Wij kenden elkaar nog niet heel lang, maar hadden al dik verkering. Het werd vakantietijd en waar zullen wij heen gaan. Het werd Terschelling. Ik had een tentje gekocht bij de Perry Sport in Den Haag waar ik toen woonde. Mijn vriendin wat kookspullen geleend. Wij hadden nog een gasbrandertje gekocht, de rest hadden wij en nog een heel kleine wegwerpbarbecue van de Xenos mee. Die zouden wij de hele week blijven gebruiken. Mooi weer en een goeie week naar Terschelling.
Wij zouden naar camping Mast in Formerum. Alle spullen in een tas en de veerboot op. Het kon ook anders zagen wij in Harlingen. Er ging ook een jongen met al zijn bagage in een kliko aan boord. Halverwege de tocht doemde het eiland met aan de westzijde vuurtoren de Brandaris al aan de horizon op. Het was een leuke overtocht. Gelijk op West-Terschelling fietsen gehuurd, om naar de camping te gaan. De bagage werd met een busje naar de camping gebracht.
Wij hadden op Terschelling een heerlijke week. Een camping vol jeugd. Rond alle tentjes zag het cadmium geel en rood van alle Heineken en Amstel bierkratten. 's Avonds lekker stappen in Midsland. Ook gingen wij een keer naar café de Groene Weide in het dorp Hoorn, om Hessel in levende lijve te zien optreden. Dat was maar even, smoordruk en mijn vriendin had eerder die dag haar enkel gekneusd met volleybal op de camping.
Zwemmen deden wij in zee, maar ook in het bosmeertje bij Hee, waar wij wel elk met teken vandaan kwamen. Een week heerlijk eten en barbecuen bij de tent, of een keer naar de pizzeria in Midsland, waar de wand van de buren vlam vatte (tapijt aan de wand) toen er een kaars tegenaan viel. Alles gemixt met veel bier, liefde, muziek van Guns 'n' Roses en veel lol. 's Ochtends na het ontbijt traditioneel naar de koffiemolen voor heerlijke koffie of chocolademelk.
Toch overdag gingen wij ook wel eens serieus fietsen en zwerven. Wij genoten in het grote natuurgebied in het oosten van het eiland de Boschplaat, een overweldigend natuurgebied van 10 kilometer duinen, zand, ruigte en vogels, daar werden wij dan wel weer stil van. In de duinen troffen wij ook nog een manager van mij bij de PTT, die met de boot op het eiland was. Wij hadden voor de vakantie woorden gehad, maar daar leek ie zich in vakantiesferen niets meer van te herinneren, hij was de vriendelijkheid zelve. Op de terugweg naar Formerum scoorden wij in een van de oostelijke buurtschappen nog een heerlijk stuk gebak op een terras.
Toen wij na ruim een week weer naar huis gingen, ging hij met die kliko ook weer aan boord.
Woensdag was het dan zover, wij gingen de grens over naar Oost-Berlijn. Strenge snotneuzen amper een paar jaar ouder dan ons deden te paspoortcontrole. Oef, dat gaat mis. Een leraar had een Telegraaf gelezen en deze krant slingerde nog duidelijk zichtbaar in de bus rond. Werd de controle nog even strenger. De Telegraaf werd direct bij het kantoor in de prullenbak gegooid en de bus werd ook nog van onderen met spiegels gecontroleerd. Nou ja wij mochten Oost-Berlijn in. Wij zagen Trabantjes rijden, bezochten een groot oorlogsmonument en tussen de middag aten wij in een restaurant bij het Alexanderplatz, het soepvlees was bijna zwart, het bestek van aluminium en de inrichting was als een geheel afgeleefde bedrijfskantine uit die tijd. Oost-Berlijners luisterden trouwens wel naar westerse muziek in de koude oorlog, want het toen pas nieuwe nummer Cruise Missiles van Fischer Z hoorde ik daar over straat schallen. 's Middags nog wel een heerlijk goedkoop biertje gedronken op het terras betaald van Ostmarken, waarvan het papiergeld nog het meest op monopoly geld leek en de muntjes speelgoed. Ook nog bij het wisselen van de wacht een cola'tje gedronken. Die smaakte niet best. Affijn tegen de avond weer terug naar West-Berlijn en op de grens ook nog het House at Checkpoint Charlie bezocht. Indrukwekkend op hoeveel manieren mensen hebben proberen te ontsnappen naar het westen.
