Gisteren 14 februari stond een groot deel van Nederland op het ijs. Wij hebben een week lang echte winter gehad, met eerst heel veel sneeuw en de afgelopen dagen ook op veel plaatsen betrouwbaar ijs.
Ook ik ben zaterdagmorgen even wezen schaatsen. Het ijs was daar niet goed. Na een half uurtje hield ik het alweer voor gezien. Maar ik vond fijn dat ik even was geweest.
Meestal eindigt een winterperiode in Nederland met ijzel. Vanmorgen was het zo ver. Het regende en de regen vroor op, op het wegdek. Code rood!
Ik had mijn maatregelen genomen. Mijn vieze sokken van gisteren had ik over mijn schoenen gedaan, toen ik de hond uit liet om 7 uur. Dat hielp.
Ik ben vroeger toch ook wel (meer dan) eens onderuit gegaan met ijzel. Bijvoorbeeld op maandag 21 januari 1985. Ik had ’s morgens de trein van Leeuwarden naar Groningen genomen. Vandaar fietste ik met een klasgenoot naar mijn school in het noorden van de stad. Wij hadden een flinke vorstperiode achter de rug, maar deze dag was een grijze dag, trad de dooi in en het was regenachtig. Bij het Noorderplantsoen namen wij allebei de een bocht linksaf en niet bedacht op de gladheid gleden wij allebei onderuit. Een voorbijganger op de stoep zag ons vallen en maakte de opmerking: ‘het is nog niet helemaal zomer, jongens’.
En hij had helemaal gelijk. Een paar weken later begon het weer stevig te vriezen en op 21 februari 1985 werd voor het eerst na 22 jaar weer een Elfstedentocht op de schaats georganiseerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank voor je reactie!
Een groet van Zwerver