Deel 5 midweek Groote Keeten
Wat gaat zo'n midweek snel. Het is alweer donderdag en vandaag besloten wij eens bij het Wad op het voormalige eiland Wieringen te kijken. Bij het dorp Hippolytushoef verlieten wij de autoweg en wij reden door allerlei smalle straatjes door het dorp. Op een gegeven moment kom je dan aan de andere kant het dorp weer uit. Uiteindelijk kwamen wij bij het dorpje Stroe uit en voorbij het Wieringer Eilandmuseum Jan Lont kwamen wij bij de Waddenzeedijk.
Wij de dijk over en vooral van het uitzicht genieten. Verderop waren twee mannen aan het zeevissen. Ik mag er wel over dat weidse zicht met op links zicht op Den Helder en Texel en verder vooral veel vlakke Waddenzee. De hond schrok nog al van een kei die drie meter in de zee boven het water uitstak: Blaffen! Uiteindelijk deed mijn lief haar schoenen maar uit en liep er op blote voeten door het koude water er naar toe. Op het laatst durfde onze held er dan ook naar toe.
Het verst in het water de 'enge kei'
Wij verbleven hier een half uurtje en gingen toen weer rijden, verder via Oosterland en de buitenrand van Den Oever kwamen wij weer bij de 'grote weg' uit.
De Waddenzee bij Wieringen
We reden weer in de richting vakantieadres en dachten bij Anna-Paulowna wel even ergens te kunnen gaan lunchen. Het zag er ons toch niet aantrekkelijk genoeg uit. Mijn lief ging dan maar boodschappen doen in de Albert Heijn, die er die dag voor het eerst open was. Ik neem aan dat het tot voor kort een Deen supermarkt was. Daarna reden wij weer terug naar Groote Keeten.
Thuis eindelijk een plas, lunchen met koffie en daarna lekker de krant even lezen. Het volgende hoogtepunt volgde tegen de avond. Vlak voor het donker werd kuierden wij naar zee, prachtige luchten.
prachtige luchten na zonsondergang
De Noordzee vlak na zonsondergang
Het was heerlijk aan het strand en de hond had nog lekker even gespeeld. Tegen zevenen gingen wij dan maar eens dineren, in de Princen Keet, waar wij van vijf jaar eerder nog goede herinneringen hadden. De stoofpot van mijn lief in gietijzeren pan en mijn spare ribs waren geweldig. Wij waren hier als Nederlanders wel in de minderheid tussen voornamelijk Duitsers, maar dat mocht de pret niet drukken. Nog even gesproken met de jongen die ons bediende. Live muziek zoals vijf jaar geleden, doen zij niet meer. Trok te veel lastig publiek aan. Tsja, dan is niet meer doen een verstandige keuze.
Terug in het huisje werd er onder andere weer een spelletje rummikub gedaan en een fles rosé soldaat gemaakt en morgen zit het er al weer op. Terug naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank voor je reactie!
Een groet van Zwerver