Soest, samen

Wij hadden al een aantal maanden verkering en mijn baan in Den Haag was ik zat. Ik kon een nieuwe baan krijgen in Utrecht en dat is vlak bij het werk van mijn meisje die in Huis ter Heide bij Zeist werkt en woont. Een mooi moment om samen te gaan wonen.

Wat wordt het Utrecht? Liever niet, Amersfoort, prima maar vind daar maar gauw wat...
In Utrecht hadden wij samen een flat op het Kanaleneiland bekeken, die wij misschien via mijn nieuwe werk zouden kunnen huren. Dat ging niet door. Wij waren te rijk :)

Zoeken naar een kamer in Amersfoort en omgeving. Al een kamer in het Soesterkwartier van Amersfoort bekeken. Dat was niets. Te weinig privacy een te kleine kamer in een te klein huis.

Wij hadden de moed al opgegeven... Toen nam iemand uit Soest contact met ons op. Wij er met de trein in de zware januaristorm van 1990 er naar toe. Nou ja wij kwamen er.
Een villa met een camping erachter in Soest Zuid. Fietsen en brommer konden wij in de schuur naast het huis zetten en op de verdieping konden wij 2 kamers krijgen en keukentje. Douche en wc delen met de buurman van de verdieping erboven. Mij leek het eigenlijk niet goed genoeg. Ik vreesde dat wij te weinig privacy zouden hebben bij deze oude mensen boven. Hun zoon en vrouw woonde in een huis verderop op het terrein bij de camping. De  man kwam op mij als arbeiderszoon wat bekakt over met als stopwoordje 'niewaar?' Mijn vriendin zag geen bezwaren. Na overleg besloten wij toch te gaan huren.  Ik kon mijn kamer in de Zeeheldenbuurt in Den Haag opzeggen en mijn vriendin haar flatje op Sterrenberg.

Mooi lekker samenwonen. Dat beviel prima. Maar het bij andere mensen boven wonen minder. Elke keer als wij thuis kwamen of weggingen, langs de oude mensen, die voornamelijk in de woonkeuken leefden en altijd de deur naar de gang open hadden en zo controleerden wat er in huis gebeurde. De man had op de overloop waar onze kamers waren ook nog een hobbykamer waar hij overdag als aan kleden aan het punniken was. Al gauw waren er ook meningsverschillen met hem en werden wij steeds schichtiger in onze eigen woning. Hij vond het bijvoorbeeld ook niks, dat wij onze deuren altijd op slot deden als wij niet thuis waren.

Al gauw bleek, dat ik mijn nieuwe baan wel zou houden en konden wij op zoek naar een echte eigen koopwoning. Ruim 7 maanden na deze eerste plek samen kregen wij de sleutels van onze eerste eigen koopwoning uit de dertiger jaren in het Amersfoortse Soesterkwartier. Heerlijk.