vrijdag 14 juni 2019

Goutum, de tuin

Voor 1983 had mijn vader samen met een broer en mijn opa een stuk tuin op de Badweg in Leeuwarden-Huizum. Die werd destijds opgeruimd ten gunste van uitbreiding van het ziekenhuis.
Na de winter moest dus een ander stuk tuin klaar gemaakt worden om borgers, spercieboontjes en weet ik niet wat allemaal te kunnen verbouwen. Er werd een nieuw volkstuincomplex geopend in Goutum in voorbij de ijsbaan in het gebied tussen het dorp en het Van Harinxmakanaal. Toen was er omheen nog allemaal weiland en een kilometer verderop het Van Harinxmakanaal en Leeuwarden.

De tuin moest worden omgespit. Mijn vader kon het een paar maanden niet doen, was net aan zijn knie geopereerd. Mijn moeder en ik er maar heen. Druk aan het spitten in de blauwe vette klei. Die was nog zo vet en nat dat mijn laarzen soms uit schoten en ik op een sok in de drek kwam te staan.
Het is allemaal gelukt.

Later vond pa, dat ik het toch niet helemaal goed gedaan had. Ik had de greppeltjes precies haaks op de richting gemaakt, waarop hij het later over deed. Ach maakt het uit. Jaren kwamen er vrachten boontjes, sla, aardappels vanaf. Veel lekkerder dan uit de winkel, zei hij. Is dat zo? Al die boontjes moesten grotendeels ingevroren, die eet je dus niet vers. Eind juli at je bijna dagelijks sla. En als de aardappels 's winters in het hok even te koud hadden gelegen, de vorst erover, dan werden ze zoet. Echt niet lekker.

Volkstuin is leuk. Ik teel ook wel eens wat, wat niet altijd even succesvol is, maar voor de leuk en onze appelboompjes en perenboom doen het echt goed. Maar gemiddeld genomen is vers uit de winkel toch wel lekkerder.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Dank voor je reactie!
Een groet van Zwerver