Donderdagmiddag half 5. Wij zijn allebei klaar met ons werk en gaan twee nachtjes naar de camping in Eeserveen. Wij vertrekken in de avondspits, het is druk op de A28 bij Zwolle. Wij sluiten wel aan in de rij en toch binnen een half uur passeren wij Hoogeveen, waar wij van de A28 af kunnen. Even boven Hoogeveen vragen wij ons af, of wij welk melk bij ons hebben, om pannenkoeken te bakken. Wij zouden pannenkoeken gaan maken op de camping. Wij besloten daarom, maar naar de eerste de beste supermarkt te rijden en gaan daarom Westerbork in. Daar parkeerden wij bij de Lidl. Wij bedachten ook, dat wij geen brood mee hadden, dus dat ook maar weer gelijk meegepakt. Trouwens ik herkende de plek, ruim 5 jaar geleden zijn wij ook al eens in deze Lidl geweest.
Aan de andere kant rijdt mijn lief Börk weer uit en wij vervolgen onze weg, rijden nog net een stukje door Schoonloo en rijden dan door het kleine dorpje Westdorp. Hé wat grappig, ik wist niet dat hier een hunebed was, heb hem hier ook niet op de kaart gezien. Maar ik zie er toch echt een liggen op de Brink van dit kleine dorpje.
's Avonds na de pannenkoeken zocht ik toch nog wat informatie over dit hunebed, het bleek 'hunebed D2002' te zijn. Dit hunebed is in 2002 als een protestactie door de dorpsbewoners gebwouwd. De keien komen bij boeren uit de omgeving vandaan. Op het bordje ernaast staat dat het hunebed ‘zonder subsidie, sponsorschap en commissievorming geplaatst is’. Eerst werd het door de gemeente gedoogd, maar op een gegeven moment kreeg het een officiële status en is er alsnog een bouwvergunning voor afgegeven. Het enige hunebed in Nederland met een bouwvergunning.
Na aankomst maken wij ons kamp met uitzicht op het bos. Wij zetten de tarp op, om ons in de schaduw te houden, wanneer wij dit willen, klappen stoeltjes en tafeltje uit en gaan lekker pannenkoeken bakken en daarna een prutje met stukken vers varkensvlees en gemixte groente, een Corona 0.0 erbij, wij hebben gesmuld. Yoghurt met aardbeienjam na.
Afwassen bij het toiletgebouw, koffie en daarna haal ik mijn lief over om toch vanavond nog even een boswandeling te gaan maken. Heerlijk even het bos in. Al gauw verlaten wij de brede paden en wandelen over gevallen bomen heen of er onderdoor. Op een gegeven moment zien wij klim- en klautertoestanden in de bomen, voor bedrijfsuitjes en familiedagen, erin gehangen door de Klonie. Wij hangen ook even in de touwen, dat doen ame en opa toch nog best goed. Even later toen wij van het een klein paadje weer terug kwamen op een breed pad, zagen wij nog een behoorlijk donkerbruine ree het pad oversteken. Even later kwam er nog een jong achteraan. Ik had helaas slechts de moeder gezien en was het volgende paadje alweer ingelopen.
Aan het dode hout zitten soms prachtige paddenstoelen, zoals de roodgerande houtzwam. Bij onze camping is een mooi akkertje waar onder andere in juni de vogelwikke en het kaasjeskruid bloeit. Veldleeuweriken zijn dol op dit soort wilde bloemen en wij zien er 's-avonds ook geregeld 1 of 2 wanneer wij voor ons busje zitten, tezamen met een
witte kwikstaart.
Ook een fietsenrek op de camping is overwoekerd met mooie bloemen
Na onze wandeling ging de zon ook al gauw onder en koelde het behoorlijk af. Wij gingen lekker nog een uurtje binnen zitten en rond 12 uur gingen wij plat voor een geweldige nachtrust.
De andere dag lieten wij de bus lekker de hele dag op de camping, mijn lief ging lekker schilderen en ik in het boek over Henrik Hedin en Leia Kaplan van
Mikaela Bley lezen.
Tegen vijven besloten wij toch weer te gaan wandelen en de zwemspullen mee te nemen. Op naar het
bosmeer Ellertshaar.
