvakantie deel 2, 9 oktober 2024 (terug naar deel 1)

Wij hadden leuk gewinkeld in Kleef en reden naar ons huisje in het aan drie kanten tegen de Nederlandse grens gelegen Duitse dorpje Elten waar wij voor 2 nachten hadden geboekt. Wij kregen de sleutel van de eigenaars van de woning, die om de hoek van deze voormalige tandartspraktijk  tegenover de brandweerkazerne van Elten wonen. Zij was Duitse, maar sprak perfect Nederlands, ze had in Maastricht een opleiding verloskundige gehad en gewerkt in Nederland. De voormalige praktijk was prachtig verbouwd, een kamer met ruime kitchenette met alle voorzieningen, een hal met een ruime badkamer en aan de andere kant een ruime slaapkamer.

Onze auto konden wij voor het huisje parkeren, het uitladen was een fluitje van een cent dus. Wij kregen enige tips waar wij de komende dagen konden kijken en daar hebben wij deels gebruik van gemaakt. Eerst maar eens even genieten op deze nieuwe plek met een kop koffie. 

Aan het begin van de avond liepen wij met onze hond even naar de Netto supermarkt 400 meter verderop, waar ik buiten wachtte, terwijl mijn lief wat lekkers onder andere rosé en wat snacks voor vanavond haalde. Op een gegeven moment trok ik onze hond even weg, toen er een vrouw met boodschappen passeerde, ze zei 'je hoeft hem niet terug te trekken hoor, ik ben niet bang voor honden', in het Nederlands, wij zitten ook vlak bij de grens, maar het is schijnbaar aan mijn uiterlijk te zien, dat ik Nederlands ben.

De tv in het huisje gebruikten wij niet, wel 1.000 zenders, maar alles Duitstalig, nu spreken en verstaan wij allebei Duits, maar wij hadden nu geen zin in tv, 's avonds eerst lekker lezen, muziekje van Spotify via bluetooth op de stereo van het huisje, daarna wat kletsen met een wijntje.

Later op bed, het slaapt hier heerlijk, maar vroeg wakker! Om half  7 's morgens rukte de vrijwillige brandweer van Elten uit met alle drie hun wagens, sirenes en zwaailichten. Ach ik viel daarna weer gauw in slaap, maar mijn lief kon de slaap niet meer vatten.


Elten is aan 3 kanten omgeven door Nederland. Op 23 april 1949 is het ter compensatie voor de Duitse bezetting tijdens de WOII aan Nederland toegewezen. Dit heeft geduurd tot 1 augustus 1963, toen het weer Duits werd. De nacht van de overgang staat nu nog bekend als de Boternacht.  Veel exporteurs hebben goed verdiend die nacht. Op 31 juli 1963 plaatsten zij veel vrachtwagens met te exporteren goederen (voornamelijk boter) in het Nederlandse Elten. De volgende dag stonden de vrachtwagens met de goederen, zonder een cent aan invoerrechten te hoeven betalen, in Duitsland. De vermoedelijke winst bedroeg 50 tot 60 miljoen gulden. Dit was volkomen legaal. 

's Morgens toen mijn lief douchte liet ik onze hond even uit en daarna ging ik nog even zonder hond naar de Netto voor verse broodjes, mijn lief bereidde ondertussen de rest van het ontbijt voor.

Wij besloten na het ontbijt, om even in 's-Heerenberg te gaan kijken, een mooi Nederlands grensstadje met een groot kasteel, een tip van de verhuurder van ons huisje.

 Herfstvakantie deel 3, 10 oktober 2024

Menu Zwerven Duitsland

maandag 14 oktober 2024

Kleef in de herfst

Herfstvakantie deel 1, 9 oktober 2024

Wij waren het al meer dan een jaar van plan, maar vandaag komt het er eindelijk van. De tweede helft van deze week kunnen wij er een paar dagen op uit en wij rijden eerst naar Kleef. Deze korte vakantie begint met een winkelmiddagje.

Mijn lief parkeert de auto als wij in Kleef aankomen aan de rand van het centrum, ik pak onze hond uit de wagen en met zijn drieën wandelen wij langs het Spoykanal naar de binnenstad, om in de Herzogstrasze een wandelwinkelstraat te gaan wnkelen. Het komt er op neer dat mijn lief voornamelijk de winkels bezoekt, terwijl de hond en ik braaf buiten wachten, ondertussen hoor ik op straat meer Nederlands dan Duits om mij heen spreken. 

Mijn lief slaagde trouwens goed, in Woolworth vond zij een mooie grote winterjas, een model dat zij al lang zocht, maar tot nog toe niet had gevonden. Na haar eerste winkels liet zij mij even in de New Yorker kijken, was niks, binnen 40 seconden was ik weer buiten.


Het is dan ook helemaal niet erg om buiten met de hond te wachten, terwijl mijn lief winkelt. Zo liepen en winkelden wij de hele winkelstraat door en op een gegeven moment sloegen wij bij de Goldstrasze linksaf en kuierden in de lichte regen terug en passeerden het kasteel De Zwanenburcht.


De Zwanenburcht is vermoedelijk gebouwd in de 11e eeuw voor de graven van Kleef op een spoorvormige uitloper van een heuvelketen. Het is een van de weinige hoogburchten aan de Nederrijn. De burchtberg was naamgevend voor de later ontstane nederzetting: Kleef betekent klif of klip. De naam Zwanenburcht verkreeg het kasteel pas in de romantiek van de 19e eeuw. Vroeger werd het gebouw “het slot van Kleef” genoemd. Hoewel men spreekt over een burcht, gaat het sinds een verbouwing in de 17e eeuw bij de Zwanenburcht niet meer om een burchtgebouw maar om een barok slot.

Nadat wij het kasteel waren gepasseerd liepen wij weer terug naar het winkelcentrum. Ik ging ook nog even in Woolworth kijken en scoorde daar voor een paar euro twee leuke truien.


Lang genoeg gewinkeld, wij liepen naar het restaurant Pesami bij de parkeerplaats waar wij twee heerlijke pizza's met twee alcoholvrije Carlsberg biertjes dtonken. Na ons maal, liepen wij naar onze auto terug om naar ons huisje in Elten voor de komende twee nachten te rijden.


 Herfstvakantie deel 2, 9 oktober 2024

zondag 22 september 2024

Stroe, Wiringherlant

 Een nachtje weg, deel 5
Deel 4 al gelezen?

Wij reden van Den Oever weer terug naar Wiringherlant bij het dorpje Stroe. Terug in ons hotelchalet was het tijd voor een lekkere kop koffie. De avond brachten wij voornamelijk in ons hotelchalet door. De fauteuils zetten wij op een voor ons aangename plek en het werd al gauw donker. Wij hadden wijn en snacks mee voor de avond. Het was gezellig en lekker en alles, beide flessen, gingen op.

Tegen middernacht was het tijd voor de laatste ronde met onze hond nog even over de Waddenzeedijk en genieten van het uitzicht met alle lichten in de verte op links Den Helder en de vuurtoren van Huisduinen en van links naar rechts over de zee zag je beurtelings de lichten van de vuurtorens van de Waddeneilanden en het rook lekker naar Wad.

Nog even op de dijk, in de verte delichtbundel van de vuurtoren van Huisduinen

Kniertje waakt over ons

Weer terug in ons hotelchalet was het bedtijd en wij sliepen heerlijk. Het eerste wat wij 's morgens deden toen wij waren opgestaan, was bij zee kijken. Wij gingen zelfs lekker nog even via wat stenen over een vervallen pier een eindje het Wad op een heerlijke plek.




Net als vannacht zochten wij nu nog een keer het bankje op waar wij toen gezeten hadden. Genieten.
Vervolgens was het tijd voor ontbijt. Bij de receptie haalden wij onze grote picknickmand voor het ontbijt heerlijk.

Wieringen een heerlijk (ooit) eiland voor een fijne (korte) vakantie

Na het ontbijt douchten wij heerlijk en was het tijd om de sleutel met klompje en picknickmand weer in te leveren en op huis aan te gaan. Wij maakten op Wieringen nog een korte stop, bij het dorpje Westerland op de plek waar tot 1924 de veerboot van Wieringen naar het stadje Schagen vertrok.

Wij reden door de Wieringermeerpolder weer terug richting Enkhuizen en reden weer naar Lelystad. Wij vonden het nog geen plek of moment voor pauze en reden gelijk verder. Vlak bij huis in Wilsum hielden wij nog een korte pauze. Wij wandelden daar nog even naar de IJssel en haalden onderr andere herinneringen op van de tijd, dat wij daar met onze boot Moeke even afgemeerd lagen en open een gegeven moment op de keien op stuiterden, doordat er een boot zo langs kwam racen, dat al het water bijna onder de boot werd weggezogen.

Maar voor nu, wij waren mooi even fut.


Den Oever, vuurtoren

Een nachtje weg deel 4
Deel 3 al gelezen?

Van ons hotelchalet vlak achter de Waddendijk reden wij over leuke binnendoorweggetjes naar het havenplaatsje Den Oever aan het begin van de Afsluitdijk. Het was nog wel ruim voor zessen, maar wij hadden de lunch overgeslagen, dus etenstijd voor ons. Wij parkeerden de auto bij de haven en klommen eerst even de betonnen dijk op, om de haven en het rode vuurtorentje eens goed te bekijken.


De vuurtoren van Den Oever, meerdere keren verplaatst

De  16 meter hoge Vuurtoren van Den Oever is een opengewerkte, rode, gietijzeren in 1885 gebouwde vuurtoren door Penn & Bauduin uit Dordrecht en werd ontworpen door Adrianus Cornelis van Loo. De vuurtoren stond aanvankelijk aan de westkant van het eiland Wieringen bij het dorpje Westerland. Vanwege de inpoldering van het Wieringermeer was de toren daar niet meer nodig. In 1930 werd de toren gesloopt en bij de haven van Den Oever weer opgebouwd. Twee jaar later werd hij opnieuw verplaatst. Hij kwam toen te staan bij de Stevinsluizen van de Afsluitdijk. In 2017 moest de toren opnieuw wijken, nu in verband werkzaamheden aan de Afsluitdijk. In de nacht van 16 op 17 maart 2017 werd de met behulp van de Genie in vier stukken verhuisd naar een nieuwe locatie op het uiteinde van de verlengde Oostkade.
Het licht bestond uit de kleuren wit, rood en groen. Het witte licht had een sterkte van 1300 candela, had een lichthoogte van 15,5 meter en was te zien op een afstand van 10 zeemijlen. De andere kleuren waren zichtbaar op zeven zeemijlen. Het licht werd gedoofd in 2009. Op 21 juni 2017 werd het licht opnieuw ontstoken, maar de toren wordt niet meer vermeld in de lichtenlijst en op zeekaarten.


Bij de haven lag het visrestaurant Basalt. Wij besloten toch maar een restaurant te zoeken waar je ook iets anders dan vis kon kiezen. Heel veel keus was er niet het werd restaurant Bruisend. Ook hier mocht de hond niet naar binnen. Iemand van het personeel zei, dat dat bij de Chinees wel zou mogen, leek ons geen goed idee. Ondanks dat wij de jassen niet mee hadden zijn wij maar op het terras gaan zitten, dat mocht wel. Op zich was het eten prima, voorafje sloegen wij over, wij kregen wel een lekkere amuse met gerookte paling en het hoofdgerecht was prima. Wij waren toen nog de enige gasten in dit stille dorp, waar alleen zo nu en dan een autootje door de straat reed. Elke een glas rosé erbij. Vonden wij prima zo. Na het hoofdgerecht lekker weer terug naar onze hut. Onderweg reden wij nog langs het Vikinginformatiecentrum, Wieringen heeft ook een verleden met Vikingen, wij lieten het rechts liggen, want het was inmiddels avond, op naar onze overnachtingsplek.

Naar een nachtje weg deel 5

Menu Vuurtorens

Hippolytushoef, blokkenkar

Een nachtje weg, deel 3
Deel 2 al gelezen?

Na de stop bij het gat in de dijk reden wij al gauw bij Den Oever Wieringen op en reden wij eerst richting Hippolytushoef, misschien om te lunchen, of om nog wat te kopen. Wij reden het dorp in en mijn lief parkeerde in een parkeervak bij de Hippolytuskerk. Eerst gingen wij even naar de dierenspeciaalzaak 't Warme Nest om onze hond een lekkertje uit te laten zoeken. Vervolgens liepen wij richting Hoofdstraat, de winkelstraat in het dorp. Veel winkels waren er niet, ook niet een zaak om uitgebreid te lunchen en 's avonds zouden wij ook niet terugkomen. Onze hond mag in de pizzeria toch niet naar binnen.


Wij liepen warenhuis De Ukkieshop in. Ik was al gauw weer buiten met onze hond, want honden mochten er hier in tegenstelling tot Hard-Wear eerder die dag niet in. Mijn lief ging toch even kijken. Ze vond een mooie blokkenkar. Dat is mooi voor onze kleinzoon, die iedere week een dag bij ons is, bij de ingang mocht ze even  met de kar bij mij overleggen. Ik vond het allang best en met een mooie blokkenkar gingen wij terug naar de auto. Nog een paar kilometer over kleine weggetjes naar het vakantiepark Wiringherlant waar wij vannacht in een hotelchalet gaan slapen. Inchecken, auto naar het chalet, spullen uitpakken, auto naar de parkeerplaats en even pauze/ Wat een leuk concept zo'n hotelconcept. Hier eerst maar een bakje thee met lekker de dubbele deuren open, even niet op het eigen terras, maar iets warmer en dan had dat ook gekund.

Na de pauze hier gingen wij, maar 's wat te eten zoeken in Den Oever.

Naar een nachtje weg, deel 4


Wieringerwerf, Gat in de dijk

Een nachtje weg, deel 2
Deel 1 al gelezen?

Wij reden vroeg in de middag Enkhuizen uit richting Wieringermeerdijk. Wij passeerden onder andere Medemblik en niet zoveel kilometers voor het voormalige eiland Wieringen hielden wij even pauze bij een plek, die Gat in de Dijk heet. Hier zit een stukje geschiedenis aan vast, wat ik tot ik op deze plek kwam nog niet kende. In eerste instantie stopten wij hier gewoon, om even uit te kijken over het IJsselmeer. Onderaan de dijk was nog een groepje aan het zwemmen in het IJsselmeer, wij zijn daarom nog maar even een stukje doorgelopen.


Op 17 april 1945 aan tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog is ter hoogte van het Dijkgatsbos bij Wieringerwerf de Noorderdijk tot ontploffing gebracht. Hierdoor ontstond een gat in de dijk en kwam de Wieringermeer onder water te staan. Na WO II is hier natuurgebied De Wielen ontstaan met daarin de resten van een fundering van een boerderij die daar stond. Vanwege deze historisch belangrijke plek is dit gebied in 2020 zichtbaar gemaakt voor bezoekers. Op de oude dijk, die destijds was doorgebroken, is een toegangspad gemaakt met aan het einde een uitkijkpunt. 

Na deze pauze was het  nog maar een kort stukje naar Hippolytushoef.

Naar Een nachtje weg, deel 3

zaterdag 21 september 2024

Enkhuizen, Vuurtje

13-09-2024 Een nachtje weg, deel 1

Wij hadden samen een lang weekend vrij en besloten de vrijdag even te gaan pierenwaaien aan de andere zijde van het IJsselmeer. Wij startten 's morgen rustig op, maar daarna wat spullen in de auto gedaan, onze hond op de achterbank en samen vanaf Zwolle door Flevoland en via de Houtribdijk naar de andere kant van het IJsselmeer, het rijden over deze dijk is prachtig met het ruime uitzicht op sommige delen over het Markermeer en het IJsselmeer tegelijk.

Het was nog morgen toen wij in Enkhuizen aankwamen. De auto aan de rand van het centrum geparkeerd en richting haven gelopen. Tijd voor koffie. Die dronken wij op het terras met gebak van restaurant Nap, naast het havenkantoor, aan de overkant het havenlicht, staren vuurtorentje, dat de ingang van de haven markeert.


Het Havenlicht van Enkhuizen, ook wel ‘t Vuurtje genoemd, werd in 1888 gebouwd ter vervanging van een houten constructie uit 1859 door  staalconstructiebedrijf De Vries Robbé & Co. uit Gorinchem.  In 1932 verloor de toren zijn functie, samen met de lichtlijn waar de toren deel van uitmaakte, en werd het licht gedoofd. Tegenwoordig is de toren in gebruik als onofficieel havenlicht; er is een rood licht aan de zijkant van de toren bevestigd. In 2009 werd het monumentale havenlicht gerestaureerd. De toren is eigendom van de gemeente Enkhuizen heeft de status van rijksmonument.

Na de koffie kuierden wij nog wat door de stad. Kopen voor ons zelf deden wij niets, maar op een gegeven moment kwamen wij langs de Hard-Wear, een winkel met veel Australian kleding. Onze zoon is hardcore fan, het was middagpauze op zijn werk en wij videobelden even, zodoende zochten wij (of eigenlijk hijzelf) een nieuwe broek uit en wij namen nog een t-shirt voor hem mee.

Voor deze keer hadden wij wel weer even genoeg Enkhuizen gezien, liepen weer naar onze auto en mijn lief reed richting Wieringermeerdijk.

Naar een nachtje weg deel 2

Menu Vuurtorens

woensdag 11 september 2024

Ouistreham, vuurtoren

Een van de eerste gebouwen, die je ziet als je in het centrum van Ouistreham parkeert is de vuurtoren.


Centraal in de streek van Calvados, bij de monding van de Orne en bij de kust van het Kanaal, werd de vuurtoren Ouistreham begin  20e eeuw gebouwd. De 38 meter hoge toren werd in de jaren '90 geautomatiseerd, het licht is 16 zeemijl ver zichtbaar. 

Saint Nazaire-sur-Mer, Le vieux Môle

Aan het begin van de avond waren mijn lief, onze hond en ik weer aan het kuieren in Saint Nazaire-sur-Mer, gingen de oude brug over naar Le Vieux Môle, de oude haven. 's Morgens hadden wij in deze leuke stad al twee vuurtorentjes gezien. Hier in de Loiremonding staat een grotere vuurtoren.

N 47°16'17"  - W 02°11'49"
Reikwijdte : 11 zeemijl
Licht: 3 witte lichten elke 10 sec
Lichthoogte: 18 meter boven zeeniveau
Ligging: Einde van de pier, 44600 Saint-Nazaire
Hoogte : 17 meter hoog

Deze vuurtoren werd in 1904 gebouwd als vervanging van een eerste torentje dat in 1835-1836 werd gebouwd.

Saint Nazaire-sur-Mer, Feu de la jetée Ouest & Phare de la jetée Est

Op 13 juli 's ochtends liepen wij nadat wij de auto uit waren gestapt al snel richting haven, de vuurtorentjes bij de ingang van de haven van Saint Nazaire met een doorkijkje naar de Loiremonding in de Atlantische Oceaan vond ik een mooie aanblik.

Het ooster (groen) en wester (rood) havenlicht in Saint Nazaire

Feu de la jetée Ouest
(lichtopstand op de westerpier - rood -)

N 47°16'0 - W 2°12'12"
Reikwijdte : 8 zeemijl
Licht: 4 rode lichten elke 12 sec
Lichthoogte: 11 meter boven zeeniveau
Ligging: Einde van de pier, 44600 Saint-Nazaire
Hoogte : 10 meter hoog

Phare de la jetée Est
(lichtopstand op de oosterpier - groen -)

N 47°16'0" - W 2°12'6"
Reikwijdte : 11 zeemijl
Licht: 4 groene lichten elke 12 sec
Lichthoogte: 11 meter boven zeeniveau
Ligging: Einde van de pier, 44600 Saint-Nazaire
Hoogte : 10 meter hoog



zondag 8 september 2024

Le Tréport, vuurtoren

 Op dinsdag 16 juli waren wij met het kabeltreintje afgedaald naar het laag gelegen gedeelte van de Noord-Franse kustplaats Le Tréport in het departement Seine-Maritiem. Wij hebben natuurlijk ook de vuurtoren aan Het Kanaal bekeken.

Le Phare Tréport is cilindrisch, bestaat uit een wit-groene toren en ligt aan het einde van de westelijke pier van de stad Tréport . De vuurtoren markeert de ingang van de haven. Deze toren is in 1844 gebouwd en 13,5 meter hoog.

Het lichtkarakter is: Frequentie  : 10 seconden (G), licht: 0,4 seconden, duisternis: 2,1 seconden, licht: 0,4 seconden, duisternis: 7,1 seconde en reikt 14 zeemijl.

16 juli 2024 bezochten mijn lief en ik het vuurtorentje in Le Tréport.

Menu Vuurtorens

maandag 2 september 2024

Schoonoord, Ellert en Brammert

 Vrijdag hadden mijn lief en ik beiden een dag vrij, geen verplichtingen vandaag, een leuke dag om eens een dag je cultuur te snuiven in een museum. Onze hond gaat ook mee, dus gaan wij naar een museum waar honden ook welkom zijn.

Heel lang geleden, toen ik nog op de lagere school zat is het openluchtmuseum eens een onderdeel van een schoolreisje van mij geweest. Leuk om met volwassen ogen weer eens te zien en honden zijn er welkom.

Mijn lief rijdt ons in een uurtje over de Hunebed Highway naar Schoonoord, direct door naar het openluchtmuseum Ellert en Brammert. De reuzen Ellert en Brammert stonden ons al voor de ingang op te wachten.


De sage over de reuzen Ellert en Brammert is gesitueerd op het Ellertsveld, waar ook het huidige museum gevestigd is. Het verhaal wil dat deze reuzen rond vierhonderd jaar geleden in dit gebied woonden. De twee wildemannen leefden in een hut die onder het heideveld was gegraven. Ze leefden als stropers en geen mens waande zich veilig op het Ellertsveld, waar zij op een plek woonde waar zeven marken (dorpen) aan elkaar grenzen. Hier hadden ze draden gespannen met bellen eraan en ze kwamen direct in actie, wanneer een argeloze indringer de bellen aan het klingelen bracht. Die werd dan met knuppels neergeslagen en van zijn bezittingen beroofd. Aldus een deel van de sage die nog veel verder gaat.

Wij betaalden entree bij het oude tolhuis en waren binnen.


De oude plaggenhutten met sobere inrichting wist ik mij nog te herinneren. Behalve dat waren er ook nog allerlei andere dorpsgebouwen uit het Drenthe van vroeger op dit terrein herbouwd. Er is onder andere een boerderij met allerlei oude Drentse veerassen, Drents heideschaap, Drents hoen. Er is een mooie replica van een hunebed en ook het landschap was mooi aangelegd.

's even zo'n hut goed bekijken

Wij bezochten de oude drukkerij in werking, dronken koffie met een lekkere warme wafel met aardbeien Wij bezochten het oude kerkje. Best leuk allemaal.

Onze hond bewonderd het varken, op de achtergrond worden kraampjes voor een fair opgebouwd.


Bij de historische winkel bijna aan het eind van het museum was allerlei kunst te koop, zoals schilderijen in struisvogeleieren. Veel afbeeldingen uit de stad Groningen, maar ook een van de woonplaats van mijn schoonouders Hindeloopen.

Na het museum reden wij weer terug over de Hunebed Highway, richting Hoogeveen. Daar lunchten wij nog heerlijk op een terras in het centrum voor wij weer naar huis reden.

Een leuk uitje.