De sering die woekert voort

Seringen hebben wij zelf een jaar of 14 terug in onze tuin geplant vanuit stekjes. Het begon bescheiden, maar inmiddels voorkom ik door het wegspitten van uitlopers aan beide kanten van de tuin waar seringen staan, dat zij voortwoekeren en te veel ruimte in gaan nemen. In april bloeien ze altijd prachtig en ruiken ze heerlijk.

Sering achter de tulpen en judaspenning

sering tegen de schutting aan de andere kant

De sering (Syringa vulgaris) is een plant uit de olijffamilie (Oleaceae). Het is een kleine boom of struik die vooral bekend is vanwege de aantrekkelijke, zoet geurende bloemen. De sering komt oorspronkelijk uit Zuidoost-Europa. De plant komt in het wild vooral voor op rotsachtige heuvelhellingen op de Balkan. Op veel plaatsen is de soort ingeburgerd. In tuinen komen allerlei gekweekte rassen met bloemkleuren die variëren van wit tot donkerpaars.

De gewone sering heeft hartvormige lichtgroene, gladde onbehaarde bladeren. In de herfst vallen de bladeren af. De bloeitijd is in april en mei. De bloemen zijn buis- of trechtervormig en meestal lichtpaars van kleur, maar soms ook wit. De bloemen zitten bij elkaar in grote, geurige pluimen. Er is een gladde doosvrucht. De struik wordt 3-4 meter hoog.