Wandelend naar het strand en turend langs de kade richting haven zien wij de vuurtoren van Duinkerken. Dit is de hoogste vuurtoren van Frankrijk, gebouwd in 1842 en in 1985 geautomatiseerd en nog steeds in gebruik.
Het is nog de eerste helft van juli, ik heb de lichtkegel 's avonds niet meer zien branden. De laatste keer, dat ik hem zag was het nog licht.
's Ochtends in ons hotel in Duinkerken zaten wij al vroeg aan het ontbijt. Een aantal leden van de kinologenclub die wij gisteren in de receptiehal zagen wachten, zaten ook al te ontbijten. Het Vlaamse jurylid praatte ook nog even tegen ons aan.
Wij waren vroeg, want als we voor 9 uur in de auto zouden zitten, hoefden we geen parkeergeld te betalen. Scheelt gedoe. Iets voor 9 vertrokken wij dus. Eerst naar het dorp Groot-Sinten. Wij gingen nog wat boodschappen halen in de Aldi.
Vervolgens richting Calais, eromheen en een volgende korte stop in Sangatte(Zandgat dus). Even lekker op het strand kijken. We schampten wel een wieldop tegen een hoge stoeprand bij het inparkeren. Ach het is maar materiaal.
Mooi breed strand, lekker wat van ons afgekeken en genoten van een sapje en het uitzicht, o.a. op de veerboten die van en naar Calais varen.
Strand bij Sangatte
Cap Blanc Nez, kijken naar Engeland
Na dit rustmomentje reden wij nog een paar kilometer verder, het klif op van het schiereiland Cap Blanc-Nez (Blankenesse). Dit is een prachtig 134 meter hoog wit klif, dat je een geweldig uitzicht geeft over het Nauw van Calais, de Engelse kust en de directe omgeving. Hier heerlijk even gewandeld en van het uitzicht genoten.
Vervolgens zijn wij in zuidelijke richting naar beneden gereden en bij Escalles achter een camping naar het strand voor het klif gegaan. Prachtig. Het water droop nog uit het klif.
Na twee zulke mooie spots, wordt het wel weer eens tijd voor een sanitaire stop en een hapje. Wij vervolgen onze trip richting Audighen.
Dus geen België meer de tweede vakantiedag maar Frans Vlaanderen. Wij waren ook alweer mooi vroeg ingecheckt in het hotel aan de Rue de Leughenaer in Duinkerken en konden voor de finale mooi nog een paar uur naar het strand.
Vanaf het stadscentrum bij de haven luier je in een 20 minuten naar het strand in de wijk en voormalige gemeente Malo aan Zee. Hier is een mooi breed zandstrand en een gezellige boulevard. Door de aanstaande WK-finale Frankrijk - Kroatië was de sfeer op de boulevard anders dan anders, uitgelaten.
Tussen 2 en 3 vonden wij het nog wel tijd voor een dejeuner en aten wij een heerlijke verse pizza bij La Volcano op het terras. Na het genot (nou ja genot) van een veels te groot softijsje (druipen), wandelden wij maar weer eens terug naar ons hotel. De enige keer tv kijken gedurende onze trip. De finale. Wij zijn beiden voor Kroatië.
Onze favoriet verloor met 4-2. Maar elk nadeel heb zijn voordeel en dat voordeel was, wij de straat op en meegenieten van het volksfeest, dat in het centrum van Duinkerken ontstond... Toeterende auto's. Schudden van bussen. Bier en gelal. Ik nog met een aangeschoten supporter met een kartonnen Griezman op de kiek.
Toen het feest wat tot bedaren kwam nog door de binnenstad gewandeld en de haven bekeken. Het was weer een super dag.
De tweede dag van onze vakantie begon met een heerlijk ontbijt in het hotel in Antwerpen. Pannenkoekje erbij. Nabeschouwing van het voetballen was op tv.
Na het ontbijt al onze spullen in de wagen gegooid en uitgecheckt. Op naar de kust.
De snelweg op. Bij Gent stonden we nog een tijdje in de file en uiteindelijk reden wij De Panne de meest zuidelijke badplaats van België binnen. Allemaal flats, geen parkeerplaats te vinden en zo nu en dan zie je een glimp van de zee. Nee dit niet.
Wij besloten maar door te rijden naar Duinkerken. Waren wij toch al vlakbij.
Hier checkten wij in in een hotel op Rue du Leughenaer. Wordt het weer een hele leuke dag!
